Πώς να θεραπεύσετε τη ΧΑΠ

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής
• Μέρος 2 Ζητήστε ιατρική βοήθεια

Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (COPD) είναι μια φλεγμονώδης κατάσταση των πνευμόνων που εμποδίζει την κυκλοφορία του αέρα από τους πνεύμονες και δυσχεραίνει την αναπνοή. Οι κύριες αιτίες είναι η παρατεταμένη έκθεση σε ερεθιστικά αέρια ή σωματίδια και το χρόνιο κάπνισμα. Υπάρχουν δύο κύριες μορφές ΧΑΠ: πνευμονικό εμφύσημα και χρόνια βρογχίτιδα. Ευτυχώς, είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί η ΧΑΠ, κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής και λαμβάνοντας φάρμακα. Η πρόληψη ή η έγκαιρη θεραπεία μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα και καρδιακών παθήσεων.

στάδια

Μέρος 1 Κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής

1. 
   

   
   Σταματήστε το κάπνισμα. Στις αναπτυγμένες χώρες, η κύρια αιτία της ΧΑΠ είναι το κάπνισμα. Τουλάχιστον το 25% των ατόμων που πάσχουν από χρόνιο κάπνισμα αναπτύσσουν συμπτώματα της νόσου. Οι χημικές ουσίες του καπνού τσιγάρων βλάπτουν πραγματικά τους βρογχικούς σωλήνες και τις κυψελίδες, καθιστώντας τους λιγότερο ελαστικούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον αέρα που παγιδεύεται στους πνεύμονες κατά την εκπνοή, καθιστώντας την αναπνοή πολύ δύσκολη. Σε περίπτωση εμφάνισης εμφράγματος, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί, προκαλώντας φλεγμονή καθώς και υπερβολική παραγωγή βλέννας στους βρόγχους και στους πνεύμονες.
   • Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας είναι η διακοπή του καπνίσματος, αν και ο εθισμός στη νικοτίνη το καθιστά δύσκολο.
   • Εάν είστε πρώην καπνιστής, θα σας πάρει πιθανώς πολλά χρόνια χωρίς κάπνισμα για να κρατήσετε τους πνεύμονες σας σχεδόν υγιείς (όπως ένας μη καπνιστής). Τούτου λεχθέντος, η υγεία των πνευμόνων συνήθως βελτιώνεται δραματικά κάθε χρόνο μετά την ημερομηνία διακοπής.
   • Άλλα σχετικά ερεθιστικά μπορεί να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν αυτή τη διαταραχή, συμπεριλαμβανομένου του καπνού ή του καπνού των πούρων και του παθητικού καπνού.
   • Σε ποσοστό 80% έως 90% των θανάτων που σχετίζονται με τη ΧΑΠ, το κάπνισμα αποτελεί βασικό παράγοντα και αποτελεί την κύρια αιτία για το demyssyema. Το Lemphysema καταστρέφει τις κυψελίδες (αερόσακοι) των πνευμόνων, γεγονός που δυσχεραίνει την αναπνοή. Εάν πάσχετε από διαβήτη, μπορεί να έχετε μια μπλε απόχρωση στο κρεβάτι των νυχιών και των χειλιών, να αναπτύξετε ένα στήθος βαρέλι και να χάσετε την όρεξη και το βάρος.

2. 
   

   
   
   
   Αποφύγετε τη μακροχρόνια έκθεση σε ερεθιστικούς καπνούς. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια προκαλείται επίσης από παρατεταμένη έκθεση σε χημικές ουσίες, ερεθιστικούς καπνούς και ατμοσφαιρική ρύπανση, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες. Στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου, οι άνθρωποι εκτίθενται τακτικά σε καπνούς και καπνούς από τη χρήση καυσίμων για μαγείρεμα και θέρμανση. Ο κακός αερισμός στο σπίτι συχνά επιδεινώνει την κατάσταση καθώς οι ερεθιστικοί καπνοί δεν διαλύονται.
   • Εάν χρησιμοποιείτε καύσιμο (κηροζίνη, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) ή ξύλο για το μαγείρεμα και το βραστό νερό, τοποθετήστε καλά αεριζόμενους χώρους.
   • Μια άλλη αρκετά κοινή αιτία της ΧΑΠ είναι η έκθεση σε τοξικούς καπνούς, καπνό και σωματίδια (μικρές ίνες, σκόνη) που παράγονται από τη βιομηχανική παραγωγή.
   • Εάν εργάζεστε σε εργοστάσιο, εργοστάσιο ή γκαράζ και εκθέτετε τον εαυτό σας σε τέτοια ερεθιστικά, φοράτε κατάλληλες ασπίδες προσώπου και αναπνευστήρες για να μειώσετε τον κίνδυνο ΧΑΠ.

