Πώς να αναγνωρίσετε και να εντοπίσετε κοινά ορυκτά

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Διεξαγωγή δοκιμών αναγνώρισης
• Μέρος 2 Προσδιορίστε τα κοινά μέταλλα

Αν ψάχνετε για ένα καλό χόμπι, θα πρέπει να σκεφτείτε για την έναρξη μιας συλλογής ορυκτών. Υπάρχουν εκατοντάδες! Αυτή η σελίδα θα σας διδάξει να προσδιορίσετε τα ορυκτά που θα βρείτε κοντά σας μέσω μιας σειράς δοκιμών που δεν απαιτούν εξειδικευμένο εξοπλισμό. Θα βρείτε επίσης μια περιγραφή των πιο κοινών ορυκτών για να συγκρίνετε τα ευρήματά σας. Μην διστάσετε να συμβουλευτείτε αυτόν τον κατάλογο χωρίς να κάνετε τις δοκιμές εάν έχετε ήδη μια καλή ιδέα για αυτό που ψάχνετε. Με τη λίστα θα μάθετε να διαφοροποιείτε μεταξύ πραγματικού χρυσού και άλλων ορυκτών που μπορεί να είναι αρκετά παρόμοια. Θα μάθετε επίσης ποιες είναι οι πολύχρωμες ραβδώσεις που κάνουν την ομορφιά ορισμένων ορυκτών ή το όνομα του εκπληκτικού ορυκτού που εκτοξεύεται όταν τρίβεται μεταξύ των δακτύλων.

στάδια

Μέρος 1 Διεξαγωγή δοκιμών αναγνώρισης

1. 
   

   
   Μάθετε πρώτα πώς μπορείτε να διαφοροποιήσετε ανάμεσα σε ένα ορυκτό και ένα βράχο. Ένα ορυκτό αποτελείται από ένα συνδυασμό φυσικών χημικών στοιχείων με ακριβή δομή. Ορισμένα μεταλλικά στοιχεία μπορούν να αναλυθούν σε πλήθος σχημάτων και χρωμάτων, επειδή ορισμένες γεωλογικές διαδικασίες ή ίχνη προσμείξεων μπορούν να τροποποιήσουν την αρχική τους εμφάνιση. Παρ 'όλα αυτά, οι δοκιμές αποκαλύπτουν γενικά τα ίδια αποτελέσματα για τον ίδιο τύπο ορυκτού. Όσο για τους βράχους, μπορούν να σχηματιστούν από πολλά διαφορετικά ορυκτά και δεν έχουν κρυσταλλική δομή. Δεν είναι πάντα εύκολο να διακρίνετε ένα βράχο από ένα ορυκτό, αλλά εάν για την ίδια δοκιμή έχετε διαφορετικά αποτελέσματα σε διαφορετικά σημεία του δείγματος σας, είναι ένα ασφαλές στοίχημα ότι είναι ένας βράχος και όχι ένα ορυκτό.
   • Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να εντοπίσετε τους βράχους. Μπορείτε τουλάχιστον να καθορίσετε ποια μεγάλη κατηγορία ανήκουν (υπάρχουν τρεις).

2. 
   

   
   
   
   Εδώ είναι οι κύριες γραμμές ανίχνευσης ορυκτών. Υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικά ορυκτά στον πλανήτη μας, αλλά τα περισσότερα είναι βαθιά υπόγεια. Μερικές φορές, όταν έχετε στην κατοχή σας ένα άγνωστο δείγμα, χρειάζεται μόνο να κάνετε δύο ή τρεις δοκιμές σε αυτό για να συνειδητοποιήσετε ότι είναι τελικά ένα κοινό ορυκτό. Εάν, ωστόσο, το δείγμα σας δεν έχει κάποια από τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στις παρακάτω περιγραφές, θα χρειαστεί να βρείτε έναν οδηγό για τα ορυκτά στην περιοχή σας. Εάν, παρά τις πολλές δοκιμές, δεν εντοπίζετε ακόμη ένα ορυκτό ή δεν μειώνετε τον αριθμό των πιθανών λύσεων, πραγματοποιήστε μια αναζήτηση εικόνων στο Internet, καταγράψτε όλες τις δυνατότητες και αναζητήστε συμβουλές και κόλπα για να τα διαφοροποιήσετε.
   • Κατά τη δοκιμή ενός δείγματος, είναι καλύτερο να συμπεριληφθεί τουλάχιστον μία δοκιμή χειρισμού, όπως η δοκιμή σκληρότητας ή το χρώμα της γραμμής. Μόνο οι οπτικές και οι περιγραφικές δοκιμασίες μπορούν να είναι αρκετά περιορισμένες επειδή μια περιγραφή είναι πάντα υποκειμενική.

