Πώς να αναγνωρίσετε ένα έγκαυμα στα σκυλιά

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αναγνώριση ενός epulis
• Μέρος 2 Υποβολή του σκύλου στη θεραπεία
• Μέρος 3 Διευκόλυνση της θεραπευτικής διαδικασίας

Το έγκαυμα είναι ένας όγκος που αναπτύσσεται στα στόμια κάποιων σκύλων. Γενικά, επηρεάζει τον περιοδοντικό σύνδεσμο, έναν ιστό που κρατάει δόντια στη σιαγόνα του σκύλου και σχηματίζεται στα ούλα κοντά στους κοπτήρες. Παρόλο που είναι γενικά καλοήθη, μερικοί εξαιρετικά επεμβατικοί όγκοι θεωρούνται καρκινικοί. Ωστόσο, καλοήθεις όγκοι μπορεί επίσης να προκαλέσουν πόνο και δυσφορία. Ο βαθμός επιτυχίας της αφαίρεσης και της θεραπείας αυτού του όγκου είναι ιδιαίτερα υψηλός στους σκύλους, ειδικά αν ανιχνευθεί σε αρχικό στάδιο. Επικοινωνήστε με τον κτηνίατρο για να αξιολογήσετε τον κίνδυνο του τετράποδου φίλου σας που πάσχει από αυτή την ασθένεια και να τον πάρετε αμέσως για εξέταση αν παρατηρήσετε έναν όγκο που αναπτύσσεται στα ούλα.

στάδια

Μέρος 1 Αναγνώριση ενός epulis

1. 
   

   
   Αξιολογήστε τους κινδύνους για το σκυλί σας. Οποιοσδήποτε σκύλος μπορεί να αναπτύξει τον έμβρυο. Ωστόσο, ανάλογα με τη φυλή και την ηλικία, ορισμένα σκυλιά είναι πιθανότερο από άλλα να τα αναπτύξουν. Γνωρίζοντας τον κίνδυνο που εκδηλώνει το σκυλί σας, θα είστε πιο ενεργός στην παρακολούθηση της υγείας του και θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει τυχόν σημάδια κακοήθους ανάπτυξης όγκων στο στόμα του.
   • Οι φυλές των σαλπιγγών (σκύλοι με μύτη και θρυμματισμένο ρύγχος) είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αυτούς τους όγκους. Μεταξύ αυτής της κατηγορίας φυλών είναι: μπόξερ και μπουλντόγκ.
   • Και τα δύο φύλα εκτίθενται στον ίδιο κίνδυνο ανάπτυξης του παλμού. Οι κύριοι παράγοντες είναι η φυλή και η ηλικία.
   • Συνήθως, αρχίζουν να εκδηλώνουν την ασθένεια μόλις φθάσουν στη μεσαία ηλικία, λίγο πολύ γύρω στην ηλικία των 7 ετών.

2. 
   

   
   
   
   Εξετάστε τα ούλα του κατοικίδιου ζώου σας. Ο παλμός είναι ένας όγκος της στοματικής κοιλότητας, πράγμα που σημαίνει ότι θα επηρεάσει μόνο το στόμα του. Ωστόσο, υπάρχουν πολλά μέρη όπου θα μπορούσε να εμφανιστεί. Το όριο των ούλων (κόμβος μεταξύ του κόμμεως και του δοντιού) είναι η πιο κοινή περιοχή όπου αναπτύσσεται.
   • Δεδομένου ότι είναι πιθανό να σχηματιστεί σε πολλά μέρη, μπορεί να είναι δύσκολο να το διαγνώσετε στο σπίτι αν δεν ξέρετε ακριβώς τι ψάχνετε.
   • Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει να αναζητήσετε ένα είδος σταθερής ανάπτυξης που να συνδέεται με το συνήθως πεντικιούλα τσίχλα (που συνδέεται με τη βάση με pedicle ή καλώδιο).
   • Τις περισσότερες φορές, έχουν το ίδιο χρώμα με τον ιστό των ούλων και μπορούν να φαίνονται λεία ή τραχιά, ανάλογα με τον τύπο όγκου που αναπτύσσει το κατοικίδιο ζώο σας.