3. 
   

   
   
   
   Επικεντρωθείτε στις καρδιαγγειακές ασκήσεις. Σίγουρα, είναι δύσκολο να παίξετε αθλήματα όταν έχετε δυσκολία στην αναπνοή, αλλά μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη συνολική δύναμη και την αντοχή των αναπνευστικών μυών. Η ενίσχυση της πνευμονικής δύναμης μέσω καρδιαγγειακών ενεργειών επιτρέπει στον ιστό του πνεύμονα να επεκτείνεται και να συστέλλεται, καθιστώντας αποτελεσματικότερη την ανταλλαγή αερίων (οξυγόνο έναντι διοξειδίου του άνθρακα) και την αναπνοή. Στην αρχή, μπορεί να έχετε δύσπνοια και συριγμό, αλλά αυτά τα αρκετά συνηθισμένα συμπτώματα θα πρέπει να υποχωρούν καθώς εκπαιδεύετε.
   • Αρχικά, κάνετε λιγότερο έντονες δραστηριότητες (μια σύντομη βόλτα 3 φορές την εβδομάδα), στη συνέχεια προσπαθήστε να κάνετε πιο έντονες ασκήσεις που αυξάνουν το αναπνευστικό και καρδιακό ρυθμό.
   • Ως πιο έντονες καρδιαγγειακές δραστηριότητες, μπορείτε να περπατήσετε σε ένα διάδρομο με κλίση, να κάνετε πεζοπορία, να ανέβετε σκάλες, να γυρίσετε και να κολυμπήσετε.
   • Κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε δύσπνοια και θα πρέπει να αναπνεύσετε από το στόμα σας, αλλά καθώς η καρδιαγγειακή σας απόδοση βελτιώνεται, προσπαθήστε να πάρετε βαθύτερες αναπνοές μέσα από τη μύτη σας (βλ. Παρακάτω).

4. 
   

   
   Δοκιμάστε ειδικές ασκήσεις αναπνοής. Τα άτομα με ΧΑΠ τείνουν να έχουν σύντομη, ρηχή αναπνοή λόγω της απώλειας ελαστικότητας του πνευμονικού ιστού. Τούτου λεχθέντος, υπάρχουν δύο μοντέλα αναπνοής που μπορούν να προωθήσουν και να διευκολύνουν την καλύτερη αναπνοή: διαφραγματική αναπνοή και τεχνική με τσιμπημένα χείλη. Ελέγξτε με τον γιατρό σας ή τον αναπνευστικό θεραπευτή για να μάθετε αυτές τις στρατηγικές αναπνοής και χαλάρωσης για καθημερινή άσκηση, ειδικά για την καταπολέμηση της δύσπνοιας.
   • Η διαφραγματική αναπνοή συνίσταται στη χρήση των κοιλιακών μυών και του διαφράγματος για να φουσκώνει το στομάχι με κάθε εισπνοή μέσω της μύτης και στη συνέχεια να αποβάλλει κάθε αέρα μέσω του στόματος.
   • Για να ασκείστε τη διαφραγματική αναπνοή, ξαπλώνετε υποστηρίζοντας το κεφάλι σας με ένα μαξιλάρι. Για να αρχίσετε, αναπνέετε με αυτόν τον τρόπο για 5 έως 10 λεπτά περίπου 3 έως 4 φορές την ημέρα, στη συνέχεια αυξάνεται σταδιακά.
   • Η τεχνική με τα συσφιγμένα χείλη βοηθά στην ενίσχυση των αεραγωγών και την εξάλειψη του αέρα που παγιδεύεται στους πνεύμονες με παράταση της διάρκειας της εκπνοής.
   • Καθώς κάθεστε σε μια καρέκλα, εισπνεύστε σιγά-σιγά τη μύτη, στη συνέχεια διπλώστε τα χείλη σας (σαν να θέλετε να σφυρίξετε) και σιγά-σιγά εκπνέετε από το στόμα σας μετρώντας σε 4. Επαναλάβετε αυτό καθ 'όλη τη διάρκεια της ημέρας.

