Πώς να θεραπεύσετε την αναιμία σε ένα σκύλο

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Αξιολογήστε αν ο σκύλος του υποφέρει από αναιμία
• Μέθοδος 2 Αντιμετωπίστε αναιμία που προκαλείται από αυτοάνοση ασθένεια
• Μέθοδος 3 Αντιμετώπιση της αναιμίας που προκαλείται από απώλεια αίματος
• Μέθοδος 4 Αντιμετωπίστε αναιμία που προκαλείται από παράσιτα
• Μέθοδος 5 Θεραπεία της αναιμίας που προκαλείται από τη νεφρική νόσο

Σε αυτό το άρθρο: Αξιολογήστε εάν το σκυλί σας έχει αναιμίαΗ αναιμία που προκαλείται από μια αυτοάνοση ασθένειαΕπιλέξτε αναιμία που προκαλείται από απώλεια αίματοςΗ αναιμία που προκαλείται από τα παράσιταΕπιλέξτε αναιμία που προκαλείται από νεφρική νόσο9 Αναφορές

Η αναιμία συμβαίνει όταν υπάρχουν πολύ λίγα ερυθροκύτταρα ή αιμοσφαιρίνη στο αίμα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το αναιμικό ζώο θα έχει λιγότερη ικανότητα να μεταφέρει οξυγόνο στο αίμα του. Τα σημάδια της νόσου μπορεί να είναι πολύ λεπτές και εμφανίζονται αργά. Αλλά σε κάθε περίπτωση, θα παρατηρήσετε έλλειψη ενέργειας και κατάσταση κόπωσης. Αν παρατηρήσετε ότι το κατοικίδιο ζώο σας έχει συνηθίσει να ακολουθεί πίσω από σας ενώ περπατάτε μαζί ή είναι πιο υπνοδωμάτιο και κουρασμένος από το συνηθισμένο, μπορεί να είναι αναιμικό. Πρέπει να τον πάρετε αμέσως στον κτηνίατρο εάν νομίζετε ότι πάσχει από αυτή την ασθένεια.

στάδια

Μέθοδος 1 Αξιολογήστε αν ο σκύλος του υποφέρει από αναιμία

1. 
   

   
   Ελέγξτε αν το σκυλί σας πάσχει από αναιμία. Είναι ξαφνικά πολύ κουρασμένος και λήθαργος; Χάσει βάρος χωρίς προφανή λόγο; Αν δεν βρείτε έναν προφανή λόγο που μπορεί λογικά να εξηγήσει αυτά τα προβλήματα, η αναιμία μπορεί να είναι η αιτία.
   • Η αναιμία μπορεί να έχει διάφορες αιτίες, από παράσιτα σε αντικαρκινικά φάρμακα. Οι αιμορραγίες που προκαλούνται από όγκους και οι αυτοάνοσες ασθένειες (όπου το ίδιο το σώμα προσβάλλει τα ίδια τα ερυθρά αιμοσφαίρια σαν να ήταν ξένα συστατικά) είναι δύο πολύ κοινά αίτια.

2. 
   

   
   Ελέγξτε το χρώμα των ούλων του. Κατ 'αρχήν, θα πρέπει να έχουν ένα ροζ χρώμα, όπως και το δικό μας. Συνιστάται να κάνετε αυτή τη δοκιμή σε χώρο που εκτίθεται σε φυσικό φως, επειδή το τεχνητό φως μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι είναι κρεμώδες ή κίτρινο. Ανασηκώστε απαλά τα χείλη του και κοιτάξτε το χρώμα των ούλων του. Εάν είναι λευκά ή ανοιχτό ροζ, το κατοικίδιο ζώο σας είναι αναιμικό.
   • Επιπλέον, θα πρέπει να κοιτάξετε μέσα στα βλέφαρά της τα οποία θα πρέπει να είναι ροζ. Αν ήταν αναιμική, η επένδυση των βλεφάρων του θα ήταν ανοιχτό ροζ ή λευκό.
   • Αν το κόμμι του είναι χλωμό, πάρτε τον στον κτηνίατρο.

3. 
   

