Πώς να μειώσετε την επιθετικότητα ενός αυτιστικού παιδιού

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Γνωρίζοντας πώς να χειρίζεστε τον θυμό
• Μέθοδος 2 Γνωρίζοντας πώς να διαχειριστείτε τις ιδιοτροπίες
• Μέθοδος 3 Χρησιμοποιήστε τα βασικά στοιχεία της διαχείρισης θυμού
• Μέθοδος 4 Βοηθήστε το παιδί να επικοινωνήσει
• Μέθοδος 5 Δοκιμάστε άλλες στρατηγικές

Σε αυτό το άρθρο: Γνωρίζοντας πώς να χειριστείτε το θυμό Διαχείρηση των διαταραχών Χρησιμοποιώντας τα βασικά της διαχείρισης θυμούΒοηθήστε το παιδί να επικοινωνήσειΠροσπαθήστε άλλες στρατηγικές14 Αναφορές

Τα περισσότερα παιδιά με αυτισμό δεν είναι επιθετικά, αλλά πολλά από αυτά θα ταιριάζουν και θα ταιριάζουν όταν εκτίθενται σε δύσκολες καταστάσεις ή όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν. Τα αυτιστικά παιδιά δεν ανταποκρίνονται με αυτόν τον τρόπο επειδή είναι δύσκολα, αλλά επειδή δεν γνωρίζουν άλλους τρόπους ανταπόκρισης. Χρησιμοποιώντας απλές στρατηγικές, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να μειώσει τον θυμό και τις ιδιοτροπίες και να βελτιώσει τον αυτοέλεγχο.

στάδια

Μέθοδος 1 Γνωρίζοντας πώς να χειρίζεστε τον θυμό

1. Σκεφτείτε τις αιτίες του θυμού του παιδιού σας. Ο θυμός συμβαίνει όταν ένα άτομο με αυτισμό δεν μπορεί πλέον να αντέξει το άγχος που έχει δημιουργήσει και τα συγκρατεί και τα απελευθερώνει κατά τη διάρκεια μιας κρίσης που μοιάζει με ιδιοτροπία. Ο θυμός του παιδιού σας προκαλείται συνήθως από κάτι που έχει προκαλέσει απογοήτευση. Τα αυτιστικά παιδιά δεν αισθάνονται θυμωμένα επειδή είναι δύσκολα, αλλά επειδή βρίσκονται έκθετα σε κάτι αγχωτικό. Μπορούν να προσπαθήσουν να σας πω ότι δεν διαχειρίζονται πλέον την κατάσταση, το ερέθισμα ή τη μεταβολή των συνηθειών. Μπορεί να θυμούνται λόγω της απογοήτευσης που αισθάνονται ή ως έσχατης λύσης όταν άλλα μέσα επικοινωνίας έχουν αποτύχει.
   • Ο θυμός μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Μπορούν να φωνάξουν, να κλαίνε, το παιδί μπορεί να φράξει τα αυτιά του, να βλάψει τον εαυτό του ή μερικές φορές να γίνει επιθετικός.

2. 
   

   
   
   
   Βρείτε τρόπους για να κάνετε τη ζωή στο σπίτι πιο ευχάριστη για το αυτιστικό παιδί. Δεδομένου ότι ο θυμός συμβαίνει λόγω της συσσώρευσης του στρες, μπορείτε να μειώσετε τα στοιχεία που προκαλούν άγχος δημιουργώντας ένα καλύτερο περιβάλλον για το αυτιστικό παιδί.
   • Ακολουθήστε ορισμένες συνήθειες για να δώσετε στο παιδί την αίσθηση της σταθερότητας. Σημειώστε τη χρήση του χρόνου σε ένα φύλλο χαρτιού για να συμβουλευτείτε τι πρέπει να κάνετε.
   • Εάν προκύψουν αλλαγές, είναι καλύτερο να προετοιμάσετε το παιδί για αυτές τις αλλαγές παρουσιάζοντάς το χρησιμοποιώντας εικόνες ή κοινωνικά σενάρια. Εξηγήστε γιατί συμβαίνει η αλλαγή. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να καταλάβει τι να περιμένει και να είναι ήρεμος όταν συμβεί.
   • Αφήστε το παιδί να αφήσει αγχωτικές καταστάσεις όταν το χρειάζεται.

3. 
   

