Πώς να αποκαταστήσει τη σχέση με το παιδί του έχασε την όραση

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Δημιουργήστε διάλογο με το παιδί σας
• Μέθοδος 2 Πραγματοποιήστε μια πρώτη συζήτηση
• Μέθοδος 3 Σεβαστείτε και ρυθμίστε τα όρια
• Μέθοδος 4 Αποδεχτείτε το παιδί σας όπως είναι

Η ύπαρξη κακών όρων με τον γιο ή την ενήλικη κόρη σας μπορεί να είναι πολύ οδυνηρή. Ωστόσο, γνωρίζετε ότι είναι δυνατή η αποκατάσταση μιας σχέσης, ακόμα και αν χρειαστεί χρόνος και ιδιαίτερα υπομονή. Ως γονέας, πρέπει να αποδεχτείτε ότι οι πρώτες ενέργειες για την αναδημιουργία της σχέσης πρέπει να προέρχονται από εσάς. Πρέπει να είστε αυτός που προσπαθεί να έρθει σε επαφή, ανεξάρτητα από το αν νομίζετε ότι βρίσκεστε στη ρίζα της διαφωνίας. Σεβόμαστε τα όρια που έχει ορίσει το ενήλικο παιδί σας για τη σχέση σας και μην προσπαθήσετε να τα ωθήσετε πίσω, απλά ορίστε μερικά από αυτά. Μάθετε να δεχτείτε το παιδί σας όπως είναι και παραδέχεστε ότι είναι ανεξάρτητο άτομο και είναι σε θέση να κάνει τις δικές του επιλογές.

στάδια

Μέθοδος 1 Δημιουργήστε διάλογο με το παιδί σας

1. 
   

   
   Να είστε σαφής για το τι πήγε στραβά. Πριν επιχειρήσετε να επανασυνδεθείτε με το παιδί σας, ίσως είναι χρήσιμο να μάθετε γιατί είναι αναστατωμένος ή θυμωμένος σε σας. Μπορεί να έχετε τη δυνατότητα να λάβετε τις πληροφορίες θέτοντας απευθείας την ερώτηση ή ζητώντας από ένα άλλο πρόσωπο που γνωρίζει την κατάσταση. Εάν θέλετε πραγματικά να διορθώσετε τα σπασμένα δοχεία, πρέπει πρώτα να προσδιορίσετε το πρόβλημα.
   • Μόλις έχετε μια ιδέα για το τι πήγε στραβά, θα έχετε χρόνο να σκεφτείτε τις επόμενες ενέργειές σας καθώς και τι θέλετε να μεταφέρετε στο παιδί σας.
   • Ελάτε κοντά στο ενήλικο σας παιδί και του ζητήσετε την ερώτηση. Θα μπορούσατε να πείτε: "Rene, ξέρω ότι αρνείστε να μου μιλήσετε τώρα και θα ήθελα να μάθω τι έκανα για να σας βλάψω. Θα μπορούσατε να μου πείτε; Έχετε το δικαίωμα να μην θέλετε να μιλήσετε σε με, αλλά παρακαλώ στείλτε μου ένα ή απαντήστε μου από. Δεν μπορώ να λύσω το πρόβλημα αν δεν ξέρω τι είναι. "
   • Εάν μετά από αυτό δεν λάβετε καμία απάντηση από αυτόν, μπορείτε να έρθετε πιο κοντά σε άλλο μέλος της οικογένειας ή σε αμοιβαίο φίλο που μπορεί να γνωρίζει το πρόβλημα. Θα μπορούσατε να του πείτε, "Jacques, έχετε μιλήσει αργότερα με την αδελφή σας; Δεν μιλά πια και δεν ξέρω τι συμβαίνει. Ξέρετε κάτι; "
   • Ακόμα κι αν είναι ιδανικό να προσπαθήσετε να μάθετε το λόγο για το πρόβλημα, ξέρετε ότι ίσως να μην πετύχετε. Ωστόσο, μην αφήστε αυτό να σας μπλοκάρει στην επιθυμία σας να ανανεώσετε το διάλογο με το παιδί σας.

2. 
   