3. 
   

   
   
   
   Εξετάστε το σχήμα και την εμφάνιση του ορυκτού. Το γενικό σχήμα ενός κρυσταλλικού ορυκτού, καθώς και το γεωμετρικό σχήμα που μαζί συνθέτουν αρκετούς κρυστάλλους καλείται lhabitus . Οι γεωλόγοι χρησιμοποιούν πολλούς όρους για να περιγράψουν το βιότοπο, αλλά οι απλές λέξεις είναι αρκετές τις περισσότερες φορές. Για παράδειγμα, είναι ο ορυκτός σας ομαλός ή τραχύς; Μοιάζει με μια φωλιά κυβικών κρυστάλλων που είναι ενωμένες μεταξύ τους ή με ένα πλήθος μικρών αιχμηρών σημείων;

4. 
   

   
   Πάρτε ένα ενδιαφέρον για τη λαμπρότητα του ορυκτού σας. Το Léclat αποκαλύπτει πώς ένα ορυκτό αντανακλά το φως. Δεν είναι αυστηρά μια επιστημονική δοκιμή, αλλά δεν είναι λιγότερο χρήσιμη σε μια περιγραφή. Η πλειοψηφία των ορυκτών έχει μια λάμψη που ονομάζεται "γυαλιστερό" ή "μεταλλικό". Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια λάμψη είναι: "τολμηρή", "μαργαριτάρι" (συχνά ιριδίζουσα λευκή) ή "κηρώδη" (αν είναι ματ σε εμφάνιση, όπως σμάλτο κεραμικής), αλλά υπάρχουν πολλοί προκριματικοί που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όπως απαιτείται.

5. 
   

   
   Ποιο είναι το χρώμα του ορυκτού σας; Αυτό είναι συχνά το πιο εύκολο τεστ για την εκτέλεση, αλλά δεν είναι πάντα πολύ χρήσιμο. Ίχνη αλλοδαπών στοιχείων στο ορυκτό μπορούν να αλλάξουν το φυσικό του χρώμα, έτσι ώστε το ίδιο ορυκτό να μπορεί να είναι ένα πλήθος διαφορετικών χρωμάτων. Τούτου λεχθέντος, αν είναι πραγματικά ένα ασυνήθιστο χρώμα, όπως μοβ, μπορεί να είναι χρήσιμο να μειωθεί ο κατάλογος των δυνατοτήτων.
   • Όταν περιγράφετε ένα ορυκτό, μην χρησιμοποιείτε υπερβολικά πολύπλοκα ονόματα χρωμάτων, όπως "σολομό" ή "σκούρο τσιπ". Απλά χρησιμοποιήστε βασικά χρώματα όπως "κόκκινο", "μαύρο" ή "πράσινο".

6. 
   

   
   Κάνετε τη δοκιμή γραμμής. Εφ 'όσον έχετε ένα κομμάτι ασυγκολλημένης λευκής πορσελάνης, αυτό είναι ένα εύκολο τεστ. Το πίσω μέρος ενός μπάνιου ή κεραμίδι κουζίνας μπορεί να κάνει τη δουλειά, προσπαθήστε να ρωτήσετε σε ένα κατάστημα υλικού εάν πωλούν στη μονάδα. Όταν έχετε το κομμάτι σας από πορσελάνη, απλά τρίβετε το ορυκτό σας σε αυτό και προσέχετε ποιο χρώμα είναι το τρίψιμο. Διαφέρει συχνά από το χρώμα του ίδιου του ορυκτού.
   • Lémail είναι η επίστρωση που λάμπει σε πορσελάνη ή σε άλλα είδη κεραμικών. Ένα κομμάτι μη κεραμικού κεραμικού είναι τελείως ματ.
   • Μερικά ορυκτά δεν αφήνουν μια γραμμή, ειδικά τα πιο σκληρά, επειδή είναι απλά σκληρότερα από πορσελάνη.

7. 
   