   
   Διδάξτε τις τεχνικές διαχείρισης του στρες στο παιδί σας. Ορισμένα παιδιά με αυτισμό δεν καταλαβαίνουν πώς να χειρίζονται τα συναισθήματά τους και μπορεί να χρειαστούν βοήθεια. Δοξάστε το παιδί σας εάν έχει αποδείξει με επιτυχία ότι μπορεί να διαχειριστεί το άγχος του.
   • Σχέδιο για κάθε ενεργοποίηση στρες (δυνατοί θόρυβοι, συνωστισμένα κομμάτια κλπ.)
   • Διδάξτε τους τεχνικές για να ηρεμήσουν, όπως η αναπνοή αργά, η καταμέτρηση, η λήψη διαλειμμάτων κλπ.
   • Δείξτε στο παιδί σας πώς μπορεί να σας πει ότι κάτι είναι βαρετό.

4. 
   

   
   
   
   Παρακολουθήστε τις στιγμές που το άγχος του παιδιού και επιβεβαιώστε τι αισθάνονται. Αντιμετωπίστε τις ανάγκες του ως άλλες φυσικές και σημαντικές ανάγκες για να τον βοηθήσει να καταλάβει ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί με ασφάλεια.
   • "Βλέπω ότι είστε τσαλακωμένοι. Είναι ο θόρυβος που σας ενοχλεί; Μπορώ να ζητήσω από τις αδερφές σας να παίζουν έξω. "
   • "Φαίνεται θυμωμένος σήμερα. Θες να μου πεις γιατί είσαι θυμωμένος; "

5. 
   

   
   Δείξτε του θετική συμπεριφορά. Το παιδί σας παρακολουθεί όταν τονίζετε και μαθαίνετε, αντιγράφοντας τις συμπεριφορές σας. Διατηρώντας την ψυχραιμία σας, εκφράζοντας σαφώς τα συναισθήματά σας και απομονώνοντας τον εαυτό σας ήρεμα όταν τις χρειάζεστε, διδάσκετε στο παιδί σας να κάνει το ίδιο.
   • Εξετάστε τις επιλογές σας, για παράδειγμα, "Αισθάνομαι τώρα θυμωμένος, θα πάρω ένα σύντομο διάλειμμα και θα πάρω βαθιές αναπνοές, τότε θα επιστρέψω".
   • Αφού χρησιμοποιήσετε αυτή τη συμπεριφορά πολλές φορές, το παιδί σας είναι πιο πιθανό να το χρησιμοποιήσει ο ίδιος.

6. 
   

   
   Ρυθμίστε έναν ήσυχο χώρο για το παιδί σας. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι το παιδί σας μπορεί να δυσκολεύεται να θεραπεύσει και να ρυθμίσει πάρα πολλά οπτικά, ακουστικά, οσφρητικά ή απτικά ερεθίσματα. Η υπερβολική διέγερση μπορεί να προκαλέσει άγχος στο παιδί σας, θα αισθανθεί αναστατωμένος και θυμωμένος. Σε αυτή την περίπτωση, ένα ήσυχο δωμάτιο μπορεί να σας βοηθήσει να ηρεμήσετε.
   • Διδάξτε το παιδί σας να σας πει ότι πρέπει να πάει στο ήσυχο δωμάτιο του. Μπορεί να σας το επισημάνει, να σας δείξει μια κάρτα που αντιπροσωπεύει το παιχνίδι, να χρησιμοποιήσετε τη νοηματική γλώσσα ή να σας ρωτήσω προφορικά.
   • Θα βρείτε πολλές συμβουλές στο διαδίκτυο για να δημιουργήσετε και να προετοιμάσετε αυτό το είδος δωματίου.

7. 
   

   
   Κρατήστε ένα ημερολόγιο θυμού. Μπορεί να είναι χρήσιμο να σημειώσετε όποτε το παιδί σας είναι θυμωμένο για να κατανοήσει τον λόγο για τη συμπεριφορά του. Προσπαθήστε να απαντήσετε γραπτώς στις επόμενες ερωτήσεις την επόμενη φορά που το παιδί σας θα έχει κατάσχεση.
   • Ποιο είναι το πράγμα που την κάνει να θυμώσει (θυμηθείτε ότι το παιδί σας μπορεί να ήταν σε άγχος για ώρες τώρα;)
   • Ποια είναι τα σημάδια του άγχους που έχει παρουσιάσει το παιδί;
   • Αν παρατηρήσατε μια συσσώρευση άγχους, τι κάνατε; Ήταν αποτελεσματική;
   • Τι μπορείτε να κάνετε για να αποφευχθεί αυτή η κρίση στο μέλλον;

8. 
   

