Πώς να γράψετε ένα σχέδιο θεραπείας ψυχικής υγείας

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Κάντε μια πλήρη αξιολόγηση της ψυχικής υγείας
• Μέρος 2 Καθορισμός στόχων
• Μέρος 3 Ανάπτυξη σχεδίου θεραπείας

Το σχέδιο θεραπείας ψυχικής υγείας είναι ένα έγγραφο που παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με την ψυχική διαταραχή ενός ασθενούς ή ενός πελάτη και περιγράφει τους στόχους και τις στρατηγικές που μπορούν να τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τα ψυχικά τους προβλήματα. Για την απόκτηση των απαιτούμενων πληροφοριών για την κατάρτιση σχεδίου θεραπείας, ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας πρέπει πρώτα να συνεννοηθεί με τον πελάτη. Αυτές είναι οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης που χρησιμοποιείται για τη σύνταξη ενός σχεδίου θεραπείας.

στάδια

Μέρος 1 Κάντε μια πλήρη αξιολόγηση της ψυχικής υγείας

1. 
   

   
   Συλλέξτε τις πληροφορίες. Η ψυχολογική αξιολόγηση είναι μια περίοδος συλλογής δεδομένων στην οποία ένας επαγγελματίας ψυχικής υγείας (σύμβουλος, θεραπευτής, κοινωνικός λειτουργός, ψυχολόγος ή ψυχίατρος) συνεντεύξεις τον ασθενή σχετικά με τρέχοντα ψυχολογικά προβλήματα, προηγούμενα ψυχικά προβλήματα, οικογενειακό ιστορικό, προβλήματα παρόν και παρελθόν στην εργασία, το σχολείο και τις σχέσεις με άλλους. Μια ψυχολογική αξιολόγηση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την εξέταση προβλημάτων εξάρτησης από ουσίες καθώς και ψυχιατρικών φαρμάκων που ο ασθενής έπρεπε να χρησιμοποιήσει ή χρησιμοποιεί τώρα.
   • Ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας μπορεί επίσης να συμβουλεύεται τα αρχεία ιατρικής και ψυχικής υγείας του ασθενούς κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αξιολόγησης. Βεβαιωθείτε ότι έχουν υπογραφεί τα κατάλληλα έγγραφα για την έγκριση της επικοινωνίας των πληροφοριών.
   • Επίσης, βεβαιωθείτε ότι έχετε εξηγήσει συνοπτικά τα όρια εμπιστευτικότητας. Πείτε στον ασθενή ότι οι συνομιλίες που θα έχετε μαζί του θα είναι εμπιστευτικές, εκτός αν σκοπεύει να βλάψει τον εαυτό του, να βλάψει κάποιον άλλο ή να γνωρίζει κάποιες καταχρήσεις στην κοινότητα.
   • Να είστε έτοιμοι να σταματήσετε την αξιολόγηση εάν γίνει σαφές ότι ο ασθενής περνάει από μια κρίση. Για παράδειγμα, εάν ο ενδιαφερόμενος έχει αυτοκτονικό ιδεασμό ή λεξικά, πρέπει να αλλάξετε τακτική και να ακολουθήσετε αμέσως τις διαδικασίες παρέμβασης σε μια κατάσταση κρίσης.

2. 
   

   
   