5. 
   

   
   Καθαρίστε τους αεραγωγούς σας. Εκτός από το συριγμό και τη δύσπνοια, η υπερβολική παραγωγή βλέννας είναι επίσης ένα κοινό σημάδι στη ΧΑΠ που προκαλείται από χρόνια βρογχίτιδα. Κύτταρα πηκτώματος παράγουν βλέννα στην επένδυση των βρόγχων και άλλου πνευμονικού ιστού σε απόκριση χημικών και ερεθιστικών: ο οργανισμός προσπαθεί απλώς να τους κρατήσει πίσω και να απαλλαγούμε από αυτά. Ωστόσο, όταν είναι υπερβολικό, σχηματίζεται στους βρόγχους και συμβάλλει στις αναπνευστικές διαταραχές. Είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από τη συσσώρευση βλέννας, αλλά υπάρχουν μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν: καθαρίστε το λαιμό σας, χρησιμοποιήστε έναν υγραντήρα και πίνετε πολύ νερό.
   • Όταν έχετε ΧΑΠ, οι αεραγωγοί σας συχνά βγαίνουν το πρωί, καθώς η βλέννα συσσωρεύεται ενώ βρίσκεται ξαπλωμένη ενώ κοιμάστε. Συνεπώς, η στήριξη του κεφαλιού με μαξιλάρια μπορεί να σας βοηθήσει.
   • Ένας παραγωγικός βήχας που σχετίζεται με τη ΧΑΠ συχνά οδηγεί στον σχηματισμό κιτρινωπού ή πρασινωπού βλεννογόνου (πτύελα).
   • Όταν κάποιος πάσχει από χρόνια βρογχίτιδα, το τοίχωμα των βρόγχων διογκώνεται. Αυτό, καθώς και η υπερβολική συσσώρευση βλέννας, μπορεί να κάνει την αναπνοή δύσκολη και να προκαλέσει φλεγματικό ή λιπαρό βήχα.
   • Άλλα συμπτώματα χρόνιας βρογχίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν σφίξιμο στο στήθος, αίσθημα κόπωσης, συριγμό, δύσπνοια (ιδιαίτερα κατά την άσκηση) και συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού.

Μέρος 2 Ζητήστε ιατρική βοήθεια

1. 
   

   
   Αξιολογήστε την κατάσταση των πνευμόνων σας. Πραγματοποιήστε δοκιμές στον πνεύμονα με σπιρομετρία. Αυτές οι αναθεωρήσεις μπορούν να παρέχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με την υγεία των πνευμόνων και τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες φαρμάκων για τη θεραπεία του προβλήματός σας.
   • Η σπιρομετρία συνίσταται στην μέτρηση του όγκου του αέρα που μπορεί να εισπνευστεί και εκπνεύσει και της ταχύτητας με την οποία εκτελούνται αυτές οι λειτουργίες.
   • Επιπλέον, ο επαγγελματίας υγείας θα συνταγογραφήσει μια ακτινογραφία ή αξονική τομογραφία, μια δοκιμασία άλφα-1 αντιτρυψίνης και μια εξέταση αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα.

2. 
   

