Πώς να φροντίσετε έναν ασθενή με δάγκειο πυρετό

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Διάγνωση δαγκείου
• Μέρος 2 Θεραπεία του δάγκειου πυρετού στο σπίτι
• Μέρος 3 Αντιμετώπιση του δάγκειου πυρετού στο νοσοκομείο

Ο πυρετός του δάγκου είναι μια κατάσταση που προκαλείται από τον ιό του δαγκείου και μεταδίδεται από το κουνούπι Aedes aegypti. Η ασθένεια αυτή κυριαρχεί ιδιαίτερα στη Νοτιοανατολική Ασία, τον Δυτικό Ειρηνικό, την Κεντρική Αμερική, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Η διαμονή ή το ταξίδι σε μια από αυτές τις περιοχές και ειδικά σε μια αγροτική περιοχή αυξάνει τον κίνδυνο να πάρει πυρετό δάγκειο. Οι άνθρωποι που πάσχουν από δάγκειο δάγκος συνήθως έχουν σοβαρούς πονοκεφάλους, εξανθήματα, υψηλό πυρετό και πόνο στις αρθρώσεις. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλοί τρόποι φροντίδας για τους ασθενείς με αυτή την πάθηση.

στάδια

Μέρος 1 Διάγνωση δαγκείου

1. Προσδιορίστε την περίοδο επώασης. Διαρκεί συνήθως μια εβδομάδα για τα πρώτα συμπτώματα της νόσου να εμφανίζονται σε άτομο που έχει μολυνθεί από τον ιό. Τα συμπτώματα που αναπτύσσονται από αυτό θα καθορίσουν τη σοβαρότητα της νόσου και το πρόγραμμα θεραπείας που θα υιοθετηθεί.
   • Γενικά, μετά από να δαγκωθούν από το κουνούπι Aedes aegypti, τα συμπτώματα του πυρετού του δάγκου εμφανίζονται μετά από τέσσερις έως επτά ημέρες. Αυτά τα συμπτώματα διαρκούν περίπου τρεις έως δέκα ημέρες.

2. 
   

   
   Παρατηρήστε εάν το άτομο παρουσιάζει σημάδια σοβαρής προειδοποίησης. Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες πυρετού του δάγκειου πυρετού: ο δάγκειος πυρετός, ο οποίος έχει τα προειδοποιητικά σημάδια και αυτόν που δεν το κάνει.
   • Όταν εμφανίζεται δάγκειος πυρετός χωρίς τα προειδοποιητικά σημάδια, η νόσος συνήθως διαγνωρίζεται από την ύπαρξη πυρετού 40 ° C και με την εμφάνιση τουλάχιστον δύο από τις ακόλουθες ενδείξεις: ναυτία ή έμετο, εξανθήματα προκαλώντας ερυθρότητα του προσώπου και κόκκινα έμπλαστρα στα χέρια, τα πόδια, το στήθος ή την πλάτη, πόνους και πόνους στο σώμα, χαμηλά λευκά αιμοσφαίρια, διογκωμένους αδένες στο λαιμό και πίσω αυτί.
   • Η μορφή με τα προειδοποιητικά σημάδια είναι στην ίδια σειρά όπως περιγράφηκε παραπάνω, αλλά οι ασθενείς έχουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα: επίμονο εμετό, κοιλιακό άλγος, συσσώρευση υγρού στην κοιλιακή χώρα και πνεύμονες, αιμορραγία από τα ούλα, μάτια, μύτη, λήθαργο ή νευρικότητα, μεγεθυντικό ήπαρ.
   • Αυτά τα συμπτώματα υποδεικνύουν ότι η ασθένεια μπορεί να είναι σοβαρή και μπορεί να προχωρήσει σε μορφή αιμορραγίας και ανεπάρκειας οργάνου ή σε αυτό που είναι γνωστό ως "αιμορραγικός πυρετός του δαγκείου". Εάν ο ασθενής αναπτύξει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα, ο πυρετός του δάγκειου πυρετού μπορεί να είναι θανατηφόρος χωρίς σωστή αντιμετώπιση μετά από μία έως δύο ημέρες μετά τη μόλυνση.

3. 
   