   
   Ακολουθήστε τα βήματα της αξιολόγησης. Οι περισσότερες εγκαταστάσεις ψυχικής υγείας παρέχουν στο προσωπικό ψυχικής υγείας ένα πρότυπο ή μια φόρμα αξιολόγησης για να ολοκληρωθεί κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Ακολουθεί ένα παράδειγμα των διαφορετικών μερών μιας ψυχολογικής εκτίμησης.
   • Ο λόγος για τη σύσταση
     • Για ποιους λόγους έρχεται ο ενδιαφερόμενος να λάβει αυτή τη θεραπεία;
     • Πώς συνιστάτο αυτό το άτομο;
   • Συμπτώματα και τρέχουσες συμπεριφορές
     • Κατάθλιψη, άγχος, αλλαγές στην όρεξη, διαταραχές ύπνου κ.λπ.
   • Το ιστορικό του προβλήματος
     • Πότε ξεκίνησε το πρόβλημα;
     • Ποια είναι η ένταση, η συχνότητα και η διάρκεια του προβλήματος;
     • Τι έχει ήδη προσπαθήσει να κάνει για να λύσει αυτό το πρόβλημα;
   • Η επιδείνωση της ποιότητας ζωής
     • Προβλήματα στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία και στις κοινωνικές σχέσεις.
   • Ψυχολογική ή ψυχιατρική ιστορία
     • Προηγούμενες θεραπείες, νοσηλεία, κλπ.
   • Θέματα κινδύνου και ασφάλειας
     • Η σκέψη του να είναι φυσικά λάθος καθώς και άλλοι
     • Εάν ένας ασθενής κάνει μια τέτοια παραλλαγή, σταματήστε τη συνεδρία αξιολόγησης και ακολουθήστε τις διαδικασίες για επέμβαση κρίσης.
   • Προηγούμενη και τρέχουσα φαρμακευτική αγωγή, ψυχιατρική και ιατρική
     • Περιλάβετε το όνομα του φαρμάκου, τη δοσολογία, τη διάρκεια της θεραπείας και εάν ο ασθενής ακολουθεί τη σωστή δοσολογία.
   • Τρέχουσα ή προηγούμενη κατανάλωση ναρκωτικών
     • Labus ή την κατανάλωση αλκοόλ και άλλων ναρκωτικών.
   • Ο κώνος της οικογένειας
     • Το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.
     • Το επάγγελμα των γονέων.
     • Η οικογενειακή κατάσταση των γονέων (παντρεμένος, χωρισμένος, διαζευγμένος).
     • Ο πολιτιστικός κώνος.
     • Συναισθηματικά και ιατρικά προγενέστερα
     • Οικογενειακές σχέσεις.
   • Προσωπική εμπειρία
     • παιδική ηλικία : τα διαφορετικά στάδια ανάπτυξης, η συχνότητα επαφής με τους γονείς, η εκμάθηση της καθαριότητας, το ιατρικό ιστορικό της παιδικής ηλικίας.
     • Η μικρή και μέση παιδική ηλικία : ακαδημαϊκή προσαρμογή, ακαδημαϊκά αποτελέσματα, σχέσεις ομότιμων ομάδων, χόμπι, αγαπημένες δραστηριότητες, συμφέροντα
     • εφηβική ηλικία : πρώτη χρονολόγηση, συμπεριφορά κατά την εφηβεία, παρουσία καταστρεπτικής συμπεριφοράς.
     • Η αρχή και η μέση της ενηλικίωσης : σταδιοδρομία ή επάγγελμα, ικανοποίηση για την επίτευξη των στόχων ζωής, διαπροσωπικές σχέσεις, γάμος, οικονομική σταθερότητα, ιατρική και συναισθηματική ιστορία, σχέσεις με τους γονείς.
     • Το τέλος της ενήλικης ηλικίας : ιατρικό ιστορικό, αντιμετώπιση των δυσκολιών που σχετίζονται με τις φθίνουσες ικανότητες, οικονομική σταθερότητα.
   • Κατάσταση ψυχικής υγείας
     • Φροντίδα της εμφάνισης και της προσωπικής υγιεινής, ο τρόπος της ομιλίας, η διάθεση, τα αρνητικά συναισθήματα κ.λπ.
   • Άλλες παράμετροι
     • Αυτοσυγκέντρωση (εκτίμηση ή αυτο-μίσος), χαρούμενες ή θλιβερές αναμνήσεις, φόβοι, πρώτες αναμνήσεις, επαναλαμβανόμενα και εντυπωσιακά όνειρα.
   • Συνοπτική και κλινική εντύπωση
     • Μια σύντομη περίληψη των προβλημάτων και των συμπτωμάτων του πελάτη πρέπει να είναι γραμμένη σε αφηγηματική μορφή. Σε αυτό το τμήμα, ο σύμβουλος μπορεί να περιλαμβάνει παρατηρήσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο ο ασθενής ενήργησε και απάντησε κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης.
   • Η διάγνωση
     • Χρησιμοποιήστε τις πληροφορίες που συλλέξατε για τη δημιουργία μιας διάγνωσης DSM-IV.
   • Συστάσεις
     • Η θεραπεία για χρήση, η σύσταση να συμβουλευτείτε έναν ψυχίατρο, η ιατρική συνταγή κ.λπ. Οι συστάσεις πρέπει να καθοδηγούνται από τη διάγνωση και τις κλινικές εντυπώσεις. Ένα αποτελεσματικό θεραπευτικό σχέδιο μπορεί να απαιτήσει άδεια.