   
   
   
   Κάνε κάποια ενδοσκόπηση. Αφιερώστε χρόνο για να σκεφτείτε τους λόγους που μπορεί να εξηγήσουν τη διάλυση. Προκλήθηκε από ένα παρελθόν γεγονός; Υπήρξε ποτέ μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή σας που προκάλεσε αυτή την απόσταση (ένας θάνατος στην οικογένεια ή ακόμα και η γέννηση ενός μωρού); Ίσως αρνήθηκε καν να επικοινωνήσει με το παιδί σας για λίγο και σήμερα, συνειδητοποιείτε ότι δεν είναι πρόθυμος να σας μιλήσει.
   • Να γνωρίζετε ότι ένας μεγάλος αριθμός ενήλικων παιδιών διαχωρίζεται από τους γονείς τους επειδή διαζευγνύονται. Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν από ένα σπασμένο γάμο είδαν τους γονείς τους να δίνουν προτεραιότητα στην προσωπική τους ευτυχία εις βάρος των αναγκών του παιδιού (ακόμα και αν το διαζύγιο έγινε για το καλό όλων). Πολύ συχνά, σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γονείς λένε πολλά για τον πρώην σύζυγό τους, χωρίς να συνειδητοποιήσουν ότι τα παιδιά τους εξομολογούν όσα λέγονται. Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες για το είδος της σχέσης που θα μπορούσε να έχει ένα ενήλικο παιδί με τους γονείς του. Αυτό συμβαίνει ουσιαστικά όταν ένας από τους γονείς έχει πολύ λίγη, αν όχι καθόλου, συμμετοχή στην εκπαίδευση του παιδιού. Οι ενήλικες από ένα διαζευγμένο ζευγάρι μπορεί να υποφέρουν γιατί αισθάνονται ότι δεν αποτελούν προτεραιότητα για τους γονείς τους.

3. 
   

   
   
   
   Πάρτε την ευθύνη Είτε έχετε κάνει κάτι λάθος ή όχι, πρέπει να ξέρετε ότι οι γονείς είναι συνήθως εκείνοι που πρέπει να κάνουν τα πρώτα βήματα προς τη συμφιλίωση με τα παιδιά τους. Δείτε πέρα ​​από την αδικία της κατάστασης και βάλτε το εγώ σας στην άκρη. Αν θέλετε να επανασυνδεθείτε με το παιδί σας, ξέρετε ότι θα είστε αυτός που θα κάνει και θα συνεχίσει να κάνει το πρώτο βήμα.
   • Είτε είναι 14 ή 40 ετών, θέλει πάντα να γνωρίζει ότι αγαπά και εκτιμάται από τους γονείς του. Η εμφάνιση ότι είστε έτοιμοι να πολεμήσετε για τη σχέση σας είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αποδείξετε σε αυτόν ότι τον λατρεύετε και ότι μετρά για σας. Έχετε αυτό κατά νου εάν σας φαίνεται άδικο ότι όλη η εργασία της συμφιλίωσης μπορεί να επιστρέψει μόνο σε σας.

4. 
   

   
   Επικοινωνήστε με το παιδί σας. Ακόμα κι αν θέλετε να τον συναντήσετε προσωπικά το πρωί, θα ήταν λιγότερο ενοχλητικό γι 'αυτόν αν τον έρθετε σε επαφή με το τηλέφωνο, μέσω ή αν του έστειλε γραπτή επιστολή. Σεβαστείτε την επιθυμία του να κρατήσετε την απόσταση μεταξύ σας και να του δώσετε την ευκαιρία να απαντήσετε όποτε το θεωρεί κατάλληλο. Δείξτε τον εαυτό σας ασθενής και δώστε του λίγες ημέρες για να απαντήσετε.
   • Επαναλάβετε όσα θέλετε να πείτε πριν καλέσετε το τηλέφωνο. Προετοιμαστείτε επίσης να αφήσετε ένα στον αυτόματο τηλεφωνητή. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να πείτε, "Θωμάς, θα ήθελα να συναντηθούμε για να συζητήσουμε τι βιώνετε. Θα ήθελες να με συναντήσεις μία από αυτές τις μέρες; "
   • Αποστολή e-mail ή e. Μπορείτε να γράψετε ένα όπως: "Καταλαβαίνω ότι υποφέρετε πολύ τώρα και πιστέψτε με, λυπάμαι που έχετε πληγώσει. Όταν είστε έτοιμοι, ελπίζω ότι θα είστε πρόθυμοι να με συναντήσετε για να μιλήσω γι 'αυτό. Ενημερώστε με πότε θα είστε διαθέσιμοι. Σ 'αγαπώ και σου λείπεις. "

5. 
   