   
   
   
   Προσδιορίστε εάν ο ασθενής έχει σοβαρό πυρετό του δάγκειου πυρετού. Τα συμπτώματα της σοβαρής μορφής περιλαμβάνουν τόσο τα προαναφερόμενα σημεία όσο και τα ακόλουθα:
   • σοβαρή αιμορραγία ή παρουσία αίματος στα ούρα,
   • σοβαρή συσσώρευση υγρών στην κοιλία και τους πνεύμονες,
   • μια απώλεια συνείδησης,
   • η εμπλοκή άλλων οργάνων όπως η καρδιά, με αποτέλεσμα την ενίσχυση της συσσώρευσης ρευστού, των παλμών χαμηλής πίεσης και υψηλής συχνότητας.
   • Εάν κάποιο από αυτά τα συμπτώματα αναπτύσσεται από τον ασθενή, θα πρέπει να τα μεταφέρετε αμέσως στο πλησιέστερο νοσοκομείο.

4. 
   

   
   Πηγαίνετε στο νοσοκομείο για μια γενική εξέταση. Όλοι όσοι πάσχουν από πυρετό του δάγκειου πυρετού και οι οποίοι έχουν τα προειδοποιητικά σημάδια ή τον σοβαρό πυρετό του δάγκειου πυρετού πρέπει να πάνε αμέσως στο νοσοκομείο. Εκείνοι που πάσχουν από πυρετό του δάγκειου πυρετού χωρίς προειδοποιητικό σήμα πρέπει επίσης να ζητήσουν ιατρική φροντίδα για ενδελεχή εξέταση και να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

5. 
   

   
   
   
   Αποφασίστε πού θα γίνει η θεραπεία και η φροντίδα. Η θεραπεία μπορεί να γίνει είτε στο σπίτι είτε στο νοσοκομείο. Οι πιο σοβαρές περιπτώσεις και τα άτομα με τις προειδοποιητικές ενδείξεις πρέπει να αντιμετωπίζονται στο νοσοκομείο.
   • Η φροντίδα κατ 'οίκον είναι μια επιλογή για να εξετάσει αν ο ασθενής ικανοποιεί τις ακόλουθες τρεις προϋποθέσεις: 1) δεν υπάρχει τροφοδότης, 2) ο ασθενής μπορεί να αντέξει επαρκή ποσότητα υγρού από το στόμα, 3) ο ασθενής μπορεί ούρηση κάθε 6 ώρες.
   • Να γνωρίζετε ότι δεν υπάρχει ειδική θεραπεία ή φάρμακο για τον πυρετό του δάγκειου πυρετού. Η διαχείριση επικεντρώνεται κυρίως στη θεραπεία των συμπτωμάτων του πυρετού του δάγκειου πυρετού.

Μέρος 2 Θεραπεία του δάγκειου πυρετού στο σπίτι

1. 
   

   
   Κρατήστε το περιβάλλον σας υγιές και χωρίς κουνουπιέρες. Για τους ασθενείς που αντιμετωπίζουν αυτή την πάθηση στο σπίτι, είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγεται η έκθεση σε κουνούπια, καθώς αυτά μπορούν να αποτελέσουν πηγή μόλυνσης από το ένα άτομο στο άλλο. Με άλλα λόγια, ο έλεγχος των κουνουπιών είναι ένας τρόπος πρόληψης της εξάπλωσης της νόσου.
   • Χρησιμοποιήστε τα δίχτυα κουνουπιών για την πόρτα και το παράθυρό σας στο σπίτι για να αποτρέψετε την είσοδο των κουνούπια.
   • Νάρκη κάτω από τα κουνούπια.
   • Φορέστε ρούχα που ελαχιστοποιούν την έκθεση του δέρματός σας στα κουνούπια.
   • Εφαρμόστε ένα εντομοαπωθητικό από την πλευρά του δέρματος που εκτίθεται στα κουνούπια. Τα εντομοαπωθητικά όπως το DEET, το icaradine και το έλαιο ευκαλύπτου λεμονιού είναι πολύ αποτελεσματικά. Κρατήστε τα προϊόντα αυτά μακριά από παιδιά. Οι ενήλικες θα πρέπει πρώτα να τις εφαρμόσουν στα χέρια τους και στη συνέχεια να το κάνουν στο δέρμα των παιδιών. Μην χρησιμοποιείτε τα απωθητικά σε μωρά ηλικίας κάτω των δύο μηνών.
   • Αποφύγετε την αναπαραγωγή κουνουπιών με την ξήρανση στάσιμου νερού γύρω από το σπίτι σας και συχνά απομακρύνετε τα δοχεία απορριμμάτων.

2. 
   