3. 
   

   
   
   
   Παρατηρήστε παρατηρήσεις σχετικά με τη συμπεριφορά. Ο σύμβουλος θα διεξάγει μια εξέταση Mental Mental State (MMSE), η οποία περιλαμβάνει την παρατήρηση της φυσικής εμφάνισης του πελάτη και των αλληλεπιδράσεών του με το προσωπικό και άλλους πελάτες του ιδρύματος. Ο θεραπευτής πρέπει επίσης να λάβει μια απόφαση σχετικά με τη διάθεση του πελάτη (θλίψη, θυμός, αδιαφορία) και τη συναισθηματική πλευρά (η συναισθηματική πλευρά του πελάτη, η οποία μπορεί να ποικίλει μεταξύ επεκτατικών, που εκφράζει πολλά συναισθήματα και αδιάφορα, που δεν εκφράζει συναίσθημα).Αυτές οι παρατηρήσεις επιτρέπουν στον σύμβουλο να διαγνώσει και να γράψει ένα κατάλληλο θεραπευτικό σχέδιο. Εξετάστε ορισμένα παραδείγματα θεμάτων που θα συμπεριληφθούν στην ανασκόπηση ψυχικής κατάστασης:
   • εμφάνιση και προσωπική υγιεινή (καθαρή ή παραμελημένη εμφάνιση)
   • οπτική επαφή (αποφυγή, μικρή, καμία ή φυσιολογική)
   • κινητική δραστηριότητα (ήρεμη, βασανισμένη, σκληρή ή αναστατωμένη)
   • ο τρόπος ομιλίας (μαλακός, δυνατός, γρήγορος, κακός λόγος)
   • ο αλληλεπιδραστικός τύπος (δραματικός, ευαίσθητος, συνεταιριστικός, αδύναμος)
   • ικανότητα να κατευθύνει (το πρόσωπο γνωρίζει την ώρα, την ημερομηνία και την κατάσταση στην οποία είναι;)
   • πνευματική λειτουργία (κανονική ή διαταραγμένη κατάσταση)
   • μνήμη (κανονική ή διαταραγμένη κατάσταση)
   • διάθεση (ευθυμία, ευερεθιστότητα, φόβος, άγχος, κατάθλιψη)
   • η συναισθηματική πλευρά (κανονική, ασταθής, βάναυση, αδιάφορη)
   • διαταραχές της αντίληψης (ψευδαισθήσεις)
   • διαταραχή της διαδικασίας σκέψης (συγκέντρωση, κρίση, κατανόηση)
   • διαταραχές του περιεχομένου της σκέψης (παραληρητικές ιδέες, εμμονές, αυτοκτονικές σκέψεις)
   • συμπεριφορικές διαταραχές (επιθετικότητα, απώλεια ελέγχου παλμών, απαιτητικός χαρακτήρας)

4. 
   

   
   Δημιουργήστε μια διάγνωση. Η διάγνωση είναι το πιο σημαντικό στοιχείο. Μερικές φορές ένας πελάτης μπορεί να έχει πολλαπλές διαγνώσεις όπως μεγάλη καταθλιπτική διαταραχή και κατάχρηση οινοπνεύματος. Όλες οι διαγνώσεις πρέπει να γίνονται πριν από την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου θεραπείας.
   • Η επιλογή της διάγνωσης εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς και από τον τρόπο με τον οποίο συνάδουν με τα κριτήρια που ορίζονται στο DSM. Το DSM είναι ένα σύστημα διαγνωστικής ταξινόμησης που δημιουργήθηκε από την American Psychiatric Association (APA). Χρησιμοποιήστε την τελευταία έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου (DSM-5) για να δημιουργήσετε μια σωστή διάγνωση.
   • Αν δεν έχετε το DSM-5, μεταβείτε σε έναν από τους επόπτες ή τους συναδέλφους σας. Μην ανατρέχετε στους διαθέσιμους πόρους στο διαδίκτυο για να κάνετε σωστή διάγνωση.
   • Βάζοντας τον εαυτό σας στα κύρια συμπτώματα που εκδηλώνει ο πελάτης προκειμένου να επιτύχει μια αξιόπιστη διάγνωση.
   • Εάν δεν είστε βέβαιοι για τη διάγνωση ή χρειάζεστε βοήθεια από ειδικούς, μιλήστε με τον κλινικό επόπτη σας ή συμβουλευτείτε έναν έμπειρο κλινικό ιατρό.