   
   Γράψτε μια επιστολή. Το παιδί σας μπορεί να είναι απρόθυμο να σας συναντήσει. Εάν συμβαίνει αυτό, μπορείτε επίσης να αποφασίσετε να περιγράψετε μια επιστολή. Ζητήστε τη συγχώρεση για τον πόνο που τον προκάλεσε και αναγνωρίστε ότι καταλαβαίνετε γιατί αισθάνεται αυτός ο τρόπος.
   • Η σύνταξη μιας επιστολής μπορεί επίσης να είναι θεραπευτική για σας. Αυτό ξεκαθαρίζει τα συναισθήματά σας και σας βοηθά να ρυθμίσετε τα συναισθήματά σας. Επιπλέον, μπορείτε να αφιερώσετε χρόνο για να βρείτε τις λέξεις και να τις χρησιμοποιήσετε με τον ακριβή τρόπο που θέλετε.
   • Ζητήστε του να σας συναντήσει ένα-σε-ένα μόλις είναι έτοιμος. Θα μπορούσατε να γράψετε, "Γνωρίζω ότι είστε αναστατωμένοι τώρα, αλλά ελπίζω ότι στο εγγύς μέλλον θα μπορούσαμε να συναντηθούμε και να συζητήσουμε για όλα αυτά. Η πόρτα δοκιμής μου ανοίγει πάντα. "

6. 
   

   
   Αποδεχτείτε τα όρια που θέτει. Το ενήλικο σας παιδί μπορεί να είναι πρόθυμο να επικοινωνήσει μαζί σας, αλλά δεν είναι έτοιμο να σας δει πρόσωπο με πρόσωπο (μπορεί να μην είναι ποτέ). Μπορεί να θέλει μόνο να επικοινωνήσει μαζί σας ή να σας μιλήσει στο τηλέφωνο. Αποφύγετε να τον αισθάνεστε ένοχο ενώ παραμένετε διαθέσιμοι για μελλοντικές συναντήσεις.
   • Αν επικοινωνείτε μόνο με το παιδί σας, θα μπορούσατε να γράψετε, "Είμαι πραγματικά ευτυχής που συζητούσαμε αυτές τις τελευταίες ημέρες. Ελπίζω ότι θα φτάσουμε σε ένα επίπεδο όπου θα είμαστε άνετοι να βλέπουμε ο ένας τον άλλον αυτοπροσώπως, αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν πιέζω σε σας. "

Μέθοδος 2 Πραγματοποιήστε μια πρώτη συζήτηση

1. 
   

   
   Οργανώστε μια συνάντηση. Εάν το ενήλικο παιδί σας είναι έτοιμο να μιλήσει μαζί σας, πηγαίνετε μαζί σε δημόσιο χώρο για μεσημεριανό γεύμα. Το να μοιράζεστε ένα γεύμα στο κοινό είναι καλό πράγμα, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ελέγχετε τα συναισθήματά σας. Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να βελτιώσετε τις αναφορές σας.
   • Βεβαιωθείτε ότι είστε οι μόνοι δύο άνθρωποι που θα είναι παρόντες. Μην φέρνετε τη σύζυγό σας ή κανέναν μαζί σας. Αυτό θα μπορούσε να δώσει στον γιο σας την εντύπωση ότι αγωνίζεστε εναντίον του.

2. 
   

   
   Αφήστε το παιδί σας να ηγηθεί της συνομιλίας. Ακούστε προσεκτικά τις ανησυχίες του χωρίς να αντιταχθείς ή να σε βάλεις στην άμυνα. Θα μπορούσε επίσης να έρθει να σας συναντήσει με την ελπίδα να λάβετε μια άμεση συγγνώμη από εσάς. Αν το νιώθεις, δείξτε το σε αυτόν.
   • Ίσως είναι καλή ιδέα να ξεκινήσετε τη συνάντησή σας ζητώντας συγγνώμη στο ενήλικο παιδί σας για να τους ενημερώσετε ότι καταλαβαίνετε ότι τους έχετε πληγώσει και να τους κάνει να αισθάνονται ότι τα πράγματα αναβαθμίζονται. Μόλις ζητήσετε συγγνώμη, μπορείτε να του ζητήσετε να σας πω περισσότερα για τα συναισθήματα που αισθάνθηκε.

3. 
   

   
   Ακούστε το παιδί σας χωρίς να τον κρίνετε. Θυμηθείτε ότι η άποψή του μετράει, ακόμα κι αν δεν το μοιράζεστε. Η λήξη μπορεί να συμβεί όταν ένα άτομο αισθάνεται ακούγεται και κατανοείται και αισθάνεται ότι είστε ανοιχτοί στην άποψή τους.
   • Η ακρόαση χωρίς κρίση ή η παραμονή στην άμυνα μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να είναι ειλικρινής στις απαντήσεις του. Αυτό που ακούτε μπορεί να είναι εξαιρετικά βλαβερό, αλλά καταλαβαίνετε ότι το παιδί σας σίγουρα πρέπει να μιλήσει για να απελευθερώσει τα συναισθήματά του.
   • Θα μπορούσατε να πείτε: "Λυπάμαι πολύ που το ένιωσα και θα ήθελα να καταλάβω. Μπορείτε να πείτε περισσότερα; "

4. 
   