   
   Οδηγήστε καθημερινά στο νοσοκομείο ασθενείς που πάσχουν από δάγκειο δάγκος. Πρέπει να πάνε καθημερινά στο νοσοκομείο για να ελέγξουν την άνοδο του πυρετού και την αρίθμηση των κυττάρων του αίματος. Αυτές οι διαβουλεύσεις είναι υποχρεωτικές όταν ο ασθενής έχει πυρετό 37,5 ° C. Η κατάστασή σας μπορεί να διακοπεί εάν δεν υπάρχει πυρετός για δύο ημέρες.

3. 
   

   
   Βεβαιωθείτε ότι ο ασθενής είναι αρκετά ξεκούραστη. Αφήστε τον ασθενή να συνεχίσει σταδιακά τις δραστηριότητές του, ειδικά κατά τη διάρκεια της μακράς περιόδου αναρρώσεως.
   • Δεδομένου ότι το δάγκειο συνήθως προκαλεί σημαντική κόπωση και λήθαργο, είναι σημαντικό οι ασθενείς να ξεκουραστούν επαρκώς και να συνεχίσουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες με προσοχή.

4. 
   

   
   Δώστε παρακεταμόλη στον ασθενή. Αυτό θα του επιτρέψει να θεραπεύσει τον πυρετό. Δώστε ένα δισκίο των 325 έως 500 mg. Στο τέλος μιας ημέρας, θα μπορούσε να πάρει 4 δισκία.
   • Αποφύγετε να του δώσετε ασπιρίνη, libuprofen ή οποιοδήποτε άλλο μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Αυτά τα προϊόντα μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της αιμορραγίας σε ασθενείς.

5. 
   

   
   Ενθαρρύνετε τον ασθενή να πίνει πολλά υγρά. Τα άτομα που πάσχουν από δάγκειο πυρετό θα πρέπει να ενθαρρύνονται να λαμβάνουν νερό, χυμό φρούτων, από του στόματος διαλύματα επανυδάτωσης για να αποφευχθεί η αφυδάτωση λόγω πυρετού ή εμέτου.
   • Η σωστή πρόσληψη υγρών μειώνει την πιθανότητα νοσηλείας ενός ασθενούς.
   • Οι άνδρες και οι γυναίκες (ηλικίας 19 έως 30 ετών) πρέπει να πίνουν 3 λίτρα και 2,7 λίτρα νερού την ημέρα αντίστοιχα. Όσον αφορά τα αγόρια και τα κορίτσια, θα πρέπει να πάρουν 2,7 και 2,2 λίτρα την ημέρα αντίστοιχα. Για τα βρέφη, η ποσότητα νερού κυμαίνεται από 0,7 έως 0,8 λίτρα την ημέρα.
   • Μπορείτε επίσης να προετοιμάσετε για τους ασθενείς ένα χυμό φτιαγμένο από φύλλα παπάγιας. Τα εκχυλίσματα φύλλων Papaya έχουν αναφερθεί ότι αυξάνουν τον αριθμό των αιμοπεταλίων σε άτομα με δάγκειο πυρετό, αν και αυτό δεν έχει ακόμη αποδειχθεί από την κλινική έρευνα.

6. 
   

   
   Κρατήστε ένα ειδικό περιοδικό σε εσάς για να επισημάνετε τα συμπτώματα. Έχοντας ένα τέτοιο περιοδικό θα σας επιτρέψει να παρακολουθείτε την κατάσταση της υγείας σας. Είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθείτε τα παιδιά και τα βρέφη επειδή είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν πιο σοβαρά κρούσματα της ασθένειας. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα ακόλουθα σημεία.
   • Η θερμοκρασία του ασθενούς. Δεδομένου ότι η θερμοκρασία μπορεί να διαφέρει κατά τη διάρκεια της ημέρας, πρέπει να σημειώνεται την ίδια ώρα κάθε μέρα
   • Η κατανάλωση υγρού. Ζητήστε από τον ασθενή να πίνει πάντα στο ίδιο κύπελλο. Αυτό θα σας επιτρέψει να έχετε εύκολα κατά νου την πρόσληψη υγρών και να τον ελέγχετε.
   • Ροή ούρων. Ζητήστε από τον ασθενή να παραμείνει σε ένα δοχείο. Μετρήστε και σημειώστε κάθε φορά που η ποσότητα σκληραίνει. Αυτά τα δοχεία χρησιμοποιούνται γενικά σε νοσοκομεία για τη μέτρηση της παραγωγής κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μπορείτε να τα παραλάβετε ή να τα ρωτήσετε στο νοσοκομείο.

7. 
   

