Πώς να εξαγάγετε το κρασί

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Οι αρχές της οροφής
• Μέρος 2 Σφράγιση του κρασιού σωστά

Η οροφή κρασιού είναι μια μέθοδος που αναπτύχθηκε στην Βουργουνδία, η οποία συνίσταται στη διάσπαση του νέου κρασιού από τις οινολάσπες του και τη μετακίνηση του από ένα δοχείο σε άλλο χάρη στη βαρύτητα και τον απλό εξοπλισμό.Η κοπή είναι μαλακότερη από τη χρήση ενός σιφωνίου ή ηλεκτρικής αντλίας, η οποία μπορεί να ξαναζωντανεύει τα υπολείμματα. Ανάλογα με τον τύπο του κρασιού που παράγετε, ίσως χρειαστεί να κάνετε αρκετές εκσκαφές κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά τη ζύμωση. Αν θέλετε να δουλέψετε τακτοποιημένα, μπορείτε να μάθετε πότε και πώς μπορείτε να εξαγάγετε το κρασί σας χωρίς σοβαρό περιστατικό.

στάδια

Μέρος 1 Οι αρχές της οροφής

1. 
   

   
   Έχετε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να σχεδιάσετε κρασί. Η τοποθέτηση κρασιού προϋποθέτει τη χρήση κάποιων σχετικά απλών οργάνων, τα περισσότερα από τα οποία είναι βασικά υλικά για όσους κατασκευάζουν οι ίδιοι οίνοι ή είναι διαθέσιμοι σε οποιονδήποτε οινοποιό. Για να εξάγετε σωστά το κρασί, θα χρειαστείτε:
   • ένα ή περισσότερα φιαλίδια ή κάδους αποστειρωμένα
   • ένα σωλήνα
   • ένα αεροστεγές πώμα για το κρασί

2. 
   

   
   Αποστειρώστε τον σωλήνα σας με ένα διάλυμα μεταδιθειώδους νατρίου ή καλίου. Για να αποστειρώσετε το σωληνάκι σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μεταδιθειώδες κάλιο ή μεταδιθειώδες νάτριο αραιωμένο σε νερό. Θα βρείτε αυτό το είδος της λύσης στο εμπόριο ή μπορείτε να αναμίξετε στο σπίτι. Γενικά, μια κουταλιά της σούπας αυτού του διαλύματος πρέπει να αραιωθεί σε περίπου 4 λίτρα νερού.
   • Όλα όσα θα αγγίξουν το κρασί πρέπει να αποστειρωθούν χρησιμοποιώντας το διάλυμα μεταδιθειώδους. Σε γενικές γραμμές, πρέπει να ρίξετε μια μικρή λύση στο κάδο ή μέσω του σωλήνα, πριν το ρίξετε σε ένα μέρος όπου δεν θα είναι πρόβλημα.
   • Το διάλυμα μεταδιθειώδους είναι μια πολύ σκληρή λύση, επομένως είναι καλύτερο να το χρησιμοποιείτε σε καλά αεριζόμενο χώρο και να φοράτε αναπνευστήρα και γάντια κατά το χειρισμό του. Ακολουθήστε τις οδηγίες στη συσκευασία.

3. 
   

   
   
   
   Τοποθετήστε το κρασί που θέλετε να τοποθετήσετε σε μια υπερυψωμένη επιφάνεια. Πάρτε το χώρο του κρασιού και συνδέστε το και ανοίξτε το, στη συνέχεια τοποθετήστε το σε μια υπερυψωμένη επιφάνεια. Ανάλογα με το πόσο κρασί παράγετε, μπορεί να χρειαστείτε μια μεγάλη επιφάνεια ή μόνο την επιφάνεια του τραπέζι σας και το πάτωμα της κουζίνας. Βεβαιωθείτε ότι ο σωλήνας σας είναι αρκετά μακρύς για να φτάσετε στο σημείο που θα σιφόνετε το κρασί.
   • Η τοποθέτηση σε ράφια βασίζεται στη βαρύτητα, οπότε είναι απολύτως απαραίτητο το βαρέλι γεμάτο με κρασί να τοποθετηθεί υψηλότερα από το υψηλότερο μέρος του κάδου ή το καθαρό μπουκάλι που πρόκειται να χρησιμοποιήσετε. για να λάβετε το κρασί ή δεν θα λειτουργήσει.

4. 
   

   
   Εισάγετε το σιφόνι στο τύμπανο. Τοποθετήστε το τρυπημένο άκρο του σωλήνα στο κύλινδρο, φροντίζοντας να μην αγγίξετε τα υπολείμματα στο κάτω μέρος. Θα ήταν καλύτερα να βλέπατε ξεκάθαρα το στρώμα των απορριμμάτων στο κάτω μέρος του κρασιού όταν είστε έτοιμοι να σχεδιάσετε το κρασί και θα πρέπει να είναι αρκετά σκούρο και αρκετά παχύ. Αφήστε τον σωλήνα να βυθιστεί αρκετά στο κρασί, αλλά αφήστε ένα διάστημα τουλάχιστον 2 έως 5 cm πάνω από το στρώμα ιζήματος.
   • Τοποθετήστε το άλλο άκρο του σωλήνα στην καθαρή υποδοχή ή αφήστε το να κρεμάσει πάνω από τη θήκη. Θα χρειαστεί να ξεκινήσετε την οροφή πριν την εισαγάγετε γρήγορα μέσα στο δοχείο. Θυμηθείτε να ελέγξετε εκ των προτέρων ότι ο σωλήνας είναι αρκετά μακρύς ώστε να πέσει κάτω στην υποδοχή.