   
   Συζητήστε με το παιδί σας εάν είναι επιθετικός. Θυμηθείτε ότι ο εγωισμός δεν αποτελεί δικαιολογία για να χτυπήσει άλλους ή για να είναι ο μέσος. Αν το παιδί σας είναι άτακτο σε άλλους, μιλήστε σε αυτόν μόλις τον καθησυχάσει. Εξηγήστε ότι αυτό που έκανε δεν είναι αποδεκτό και να του προσφέρει εναλλακτική συμπεριφορά.
   • "Δεν πρέπει να νικήσετε τον αδερφό σας. Καταλαβαίνω ότι ήσασταν θυμωμένος, αλλά τραυμάνατε άλλους πληκτρολογώντας τους και δεν πρέπει να βλάπτετε άλλους όταν είστε θυμωμένοι. Αν είστε θυμωμένοι, μπορείτε να πάρετε βαθιές αναπνοές, μπορείτε να κάνετε ένα διάλειμμα ή να μιλήσετε.

9. 
   

   
   Επικοινωνήστε με ένα άτομο που φροντίζει το παιδί σας κατά τη διάρκεια μιας κρίσης. Η αστυνομία συχνά βλάπτει ή και σκοτώνει αυτιστικά τυχαία. Αν δεν καταφέρετε να χειριστείτε την κρίση του παιδιού σας, καλέστε έναν από τους φροντιστές που τον ακολουθούν.
   • Καλέστε την αστυνομία μόνο σε ακραίες περιπτώσεις όπου το παιδί γίνεται πολύ βίαιο.

Μέθοδος 2 Γνωρίζοντας πώς να διαχειριστείτε τις ιδιοτροπίες

1. 
   

   
   Σκεφτείτε πώς οι ενέργειές σας μπορεί να επηρεάσουν τις ιδιοτροπίες του παιδιού σας. Τα παιδιά είναι ιδιότροπα όταν θέλουν κάτι και δεν το παίρνουν. Κάνοντας τη φαντασία του, το παιδί ελπίζει ότι θα πάρει τελικά αυτό που θέλει. Εάν δώσετε στο παιδί αυτό που θέλει (π.χ. παγωτό ή μια ώρα αργότερα για να ξαπλώσει ή να κάνετε μπάνιο), το παιδί θα μάθει ότι οι ιδιοτροπίες είναι ο καλύτερος τρόπος να αποκτηθεί αυτό που θέλει.

2. 
   

   
   Φροντίστε από την αρχή των ιδιοτροπιών. Είναι πολύ πιο εύκολο να φροντίσετε τις ιδιοτροπίες του παιδιού σας όταν είναι ακόμα νέος. Για παράδειγμα, ένα 6χρονο αγόρι που πέφτει στο έδαφος είναι πιο εύκολο να διαχειριστεί από ένα 16χρονο. Επιπλέον, τα παιδιά θα έχουν λιγότερες ευκαιρίες να βλάψουν τον εαυτό τους ή άλλους.

3. 
   

   
   Αγνοήστε τη ιδιοτροπία. Είναι αποτελεσματικό να αγνοήσουμε την καπρίτσα όταν φτιάχνεται από κραυγές, μεγάλες λέξεις ή θλίψη. Αυτό διδάσκει στο παιδί ότι αυτή η συμπεριφορά δεν είναι ένας καλός τρόπος για να πάρετε την προσοχή σας. Αυτό σας βοηθά να επικοινωνήσετε σαφώς με την ιδέα ότι δεν καταλαβαίνετε γιατί το παιδί αποχωρεί και σκοντάφτει, αλλά αν θέλει να ηρεμήσει και να εξηγήσει τι συμβαίνει, θα χαρούμε να ακούσουμε.

4. 
   

   
   Παρεμβαίνετε εάν το παιδί γίνει μέσος ή έχει επικίνδυνη συμπεριφορά. Πρέπει πάντα να παρεμβαίνετε αν το παιδί αρχίσει να ρίχνει αντικείμενα, να παίρνει αντικείμενα που δεν του ανήκουν ή να χτυπήσει. Ζητήστε από το παιδί να σταματήσει και να εξηγήσει ότι η συμπεριφορά του δεν είναι αποδεκτή.

5. 
   