   
   Πάρτε το μερίδιό σας ευθύνης Καταλάβετε ότι δεν θα εξελιχθείτε στη διαδικασία συμφιλίωσης χωρίς να αναγνωρίσετε ότι ίσως έχετε συμβάλει στο πρόβλημα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τα παιδιά ενηλίκων θέλουν οι γονείς τους να αναλάβουν την ευθύνη για τις ενέργειές τους. Να είστε έτοιμοι να το κάνετε αυτό, είτε νομίζετε ότι κάνετε λάθος είτε όχι.
   • Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνετε γιατί ο γιος ή η κόρη σας είναι αναστατωμένος για σας, παραδέχεστε ότι είναι κάτω. Μην προσπαθήσετε να δικαιολογήσετε τη δράση σας. Ακούστε αντ 'αυτού και ζητήστε συγνώμη για τον πόνο του.
   • Προσπαθήστε να καταλάβετε την πηγή των ενεργειών του παιδιού σας. Η εμφάνιση ενσυναίσθησης δεν σημαίνει ότι συμφωνείτε με ένα άτομο, απλώς αποδεικνύει ότι είστε ανήσυχοι για την άποψή του. Η κατανόηση του οράματος του παιδιού σας είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα στην επίλυση της σύγκρουσης.
   • Θα μπορούσατε να πείτε: "Αναγνωρίζω ότι έχετε μεγαλώσει πολύ. Ήθελα να σας δω να πετύχετε, αλλά μπορώ να καταλάβω ότι νομίζατε ότι ποτέ δεν ήμουν χαρούμενος μαζί σας. Αυτό δεν ήταν ποτέ πρόθεσή μου και δεν είναι καθόλου αλήθεια. Ωστόσο, παρατηρώ ότι είναι ο τρόπος δράσης μου που σας κάνει να το σκεφτείτε. "

5. 
   

   
   Μην μιλάτε για τα συναισθήματά σας. Αποφύγετε να πείτε πώς αισθάνεστε για τη διάσπαση. Παρόλο που μπορεί να φαίνεται άδικο, δεν είναι καιρός να επαναφέρετε όλη τη θλίψη και τον πόνο που βιώνετε επειδή δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε με το παιδί σας. Αναγνωρίστε το γεγονός ότι χρειάζεται λίγο χώρο για να διαχειριστεί τα συναισθήματά του και να κάνει απολογισμό ορισμένων πράξεων. Η εμφάνιση του θυμού σας, η θλίψη και η δυσαρέσκεια θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συναισθήματα που θέλετε να τους κάνουν να αισθάνονται ένοχοι. Στο τέλος, μπορεί να μην είναι τόσο πολύ πρόθυμος να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη σχέση του με σας.
   • Θα μπορούσατε να πείτε: "Δεν κατάφερα να σας μιλήσω, αλλά καταλαβαίνω ότι χρειάζεστε λίγο χώρο. "
   • Μην πείτε: "Είμαι πολύ καταθλιπτικός επειδή δεν με τηλεφωνήσατε" ή "Ξέρεις πόσο πρόβλημα με έκανε να μην ακούσω από σένα; "

6. 
   