5. 
   

   
   
   
   Ξεκινήστε τη συλλογή του κρασιού. Δεν είναι πολύ περίπλοκο: αρχίστε να πιπιλίζετε στην άλλη πλευρά του σωλήνα όπως σε ένα ψάρι μέχρι να αρχίσει να ρέει το κρασί, και στη συνέχεια τοποθετήστε το σωλήνα στο καθαρό δοχείο το συντομότερο δυνατόν. Χρειάζεται λίγη πρακτική για να το κάνετε χωρίς να καταλήξετε με το στόμα σας γεμάτο κρασί ή φτύσιμο. Αλλά υπάρχει χειρότερη ζωή από το να έχεις το στόμα σου γεμάτο κρασί ...
   • Όταν το κρασί αρχίζει να ρέει, εισαγάγετε γρήγορα το σωλήνα στη θήκη και προσπαθήστε να διατηρήσετε μια "ήσυχη" ροή. Παρακολουθήστε τα υπολείμματα, βεβαιώνοντας ότι δεν επαναιωρείται ή ότι κανένας από τους σωλήνες δεν εκτοξεύεται και δεν αφήνει πολύ οξυγόνο στο κρασί.
   • Όταν γεμίσει ο δεύτερος υποδοχέας ή εάν ξεκινήσουν να ξεκινούν τα υπολείμματα, σφίξτε τον σωλήνα για να σταματήσετε τη ροή του κρασιού και να σταματήσετε την οροφή.

6. 
   

   
   Ανάκτηση των ζημιών σας. Κάνοντας το κρασί είναι τέχνη όσο και επιστήμη και θα χάσετε το κρασί κατά τη διάρκεια της επιχείρησης. Πότε σιφωνίζατε αρκετό κρασί; Θα εκτιμηθεί πιθανότατα από τη μύτη και θα κάνει αυτή την απόφαση μόνοι σας. Είναι μέρος της δουλειάς.
   • Μην περιπλέχεστε τη ζωή προσπαθώντας να σιφώσετε ακριβώς στην άκρη του στρώματος ψαριού. Απλώς αφαιρέστε όσο το δυνατόν περισσότερο κρασί και αφαιρέστε τις οινολάσπες. Εάν κάνετε τον εαυτό σας με τον εαυτό σας, θα υπάρχουν πάντα κάποιες απορρίψεις στο τέλος.

7. 
   

   
   Κλείστε το νέο δοχείο γεμάτο με κρασί χρησιμοποιώντας ένα αεροστεγές καπάκι. Μόλις μεταφέρετε όλο το κρασί στο νέο διαμέρισμα, εγκαταστήστε το αεροστεγές καπάκι, το οποίο θα πρέπει να σφίξετε καλά και να ασφαλίσετε. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι αεροστεγανών καπακιών, ο καθένας με δικές του οδηγίες. Επομένως, είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις οδηγίες του κατασκευαστή για το συγκεκριμένο μοντέλο. Τα περισσότερα απλά συνδέονται απευθείας με το άνοιγμα της φιάλης.

Μέρος 2 Σφράγιση του κρασιού σωστά

1. 
   

   
   Σκεπάστε το κρασί σας κάθε φορά που πρέπει να το μετακινήσετε. Γενικά, οι οινοπαραγωγοί αποσύρουν τον οίνο όταν το μεταφέρουν από την πρώτη δεξαμενή ζύμωσης στο δεύτερο δοχείο και έπειτα από το δεύτερο δοχείο σε γήινη δεξαμενή ή βαρέλι. Συχνά συμβαίνει ότι το κρασί είναι επίσης εκκολαφθεί μετά τη ζύμωση έχει ολοκληρωθεί, για να βοηθήσει να καθαρίσετε το κρασί και να αφαιρέσετε μερικές οινολάσπηδες. Η διαδικασία και η σφριγηλότητα των ραφιών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον τύπο του παραγόμενου κρασιού και τις γευστικές προτιμήσεις σας.
   • Ορισμένοι αμπελοκαλλιεργητές έσπευσαν μόνο μία φορά, ενώ άλλοι καλλιεργούσαν τέσσερις ή πέντε φορές, ανάλογα με το αρωματικό προφίλ που ήθελαν και την επιθυμητή σαφήνεια.
   • Αν σκοπεύετε να φιλτράρετε το κρασί σας, δεν αξίζει τον κόπο να το βάζετε περισσότερο από μία φορά ή δύο φορές.

2. 
   