   
   
   
   Τον πάρτε στον κτηνίατρο. Θα το εξετάσει διεξοδικά για προβλήματα όπως ψείρες, ψύλλοι ή άλλα παράσιτα, ανώμαλη διεύρυνση των οργάνων ή κοιλιακή μάζα που μπορεί να υποδηλώνει την παρουσία όγκου. Θα λάβει επίσης ένα δείγμα αίματος για εργαστηριακές εξετάσεις.
   • Οι δοκιμές που θα γίνουν στο εργαστήριο θα επιτρέψουν να γνωρίζουμε αν τα όργανα λειτουργούν καλά (για να βρουν την αιτία του προβλήματος) και να εξετάσουν το αίμα του, τα ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια του. Αυτές οι διαφορετικές δοκιμές μπορούν να βοηθήσουν τον κτηνίατρο να γνωρίζει εάν πάσχει πραγματικά από αυτή τη διαταραχή και γνωρίζει ακόμη και τη σοβαρότητά του, αν έχει ήδη διαρκέσει ή όχι και αν το σκυλί σας παράγει νέα ερυθρά αιμοσφαίρια ή όχι. Όλα αυτά θα βοηθήσουν τον ιατρό να κατανοήσει καλύτερα το πρόβλημα, τη σοβαρότητα και τον τύπο θεραπείας που απαιτείται.

Μέθοδος 2 Αντιμετωπίστε αναιμία που προκαλείται από αυτοάνοση ασθένεια

1. 
   

   
   
   
   Εξετάστε την πιθανότητα να προκαλέσει μια αυτοάνοση ασθένεια. Μια τέτοια ασθένεια συμβαίνει όταν το σώμα στρέφεται κατά των κυττάρων του (ιστών και οργάνων) και το ανοσοποιητικό σύστημα τους επιτίθεται σαν να είναι ξένα σώματα. Αυτό μπορεί να συμβεί στα ερυθρά αιμοσφαίρια, γεγονός που οδηγεί στη μείωση και κατά συνέπεια στην αναιμία.

2. 
   

   
   Προσδιορίστε αν η αναιμία σας προκαλείται από αυτοάνοση ασθένεια. Ο κτηνίατρος θα εκτελέσει αρκετές δοκιμές για να διαπιστώσει αν αυτό συμβαίνει ή όχι. Η πιο συνηθισμένη μέθοδος για να γίνει αυτό είναι η ανάλυση του αίματος του ζώου για διάφορους δείκτες.
   • Η δοκιμή Coombs, επίσης γνωστή ως δοκιμή αντιγλοβουλίνης, αποδεικνύει ουσιαστικά την παρουσία ανοσοσφαιρινών που παράγονται ως απάντηση σε αντιγόνα (όργανα που δεν αναγνωρίζονται από το σώμα και κατά των οποίων κινητοποιείται το ανοσοποιητικό σύστημα) στην επιφάνεια του σώματος. ερυθροκύτταρα. Αυτή η δοκιμή εκτελείται συχνά, αλλά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ασαφή ή παραπλανητικά δεδομένου ότι μπορούν να ανιχνεύουν μόνο μεγάλες ποσότητες αντιγόνων στην επιφάνεια της κυτταρικής μεμβράνης. Είναι πιθανό να υπάρχει ένα ψευδώς αρνητικό εάν το ερυθρό αιμοσφαίριο είναι μολυσμένο με ένα αντιγόνο, αλλά με ανεπαρκή επίπεδα για να προκαλέσει ένα θετικό αποτέλεσμα.
   • Μια άλλη σκέψη είναι να προσθέσετε σταγόνες αλατούχου διαλύματος σε μια αντικειμενοφόρο πλάκα μικροσκοπίου με λίγες σταγόνες αίματος από το ζώο. Η λεπίδα ανακινείται για να επιτρέψει την ανάμιξη του φυσιολογικού ορού και του αίματος και στη συνέχεια να εξεταστεί με μικροσκόπιο. Εάν τα ερυθρά αιμοσφαίρια συλλέγουν με τη μορφή μικρών συστάδων, παρά την αραίωση, μιλάμε για αυτοσυγκόλληση, ένα σημάδι ότι τα κύτταρα καλύπτονται με κολλώδη αντιγόνα, το οποίο θεωρείται θετικό αποτέλεσμα.
   • Μια άλλη σημαντική ιδέα είναι να εξετάσουμε το σχήμα και το μέγεθος των ερυθρών αιμοσφαιρίων κάτω από το μικροσκόπιο. Πράγματι, εκείνοι που έχουν προσβληθεί από το ανοσοποιητικό σύστημα θα φαίνονται αθόρυβοι (μικρότεροι και χωρίς κεντρική χλιδή) και ονομάζονται σφαιροκύτταρα. Εάν ο γιατρός διαπιστώσει ότι υπάρχουν σφαιροκύτταρα, μπορεί να υποθέσει ότι το σώμα του σκύλου σας βλάπτει τα δικά του ερυθρά αιμοσφαίρια.