   
   Προσκαλέστε το παιδί να συμπεριφέρεται καλύτερα. Πείτε στο παιδί ότι μπορεί να επιλέξει να συμπεριφέρεται με τρόπο που θα του επιτρέψει να πάρει αυτό που θέλει. Εξηγώντας το στο παιδί σας, θα τους βοηθήσετε να καταλάβουν τον καλύτερο τρόπο να αποκτήσουν ό, τι θέλουν (ή τουλάχιστον να ακούσουν και να είναι πρόθυμοι να συμβιβαστούν).
   • Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε στο παιδί: "Αν θέλετε να είμαι καλός, πρέπει πρώτα να πάρετε μεγάλη έμπνευση και να μου πείτε τι είναι λάθος. Είμαι εδώ για σας αν με χρειάζεστε. "

Μέθοδος 3 Χρησιμοποιήστε τα βασικά στοιχεία της διαχείρισης θυμού

1. 
   

   
   Καταλάβετε ποιο είναι το πρόβλημα. Σημειώστε τις στιγμές που εμφανίζεται ο θυμός (κατά προτίμηση σε μια εφημερίδα), για παράδειγμα πριν βγείτε έξω, πριν κολυμπήσετε, πριν πάτε για ύπνο κλπ. Σημειώστε τα προηγούμενα, τη συμπεριφορά και τις συνέπειες του θυμού. Αυτό θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τη συμπεριφορά του παιδιού σας και να βρείτε τρόπους αποφυγής και διαχείρισης αυτών των θεμάτων.
   • Τα προηγούμενα Ποια ήταν τα στοιχεία που οδήγησαν στο θυμό του παιδιού (χρόνος, ημέρα, τόπος και περιστατικό); Πώς επηρεάζουν αυτά τα στοιχεία το πρόβλημα; Κάνατε κάτι που βλάπτει ή αναστατώνει το παιδί;
   • Συμπεριφορές Παρουσιάστηκε το παιδί συγκεκριμένες συμπεριφορές;
   • Οι συνέπειες : ποιες ήταν οι συνέπειες των πράξεων του παιδιού; Τι κάνατε για να ηρεμήσετε τη συμπεριφορά του; Τι συνέβη με το παιδί;

2. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε το ημερολόγιό σας για να προσδιορίσετε τις σκανδάλες για το παιδί σας. Στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε αυτή τη γνώση για να διδάξετε στο παιδί σας να έχει τις κατάλληλες αντιδράσεις χρησιμοποιώντας μια δομή "εάν ... τότε". Για παράδειγμα, εάν το παιδί είναι θυμωμένο επειδή κάποιος έχει σπάσει το παιχνίδι του, τότε πρέπει να σας ζητήσει βοήθεια.

3. 
   

   
   Συζητήστε το ημερολόγιό σας με το θεραπευτή σας. Μόλις συγκεντρώσετε αρκετές πληροφορίες, μπορείτε να μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με το θεραπευτή για να δώσετε μια καλύτερη κατανόηση της συμπεριφοράς του παιδιού σε συγκεκριμένα σενάρια.

Μέθοδος 4 Βοηθήστε το παιδί να επικοινωνήσει

1. 
   

   
   Βοηθήστε το παιδί να εκφράσει τις βασικές του ανάγκες. Αν μπορεί να μοιραστεί τα πράγματα που τον ενοχλούν, θα είναι λιγότερο πιθανό να συσσωρεύσει άγχος ή να χρησιμοποιήσει κακή συμπεριφορά. Το παιδί σας πρέπει να ξέρει πώς να πει και να γνωστοποιεί τις ακόλουθες ανάγκες:
   • Είμαι πεινασμένος
   • Είμαι κουρασμένος
   • Χρειάζομαι ένα διάλειμμα, παρακαλώ
   • πονάει

2. 
   

   
   Διδάξτε το παιδί σας να εντοπίσει τα συναισθήματά του. Πολλά παιδιά με αυτισμό δυσκολεύονται να καταλάβουν τι αισθάνονται και μπορεί να είναι χρήσιμο να τους ζητήσετε να σας το δείξουν σε εικόνες ή να τους διδάξουν τα φυσικά συμπτώματα που συνοδεύουν αυτά τα συναισθήματα. Εξηγήστε σε αυτόν ότι με την επικοινωνία με τους άλλους τι αισθάνεται (για παράδειγμα, «το σούπερ μάρκετ με τρομάζει»), βοηθά τους άλλους να λύσουν τα προβλήματά του (για παράδειγμα, μπορείτε να του πείτε να περιμένει έξω με την μεγάλη του αδελφή ενώ κάνετε οι αγώνες).
   • Εξηγήστε σαφώς ότι αν επικοινωνήσει μαζί σας, θα τον ακούσετε. Αυτό εξαλείφει την ανάγκη να κάνει μια ιδιοτροπία.