3. 
   

   
   Προσδιορίστε τους διάφορους τύπους epulis. Υπάρχουν κυρίως τρεις τύποι epulis που επηρεάζουν τα σκυλιά. Διαφέρουν στην εμφάνιση, τη σύνθεση και τη θέση τους στο στόμα.
   • Περιφερικό οδοντογονικό ιώδιο: προηγουμένως, ήταν γνωστό ως φλεγμονώδες έγκαυμα. Αυτός ο τύπος όγκου βρίσκεται στο ελεύθερο περιθώριο ούλων με γενικά ομαλή και ροζ εμφάνιση. Αποτελείται από σκληρό και ινώδες ιστό των ούλων.
   • Οστικοποίηση ή ασβεστοποίηση ινώδους κολλώδους: Αυτός ο τύπος όγκου έχει ομαλή και λαμπερή εμφάνιση λόγω της παρουσίας οστικού ιστού (σετ κυττάρων) αναμεμιγμένου με τον ινώδη ιστό.
   • Ακανθωτούς λεκέδες ή αμελοβλάστωμα: Αυτός ο τύπος όγκου (ο οποίος μπορεί να φαίνεται ομαλός ή τραχύς) βρίσκεται συνήθως μπροστά από την κάτω γνάθο του ζώου. Γενικά, ο παλμός αυτός προέρχεται από τον σύνδεσμο που συγκρατεί τις ρίζες ενός δεδομένου δοντιού στη γνάθου.

4. 
   

   
   
   
   Προσδιορίστε τα συμπτώματα ενός epulis. Η παρουσία φυσικού πόνου είναι συνήθως η ένδειξη που δείχνει στους περισσότερους ιδιοκτήτες σπιτιού ότι κάτι είναι λάθος με το κατοικίδιο ζώο τους. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα συμπτώματα που παρατηρούνται συχνά σε σκύλους που υποφέρουν από εξώθηση. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
   • υπερβολική και συχνή σίτιση.
   • δυσκολία στην κατανάλωση
   • μείωση της όρεξης.
   • κακή αναπνοή.
   • αιμορραγία από τον όγκο
   • ταλαντούμενα δόντια που περιβάλλουν τον όγκο.
   • μια δύσκολη αναπνοή.

Μέρος 2 Υποβολή του σκύλου στη θεραπεία

1. 
   

   
   Τον πάρτε στον κτηνίατρο. Αν νομίζετε ότι έχετε εντοπίσει ένα έγκαυμα στο σκυλί σας, είναι επιτακτική ανάγκη να τον πάρετε αμέσως για να δείτε τον κτηνίατρο. Μόνο αυτός είναι σε θέση να διαγνώσει οριστικά αυτόν τον όγκο και μπορεί ακόμη και να εκτελέσει δοκιμές για να προσδιορίσει εάν είναι κακοήθης ή καλοήθης. Είναι κακοήθη όταν ο καρκίνος είναι επιθετικός ή όταν τα εκφυλισμένα κύτταρα αναπαράγονται ακανόνιστα και πολύ γρήγορα σε όλο το σώμα. Από την άλλη πλευρά, ο όγκος είναι καλοήθης όταν ο καρκίνος είναι σχετικά αβλαβής.

2. 
   