3. 
   

   
   Αντιμετωπίστε αναιμία που προκαλείται από αυτοάνοση ασθένεια. Εάν ο κτηνίατρος πιστεύει ότι πρόκειται για αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί την αναιμία του κατοικίδιου ζώου σας, θα επιλέξει φάρμακα όπως ανοσοκατασταλτικά, ειδικά κορτικοστεροειδή. Αυτά τα φάρμακα απενεργοποιούν την ανοσολογική απόκριση, σταματούν την επίθεση και επιτρέπουν την αναγέννηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
   • Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μια υψηλή δόση (αποκαλούμενη ανοσοκατασταλτική δόση) για να απενεργοποιήσετε αυτή τη δυσλειτουργία που βλάπτει την υγεία του σκύλου σας. Στην αρχή της θεραπείας μπορούν να χορηγηθούν δύο φορές την εβδομάδα. Εάν οι επαναλαμβανόμενες δοκιμές αποκαλύψουν ότι η αναιμία βελτιώνεται, η δόση μπορεί να μειωθεί σταδιακά και να παραταθεί σε αρκετούς μήνες.

Μέθοδος 3 Αντιμετώπιση της αναιμίας που προκαλείται από απώλεια αίματος

1. 
   

   
   Προσπαθήστε να θυμηθείτε αν χάθηκε πρόσφατα αίμα. Μπορεί να χάσει αίμα εξαιτίας ενός τραυματισμού (τροχαίο ατύχημα), ενός όγκου αιμορραγίας, παρασίτων (ψύλλων και ψειρών) ή φλεγμονής ή εντερικών ελκών. Σε όλες τις περιπτώσεις (παρουσιάζεται), η ποσότητα του αίματος που χάθηκε είναι τόσο μεγάλη που το σώμα δεν μπορεί να το αντισταθμίσει και ως αποτέλεσμα ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων μειώνεται στο αίμα. Όταν ο αριθμός αυτός φτάσει σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, ο σκύλος θα είναι αναιμικός.

2. 
   

   
   Σταματήστε την αιμορραγία που προκαλείται από το τραύμα. Σε περίπτωση τραυματισμού, είναι σημαντικό να εντοπίζετε περιοχές όπου υπάρχει αιμορραγία και να διακόψετε αμέσως τη ροή. Εάν το κατοικίδιο ζώο σας είχε ένα ατύχημα και αιμορραγεί πολύ, εφαρμόστε έναν συμπιεσμένο επίδεσμο (έναν επίδεσμο επίδεσμο) ή ασκήστε πίεση στο τραύμα με ένα καθαρό βαμβακερό πανί. Προσπαθήστε να σταματήσετε την αιμορραγία αναζητώντας τη βοήθεια κτηνιάτρου.
   • Ο ιατρός θα σφίξει το αιμοφόρο αγγείο με έναν αρτηριακό σφιγκτήρα και στη συνέχεια θα τον συνδέσει με ασφάλεια.

3. 
   

   
   Ζητήστε από τον κτηνίατρο να ελέγξει για έναν όγκο αιμορραγίας. Αυτή είναι μία από τις πιο κοινές αιτίες απώλειας αίματος σε σκύλους έξω από το τραύμα. Τα παλιά σκυλιά τείνουν να αναπτύσσουν όγκους της σπλήνας, που είναι ένα πολύ αγγειοποιημένο όργανο. Εάν η αιμορραγία δεν είναι σοβαρή, το αίμα θα αφήσει το φυσιολογικό του κύκλωμα και θα συσσωρευτεί στην κοιλιά. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, η αιμορραγία μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση ή ακόμα και θάνατο λόγω εσωτερικής αιμορραγίας.
   • Έμετος ή κόπρανα αίμα ή μαύρα κόπρανα μπορεί να είναι συμπτώματα που μπορεί να δείχνουν ότι υπάρχει απώλεια αίματος στο στομάχι σας. Σε περίπτωση αμφιβολίας, θα πρέπει να πάρετε ένα δείγμα από αυτά τα κόπρανα για να το δείξετε στον κτηνίατρο.
   • Αν πρόκειται για αιμορραγικό όγκο, ο ιατρός θα εκτελέσει διαγνωστική απεικόνιση, όπως υπερηχογράφημα, CT ή μαγνητική τομογραφία ή ακτινογραφία για να προσδιορίσει τον όγκο και να αποφασίσει για την καλύτερη θεραπευτική επιλογή.
   • Στην περίπτωση των αιμορραγικών όγκων, ο γιατρός θα προσπαθήσει να σταθεροποιήσει το σκύλο σας με ενδοφλέβια υγρά για να διατηρήσει μια φυσιολογική αρτηριακή πίεση. Εάν η αιμορραγία είναι πολύ σοβαρή, θα χρειαστεί μετάγγιση αίματος. Αν είναι αρκετά μεγάλος για να λάβει αναισθησία, η καλύτερη επιλογή είναι να κάνετε χειρουργική επέμβαση για να αφαιρέσετε τη σπλήνα.