Μέρος 2 Καθορισμός στόχων

1. 
   

   
   Προσδιορίστε τους πιθανούς στόχους. Αφού ολοκληρώσετε την αρχική αξιολόγηση και κάνετε μια διάγνωση, θα πρέπει να εξετάσετε ποιες παρεμβάσεις και στόχοι θεραπείας θέλετε να επιτύχετε. Κατά γενικό κανόνα, οι πελάτες χρειάζονται βοήθεια για τον προσδιορισμό στόχων, οπότε θα είναι χρήσιμο εάν είστε έτοιμοι πριν από τη συζήτηση με τον πελάτη σας.
   • Για παράδειγμα, εάν ο πελάτης σας έχει μια σημαντική καταθλιπτική διαταραχή, ένας πιθανός στόχος θα μπορούσε να είναι η μείωση των συμπτωμάτων αυτής της διαταραχής.
   • Σκεφτείτε τους πιθανούς στόχους που σχετίζονται με τα συμπτώματα που εκδηλώνει ο πελάτης. Ίσως ο πελάτης σας να έχει αϋπνία, καταθλιπτική διάθεση και πρόσφατο κέρδος βάρους (όλα τα πιθανά συμπτώματα μεγάλης καταθλιπτικής διαταραχής). Μπορείτε να δημιουργήσετε έναν ξεχωριστό στόχο για κάθε ένα από αυτά τα σημαντικά ζητήματα.

2. 
   

   
   Σκεφτείτε τις διάφορες παρεμβάσεις. Οι παρεμβάσεις αποτελούν το βασικό στοιχείο της θεραπείας. Οι θεραπευτικές σας παρεμβάσεις είναι αυτό που τελικά θα επιφέρει μια αλλαγή στην κατάσταση του πελάτη σας.
   • Προσδιορίστε τους διάφορους τύπους θεραπείας ή παρεμβάσεων που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όπως: σχεδιασμός δραστηριοτήτων, γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία και γνωσιακή αναδιάρθρωση, συμπεριφορικές εμπειρίες, εργασίες στο σπίτι και διδασκαλία δεξιοτήτων αντιμετώπισης όπως τεχνικές της χαλάρωσης, της ευαισθησίας και της συγκέντρωσης.
   • Μην ξεπεράσετε το πεδίο γνώσης σας. Αυτό που κάνει κάποιον έναν ηθικό θεραπευτή είναι να επιμείνει σε αυτό που είστε αρμόδιος για να μην προκαλέσετε βλάβη στον πελάτη. Μην δοκιμάζετε θεραπεία για την οποία δεν έχετε εκπαιδεύσει εκτός εάν έχετε την κλινική επίβλεψη ενός ειδικού.
   • Εάν είστε αρχάριος στην ψυχική υγεία, δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε ένα πρότυπο ή ένα εγχειρίδιο που θα σας καθοδηγήσει στον τύπο θεραπείας που θα επιλέξετε. Αυτό θα σας βοηθήσει να μείνετε σε καλό δρόμο.

3. 
   

   
   Συζητήστε στόχους με τον πελάτη. Μετά την ολοκλήρωση της αρχικής αξιολόγησης, ο θεραπευτής και ο πελάτης πρέπει να συνεργαστούν για να καθορίσουν τους κατάλληλους στόχους για τη θεραπεία. Αυτή η συζήτηση πρέπει να γίνει πριν από την ανάπτυξη του σχεδίου θεραπείας.
   • Ένα σχέδιο θεραπείας πρέπει να ενσωματώνει την άμεση αναφορά του πελάτη. Ο σύμβουλος και ο πελάτης αποφασίζουν μαζί ποιους στόχους πρέπει να συμπεριληφθούν στο σχέδιο θεραπείας και τις στρατηγικές που θα χρησιμοποιηθούν για την επίτευξή τους.
   • Ρωτήστε τον πελάτη ποιες είναι οι προσδοκίες του για θεραπεία. Θα μπορούσε να πει κάτι σαν: "Θέλω να αισθάνομαι λιγότερο καταθλιπτικός". Στη συνέχεια, μπορείτε να δώσετε προτάσεις σχετικά με τους στόχους που μπορεί να σας βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων κατάθλιψης (όπως η έναρξη της Θεραπείας Γνωστικής Συμπεριφοράς (CBT).
   • Χρησιμοποιήστε τη φόρμα που είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο για να ορίσετε τους στόχους σας. Μπορείτε να κάνετε τις ακόλουθες ερωτήσεις στον πελάτη.
     • Ποιος είναι ένας από τους στόχους σας σχετικά με αυτή τη θεραπεία; Τι θα θέλατε να δείτε διαφορετικά;
     • Τι μέτρα μπορείτε να πάρετε για να φτάσετε εκεί; Κάνετε προτάσεις στον πελάτη εάν έχει κολλήσει.
     • Σε μια κλίμακα από το 0 έως το δέκα, με το μηδέν να μην πραγματοποιείται πλήρως και δέκα να λείπει τελείως, σε ποιο επίπεδο κλίμακας νομίζετε ότι συνδέεστε με αυτόν τον στόχο; Αυτό βοηθάει στην επίτευξη μετρήσιμων στόχων.