   
   Εκτελέστε τη δοκιμή σκληρότητας. Οι γεωλόγοι συνήθως χρησιμοποιούν κλίμακα σκληρότητας του Mohs, που ονομάζεται από τον δημιουργό του. Αποτελείται από δέκα δοκιμές που πρέπει να εκτελεστούν με τη σειρά. Εάν, για παράδειγμα, παίρνετε ένα θετικό αποτέλεσμα στην τέταρτη δοκιμασία, αλλά όχι στην πέμπτη, σημαίνει ότι η σκληρότητα του ορυκτού σας είναι μεταξύ 4 και 5. Η αρχή είναι να χρησιμοποιείτε υλικά (ή τυποποιημένα ορυκτά, διαθέσιμα ως κιτ) όλο και πιο δύσκολο να προσπαθήσετε να χαράξετε την επιφάνεια του ορυκτού. Πάντα πηγαίνετε από το λιγότερο σκληρό έως το σκληρότερο, μέχρι να μπορείτε να γρατσουνίζετε το ορυκτό σας, χρησιμοποιώντας την παρακάτω κλίμακα (σε παρένθεση είναι τα ορυκτά που χρησιμεύουν ως πρότυπα).
   • 1 - Ένα καρφί είναι αρκετό για να ξύσει το ορυκτό, η επιφάνεια του είναι λιπαρή και μαλακή (τάλκη).
   • 2 - Μπορείτε να το ξύσετε με το καρφί σας (γύψος).
   • 3 - Το ορυκτό μπορεί να κοπεί εύκολα με μια λεπίδα μαχαιριού, ένα καρφί ή ένα νόμισμα (ασβεστίτη).
   • 4 - Μπορείτε να το ξύσετε με ένα μαχαίρι (φθορίτης).
   • 5 - Είναι δύσκολο να χαράξετε το δείγμα με ένα μαχαίρι, αλλά είναι δυνατό με το γυαλί (απατίτη).
   • 6 - Μπορείτε να χαράξετε το μεταλλικό σας με ένα χαλύβδινο αρχείο και μπορεί να γρατσουνίσει το γυαλί, αλλά με δυσκολία (ορθοκλάση).
   • 7 - Το ορυκτό μπορεί να γρατσουνίσει ένα χαλύβδινο αρχείο και εύκολα να γρατσουνίσει ένα κομμάτι γυαλιού (χαλαζία).
   • 8 - Το ορυκτό σας είναι τόσο σκληρό που γρατζουνίζει τον χαλαζία (topaz).
   • 9 - Το δείγμα αφήνει μια γρατσουνιά σε σχεδόν οποιοδήποτε είδος υλικού και μπορεί να κόψει γυαλί (κορούνδιο).
   • 10 - Οι ορυκτές γρατζουνιές σας και κόβουν σχεδόν οποιοδήποτε υλικό (διαμάντι).

8. 
   

   
   Εκτελέστε μια δοκιμή διάσπασης. Πρόκειται για το σπάσιμο του ορυκτού στο μισό και την παρακολούθηση του τρόπου με τον οποίο χωρίζει, επειδή τα ορυκτά έχουν όλα μια ειδική δομή που τα κάνει να σπάσουν διαφορετικά. Όταν η ρωγμή είναι σε ομαλό επίπεδο (ή σε αρκετά λεία επίπεδα) και τακτική, μιλάμε για σχίσιμο. Εάν η ρωγμή παρουσιάζει ακανόνιστα επίπεδα και ρωγμές, μιλάμε διακοπή .
   • Εάν χωρίσετε το ορυκτό σας και διαπιστώσετε ότι υπάρχει διάσπαση, μετρήστε πόσες βολές μετράει η σχισμένη επιφάνεια. Συνήθως σχηματίζεται μεταξύ ενός και τεσσάρων. Είναι επίσης ενδιαφέρον να εξετάσουμε αν η επιφάνεια διάσπασης είναι τέλειος (ομαλή) ή ατελής (Τραχύ).
   • Υπάρχουν διάφοροι τύποι σπασίματος: το σπάσιμο σχιστός (που μοιάζει με θραύσματα ή ίνες), το διάλειμμα τραχύς (με αιχμηρά άκρα), το σπάσιμο conchoïdale (που θυμίζει το εσωτερικό ενός κελύφους) ή το σπάσιμο άνισος.

9. 
   