   
   Κάνε δικαιολογίες. Όταν κάνετε μια πραγματική συγγνώμη, πρέπει να δηλώσετε σαφώς τι κάνατε εσφαλμένα (έτσι ώστε ο συνομιλητής σας ξέρει ότι καταλαβαίνετε), εκφράστε τη λύπη και προτείνετε να κάνετε τροποποιήσεις με κάποιο τρόπο. Κάντε ειλικρινή συγγνώμη στον γιο ή την κόρη σας. Οι λέξεις που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να δείχνουν ότι αναγνωρίζετε ότι τον έχετε αδικηθεί. Θυμηθείτε, πρέπει να συγχωρήσετε τον εαυτό σας, ακόμα και όταν αισθάνεστε ότι έχετε κάνει το σωστό. Αυτή τη στιγμή, οι ενέργειες πρέπει να επικεντρωθούν στην εξεύρεση ενός τρόπου για να διευκολύνουν τον πόνο που αισθάνεται το παιδί σας, όχι για το ποιος είναι σωστός ή λάθος.
   • Θα μπορούσατε να πείτε, "Τίνα, λυπάμαι πολύ που είμαι τόσο κακός. Ξέρω ότι έχετε δει όλα τα χρώματα κατά την περίοδο που ήμουν αλκοολικός. Θέλω να έχουν κάνει τόσα πολλά λάθη κατά τη διάρκεια της παιδικής σας ηλικίας. Καταλαβαίνω ότι θέλετε να κρατήσετε την απόσταση σας από μένα, αλλά ελπίζω ότι θα ξεπεράσουμε αυτό. "
   • Μην προσπαθήσετε να δικαιολογήσετε τη συμπεριφορά σας ενώ ζητάτε συγγνώμη, ακόμα κι αν νομίζετε ότι έχετε έναν καλό λόγο να το δικαιολογήσετε. Για παράδειγμα, "Λυπάμαι που χάθηκα πριν από πέντε χρόνια, αλλά το έκανα επειδή μου μίλησε με ενθουσιασμό" δεν είναι δικαιολογία. Αντίθετα, αυτή η φράση θα θέσει μόνο τον συνομιλητή σας σε αμυντική θέση.
   • Θυμηθείτε ότι η πραγματική και αποτελεσματική απολογία σημαίνει να ζητάτε συγχώρεση για τις ενέργειές σας και να μην εστιάζετε σε αυτά ενός άλλου ατόμου. Για παράδειγμα, "Λυπάμαι που τραυματίσαμε συμπεριφέροντας αυτόν τον τρόπο" είναι μια πραγματική δικαιολογία. Με τα μειονεκτήματα, "λυπάμαι αν τραυματίσατε" δεν είναι ένα. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε τη λέξη "εάν" ενώ ζητάτε συγχώρεση.

7. 
   

   
   Εξετάστε την οικογενειακή θεραπεία. Εάν το ενήλικο σας παιδί συμφωνεί να το πράξει, ίσως θελήσετε να δοκιμάσετε την οικογενειακή θεραπεία μαζί για να συζητήσετε τα συναισθήματά σας με την παρουσία ειδικευμένου επαγγελματία. Ο γάμος και ο οικογενειακός θεραπευτής θα οδηγήσουν τα μέλη της οικογένειας να εντοπίσουν κληρονομικές δυσλειτουργικές συμπεριφορές και να τους βοηθήσουν να αναπτύξουν τις δικές τους λύσεις σε ένα πρόβλημα. Η οικογενειακή θεραπεία συμβάλλει επίσης στην αναγνώριση και βελτίωση των δεσμών που τα μέλη της οικογένειας μοιράζονται μεταξύ τους.
   • Η οικογενειακή θεραπεία είναι συνήθως βραχυπρόθεσμη και επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα στην οικογένεια. Το παιδί σας ή μπορείτε να ενθαρρύνεστε να συμβουλευτείτε έναν θεράποντα ξεχωριστά, ώστε να μπορείτε να εστιάσετε στις ατομικές σας ανησυχίες.
   • Για να βρείτε έναν γάμο και οικογενειακό θεραπευτή, μπορείτε να ζητήσετε από τον οικογενειακό σας γιατρό να το συστήσει. Επίσης, επικοινωνήστε με το κέντρο πόρων της κοινότητας ή ένα τοπικό τμήμα του Υπουργείου Υγείας. Μπορείτε επίσης να κάνετε αναζήτηση στο διαδίκτυο για έναν θεραπευτή κοντά σας.

Μέθοδος 3 Σεβαστείτε και ρυθμίστε τα όρια

1. 
   