4. 
   

   
   Ορίστε συγκεκριμένους στόχους για τη θεραπεία. Οι στόχοι της θεραπείας είναι αυτό που παρακινεί τη θεραπεία. Οι στόχοι είναι επίσης το κύριο συστατικό της θεραπείας. Προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε την προσέγγιση που βασίζεται στους στόχους SMART.
   • S για συγκεκριμένα: να είναι όσο το δυνατόν σαφέστερο στην περιγραφή της δράσης, για παράδειγμα, "να μειώσουμε τη σοβαρότητα της κατάθλιψης" ή "να μειώσουμε την αϋπνία".
   • Μ για μετρήσιμο: πώς να καθορίσετε το στόχο στόχων; Κάντε τους ποσοτικοποιήσιμους, όπως "μειώστε την κατάθλιψη της κλίμακας της σοβαρότητας 9/10 έως 6/10 κλίμακας. Ένα άλλο αντικειμενικό παράδειγμα μπορεί να είναι η «μείωση της αϋπνίας από τρεις νύχτες την εβδομάδα σε μία νύχτα».
   • Ένα για αποδεκτή: βεβαιωθείτε ότι οι στόχοι είναι λογικοί και όχι πολύ υψηλοί. Για παράδειγμα, η επιθυμία να μειωθεί η αϋπνία από επτά νύχτες την εβδομάδα στο μηδέν μία νύχτα την εβδομάδα, θα μπορούσε να είναι ένας δύσκολος στόχος που θα επιτευχθεί βραχυπρόθεσμα. Θυμηθείτε να προγραμματίσετε τέσσερις νύχτες την εβδομάδα. Στη συνέχεια, μόλις φτάσετε στο σήμα τεσσάρων νυχτών, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα νέο στόχο με μηδενικές νύχτες.
   • Ε ρεαλιστική και επινοητική: είναι ο στόχος που μπορεί να επιτευχθεί με τους διαθέσιμους πόρους; Υπάρχουν άλλοι πόροι που θα χρειαστείτε πριν ή που μπορούν να βοηθήσουν στην επίτευξη του στόχου σας; Πώς μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτούς τους πόρους;
   • Τ για χρονικά καθορισμένο: ορίστε τον εαυτό σας ένα χρονικό όριο για latteinte του κάθε στόχου, όπως τρεις μήνες ή έξι μήνες.
   • Ένα καλά διαμορφωμένο στόχο θα πρέπει να μοιάζει με αυτό: ο πελάτης θα μπορεί να μειώσει την αϋπνία του από τρεις νύχτες την εβδομάδα σε μία νύχτα την εβδομάδα τους επόμενους τρεις μήνες.

Μέρος 3 Ανάπτυξη σχεδίου θεραπείας

1. 
   