   
   Εάν εξακολουθείτε να μην μπορείτε να προσδιορίσετε, συνεχίστε τη δοκιμή. Υπάρχει ένα πλήθος διαθέσιμων στους γεωλόγους. Ωστόσο, αυτές οι δοκιμές είναι άχρηστες εάν διαθέτετε ένα σημερινό ορυκτό και, επιπλέον, μπορεί να απαιτούν τον χειρισμό επικίνδυνων ουσιών ή τη χρήση πολύ ειδικού εξοπλισμού. Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή αυτών των εξετάσεων.
   • Αν το δείγμα σας είναι πολύ μαγνητικό, είναι πιθανότατα μαγνητίτη, καθώς δεν υπάρχουν άλλοι που έχουν αυτό το χαρακτηριστικό. Εάν το δείγμα σας είναι μόνο ασθενώς μαγνητικό ή δεν ανταποκρίνεται στην περιγραφή του μαγνητίτη, μπορείτε να είστε παρουσία πυρτιοτίτη, φραλλινίτη ή διλμενίτη.
   • Δοκιμή της εύτηκης. Αρκεί να εκθέσετε μερικά μέταλλα στη φλόγα ενός κεριού ή ενός αναπτήρα, έτσι ώστε να αρχίσουν να λιώνουν, ενώ άλλα μπορούν να αντισταθούν στη θερμότητα ενός φλογοβόθρου. Εκείνοι που λιώνουν εύκολα λέγεται ότι έχουν χαμηλότερο βαθμό τήξης από άλλους.
   • Τι γίνεται με τη μυρωδιά; Τα ορυκτά σπανίως εκπέμπουν μια έντονη οσμή, αλλά αν ναι, σημειώστε το και προσπαθήστε να περιγράψετε αυτή την οσμή και την αναζήτηση στο διαδίκτυο βάσει αυτού του κριτηρίου. Το θείο, για παράδειγμα, είναι ένα λαμπερό κίτρινο ορυκτό που εκπέμπει σάπια οσμή σε μερικές αντιδράσεις.

Μέρος 2 Προσδιορίστε τα κοινά μέταλλα

1. 
   

   
   Σημειώστε τους όρους. Εάν δεν καταλαβαίνετε ορισμένους από τους όρους που χρησιμοποιούνται εδώ, δείτε την παραπάνω ενότητα, καθώς οι ακόλουθες περιγραφές περιέχουν συγκεκριμένο λεξιλόγιο που συζητήθηκε παραπάνω σχετικά με το σχήμα, τη σκληρότητα, τη θραύση και άλλα χαρακτηριστικά ορυκτών. .

2. 
   

   
   Τα περισσότερα κρυσταλλικά μέταλλα είναι χαλαζία. Ο χαλαζίας είναι πολύ συνηθισμένος και βρίσκεται σε πολλές συλλογές γιατί αποπλανάει με την λαμπερή και αφρώδη εμφάνισή του. Ο χαλαζίας έχει δείκτη σκληρότητας 4 στην κλίμακα Mohs και παρουσιάζει διάφορους τύπους κάταγμα, αλλά ποτέ δεν διασπάται, όταν έχει σπάσει. Δεν αφήνει ένα ειδικό σήμα στη δοκιμή γραμμής και έχει υαλώδη λάμψη.
   • Γαλάζιο χαλαζία είναι ημιδιαφανές, ροζ χαλαζία είναι ανοιχτό ροζ και laméthyste είναι βιολετί.

3. 
   

   
   Τα σκληρά και υαλοειδείς, αλλά μη κρυσταλλικά ορυκτά θα μπορούσαν να είναι ένας αποκαλούμενος "κρυπτοκρυσταλικός" τύπος. Όλοι οι τύποι χαλαζία είναι κρυσταλλικοί, αλλά μερικοί είναι μικροσκοπικοί κρύσταλλοι, αόρατοι με γυμνό μάτι, ο οποίος ονομάζεται "κρυπτοκρυσταλλική". Αυτά τα ορυκτά, από τα οποία υπάρχουν πολλά είδη, ομαδοποιούνται κάτω από το όνομα "χαλκηδόνιο", όπως το χαφύ. Εάν το δείγμα σας έχει δείκτη σκληρότητας 7, έχει ένα σπάσιμο (όχι διάσπαση) και έχει υαλώδη λάμψη, είναι πιθανό αυτό να είναι Chaille. Είναι συνήθως καφέ ή γκρι.
   • Το "Flint" είναι μια ποικιλία κιμωλίας, αλλά υπάρχουν πολλές κατηγορίες. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τη λέξη "πετσέτα" για να αναφερθούν σε οποιοδήποτε μαύρο χρώμα, ενώ άλλοι περιορίζουν τη χρήση της λέξης "πετσέτα" σε δείγματα με συγκεκριμένη λάμψη ή σε άτομα που υπάρχουν σε ορισμένους τύπους πετρωμάτων.

4. 
   