   
   Αφήστε τον να υποβληθεί σε εξετάσεις. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο κτηνίατρος θα του δώσει μια γενική φυσική εξέταση και μια σειρά ιατρικών εξετάσεων στον ίδιο τον όγκο. Επιπλέον, ο κτηνίατρος θα εκτελέσει εξετάσεις αίματος για να αξιολογήσει τη γενική υγεία του ζώου. Συνήθως, το δείγμα αίματος λαμβάνεται για να εντοπίσει τα υποκείμενα προβλήματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το συνιστώμενο θεραπευτικό πρόγραμμα του κτηνιάτρου.
   • Ο κτηνίατρος θα μπορούσε επίσης να εκτελέσει βιοψία ή να λάβει μικρά δείγματα ιστού (αναρρόφηση) για να προσδιορίσει εάν ο όγκος είναι κακοήθης. Η αναρρόφηση περιλαμβάνει την εισαγωγή μιας λεπτής βελόνας και τη συλλογή των κυττάρων λεμφαδένων και του νεοπλάσματος.
   • Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, θα μπορούσε επίσης να εκτελέσει μια ακτινογραφία της στοματικής κοιλότητας. Αυτός είναι ένας τύπος απεικόνισης με ακτίνες Χ, που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του βάθους του όγκου στα ούλα.
   • Μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί ακτινογραφία θώρακος για να προσδιοριστεί αν ο έγκαυμα έχει εξαπλωθεί στους πνεύμονες. Επιτρέπει επίσης την αξιολόγηση της ικανότητας του ζώου να υποστηρίζει αναισθησία, σε περίπτωση που είναι απαραίτητο να το χειριστεί.
   • Μπορεί επίσης να κάνει μια CT ανίχνευση αντί για μια ακτινογραφία (ή επιπλέον αυτού) για να δει αν ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στους πνεύμονες και αν ναι, σε ποιο επίπεδο.

3. 
   

   
   Αφαιρέστε τον όγκο. Με τη σωστή θεραπεία, υπάρχει μια καλή πιθανότητα (περίπου 95%) ότι ο σκύλος σας μπορεί να αναρρώσει πλήρως. Ωστόσο, εάν ο όγκος είναι κακοήθης, εάν ένα μέρος δεν έχει απομακρυνθεί εντελώς ή εάν υπάρχει μετάσταση, η πρόγνωση μπορεί να είναι διαφορετική. Μόνο ο κτηνίατρος είναι σε θέση να καθορίσει την καλύτερη επιλογή θεραπείας και να εκτελέσει την αφαίρεση του νεοπλάσματος.
   • Ανάλογα με το μέγεθος της μάζας του όγκου, ο κτηνίατρος μπορεί να το θεραπεύσει αποκλειστικά με ακτινοθεραπεία.
   • Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνιστάται χειρουργική επέμβαση.
   • Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, ο γιατρός θα πρέπει να αφαιρέσει όλους τους ιστούς από τον περιοδοντικό σύνδεσμο από τον οποίο προήλθε ο όγκος.
   • Σε ορισμένες περιπτώσεις, θα είναι επίσης απαραίτητο να αφαιρέσετε τα προσβεβλημένα δόντια και στις περισσότερες περιπτώσεις ένα ή περισσότερα περιβάλλοντα δόντια. Ο κτηνίατρος μπορεί επίσης να αφαιρέσει μερικά από τα οστά για να βεβαιωθεί ότι ο όγκος δεν θα αυξηθεί.
   • Όταν οι όγκοι είναι ιδιαίτερα μεγάλοι, είναι μερικές φορές απαραίτητο να αφαιρέσετε ένα τμήμα της σιαγόνας. Ωστόσο, πρόκειται για απόφαση που ο κτηνίατρος θα πρέπει να λάβει κατά περίπτωση.