   
   Ξεκινήστε αργά. Αντισταθείτε στην ανάγκη να επιστρέψετε σε μια σχέση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι αδύνατο να αναδημιουργηθεί μια σπασμένη σχέση για μια νύχτα. Ανάλογα με το αν η αιτία της διαφωνίας είναι ασήμαντη ή σοβαρή, μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια για να επανέλθει η σχέση σας στο φυσιολογικό. Μπορεί επίσης να χρειαστεί να αναθεωρήσετε τον ορισμό της λέξης κανονική.
   • Λάβετε υπόψη σας ότι πρέπει να έχετε αρκετές δύσκολες συνομιλίες σχετικά με τη διάλυση, καθώς εσείς οι δύο απολαμβάνετε πάντα τα συναισθήματά σας. Οι πιθανότητες είναι πολύ χαμηλές ώστε όλα γίνονται όπως πριν λίγο μετά από μια συνομιλία.
   • Σταδιακά αυξήστε τη συχνότητα των επαφών. Γνωρίστε το παιδί σας από πρώτο χέρι σε δημόσιους χώρους. Μην μείνετε μακριά από γεμάτα οικογενειακά γεγονότα, όπως πάρτι γενεθλίων, εκτός και αν φαίνεστε έτοιμοι και πρόθυμοι να πάτε.
   • Θα μπορούσατε να πείτε: "Θα ήταν μεγάλη χαρά να έρθετε μαζί μας για τα Χριστούγεννα, αλλά καταλαβαίνω τέλεια αν δεν θέλετε. Δεν θα έχω καμία δυσαρέσκεια εάν δεν επιθυμείτε να έρθετε. Συνειδητοποιώ ότι πρέπει να πάρετε το χρόνο σας. "

2. 
   

   
   Παραδέξτε ότι το παιδί σας είναι ενήλικας. Είναι πλέον ενήλικος που μπορεί να κάνει τις δικές του αποφάσεις. Μπορεί να συμβεί να μην συμφωνείτε με κάποιες από τις επιλογές του, αλλά θα πρέπει να τον αφήσετε να απολαύσει την ανεξαρτησία του και να ζήσει τη ζωή του. Ίσως να παρεμβαίνει στη ζωή της είναι αυτό που την οδήγησε να αποστασιοποιηθεί από εσάς.
   • Μην δώσετε αυτόκλητες συμβουλές. Αντισταθείτε στην επιθυμία να διορθώσετε τα πράγματα στη ζωή του παιδιού σας και να τον κάνετε να κάνει λάθη του.

3. 
   

   
   Αποφύγετε να δώσετε συμβουλές για την εκπαίδευση. Οι γονείς μπορούν εύκολα να διαταράσσονται από τις συμβουλές εκπαίδευσης τρίτου προσώπου, όσο καλοπροαίρετες μπορεί να είναι. Αποφύγετε λοιπόν να δώσετε τη γνώμη σας εάν δεν σας ζητήθηκε. Έχετε ήδη μεγαλώσει τα παιδιά σας, δώστε στη νέα γενιά την ευκαιρία να κάνει το ίδιο.
   • Αφήστε το παιδί σας να γνωρίζει ότι θα σεβαστείτε τις γονικές αξίες και τις επιθυμίες του και ότι θα συμμορφωθείτε με αυτά. Για παράδειγμα, εάν τα εγγόνια σας δικαιούνται μόνο μία ώρα τηλεόρασης ημερησίως, ενημερώστε τους γονείς τους ότι θα τηρήσετε αυτόν τον κανόνα στο σπίτι ή θα τους ζητήσετε εκ των προτέρων αν μπορεί να διακοπεί αυτός ο κανόνας.

4. 
   

   
   Ζητήστε συμβουλές για τον εαυτό σας. Η διαχείριση μιας πολύπλοκης σχέσης με ένα παιδί μπορεί να είναι τόσο αγχωτική και επώδυνη. Μπορεί να σας βοηθήσει να ζητήσετε από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχικής υγείας να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα συναισθήματά σας και να εφαρμόσετε αποτελεσματικές στρατηγικές επικοινωνίας και αντιμετώπισης.
   • Μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε έναν εξειδικευμένο θεραπευτή για οικογενειακά θέματα. Λάβετε, ωστόσο, υπόψη ότι ο προσωπικός σας θεραπευτής μπορεί να σας παραπέμψει σε άλλον συνάδελφο αν θέλετε το παιδί σας και εσείς να λύσετε τα προβλήματά σας με την παρουσία ενός συμβούλου. Αυτό θα επιτρέψει σε αυτά να παραμείνουν αντικειμενικά.
   • Θα μπορούσατε επίσης να βρείτε βοήθεια στα ηλεκτρονικά φόρουμ ομάδων υποστήριξης. Σε αυτές τις πλατφόρμες, θα μπορείτε να βρείτε άλλα άτομα με τα ίδια προβλήματα. Έτσι, μπορείτε να συζητήσετε τα προβλήματά σας και να μοιραστείτε ιστορίες για τις επιτυχίες σας επίσης.

5. 
   