   
   Τα ορυκτά από χρωματιστές ταινίες είναι συχνά τύποι χαλκηδόνιας. Η χαλκηδόνια είναι ένα μείγμα από χαλαζία και μοργανίτη. Υπάρχουν πολύ αισθητικές ποικιλίες, με λωρίδες χαρακτηριστικές όλων των χρωμάτων. Εδώ υπάρχουν δύο ποικιλίες χαλκηδόνιας πολύ συνηθισμένες.
   • Lonyx, η οποία τείνει να παρουσιάζει παράλληλες ραβδώσεις. Είναι πιο συχνά ασπρόμαυρο, αλλά όλα τα χρώματα είναι δυνατά.
   • Το Lagate έχει περισσότερες ακανόνιστες ραβδώσεις, αλλά μπορεί να είναι όλων των χρωμάτων. Μπορεί να σχηματιστεί από καθαρό χαλαζία, χαλκηδόνια ή άλλα κοντινά μέταλλα.

5. 
   

   
   Αστράγαλο και τα χαρακτηριστικά του. ο άστριο είναι το πιο κοινό ορυκτό μετά τον χαλαζία και τις πολλές παραλλαγές του. Η σκληρότητα είναι 6 και αφήνει ένα λευκό σημάδι στο τεστ γραμμής. Μπορεί να χρωματιστεί και ποικίλλει. Έχει μια διπλή δύναμη διάσπασης έχει σπάσει, με αρκετά λεία επιφάνεια και σχεδόν κάθετη γωνία μεταξύ τους.

6. 
   

   
   Εάν το δείγμα σας σπάει όταν τρίβετε, είναι πιθανό μίκα. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από το γεγονός ότι χωρίζεται σε ένα πλήθος πολύ λεπτών και εύκαμπτων πλακών. Πάρτε τη δοκιμή με το νύχι σας ή ακόμα και μόνο το δάχτυλό σας. ο λευκή μίκαΜοσχοβίτης, για παράδειγμα, είναι άχρωμο ή ανοιχτό καφέ, ενώ το μαύρη μαρμαρυγία, όπως και ο βιοτίτης, αντλεί περισσότερο από μπρούντζο ή μαύρο. Το τελευταίο αφήνει καφέ-γκρι γραμμή.

7. 
   

   
   Γνωρίστε τη διαφορά μεταξύ του lor και του "des des fous". Πυρίτη, το οποίο ονομάζεται παραφροσύνη για τους παράνομους, έχει μια χλωμό κίτρινη μεταλλική εμφάνιση, όπως ο χρυσός, αλλά μερικές δοκιμές καθιστούν δυνατή την επισήμανση των διαφορών τους. Ο πυρίτης έχει δείκτη σκληρότητας 6, ενώ ο λόγος είναι πολύ λιγότερο σκληρός (δείκτης μεταξύ 2 και 3). Η πυρίτη αφήνει μια πρασινωπή γραμμή με μαύρο χρώμα και με αρκετή πίεση μπορεί να μειωθεί σε σκόνη.
   • Μαρκασίτης είναι επίσης κοινή και μοιάζει λίγο με πυρίτη. Αλλά οι κρύσταλλοι πυρίτη είναι κυβικοί, ενώ οι μαρκασίτες είναι ξυλώδεις.

8. 
   

   
   Τα μπλε και τα πράσινα ορυκτά είναι πιθανό να είναι μαλαχίτης και λαζουρίτης. Και οι δύο περιέχουν χαλκό, το οποίο δίνει το μαλαχίτης το όμορφο πράσινο χρώμα και το λαζουρίτης το βαθύ μπλε χρώμα του. Συχνά εμφανίζονται μαζί και ο δείκτης σκληρότητας τους είναι μεταξύ 3 και 4.

9. 
   

   
   Πάρτε ένα άτλαντα. Εάν εξακολουθείτε να μην αναγνωρίζετε το ορυκτό σας σε αυτό το έγγραφο, χρησιμοποιήστε έναν άτλαντα ορυκτών ή εξειδικευμένο ιστότοπο για να προσδιορίσετε ποιες είναι παρούσες στη γεωγραφική περιοχή στην οποία πραγματοποιήσατε το εύρημα σας. Αν έχετε κάποια δυσκολία στην ταυτοποίηση ενός δείγματος, υπάρχουν ιστότοποι, όπως το minerals.net, στο οποίο μπορείτε να αναζητήσετε ανά τύπο αποτελέσματος που προκύπτει από διαφορετικές δοκιμές.