3. 
   

   
   Μείνετε ήρεμοι και σταθεροί. Τα παιδιά που τείνουν να είναι θυμωμένα χρειάζονται σταθερό και σταθερό πρότυπο γονέων και συνέπεια από αυτούς που εμπλέκονται στη φροντίδα τους. Δεν θα μπορέσετε να λύσετε το πρόβλημα του ελέγχου του παιδιού σας εάν δεν έχετε τον εαυτό σας τον έλεγχο.

4. 
   

   
   Ας υποθέσουμε ότι το παιδί σας θέλει να συμπεριφέρεται. Αυτό ονομάζεται «τεκμαιρόμενη ικανότητα» και αυτό ενισχύει τις κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών με αυτισμό. Τα άτομα με αυτισμό είναι πιο πιθανό να θυμούνται αν αισθάνονται ότι άλλοι τους σέβονται.

5. 
   

   
   Δοκιμάστε μια εναλλακτική επικοινωνία. Εάν ένα αυτιστικό παιδί δεν είναι έτοιμο να μιλήσει προφορικά, υπάρχουν άλλοι τρόποι επικοινωνίας μαζί σας. Δοκιμάστε τη νοηματική γλώσσα, γράψτε σε ένα πληκτρολόγιο, ανταλλάξτε εικόνες με κάρτες ή με άλλους τρόπους που συνιστά ο θεραπευτής σας.

Μέθοδος 5 Δοκιμάστε άλλες στρατηγικές

1. 
   

   
   Γνωρίστε ότι οι ενέργειές σας μπορούν να επηρεάσουν την ψυχραιμία του παιδιού σας. Για παράδειγμα, εάν συνεχίσετε να κάνετε κάτι που ενοχλεί το παιδί σας (εάν τον εκθέσετε σε οδυνηρά αισθητήρια ερεθίσματα ή τον αναγκάσετε να κάνει κάτι που δεν θέλει να κάνει), μπορεί να έχει τακτοποίηση. Οι επιθέσεις οργής γίνονται πιο συχνές αν το παιδί πιστεύει ότι είναι ο μόνος τρόπος να κατανοήσουν οι γονείς τους τα συναισθήματα και τις επιθυμίες τους.

2. 
   

   
   Αντιμετωπίστε το παιδί με σεβασμό. Θα τον βλάψετε τον αναγκάζοντάς τον, αγνοώντας το γεγονός ότι δεν αισθάνεται άνετα ή φυσικά τον περιορίζει. Σεβαστείτε την αυτονομία του παιδιού σας.
   • Είναι προφανές ότι δεν μπορείτε να δώσετε σε όλες τις ιδιοτροπίες του. Εάν δεν πρόκειται να κάνετε κάτι που σας ζητά, εξηγήστε γιατί: "Είναι σημαντικό να καθίσετε στο παιδικό κάθισμα, επειδή σας προστατεύει αν έχουμε ατύχημα".
   • Αν κάτι τον ενοχλεί, να βρει τον λόγο και να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα. "Το παιδικό κάθισμα δεν είναι αρκετά άνετο; Θα νιώθετε καλύτερα αν έβαλα ένα μαξιλάρι; "

3. 
   

   
   Εξετάστε τα φάρμακα. Τα φάρμακα όπως οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), τα αντιψυχωσικά φάρμακα και οι σταθεροποιητές της διάθεσης μπορεί να έχουν μικτή αποτελεσματικότητα για την ηρεμία των θυμωμένων παιδιών. Ωστόσο, όπως και κάθε άλλο φάρμακο, υπάρχουν ανεπιθύμητες ενέργειες, οπότε πρέπει να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να σκεφτείτε εάν τα ναρκωτικά είναι πραγματικά η καλύτερη λύση.
   • Υπάρχουν αρκετά δεδομένα σχετικά με ένα φάρμακο που ονομάζεται ρισπεριδόνη για να πει ότι είναι αποτελεσματικό στη βραχυπρόθεσμη θεραπεία της επιθετικής συμπεριφοράς έναντι άλλων και προς τον εαυτό του σε παιδιά με αυτισμό. Συζητήστε με το γιατρό ή το θεραπευτή σας σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτού του φαρμάκου.

4. 
   