   
   Να είναι επίμονη, αλλά όχι επεμβατική. Εάν το αγόρι ή το κορίτσι σας δεν ανταποκρίνεται στις προσπάθειές σας να αποκαταστήσει την επικοινωνία μεταξύ σας, συνεχίστε να δοκιμάζετε. Στείλτε κάρτες, κάρτες ή αφήστε μηνύματα στον αυτόματο τηλεφωνητή για να τον ενημερώσετε ότι σκεφτόμαστε αυτόν και ότι θα θέλατε να συνομιλήσετε.
   • Ωστόσο, φροντίστε να δώσετε κάποιο χώρο στο άτομο και να σέβεστε την ιδιωτική του ζωή και την ανάγκη να διατηρήσετε κάποια απόσταση μεταξύ σας. Επικοινωνήστε με το παιδί σας το πολύ μία φορά την εβδομάδα και μην διστάσετε να μειώσετε αυτή τη συχνότητα αν παρατηρήσετε ότι είναι παρεμβατική. Πάντα προσπαθήστε να διατηρήσετε επαφή, ωστόσο.
   • Θα μπορούσατε να εκφράσετε τον εαυτό σας με αυτούς τους όρους: "Γεια σου Marie, απλώς ήθελα να πω γεια και να σας ενημερώσω ότι σας σκέφτομαι. Ελπίζω να είσαι καλά. Σας λείπεις. Ξέρεις, μπορείς να έρθεις σε με ανά πάσα στιγμή για να μιλήσεις. Σ 'αγαπώ. "
   • Μην προσπαθήσετε να τον επισκεφθείτε. Λάβετε υπόψη τα όρια που έχετε θέσει και επιμείνετε σε ένα μέσο επαφής που δεν είναι πολύ ενοχλητικό.

6. 
   

   
   Πιέστε αν είναι απαραίτητο. Το ενήλικο παιδί σας μπορεί να εξετάσει ακόμη και τις λιγότερο ενοχλητικές προσπάθειές σας να έρθετε σε επαφή μαζί του είναι τρόποι να ξεπεράσετε τα όρια και να κάνετε πάρα πολλά. Μπορεί ακόμα να μην θέλει να ασχοληθεί με σας, ακόμη και αν έχετε ζητήσει συγνώμη και αναγνώρισε τις ενέργειές σας. Σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο να κάνετε έναν λόγο για τη δική σας ψυχική υγεία και να πάρετε ένα βήμα πίσω από αυτή τη σχέση.
   • Βάλτε την μπάλα στο στρατόπεδο του παιδιού σας. Στείλτε του μια λέξη ή αφήστε μια φωνή να λέει κάτι σαν: "Pierre, καταλαβαίνω ότι θέλετε να σταματήσετε να επικοινωνείτε μαζί σας. Ακόμα κι αν με συγκλονίζει, σεβαστώ τη θέλησή σας και δεν θα επικοινωνήσω μαζί σας μετά από αυτό. Θα είμαι εκεί αν θέλετε ποτέ να έρθετε σε επαφή μαζί μου, αλλά θα σεβαστώ την επιθυμία σας και δεν θα επικοινωνήσω μαζί σας ξανά. Σ 'αγαπώ. "
   • Να γνωρίζετε ότι η συμφιλίωση μπορεί να είναι δύσκολη σε περιπτώσεις κατάχρησης ουσιών, ψυχικής ασθένειας ή όταν το παιδί σας έχει μια ανθυγιεινή σχέση στο γάμο ή τη ρομαντική σχέση του (για παράδειγμα, το παιδί σας είναι παντρεμένο με μια γυναίκα που τον κυριαρχεί). Η ανησυχία που υπάρχει ανάμεσα σε σας μπορεί να είναι μόνο οι συνέπειες αυτών των προβλημάτων, αλλά ίσως να μην μπορείτε να κάνετε τίποτα γι 'αυτό μέχρι να αντιμετωπίσει αυτά τα υποκείμενα ζητήματα.
   • Εάν πρέπει να σταματήσετε όλες τις μορφές επαφής, τότε σκεφτείτε να βρείτε έναν θεραπευτή που θα σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τη θλίψη σας. Αυτό είναι ένα δύσκολο τεστ για να περάσετε και μπορεί να χρειαστείτε επιπλέον βοήθεια.

Μέθοδος 4 Αποδεχτείτε το παιδί σας όπως είναι

1. 
   