   
   Φέρτε τον ασθενή στο νοσοκομείο εάν επιδεινωθούν τα συμπτώματα. Πηγαίνετε στο νοσοκομείο αμέσως εάν έχετε κάποια από τις ακόλουθες ενδείξεις:
   • υψηλό πυρετό
   • σοβαρός κοιλιακός πόνος
   • συνεχής έμετος
   • κρύο αίσθημα των άκρων των χεριών και ποδιών (πιθανώς λόγω αφυδάτωσης ή απώλειας αίματος)
   • ένα λήθαργο
   • διανοητική σύγχυση που μπορεί να προκληθεί από αφυδάτωση ή απώλεια αίματος
   • αδυναμία ούρησης τακτικά (τουλάχιστον ανά 6 ώρες)
   • αιμορραγία (κολπική ή αιμορραγία από τη μύτη, μάτια ή ούλα, ερυθρότητα ή κηλίδες στο δέρμα)
   • δυσκολία στην αναπνοή (λόγω συσσώρευσης υγρών στους πνεύμονες)

Μέρος 3 Αντιμετώπιση του δάγκειου πυρετού στο νοσοκομείο

1. 
   

   
   Δώστε έγχυση. Για την αντιμετώπιση των σοβαρότερων περιπτώσεων νάνου στο νοσοκομείο, οι γιατροί θα ξεκινήσουν εισάγοντας ενδοφλέβια υγρά και ηλεκτρολύτες (μεταλλικά άλατα) στο σώμα του ασθενούς. Αυτή η θεραπεία προορίζεται για την αντιστάθμιση των υγρών που χάνονται κατά τον εμετό ή τη διάρροια. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το μέτρο θα ληφθεί μόνο εάν ο ασθενής δεν είναι σε θέση να παίρνει τα υγρά από το στόμα (για παράδειγμα, αν έχει σοβαρά επεισόδια εμέτου) ή είναι σε κακή κατάσταση υγείας. σοκ.
   • Ο όρος "ενδοφλέβια ένεση" σημαίνει ότι η έγχυση του υγρού έγινε σε φλέβα. Με άλλα λόγια, τα υγρά θα εγχυθούν απευθείας σε μία από τις φλέβες του ασθενούς μέσω σύριγγας ή ενδοφλέβιου καθετήρα.
   • Τα κρυσταλλοειδή είναι η πρώτη γραμμή των συνιστώμενων ενδοφλέβιων υγρών (0,9% φυσιολογικό ορό).
   • Οι γιατροί θα παρακολουθούν την πρόσληψη υγρών του ασθενούς μέσω έγχυσης, λόγω νέων οδηγιών που συνιστούν περισσότερες προφυλάξεις κατά τη λήψη ενδοφλέβιων ενέσεων από ό, τι στο παρελθόν. Πράγματι, η "υπερδιένωση" μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένης της υπερφόρτωσης του ενδοαγγειακού υγρού ή της υπερχείλισης των τριχοειδών αγγείων. Ως αποτέλεσμα, ο γιατρός θα χορηγήσει το υγρό σε αυξανόμενες ποσότητες και όχι σε συνεχή ροή.

2. 
   

   
   Κάνετε μετάγγιση αίματος. Για τις πιο προχωρημένες και σοβαρές περιπτώσεις πυρετού του δάγκειου πυρετού, οι γιατροί θα πρέπει να πραγματοποιήσουν μετάγγιση για να αναπληρώσουν το χαμένο αίμα. Γενικά, αυτή η θεραπεία χορηγείται σε όσους έχουν αιμορραγικό πυρετό από δάγκειο πυρετό.
   • Η μετάγγιση μπορεί να συνεπάγεται τη μεταφορά νωπού αίματος στο σύστημα αίματος του ασθενούς ή μόνο στα αιμοπετάλια. Τα αιμοπετάλια είναι μικρότερα στοιχεία αίματος των οποίων ο ρόλος είναι θεμελιώδης για την πήξη.

3. 
   

   
   Χορηγήστε ενέσεις κορτικοστεροειδών. Αυτά είναι παρασκευασμένα φάρμακα που έχουν σχεδόν τις ίδιες ιδιότητες με την κορτιζόλη, η οποία είναι μια ορμόνη που παράγεται φυσικά από τα επινεφρίδια. Αυτά τα προϊόντα έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της φλεγμονής και τη μείωση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος.
   • Οι επιδράσεις των κορτικοστεροειδών στο δάγκειο δάγκωμα εξακολουθούν να μελετώνται επιστημονικά και τα αποτελέσματα δεν είναι ακόμη καθοριστικά.