Πώς να κάνετε ένα καθοριστικό κλειδί

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αναλύστε τα δείγματα σας
• Μέρος 2 Κάνοντας το κλειδί αποφασιστικότητας
• Μέρος 3 Ολοκλήρωση του κλειδιού προσδιορισμού

Ένα κλειδί προσδιορισμού είναι μια μέθοδος ταυτοποίησης δειγμάτων που βασίζονται σε αντιθέσεις που συνήθως σχετίζονται με τα φυσικά χαρακτηριστικά τους. Όταν δημιουργείτε μια σειρά αντιθέσεων, μπορείτε να περιορίσετε το δείγμα μέχρι να το αναγνωρίσετε σωστά. Τα διχοτομικά κλειδιά χρησιμοποιούνται συχνά σε επιστήμες όπως η γεωλογία και η βιολογία. Για να δημιουργήσετε το δικό σας κλειδί, πρέπει πρώτα να επιλέξετε τις δυνατότητες που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να συγκρίνετε τα δείγματα σας. Στη συνέχεια, πρέπει να τα διατυπώσετε σε μια σειρά από δηλώσεις ή ερωτήσεις που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να τις περιορίσετε.

στάδια

Μέρος 1 Αναλύστε τα δείγματα σας

1. 
   

   
   Κατάλογος των χαρακτηριστικών των δειγμάτων σας. Ξεκινήστε εξετάζοντας τα δείγματα που προσπαθείτε να προσδιορίσετε και για τα οποία σκοπεύετε να δημιουργήσετε ένα διχοτόμο κλειδί. Εξετάστε τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τα πράγματα που παρατηρείτε και ξεκινήστε να τα απαριθμήσετε.
   • Για παράδειγμα, αν θέλετε να κάνετε μια σειρά ταξινόμησης για μια σειρά ζώων, πιθανότατα θα παρατηρήσετε ότι μερικοί έχουν φτερά, κάποια κολύμπι, άλλοι περπατούν και ούτω καθεξής.
   • Αν προσπαθήσετε να διαφοροποιήσετε μια σειρά από μεγάλες γάτες, θα παρατηρήσετε ότι κάποιοι είναι καφέδες, άλλοι είναι μαύροι, κάποιοι έχουν ρίγες, άλλοι έχουν κηλίδες, μερικοί έχουν μακρά ουρά, άλλοι έχουν μια μικρή ουρά κλπ. .

2. 
   

   
   
   
   Ψάξτε για παράγοντες αποκλεισμού. Ένα κλειδί προσδιορισμού λειτουργεί σύμφωνα με μια διαδικασία εξάλειψης, οπότε πρέπει να λάβετε υπόψη τα χαρακτηριστικά που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να συγκρίνετε τα στοιχεία που θα εξετάσετε. Εάν, για παράδειγμα, ορισμένα από τα δείγματα που παρατηρείτε έχουν φτερά αλλά άλλα έχουν τρίχα, η λέξη φτερά είναι ένας εξαιρετικός διακριτικός παράγοντας.
   • Ωστόσο, ένα χαρακτηριστικό κοινό για όλα τα δείγματα σας δεν θα είναι ένας καλός διακριτικός παράγοντας. Επειδή όλες οι μεγάλες γάτες βρίσκονται θερμόαιμοδεν πρέπει να χρησιμοποιήσετε αυτή τη λειτουργία στο κλειδί σας.

3. 
   

   
   Προσδιορίστε τα πιο γενικά χαρακτηριστικά. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα διχοτόμο κλειδί με βάση όλο και πιο συγκεκριμένες διακρίσεις. Επομένως, πρέπει να ταξινομήσετε τα χαρακτηριστικά των δειγμάτων σας από γενικότερο σε πιο συγκεκριμένο. Αυτή η διαδικασία χωρίζει τα δείγματα σε μικρότερες και μικρότερες ομάδες.
   • Ενώ ταξινομείτε και ταξινομείτε μεγάλες γάτες, μπορεί να διαπιστώσετε ότι μερικά από τα ζώα που αναλύετε έχουν ένα σκούρο παλτό και άλλα έχουν ένα σαφές παλτό. Ίσως παρατηρήσετε ότι όλοι έχουν μικρές τρίχες. Τέλος, θα διαπιστώσετε ότι ορισμένοι από αυτούς έχουν μια μακρά ουρά, ενώ άλλοι δεν έχουν καθόλου.
   • Πρέπει να ξεκινήσετε το κλειδί σας με μια ερώτηση ή δήλωση σχετικά με το χρώμα του παλτό. Δεν είναι απαραίτητο να θέσουμε μια ερώτηση σχετικά με το μήκος, επειδή όλα τα δείγματα έχουν μικρές τρίχες. Στη συνέχεια, συνεχίστε με μια ερώτηση σχετικά με το μήκος της ουράς, επειδή δεν είναι συνηθισμένη σε όλες τις γάτες. Επομένως, αυτό θεωρείται ένα λιγότερο γενικό χαρακτηριστικό.