   
   Αποδεχτείτε ότι το παιδί σας είναι διαφορετικό. Παραδεχτείτε το γεγονός ότι βλέπει τη ζωή διαφορετικά. Μπορείτε να ζήσετε στο ίδιο σπίτι και να περάσετε την ημέρα μαζί, αλλά η αντίληψη μιας κατάστασης μπορεί πάντα να είναι διαφορετική από το ένα άτομο στο άλλο. Αναγνωρίστε ότι η μνήμη ή η άποψη του ενήλικου παιδιού σας είναι εξίσου έγκυρη με τη δική σας.
   • Η προοπτική ενός ατόμου σε μια κατάσταση μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική ανάλογα με την ηλικία, τη δυναμική ή τη στενότητα των σχέσεων. Για παράδειγμα, η μετακίνηση σε άλλη πόλη μπορεί να ήταν καλή για εσάς, αλλά τα παιδιά σας ίσως έχουν αγωνιστεί να το κάνουν επειδή δεν είχαν άλλη επιλογή από το να έρθουν μαζί σας.
   • Οι διαφορετικές πραγματικότητες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της οικογενειακής ζωής. Για παράδειγμα, όταν ήσαστε παιδί, οι γονείς σας σίγουρα σας πήγαν στο μουσείο. Στις αναμνήσεις που έχουν σήμερα, μπορεί να δουν όμορφες εκθέσεις και μια ενδιαφέρουσα οικογενειακή εκδρομή. Από την άλλη πλευρά, θυμάστε ότι ήσαστε ζεστός στο παλτό σας και ότι οι σκελετοί των δεινοσαύρων σας φοβόντουσαν. Οι μνήμες των γονέων σας, καθώς και οι δικές σας έχουν δίκιο. Το μόνο που διαφέρει είναι η άποψη.

2. 
   

   
   Αποδεχτείτε τις διαφορές του καθενός. Μπορεί να μπερδεύεστε στη σχέση σας επειδή εσείς, το παιδί σας ή και οι δύο σας δεν συμφωνείτε με τις επιλογές ζωής του άλλου. Ακόμα κι αν δεν μπορείτε να αλλάξετε πολύ τη στάση που παίρνει προς εσάς, μπορείτε ακόμα να του δείξετε ότι τον δέχεστε όπως είναι, ανεξάρτητα από το τι επιλέγει.
   • Κάνετε ό, τι χρειάζεται για να δείξετε στο παιδί σας ότι έχετε αλλάξει στην αντίληψή σας για τα πράγματα. Για παράδειγμα, αν είναι ομοφυλόφιλος και ανήκετε σε συντηρητική συνάθροιση, βρείτε μια εκκλησία λίγο πιο φιλελεύθερη και ανεκτική.
   • Θα μπορούσατε επίσης να τον ενημερώσετε ότι διαβάζετε ένα συγκεκριμένο βιβλίο για να προσπαθήσετε να καταλάβετε το όραμά του.
   • Εάν δεν σας μιλήσει επειδή αποδοκιμάζει τις επιλογές της ζωής σας, τα πράγματα θα είναι λίγο πιο περίπλοκα. Να είστε σταθεροί και σίγουροι για την προσωπικότητά σας και να συνεχίσετε να δείχνετε ότι σας αρέσει. Κάνετε ό, τι καλύτερο μπορείτε να συνεχίσετε να επικοινωνείτε μαζί του και αναζητήστε ευκαιρίες για να τον δείτε.

3. 
   

   
   Σεβαστείτε το. Αναγνωρίστε ότι έχει το δικαίωμα να διαφωνήσει μαζί σας. Δεν χρειάζεται να αλλάξετε τις απόψεις σας ή τις πεποιθήσεις σας, μην ξεχνάτε να μην καταπατήσετε μόνοι σας. Ο Lon μπορεί να διαφωνεί με κάποιον και εξακολουθεί να δείχνει σεβασμό και αγάπη. Όλοι δεν είναι υποχρεωμένοι να μοιράζονται την ίδια άποψη.
   • Αποδεχτείτε όσο το δυνατόν περισσότερο διαφορές απόψεων με το παιδί σας. Για παράδειγμα, αν είστε αληθινός θρησκευόμενος και το ενήλικο σας παιδί είναι άθεος, μπορεί να αποφασίσετε να μην πάτε στην εκκλησία κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου όταν σας επισκέπτεται.
   • Βρείτε θέματα συζήτησης εκτός από τις ερωτήσεις στις οποίες δεν συμφωνείτε. Εάν το παιδί σας προσπαθήσει να σας οδηγήσει σε μια συζήτηση που κάποτε πυροδότησε διαμάχες μεταξύ σας, θα μπορούσατε να του πείτε, "William, ας συμφωνήσουμε τώρα ότι διαφωνούμε για αυτό. Νομίζω ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε όταν μιλάμε για αυτό είναι να ενοχλήσουμε ο ένας τον άλλον. "