4. 
   

   
   Ψάξτε για σημάδια άλλων εσωτερικών προβλημάτων. Τα γαστρικά έλκη ή οι σοβαρές εντερικές φλεγμονές μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία. Ο κτηνίατρος θα συνταγογραφήσει μια θεραπεία που θα φροντίζει για το έλκος και θα το θεραπεύσει ή θα συνταγογραφήσει θεραπεία για τη μείωση της φλεγμονής.
   • Εάν το κατοικίδιο ζώο σας παίρνει φάρμακα, ειδικά μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως μελοξικάμη, σταματήστε να τα πάρετε αμέσως και ενημερώστε τον κτηνίατρο. Η λήψη αυτού του φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη του έλκους του στομάχου.

Μέθοδος 4 Αντιμετωπίστε αναιμία που προκαλείται από παράσιτα

1. 
   

   
   Προσδιορίστε εάν έχει παρασιτική λοίμωξη. Μια σοβαρή μόλυνση ψειρών ή ψύλλων μπορεί να προκαλέσει αναιμία, καθώς αυτά τα παράσιτα θα πιπιλίζουν το αίμα του. Οι πνευμονογέφυρες, το παράσιτο Angiostrongylus vasorum, είναι επίσης σημαντικές αιτίες απώλειας αίματος. Ο μηχανισμός με τον οποίο μια τέτοια λοίμωξη προκαλεί αιμορραγία παραμένει άγνωστη μέχρι σήμερα, αλλά μπορεί να είναι μια σοβαρή ασθένεια που απειλεί τη ζωή του κατοικίδιου ζώου σας. Γενικά, η θεραπεία για όλες αυτές τις παρασιτικές λοιμώξεις είναι να αφαιρεθούν τα παράσιτα, αφαιρώντας τα από το σύστημα και επιτρέποντας στον σκύλο να αναγεννήσει τα ερυθροκύτταρα που έχει χάσει.
   • Είναι επίσης σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη τα παρασιτικά που μεταδίδονται από το αίμα, όπως το Babesia microti ή το Haemobartonella felis, τα οποία προκαλούν βαμπερίωση και αιμοβαρδελοποίηση της γάτας αντίστοιχα, τα οποία μπορεί να βλάψουν και να καταστρέψουν τα ερυθροκύτταρα. Είναι ζωτικής σημασίας να αναζητηθεί η βοήθεια κτηνιάτρου για τη θεραπεία αυτών των ασθενειών προκειμένου να έχουν συγκεκριμένα φάρμακα όπως η κινίνη ή η πριμακίνη και η κλινδαμυκίνη (για τη θεραπεία της μπανέρωσης) και η αντιβιοτική τετρακυκλίνη (για τη θεραπεία της αιμοβαρβατόλυνσης) .

2. 
   

   
   Βάλτε το σε προληπτική θεραπεία. Υπάρχουν πολλά αποτελεσματικά φάρμακα κατά των ψύλλων. Πρέπει να είστε βέβαιοι ότι χρησιμοποιείτε ένα αποδεδειγμένο προϊόν, όπως το fipronil ή το selamectin (Stronghold®), αν και υπάρχουν και άλλα αποτελεσματικά προϊόντα.
   • Τα πνευμόνια είναι αρκετά συνηθισμένα και τα σκυλιά μπορούν να μολυνθούν από την επαφή με μολυσμένα κοπάδια ή με γυμνοσάλιαγκες ή σαλιγκάρια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η μηνιαία προληπτική θεραπεία είναι καλύτερη από τη θεραπεία.Ακόμη και αν το σκυλί σας είναι μολυσμένο, αυτά τα προληπτικά μέτρα θα σκοτώσουν τα σκουλήκια, αλλά μπορεί επίσης να χρειαστούν αντιβιοτικά για να αποτρέψουν την πνευμονία και τα στεροειδή για να αποτρέψουν τη φλεγμονή και την πιθανή αλλεργική αντίδραση λόγω σκουληκιών που πεθαίνουν.