   
   Εκτελέστε την πρώτη οροφή μετά από 5 έως 7 ημέρες. Μετά από μια εβδομάδα ζύμωσης, θα χρειαστεί να μεταφέρετε το κρασί σε έναν κύλινδρο με σφιχτό καπάκι, πράγμα που σημαίνει ότι θα πρέπει να το μετακινήσετε από την πρώτη δεξαμενή ούτως ή άλλως. Επομένως, είναι καλός χρόνος να τοποθετήσετε το κρασί σε μια δεύτερη κατάλληλη δεξαμενή ζύμωσης με ένα αεροστεγές πώμα.
   • Προσέξτε να μην γεμίσετε το κρασί σας πολύ νωρίς. Η διαδικασία ζύμωσης παράγει μεγάλες ποσότητες αερίου και αν είναι πολύ ενεργό μπορεί να γίνει επικίνδυνο να μεταφερθεί σε κύλινδρο ή βαρέλι.
   • Συνολικά, η χρήση ενός ερμητικού πώματος επιτρέπει τη στερέωση των φιαλών. Πράγματι, επιτρέπει τη διαφυγή αερίων από το δοχείο, αποτρέποντας την είσοδο οξυγόνου από τον αέρα, τα μικρόβια και τα βακτηρίδια.

3. 
   

   
   Κάνετε μια οροφή όταν τελειώσει η ζύμωση. Η δεύτερη οροφή πρέπει να γίνει όταν τελειώσει η ζύμωση, μερικές φορές λίγες μέρες μετά και μερικές φορές ακόμη και ένα μήνα μετά. Συνήθως, αυτή η εκχύλιση αποσκοπεί στην εξάλειψη όσο το δυνατόν νεκρών ζυμών που έχουν εναποτεθεί σε μεγάλες ποσότητες στον πυθμένα της δεξαμενής και δεν επηρεάζουν πλέον τη ζύμωση.
   • Μετά από μια εβδομάδα ζύμωσης, καθώς οι ζύμες γίνονται λιγότερο δραστήριες, το κρασί γίνεται πιο ευάλωτο στη μόλυνση, επομένως πρέπει να σφραγιστεί. Όσο λιγότερες οι οινολάσπες σχηματίζονται σε αυτό το πρώτο βήμα, τόσο το καλύτερο. Ήδη, μέχρι το 80% των απορριμμάτων θα υπάρχουν, καθώς και τα απομεινάρια του μούστου.

4. 
   

   
   Ράψτε το κρασί για άλλη μια φορά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το κρασί είναι γεμάτο μόνο 3 φορές, όχι περισσότερο και λιγότερο. Το κρασί πρέπει να είναι απολύτως καθαρό στο τέλος του τρίτου κιβωτίου και αυτό το τελευταίο ραφδί προορίζεται κυρίως για να αφαιρέσει τις οινολάσπες και να ξεκαθαρίσει το κρασί.
   • Ορισμένοι οινοποιοί μπορούν να επιλέξουν να αποσύρουν μια τελευταία φορά, εάν το τελικό προϊόν πρέπει να είναι πολύ καθαρό και καθαρό ώστε να ικανοποιεί ένα συγκεκριμένο στυλ ή τύπο κρασιού. Ορισμένοι παραγωγοί οινοποιίας αναβαθμίζονται αρκετές φορές για να αποκτήσουν το πιο ξεκάθαρο κρασί.
   • Εάν προσθέσετε θειώδη άλατα ή αν σκοπεύετε να φιλτράρετε το κρασί πριν από την εμφιάλωση, δεν χρειάζεται να πιέσετε περισσότερο.

5. 
   

   
   Μην ρίχνετε μακριά όλα τα κρασιά σας. Παραδοσιακά, τα κόκκινα κρασιά εξακολουθούν να είναι εκκολαπτόμενα, αλλά μερικά λευκά κρασιά δεν απαιτούν ραφτά και γερνούν ή παλαιώνονται με οινολάσπη. Το Chardonnay, η Champagne και το Muscadet καλλιεργούνται παραδοσιακά στις οινολάσπης και μερικοί αμπελώνες πιστεύουν ότι βοηθάει στη μείωση και την εναρμόνιση της ξυλώδους γεύσης του κρασιού.
   • Εάν παράγετε λευκό κρασί και θέλετε να δοκιμάσετε τις οινολάσπης στις οινολάσπες, θα πρέπει συχνά να δοκιμάσετε το κρασί σας και να το βάλετε στο φιαλίδιο μόλις αισθανθείτε ότι θα σας ταιριάξει για να αποφύγετε αλλοιώσεις.

6. 
   

   
   Είναι καλύτερα να εξαγάγετε όσο το δυνατόν λιγότερο. Κάθε φορά που σχεδιάζετε κρασί, το βάζετε σε μεγάλες ποσότητες οξυγόνου, που επιταχύνει τη γήρανση του κρασιού, εκτός από την έκθεση σε επιβλαβείς μικροοργανισμούς και βακτήρια. Δεδομένου ότι η διαδικασία αποστείρωσης είναι μακρά και υποκείμενη σε ανθρώπινο σφάλμα, είναι καλύτερο να κάνουμε τη μικρότερη δυνατή ποσότητα ραφιών. Σε αυτόν τον τομέα, ο καλύτερος είναι ο εχθρός του καλού.