   
   Σημειώστε τα συστατικά του σχεδίου θεραπείας. Το σχέδιο θεραπείας θα περιλαμβάνει τους στόχους που θα καθορίσει ο σύμβουλος και ο θεραπευτής. Πολλές κλινικές έχουν ένα πρότυπο σχέδιο θεραπείας ή μια μορφή που ο σύμβουλος θα πρέπει να ολοκληρώσει. Μέρος αυτής της φόρμας περιέχει κουτιά που ο σύμβουλος θα ελέγξει και τα οποία περιγράφουν τα συμπτώματα του πελάτη. Ένα βασικό θεραπευτικό σχέδιο περιλαμβάνει τις ακόλουθες πληροφορίες.
   • Το όνομα πελάτη της διάγνωσης.
   • Μακροπρόθεσμοι στόχοι (όπως η επιθυμία του πελάτη, "θέλω να θεραπεύσω την κατάθλιψη").
   • Βραχυπρόθεσμοι στόχοι (η σοβαρότητα της κατάθλιψης του πελάτη θα μειωθεί από 8/10 σε 5/10 σε έξι μήνες). Μια καλή θεραπεία πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τρεις στόχους.
   • Κλινικές επεμβάσεις ή τύποι υπηρεσιών (ατομική ή ομαδική θεραπεία, γνωστική και συμπεριφορική θεραπεία κ.λπ.)
   • Συμμετοχή του πελάτη (Τι κάνει ο πελάτης να δεσμευτεί να κάνει, για παράδειγμα, να έρθει σε θεραπεία μία φορά την εβδομάδα, να κάνει την εργασία που σχετίζεται με τη θεραπεία και την εφαρμογή των δεξιοτήτων που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια της θεραπείας).
   • Ημερομηνία και υπογραφές θεραπευτή και πελάτη.

2. 
   

   
   Γράψτε τους στόχους σας. Οι στόχοι σας πρέπει να εκφράζονται με σαφήνεια και συνοπτικό τρόπο. Να θυμάστε τους στόχους SMART και να κάνετε κάθε στόχο συγκεκριμένο, μετρήσιμο, εφικτό και καθορισμένο.
   • Η φόρμα που χρησιμοποιείτε μπορεί να υπαγορεύει ότι γράφετε κάθε στόχο χωριστά, καθώς και τις παρεμβάσεις που πρέπει να χρησιμοποιηθούν για κάθε στόχο και τι συμφωνεί ο πελάτης να κάνει.

3. 
   

   
   Καθορίστε τις παρεμβάσεις που θα χρησιμοποιήσετε. Ο σύμβουλος μπορεί να περιλαμβάνει στρατηγικές θεραπείας που ο πελάτης έχει συμφωνήσει να χρησιμοποιήσει. Η μορφή θεραπείας που θα χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη αυτών των στόχων μπορεί να υποδειχθεί εδώ, όπως ατομική ή οικογενειακή θεραπεία, θεραπεία ναρκωτικών και διαχείριση φαρμάκων.

4. 
   

   
   Βάλτε την υπογραφή σας στο σχέδιο θεραπείας. Ο πελάτης και ο σύμβουλος πρέπει να υπογράψουν το σχέδιο θεραπείας για να δείξουν ότι υπήρξε συμφωνία για το τι πρέπει να γίνει κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
   • Κάντε το μόλις ολοκληρώσετε την επεξεργασία του σχεδίου θεραπείας. Πρέπει να βεβαιωθείτε ότι οι ημερομηνίες στο έντυπο είναι ακριβείς και ότι ο πελάτης συμφωνεί με τους στόχους του σχεδίου θεραπείας.
   • Εάν δεν έχει υπογραφεί το σχέδιο θεραπείας, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν για τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

5. 
   

   
   Ελέγξτε και διορθώστε το σχέδιο όπως είναι απαραίτητο. Αναμένεται ότι θα ολοκληρώσετε τους στόχους και θα αναπτύξετε άλλους, καθώς ο πελάτης εξελίσσεται. Το σχέδιο θεραπείας πρέπει να περιλαμβάνει μελλοντικές ημερομηνίες κατά τις οποίες ο σύμβουλος και ο πελάτης θα είναι σε θέση να αναλύσουν την πρόοδο που έχει σημειώσει ο πελάτης. Ακριβώς σε αυτές τις ημερομηνίες μπορεί να αποφασιστεί η συνέχιση της τρέχουσας θεραπείας ή η αλλαγή της.
   • Μπορείτε να αποφασίσετε να παρακολουθείτε τους στόχους μηνιαίως ή εβδομαδιαίως για να προσδιορίσετε την πρόοδο του πελάτη. Κάντε ερωτήσεις όπως αυτό: Πόσες φορές είχατε αϋπνία αυτή την εβδομάδα; Μόλις ο πελάτης έχει επιτύχει το στόχο του, όπως η αϋπνία μόνο μια φορά την εβδομάδα, μπορείτε να προχωρήσετε σε άλλο στόχο (για παράδειγμα, να μην έχετε αϋπνία σε μια εβδομάδα ή να βελτιώσετε την ποιότητα του ύπνου εν γένει) .