   
   Ρωτήστε έναν θεραπευτή για βοήθεια. Ένας θεραπευτής μπορεί να βοηθήσει το παιδί σας να βελτιώσει την επικοινωνία του. Βεβαιωθείτε ότι βρίσκετε ένα που να φροντίζει τα αυτιστικά παιδιά. Ο γιατρός ή η ομάδα υποστήριξής σας για τους γονείς των γονέων θα είναι σε θέση να συστήσει έναν καλό θεραπευτή.

5. 
   

   
   Κάντε τα βήματα πιο εύκολα για το παιδί σας. Για παράδειγμα, αν το παιδί σας δεν αρέσει να τσακίζει, καταρρίψτε αυτή τη δραστηριότητα σε απλά βασικά βήματα. Αυτό θα σας επιτρέψει να καταλάβετε από πού προέρχονται οι δυσκολίες από την πραγματοποίηση ορισμένων δραστηριοτήτων. Με αυτό τον τρόπο, χωρίς να μιλάει, το παιδί σας επικοινωνεί μαζί σας για κάτι που τον ενοχλεί.

6. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε κοινωνικά σενάρια, βιβλία εικόνων και παιχνίδια για να του διδάξει καλή συμπεριφορά. Οι βιβλιοθήκες είναι γεμάτες παιδικά βιβλία που τα διδάσκουν τεχνικές. Μπορείτε επίσης να τον διδάξετε αυτές τις τεχνικές παίζοντας μαζί του.
   • Για παράδειγμα, εάν μια από αυτές τις κούκλες είναι θυμωμένη, μπορείτε να απομακρυνθείτε από την υπόλοιπη ομάδα, ώστε να μπορούν να αναπνεύσουν ήρεμα. Το παιδί θα καταλάβει τότε ότι αυτό πρέπει να κάνει όταν αισθάνεται θυμωμένος.

7. 
   

   
   Εξετάστε τη ρύθμιση ενός συστήματος επιβράβευσης. Εργαστείτε με έναν ειδικό για να δημιουργήσετε ένα σύστημα ανταμοιβής για να συγχαρείτε το παιδί σας κάθε φορά που μένει ήρεμος. Αυτές οι ανταμοιβές μπορούν να είναι φιλοφρονήσεις ("είστε πραγματικά καλοί σε αυτό το γεμάτο σούπερ μάρκετ, bravo για την τεχνική αναπνοής σας"), αστέρια σε ένα ημερολόγιο ή φυσικές ανταμοιβές. Βοηθήστε το παιδί σας να νιώθει περήφανο για τα επιτεύγματά του.

8. 
   

   
   Δώστε στο παιδί σας πολύ αγάπη και προσοχή. Όταν το παιδί έχει έναν ισχυρό δεσμό μαζί σας, θα μάθει να έρχεται σε σας όταν χρειάζεται βοήθεια και θα σας ακούσει.

συμβουλή

• Να είστε υπομονετικοί. Ακόμη και αν η υπομονή σας μπορεί να αποδυναμώσει κατά περιόδους, είναι σημαντικό να είστε ήρεμοι και ήρεμοι, έτσι ώστε το παιδί σας να παραμείνει ήρεμο.
• Να θυμάστε ότι οι άνθρωποι με αυτισμό δεν έχουν καμία ευχαρίστηση να έχουν ταλαιπωρία. Μετά από μια ταλαιπωρία, το παιδί σας θα ντρέπεται, ντρέπεται, και θα βγει εκτός ελέγχου για να χάσει τον έλεγχο.
• Ενενούν το παιδί σας να βρει στρατηγικές για τη διαχείριση του άγχους. Αυτό θα βοηθήσει το παιδί να αισθάνεται ότι ελέγχει τη θεραπεία του.
• Μερικές φορές ο θυμός μπορεί να προκληθεί από υπερφόρτωση ερεθισμού, δηλαδή όταν ένα άτομο με αυτισμό βιώνει μια συντριπτική ποσότητα αισθητικής διέγερσης. Είναι καλύτερα να αντιμετωπίζεται με θεραπεία αισθητικής ενσωμάτωσης, η οποία μειώνει την αισθητηριακή ευαισθησία και βοηθά τους αυτιστικούς ανθρώπους να διαχειρίζονται καλύτερα τα ερεθίσματα.

προειδοποιήσεις

• Ζητήστε τη γνώμη του γιατρού ή του θεραπευτή σας πριν κάνετε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής του παιδιού σας.