Μέρος 2 Κάνοντας το κλειδί αποφασιστικότητας

1. 
   

   
   
   
   Δημιουργήστε μια σειρά από ξεχωριστά βήματα. Εξαρτάται από εσάς εάν χρησιμοποιείτε ερωτήσεις ή επιβεβαιώσεις, αν και οι ερωτήσεις σας είναι περισσότερο διαισθητικές. Σε κάθε περίπτωση, κάθε ερώτηση ή δήλωση πρέπει να διαιρεί σε δύο ομάδες μόνο τα δείγματα που σκοπεύετε να αναλύσετε.
   • Για παράδειγμα, η πρόταση η γάτα έχει ένα συμπαγές χρώμα ή η γάτα έχει ένα παλτό με σχέδια θεωρείται μια επιβεβαίωση που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να διαχωρίσει τα δείγματα σε δύο ομάδες.
   • Εισάγετε την ερώτηση έχει η γάτα ένα συμπαγές χρώμα; στο κλειδί προσδιορισμού σας για να διαχωρίσετε τα ζώα σε δύο ομάδες. Εάν η απάντηση είναι ναι, τότε η γάτα ανήκει στην ομάδα των ειδών με ένα ενιαίο χρώμα. Από την άλλη πλευρά, εάν είναι αρνητική, τότε είναι μέρος της ομάδας εκείνων που έχουν ένα μοτίβο παλτό.

2. 
   

   
   Διαχωρίστε τα δείγματα σας σε δύο ομάδες. Αυτή θα είναι η πρώτη διαφοροποίηση που πρέπει να βασίζεται στην πιο γενική πλευρά των δειγμάτων σας. Επομένως, πρέπει να συμβουλευτείτε τον κατάλογο των φυσικών χαρακτηριστικών που έχετε αναπτύξει. Μπορείτε να ορίσετε τις δύο πρώτες ομάδες ως Α και Β.
   • Για παράδειγμα, μπορείτε να διαχωρίσετε τις γάτες σε αυτές με ένα στρώμα με μοτίβο ή χωρίς χρώμα.
   • Εάν διαπιστώσετε επίσης ότι όλα τα δείγματα σας έχουν κλίμακες ή φτερά, τότε αυτά μπορεί να είναι ομάδες Α και Β. Μπορείτε να αρχίσετε να χρησιμοποιείτε το κλειδί αποφασιστικότητας με αυτή την ερώτηση Το ζώο έχει φτερά;

3. 
   

   
   Υποδιαιρέστε κάθε μία από τις δύο πρώτες ομάδες σε δύο ακόμη ομάδες. Οι ομάδες Α και Β θα χωριστούν σε πιο συγκεκριμένες ομάδες (C και D) σύμφωνα με τα ακόλουθα διακριτικά γνωρίσματα.
   • Για παράδειγμα, μπορεί να παρατηρήσετε ότι κάποια ζώα της ομάδας Α κολυμπούν και κάποια δεν το κάνουν. Αυτή η διαφορά μπορεί να σας επιτρέψει να δημιουργήσετε επίπεδα C και D για την ομάδα Α.
   • Ομοίως, πιθανότατα θα παρατηρήσετε ότι κάποια ζώα της ομάδας Β έχουν πόδια, ενώ άλλα όχι. Αυτή η διαφοροποίηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία επιπέδων C και D για την ομάδα Β.

4. 
   

   
   Συνεχίστε να υποδιαιρείτε τις ομάδες. Πρέπει να συνεχίσετε να κάνετε δηλώσεις ή ερωτήσεις που είναι όλο και πιο συγκεκριμένες με βάση τα φυσικά χαρακτηριστικά που έχετε εντοπίσει. Πρέπει να προσδιορίσετε τα γνωρίσματα που θα σας επιτρέψουν να διαιρέσετε τα δείγματα σας ανάλογα με τις ανάγκες στις ομάδες Ε και F, G και H κ.ο.κ. Στο τέλος, θα φτάσετε σε ένα σημείο όπου θα έχετε ερωτήσεις που θα αναζητήσουν μόνο τις διαφορές μεταξύ δύο δειγμάτων και το κλειδί σας θα είναι πλήρες.
   • Καθώς εξετάζετε τα χαρακτηριστικά της διάκρισης, ορισμένα δείγματα θα διαφοροποιηθούν πριν από το τέλος. Για παράδειγμα, πιθανότατα θα καταλήξετε να αναλύσετε μερικά πουλιά και ερπετά. Πρέπει να τα χωρίσετε σε αυτές τις ομάδες και στη συνέχεια να υποδιαιρέσετε τα πουλιά.
   • Δύο από τα πουλιά κολυμπούν, αλλά κανείς δεν το κάνει. Το μόνο χερσαίο πουλί πρέπει να αναγνωριστεί ως τέτοιο, αλλά θα χρειαστεί να διαφοροποιήσετε ακόμη περισσότερο από τα πουλιά που κολυμπούν.
   • Σε αυτή την περίπτωση, θα παρατηρήσετε ότι ένα από τα πουλιά που κολυμπούν είναι θάλασσα και το άλλο δεν είναι. Αυτή η λειτουργία μπορεί να σας βοηθήσει να τα εντοπίσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια (για παράδειγμα, όπως ένας γλάρος και μια πάπια).