   
   Μάθετε σχετικά με τη χρήση βρογχοδιασταλτικών και αναπνευστικών συσκευών. Τα βρογχοδιασταλτικά είναι φάρμακα που χαλαρώνουν τους μύες που καλύπτουν τους αεραγωγούς και συχνά χορηγούνται από τον εισπνευστήρα. Αυτή είναι μια από τις συνήθεις θεραπείες για το άσθμα, αλλά και για τη ΧΑΠ για να καθαρίσουν τους αεραγωγούς και να αναπνεύσουν ευκολότερα. Οι εισπνευστήρες είναι μικρές πλαστικές συσκευές που τοποθετούνται πάνω από το στόμα για την άμεση έγχυση του εξατμισμένου φαρμάκου στους πνεύμονες.
   • Ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαταραχής, μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα βρογχοδιασταλτικό ταχείας δράσης πριν από την άσκηση, ένα βρογχοδιασταλτικό μακράς δράσης για καθημερινή χρήση ή και τα δύο.
   • Παραδείγματα βρογχοδιασταλτικών βραχείας δράσης περιλαμβάνουν σαλβουταμόλη, λεβαλβουτερόλη και βρωμιούχο διπρατρόπιο (Atrovent®).
   • Παραδείγματα βρογχοδιασταλτικών μακράς δράσης περιλαμβάνουν τατιοτρόπιο (Spiriva®), σαλμετερόλη (Serevent®), φορμοτερόλη (Foradil®), φορμοτερόλη, ινδακατερόλη και βρωμιούχο ακλιδίνιο.

3. 
   

   
   Εξετάστε την λήψη εισπνεόμενων στεροειδών. Η χρήση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών μειώνει γρήγορα την φλεγμονή των αεραγωγών και συμβάλλει στην καταπολέμηση του συριγμού και της δύσπνοιας που σχετίζεται με τη ΧΑΠ. Τα κορτικοστεροειδή μπορούν να χορηγηθούν με εισπνοή ως βρογχοδιασταλτικά ή από του στόματος ως χάπια. Η φλουτικαζόνη (Flutiform®) και η βουδεσονίδη (Pulmicort®) είναι παραδείγματα εισπνεόμενων στεροειδών. Η μεθυλοπρεδνιζολόνη (INN) είναι από του στόματος στεροειδές. Εάν τα συμπτώματά σας επιδεινώνονται συχνά, η χρήση στεροειδών μπορεί να είναι χρήσιμη.
   • Μπορείτε επίσης να συνδυάσετε μερικές βρογχοδιαστολείς με εισπνεόμενα στεροειδή στην ίδια συσκευή εισπνοής.Ακολουθούν μερικά παραδείγματα συνδυασμένων παραγόντων: σαλμετερόλη-φλουτικαζόνη (Advair®) και φορμοτερόλη-βουδεσονίδη (Symbicort®).
   • Τα κορτικοστεροειδή μπορεί να προκαλέσουν σημαντικές παρενέργειες κατά τη διάρκεια παρατεταμένης χρήσης. Συχνές επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν περιλαμβάνουν λοιμώξεις από το στόμα, βραχνάδα, αύξηση βάρους, μειωμένη ανοσοαπόκριση, μώλωπες ιστών (ή άλλες μεταβολές).

4. 
   

   
   Μάθετε για την πνευμονική αποκατάσταση. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει πρόγραμμα πνευμονικής αποκατάστασης, συνδυάζοντας ασκήσεις και εκπαίδευση για τη βελτίωση της γενικής κατάστασης της υγείας και μάθετε πώς να χειριστείτε την ασθένεια μετά.
   • Μέσω ενός προγράμματος πνευμονικής αποκατάστασης μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις τεχνικές αναπνοής, τις θεραπείες φαρμάκων, τη χαλάρωση, τη διατροφή, το οξυγόνο, τα διαφορετικά στάδια της διαδικασίας, την πραγματοποίηση καθημερινών εργασιών και τα βήματα που μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε την επιδείνωση της αναπνοής σας. κατάσταση.
   • Επιπλέον, μπορείτε να αναζητήσετε συμβουλές και βοήθεια σχετικά με τις επιπλοκές που συχνά εμφανίζονται ως αποτέλεσμα της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, όπως ο πανικός, η κατάθλιψη και το άγχος. Μπορεί επίσης να συναντήσετε άλλους ανθρώπους που υποφέρουν από αυτή τη διαταραχή, προωθώντας έτσι την αίσθηση της κοινότητας και την υποστήριξη.

5. 
   