Μέρος 3 Διευκόλυνση της θεραπευτικής διαδικασίας

1. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε κολάρο ελλειψοειδούς (κώνος). Ο στόχος για την τοποθέτηση αυτού του τύπου κολάρου σε αυτόν είναι να τον αποτρέψει από το ξύσιμο της πληγής με τα πόδια του, καθώς αυτό μπορεί να καθυστερήσει τη διαδικασία επούλωσης και μπορεί να αναπτυχθεί ακόμα και μόλυνση. Είναι απαραίτητο να τον βάλετε για περίπου 10 έως 14 ημέρες ή για τον αριθμό των ημερών που θα συστήσει ο κτηνίατρος.
   • Ο κτηνίατρος μπορεί να σας πάρει ένα και να σας δώσει όλες τις απαραίτητες οδηγίες που θα σας βοηθήσουν να κρατήσετε το κατοικίδιο ζώο σας υγιές κατά την αποκατάσταση.
   • Ζητήστε από τον κτηνίατρο πόσο καιρό το κατοικίδιο ζώο σας θα πρέπει να φοράει το γιακά εάν δεν το κάνει.

2. 
   

   
   Βρείτε τον μερικά τρόφιμα που θα ταιριάζουν στην κατάστασή του. Μετά τη διαδικασία, μπορεί να δυσκολευτεί να χρησιμοποιήσει το στόμα του. Με την πάροδο του χρόνου, η κατάσταση θα βελτιωθεί, αλλά να έχετε κατά νου ότι θα πρέπει να το δώσετε μόνο μαλακά τρόφιμα για τουλάχιστον δύο έως τρεις εβδομάδες μετά την επέμβαση.
   • Μπορείτε να του δώσετε κονσέρβες μαλακές τροφές για να τον βοηθήσει να μασάει. Αν δεν θέλετε να δώσετε αυτό το είδος φαγητού, βάλτε τα κροτίδες στο νερό μέχρι να μαλακώσουν και να γίνουν σχεδόν πεσμένα.
   • Ανάλογα με το μέγεθος της λειτουργίας και το μέγεθος του τμήματος της σιαγόνας που έχει αφαιρεθεί, ο σκύλος σας μπορεί να χρειαστεί ένα σωλήνα τροφοδοσίας για ένα χρονικό διάστημα.

3. 
   

   
   Περιορίστε τη σωματική σας δραστηριότητα ή αποφύγετε να το κάνετε. Μετά τη διαδικασία, βεβαιωθείτε ότι είναι αρκετά ανάπαυσης. Μειώστε την άσκηση για τουλάχιστον 2 έως 4 εβδομάδες, όπως συνιστά ο κτηνίατρος. Κατά την ανανέωση, το ζώο πρέπει να έχει περιορισμένη δραστηριότητα για να επιτρέψει την τομή και οποιαδήποτε άλλη χειρουργική πληγή για να θεραπευτεί.
   • Δεν πρέπει να του επιτρέπετε να χρησιμοποιεί παιχνίδια μασήματος, μασήστε ακατέργαστο δέρμα ή σφαίρες μέχρι να πληγούν πλήρως τα τραύματα. Μπορεί να χρειαστούν έως και 4 εβδομάδες σε μερικά σκυλιά.

4. 
   

   
   Τον πάρτε στον κτηνίατρο για μια συνέχεια εξέτασης. Πρέπει να υποβληθεί σε μετεγχειρητικές εξετάσεις πριν ο γιατρός μπορέσει να καθορίσει εάν είναι ασφαλές να αφαιρέσει το κολάρο της Ελισαβετίας. Επιπλέον, ο κτηνίατρος θα εκτελέσει επιθεώρηση τραύματος για να διαπιστώσει εάν θεραπεύει σωστά. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστούν μικρές επιπλοκές και να απαιτηθούν πρόσθετες παρεμβάσεις, αν και αυτές είναι σημαντικά λιγότερο σοβαρές από την πραγματική χειρουργική επέμβαση.
   • Η ρήξη είναι μια αρκετά συνηθισμένη παρενέργεια που εμφανίζεται μετά την επιδείνωση της χειρουργικής περιοχής.
   • Μετά την υποβολή αυτού του είδους χειρουργικής επέμβασης, μερικά σκυλιά παράγουν περισσότερο σάλιο. Αυτό είναι συνήθως ένα προσωρινό σύμπτωμα, αλλά μερικές φορές μπορεί να επιμένει.