Πώς να παρασκευάσετε ένα διάλυμα κιτρικού οξέος

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Προετοιμάστε το διάλυμα
• Μέρος 2 Διατηρήστε τη λύση σας

Το κιτρικό οξύ είναι ένα ήπιο οξύ που υπάρχει φυσικά στα εσπεριδοειδή, όπως τα λεμόνια ή τα πορτοκάλια. Παρά την πικάντικη γεύση του, είναι ένα συστατικό που χρησιμοποιείται ευρέως για τις ιδιότητές του στη διατήρηση και την εξουδετέρωση των βάσεων. Μπορεί να είναι ένα πρόσθετο τροφίμων, αλλά βρίσκεται επίσης σε φάρμακα, καλλυντικά ή κάποια προϊόντα καθαρισμού. Πωλούνται σε μορφή άνυδρης σκόνης, το κιτρικό οξύ μπορεί να παρασκευάζεται σε υγρή μορφή για ορισμένες εφαρμογές. Αυτό είναι το αντικείμενο αυτού του άρθρου.

στάδια

Μέρος 1 Προετοιμάστε το διάλυμα

1. 
   

   
   Αγοράστε άνυδρη σκόνη κιτρικού οξέος. Μπορείτε να το βρείτε στο διαδίκτυο, στα καταστήματα DIY (στο τμήμα κονιοποιημένων ειδών), σε ορισμένα καταστήματα υγιεινής διατροφής ή σε ανατολίτικα καταστήματα. Μην διστάσετε να καλέσετε έναν πωλητή για να μάθετε πού είναι αυτό το προϊόν. Διατίθεται σε σάκους των 500 g ή 1 kg. Εναπόκειται σε εσάς να δείτε πόσα χρειάζεστε!
2. Αγοράστε ή παρασκευάστε απεσταγμένο νερό. Λαμβάνεται μετά από βρασμό και συμπύκνωση οποιουδήποτε νερού. Έτσι, όλες οι ακαθαρσίες και τα ανόργανα στοιχεία εξαλείφονται.
3. Επιλέξτε ένα κατάλληλο δοχείο. Λαμβάνετε μη μεταλλικά ή μεταλλικά δοχεία, αλλά δεν είναι ευαίσθητα στη δράση των οξέων (δείτε την παρακάτω λίστα). Το κιτρικό οξύ, όπως οποιοδήποτε οξύ που αξίζει το όνομα, εισέρχεται σε αντίδραση αν είναι σε επαφή με ορισμένα μέταλλα. Γι 'αυτό τα χρησιμοποιούμε για να τα καθαρίσουμε. Ίσως έχετε πειραματιστεί με την τοποθέτηση χυμού πορτοκαλιού σε ένα μεταλλικό δοχείο: μετά από λίγες ώρες, η γεύση του χυμού γίνεται εφικτή!
   • Αυτά τα δοχεία θα έχουν πλυθεί προσεκτικά για να αποφευχθεί τυχόν μόλυνση και οποιαδήποτε επακόλουθη ανάπτυξη μικροσκοπικών μυκήτων.
4. Κάντε τη σωστή δοσολογία. Προσδιορίστε τις ποσότητες κιτρικού οξέος και νερού που χρειάζονται για τις ανάγκες σας. Γνωρίζετε ότι ανάλογα με τη συγκέντρωση, η λύση σας θα έχει διαφορετική απόδοση, διάρκεια ζωής και κόστος.
   • Ένα συμπυκνωμένο διάλυμα κιτρικού οξέος διατηρείται καλύτερα και είναι μεγαλύτερο από ένα λιγότερο συγκεντρωμένο διάλυμα. Η μέση αναλογία είναι 500 g σκόνης κιτρικού οξέος για 500 ml νερού.
   • Μπορείτε επίσης να παρασκευάσετε ένα λιγότερο συγκεντρωμένο διάλυμα αραιώνοντας 500 g κιτρικού οξέος σε 1000 ml νερού. Θα είναι φθηνότερο και η λύση σας, με τη δόση των 15 g σκόνης σε 30 ml προϊόντος, θα εξακολουθεί να είναι αποτελεσματική.

     
     

     
     
     
     

5. 
   

   
   Μετρήστε την ποσότητα σκόνης. Τοποθετήστε περίπου 500 g σκόνης κιτρικού οξέος σε μη μεταλλικό δοχείο. Βάλτε το στην άκρη για τώρα.
6. Βράστε το νερό. Ανάλογα με τη συγκέντρωση, βράζετε 500 ή 1000 ml νερού σε μη μεταλλικό δοχείο.
   • Μπορείτε να βράσετε το νερό σας σε ένα φούρνο μικροκυμάτων, αλλά υπάρχουν μερικές προφυλάξεις που πρέπει να ληφθούν. Το νερό βραχυκυκλώνει γρήγορα και μπορεί να υπερχειλίσει.Για να αποφύγετε αυτό το είδος συμβάντος, ελέγξτε συχνά το νερό και όταν τελειώσει, πάρτε μια χούφτα για να αφαιρέσετε το δοχείο. Προσέξτε να μην το χυθείτε. Πριν βράσει το νερό σας, τοποθετήστε μια οδοντογλυφίδα στο νερό για να ρυθμίσετε σταδιακά τις φυσαλίδες.

     
     

     
     

7. 
   

   
   
   
   Ρίχνουμε βραστό νερό πάνω από τη σκόνη. Ανακατεύουμε συνεχώς με ένα μη μεταλλικό κουτάλι. Πρέπει να αποκτήσετε ένα ομοιογενές μείγμα. Να είστε πολύ προσεκτικοί ώστε να μην καίτε με βραστό νερό. Για να ζεστάνετε το νερό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα βραστήρα τσαγιού που μπορεί να χυθεί με ασφάλεια.

Μέρος 2 Διατηρήστε τη λύση σας

1. 
   

   
   Φιλτράρετε το διάλυμα σας. Για να εξαλείψετε όλα τα στοιχεία που δεν θα έχουν διαλυθεί, περάστε τη λύση σας μέσω ενός χαρτιού φίλτρου ή ενός κομματιού detamine. Το διηθημένο διάλυμα θα ανακτηθεί επίσης σε δοχείο ή μη μεταλλικό δοχείο.

2. 
   

   
   Αφήστε το διάλυμα να κρυώσει. Απλά αφήστε το σε θερμοκρασία δωματίου. Αυτή είναι μια ερώτηση ασφαλείας. Πράγματι, εκτός από τον κίνδυνο καύσης, το διάλυμα βρασμού μπορεί να μεταφερθεί σε σφραγισμένο πλαστικό περιέκτη (για παράδειγμα, μια φιάλη) που μπορεί να προκαλέσει, λόγω διαστολής, πραγματική έκρηξη του εν λόγω δοχείου.

3. 
   

   
   Μεταφέρετε τη λύση σας. Ρίξτε τη λύση σας σε ένα αεροστεγές και μη μεταλλικό δοχείο (γυαλί ή παχύ πλαστικό, για παράδειγμα). Πρέπει να αποστειρωθεί με βύθιση για 5 έως 10 λεπτά σε βραστό νερό. Επιλέξτε ένα κοντέινερ που κλείνει σφιχτά. Αν χρειαστεί, χρησιμοποιήστε μια διοχέτευση για απόχυση.

4. 
   

   
   Αποθηκεύστε το διάλυμα σε δροσερό, σκοτεινό μέρος. Τοποθετήστε το σε ένα ντουλάπι ή κελάρι. Έτσι αποθηκεύονται, η λύση σας μπορεί να διατηρηθεί για δύο χρόνια.