   
   Δοκιμάστε τη θεραπεία με ΙΑΑΤ σε περίπτωση εμφάνισης εμφράγματος. Αν και σπάνια, το εμφύσημα οφείλεται ενίοτε σε ανεπάρκεια αλφα-1-αντιτρυψίνης (A1AT), πρωτεΐνης που προστατεύει τους πνεύμονες, και εκείνοι που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή παράγουν ανεπαρκή ποσότητα Α1ΑΤ για την αποφυγή βλάβης. Εάν η ΧΑΠ σας σχετίζεται με αυτή την ανεπάρκεια, ακολουθήστε μια θεραπεία που συνεπάγεται αύξηση του ενδοφλέβιου επιπέδου Α1Α.

6. 
   

   
   Δοκιμάστε τη θεραπεία οξυγόνου Εάν οι πνεύμονες και το αίμα σας δεν απορροφούν αρκετό οξυγόνο, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση οξυγόνου για τη διατροφή. Υπάρχουν πολλές ελαφριές και φορητές συσκευές με φιάλες οξυγόνου ή μαξιλάρια μύτης για αναπνοή. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειάζονται οξυγόνο μόνο για να κοιμηθούν, άλλοι ασθενείς κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας και άλλοι με πλήρη απασχόληση.
   • Η θεραπεία με οξυγόνο βελτιώνει την ποιότητα ζωής του ασθενούς και είναι η μοναδική θεραπεία για την παράταση της ζωής του ασθενούς.
   • Οι ασθενείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη θεραπεία μόνο αφού υποβληθούν σε εξετάσεις και πληρούν ορισμένα κριτήρια. Η υπερβολική πρόσληψη οξυγόνου σε ασθενείς με ΧΑΠ μπορεί να είναι επικίνδυνη.
   • Η θεραπεία με οξυγόνο προστατεύει την καρδιά και τα άλλα όργανα από τη ζημία που προκαλείται από την κυάνωση.
   • Μερικοί ασθενείς μπορεί να χρειαστούν συνεχή και μακροχρόνια θεραπεία οξυγόνου και άλλοι μόνο για σύντομες περιόδους. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να μάθετε πόσα λίτρα οξυγόνου χρειάζεστε την ημέρα.

7. 
   

   
   Θεωρήστε την χειρουργική επέμβαση πνεύμονα ως έσχατη λύση Αυτή η χειρουργική επέμβαση είναι μια λύση τελευταίας χρήσης για ασθενείς των οποίων τα συμπτώματα είναι σοβαρά και προχωρημένα και των οποίων η κατάσταση υγείας δεν βελτιώθηκε σημαντικά με τα φάρμακα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Η παρέμβαση μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη, ειδικά για εκείνους που υποφέρουν από demyssyema. Οι χειρουργικές επιλογές για άτομα με COPD που σχετίζονται με το εμφύσημα είναι η χειρουργική επέμβαση βουλετολογίας και η μείωση του όγκου του πνεύμονα (CRVP). Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να καταφύγετε σε πλήρη μεταμόσχευση πνευμόνων.
   • Όταν οι πνευμονικές κυψελίδες καταστρέφονται, σχηματίζονται φυσαλίδες, δηλαδή μεγάλοι χώροι αέρα. Η βουλεκτομή είναι να αφαιρέσετε αυτές τις φυσαλίδες για να διευκολύνετε την αναπνοή.
   • Το CRVP συνίσταται στην απομάκρυνση βλαβερών και νοσούντων ιστών από τους ανώτερους πνεύμονες, δημιουργώντας επιπλέον χώρο στην κοιλότητα του θώρακα για την προώθηση της διαστολής και της ομαλής λειτουργίας άλλων υγιών ιστών.
   • Η μεταμόσχευση πνευμόνων είναι κατάλληλη για ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών που δεν έχουν ηπατική, καρδιακή ή νεφρική νόσο, αλλά η περίπτωση της ΧΑΠ είναι πολύ σοβαρή. Ο πνεύμονας που έχει υποστεί βλάβη αφαιρείται εντελώς και αντικαθίσταται από αυτόν ενός αποθανόντος δότη.