3. 
   

   
   Ακολουθήστε τις συστάσεις του γιατρού για θεραπεία. Σε περίπτωση σοβαρής απώλειας αίματος, το σκυλί σας μπορεί να χρειαστεί μετάγγιση αίματος. Υπάρχουν τράπεζες αίματος σκυλιών που μπορούν να μεταφέρουν και να στείλουν το αίμα επειγόντως. Στην ιδανική περίπτωση, ο κτηνίατρος θα πρέπει να καθορίσει τον τύπο αίματος του και στη συνέχεια να ζητήσει δείγμα αίματος από την τράπεζα.
   • Αυτή η λύση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν σχεδιάζεται χειρουργική επέμβαση, όπως για να αφαιρεθεί ένας αιμορραγικός σπλήνας. Αλλά ακόμη και μια καθυστέρηση λίγων ωρών για τη μεταφορά δείγματος αίματος μπορεί να είναι πολύ μεγάλη για έναν σκύλο που υποφέρει από σοβαρή αιμορραγία.

Μέθοδος 5 Θεραπεία της αναιμίας που προκαλείται από τη νεφρική νόσο

1. 
   

   
   Ψάξτε για λιγότερο πιθανό λόγο για αναιμία. Εάν έχετε ήδη αποκλείσει οτιδήποτε μπορεί να προκαλεί αυτή τη νόσο στο σκυλί σας, μην σταματήσετε να κοιτάζετε και μην σταματήσετε να το φροντίζετε. Πράγματι, η νόσος των νεφρών μπορεί να είναι μια λιγότερο κοινή αιτία στους σκύλους από ό, τι σε άλλα είδη, όπως οι γάτες. Σε σκύλους που πάσχουν από αυτή την κατάσταση, η αναιμία συμβαίνει επειδή το νεφρό παράγει μια ορμόνη που ονομάζεται ερυθροποιητίνη, η οποία διεγείρει το νωτιαίο μυελό να παράγει νέα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ωστόσο, σε σκύλους με νεφρική ανεπάρκεια, όταν ο ενεργός ιστός νεφρού αντικαθίσταται από ιστό ουλής, η ποσότητα των διαθέσιμων κυττάρων για την παραγωγή ερυθροποιητίνης μειώνεται.

2. 
   

   
   Δοκιμάστε το σπίτι για ένα σκυλί που πάσχει από αναιμία. Μια αποτελεσματική θεραπεία είναι να προσφέρονται βιταμίνες Β και συμπληρώματα σιδήρου. Πολλά σκυλιά με νεφρική ανεπάρκεια έχουν απώλεια της όρεξης και μπορεί να έχουν ανεπάρκεια βασικών δομικών στοιχείων της αιμοσφαιρίνης (μια χρωστική ουσία που μεταφέρει οξυγόνο). Αλλά, πρέπει να γνωρίζετε ότι τα οφέλη αυτών των συμπληρωμάτων θα είναι περιορισμένα λόγω της κλίμακας του προβλήματος.

3. 
   

   
   Αντιμετωπίστε την υποκείμενη αιτία της αναιμίας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίσετε την έλλειψη ερυθροποιητίνης. Θεωρητικά, μια τακτική ένεση αυτής της συνθετικής ορμόνης θα πρέπει να τονώσει την παραγωγή νέων ερυθρών αιμοσφαιρίων, αλλά δυστυχώς, αυτή η επιλογή, έστω και αν φαίνεται πολύ απλή, είναι γεμάτη με προβλήματα. Πρώτον, η συνθετική ερυθροποιητίνη είναι πολύ δύσκολο να ληφθεί και το κόστος είναι πολύ ακριβό. Επιπλέον, είναι πολύ πιθανό να υπάρξει μια αλλεργική αντίδραση σε αυτή την ορμόνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει στο σώμα την απόρριψη της ερυθροποιητίνης, επιδεινώνοντας περαιτέρω το πρόβλημα και όχι επιλύοντάς το.
   • Η λήψη αποφάσεων σχετικά με τον καλύτερο τρόπο δράσης για το καλύτερο συμφέρον του ζώου συνεπάγεται ενδελεχή αναθεώρηση και συζήτηση με τον κτηνίατρο. Με αυτή τη συγκεκριμένη θεραπεία, είναι απαραίτητο να σταθμίσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κατάστασης του κατοικίδιου ζώου σας.