Μέρος 3 Ολοκλήρωση του κλειδιού προσδιορισμού

1. 
   

   
   Αντιπροσωπεύστε το ως γράφημα, αν το επιθυμείτε. Ένα διχρωματικό κλειδί μπορεί να περιέχει μόνο e και απλά να αποτελεί μια σειρά ερωτήσεων. Ωστόσο, μπορεί να σας βοηθήσει να μελετήσετε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Για παράδειγμα, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα διάγραμμα δέντρων στο οποίο κάθε επίπεδο διαδοχικής διαφοροποίησης αποτελεί έναν κλάδο του δέντρου.
   • Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να οργανώσετε το κλειδί σας με το στυλ ενός οργανισμού. Για παράδειγμα, δημιουργήστε ένα κουτί που περιέχει μια ερώτηση όπως αυτή η γάτα έχει ένα σκούρο παλτό; Στη συνέχεια γράψτε ναί σε ένα βέλος στη μία πλευρά και δεν σε ένα άλλο βέλος στην άλλη πλευρά. Τα άκρα των βελών μπορούν να οδηγήσουν σε νέα πλαίσια στα οποία μπορείτε να ζητήσετε τις ακόλουθες ερωτήσεις.

2. 
   

   
   Δοκιμάστε το κλειδί σας. Μόλις συλλέξετε και οργανώσετε όλες τις πληροφορίες στο κλειδί σας, πρέπει να το εξετάσετε με ένα δείγμα για να δείτε αν λειτουργεί. Για παράδειγμα, υποθέστε ότι έχετε ένα διχοτόμο κλειδί που σας βοηθάει να αναγνωρίσετε διαφορετικά ζώα. Πάρτε ένα δείγμα και απαντήστε στις ερωτήσεις στο κλειδί μέχρι να εντοπίσετε τη διαδικασία εξάλειψης.
   • Ερώτηση: Το ζώο έχει φτερά; Απάντηση: δεν (Έχει κλίμακες, επομένως είναι ερπετό).
   • Ερώτηση: Το έμβρυο έχει τα πόδια; Απάντηση: δεν (Είναι φίδι, είτε κομπρά ή πυθών, ανάλογα με τα δείγματα που έχετε).
   • Ερώτηση: το φίδι έχει κουκούλα; Απάντηση: δεν (Έτσι δεν είναι ένα cobra)
   • Επομένως, το δείγμα σας αναγνωρίζεται ως python.

3. 
   

   
   Προσδιορίστε τα προβλήματα και λύστε τα, εάν είναι απαραίτητο. Ενδέχεται να ανακαλύψετε ότι το κλειδί δεν λειτουργεί σωστά και απαιτεί προσαρμογή. Για παράδειγμα, μπορεί να μην έχετε παραγγείλει τις ερωτήσεις σας με όλο και πιο συγκεκριμένους τρόπους και πρέπει να τις αναδιοργανώσετε. Με τον ίδιο τρόπο, είναι πιθανό ότι το κλειδί σας δεν διαιρεί τα δείγματα με τον πιο λογικό τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να αναδιατυπώσετε τις ερωτήσεις.
   • Για παράδειγμα, έχει η γάτα ένα ριγέ ή ασπρόμαυρο παλτό; δεν είναι μια χρήσιμη ερώτηση για ένα διχοτόμο κλειδί, καθώς αυτό θα μπορούσε να διακρίνει μονοχρωματικές και ριγέ γάτες από εκείνες με λεκιασμένα παλτά. Ωστόσο, επειδή τα άτομα με αυτά τα παλτά είναι πολύ διαφορετικά, αυτό δεν θεωρείται χρήσιμη κατηγορία με την οποία μπορείτε να εργαστείτε.
   • Αντ 'αυτού, ίσως χρειαστεί να ρωτήσετε πρώτα μια ερώτηση που θα συγκρίνει τις καθαρές και ριγέ γάτες και, στη συνέχεια, θα προχωρήσετε σε ένα άλλο επίπεδο ερωτήσεων όπως έχει η γάτα ένα μαύρο παλτό; και Η γάτα έχει γρατσουνιές;