Πώς να πείτε εάν το σκυλί σας έχει παρβοϊό

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Αναγνώριση των συμπτωμάτων του parvo
• Μέθοδος 2 Διαγνώστε το parvo

Η παρβοβιρόζη του σκύλου (που ονομάζεται επίσης parvo) είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική γαστρεντερική ασθένεια με πολύ υψηλό ποσοστό θνησιμότητας. Αυτός ο ιός βρίσκεται συνήθως στα κουτάβια. Συχνά έμπειροι ιδιοκτήτες σκύλων και κτηνοτρόφοι πανικοβάλλουν όταν υποπτεύονται ότι ένα από τα σκυλιά τους είναι μολυσμένο με παρβοϊό: γνωρίζουν ότι η ασθένεια εξελίσσεται ταχέως και ότι μπορεί να είναι θανατηφόρα. Αν το σκυλί σας είναι μολυσμένο, το να τον πάρετε στον κτηνίατρο γρήγορα μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες επιβίωσης του. Ωστόσο, τα συμπτώματα αυτής της νόσου μπορεί εύκολα να συγχέονται με άλλες ασθένειες των σκύλων, όπως η μόλυνση από κοροναϊό, η βακτηριακή αιμορραγική εντερίτιδα, η κοκκιδίωση ή η προσβολή από αγκυλόστομα. Για να μάθετε αν το σκυλί σας πάσχει από παρβοϊό, βλ. Βήμα # 1.

στάδια

Μέθοδος 1 Αναγνώριση των συμπτωμάτων του parvo

1. 
   

   
   Εξετάστε την ηλικία του σκύλου σας. Ο παρβοϊός εμφανίζεται συνήθως σε κουτάβια ηλικίας έξι έως 20 εβδομάδων και το 85% όλων των λοιμώξεων είναι σε σκύλους ηλικίας μικρότερης του ενός έτους. Τα κουτάβια είναι τα πιο ευαίσθητα επειδή έχουν ένα μεγάλο αριθμό ταχέως διαιρούμενων κυττάρων στο στομάχι και τα έντερα τους. Αυτά τα κύτταρα είναι τα πρώτα που έχουν προσβληθεί από παρβοϊό. Εάν το σκυλί σας είναι παλαιότερο, είναι απίθανο να έχει αυτή την ασθένεια - αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αδύνατο.
   • Εάν η μητέρα του κουταβιού σας δεν έχει εμβολιαστεί κατά του παρβοϊού, ο ιός μπορεί να εμφανιστεί ακόμα νωρίτερα τους πρώτους μήνες της ζωής του.

2. 
   

   
   
   
   Λοιμώδης παράγοντας που σχετίζεται με τη φυλή του σκύλου σας. Ορισμένες φυλές είναι πιο ευαίσθητες στον parvovirus, συμπεριλαμβανομένων των Rottweilers, των Pitbulls, των Dobermans και των Γερμανών Ποιμενικών. Εάν το σκυλί σας ανήκει σε μία από αυτές τις φυλές, δώστε ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν σημεία του παρβοϊού.

3. 
   

   
   Παρακολουθήστε τη συμπεριφορά του σκύλου σας. Γενικά, το πρώτο σύμπτωμα μόλυνσης με παρβοϊό είναι ο αφρός. Το σκυλί σας γίνεται λιγότερο ενεργό και τελικά υποχωρεί σε μια γωνία, σε κατάσταση προσβολής. Αυτός ο λήθαργος συνήθως ακολουθείται από μείωση της σωματικής δύναμης του σκύλου και απώλεια της όρεξης.

4. 
   

   
   Ελέγξτε τη θερμοκρασία του. Τα σκυλιά με parvo έχουν συνήθως πυρετό από 40 έως 41 ° C.

5. 
   

   
   
   
   Να είστε προσεκτικοί στον έμετο. Ο παρβοϊός καταστρέφει το στομάχι γεμάτο με ταχέως διαιρούμενα κύτταρα που αποτελούν τον στόχο του ιού. Το τοίχωμα του στομάχου γίνεται ερεθισμένο και ελκώδες, το οποίο προκαλεί έμετο στο σκυλί.

6. 
   

   
   Παρακολουθήστε τα σκαμπό του σκύλου σας. Εάν το σκυλί σας έχει διάρροια (υδατώδη κόπρανα), κόπρανα γεμάτα με βλέννα ή που περιέχουν αίμα ή κόπρανα που είναι ιδιαίτερα δυσάρεστα, η μόλυνση με παρβοϊό μπορεί να είναι η αιτία. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αφυδάτωση.

7. 
   

   
   Να είστε σε εγρήγορση με τα σήματα danémie. Ο παρβοϊός προκαλεί γαστρεντερική αιμορραγία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία. Για να μάθετε αν το σκυλί σας είναι αναιμικό, πιέστε τα ούλα του. Τα ούλα ενός υγιούς σκύλου ανακτούν γρήγορα το κανονικό τους χρώμα - συνήθως σε δύο δευτερόλεπτα. Εάν διαρκεί περισσότερο, το σκυλί σας μπορεί να είναι αναιμικό. Η Lanemia μπορεί επίσης να προκαλέσει μια αξιοσημείωτη οσμή των ούλων.

Μέθοδος 2 Διαγνώστε το parvo

1. 
   

   
   Πάρτε το σκυλί σας αμέσως στον κτηνίατρο. Όσο πιο γρήγορα το κάνετε, τόσο περισσότερες πιθανότητες θα πρέπει να επιβιώσετε. Δυστυχώς, πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα ή να πάρουν πάρα πολύ για να πάνε στον κτηνίατρο. Όταν τελικά αποφασίσουν να δράσουν, ο σκύλος έφτασε σε ένα τελικό στάδιο της νόσου και τελικά πεθαίνει από την αφυδάτωση.

2. 
   

   
   Ζητήστε μια ανοσοδοκιμασία ELISA. Για να διαγνώσετε τον παρβοϊό, ο κτηνίατρός σας θα πρέπει να εκτελέσει έναν προσδιορισμό ανοσοενζύμου στερεών ενζύμων (ELISA). Αυτό το τεστ περιλαμβάνει την ανάλυση του σκαμνιού του σκύλου σας για την παρουσία του ιού. Αυτή η δοκιμή μπορεί να γίνει στον κτηνίατρό σας.
   • Τα αποτελέσματα της δοκιμασίας ELISA είναι ταχείες, αλλά μπορεί να μην είναι 100% ακριβή. Να γνωρίζετε ότι έχουν ήδη υπάρξει περιπτώσεις όπου τα αρνητικά αποτελέσματα ήταν θετικά.

3. 
   

   
   Κάνετε πρόσθετες εξετάσεις. Με μόνο τη δοκιμασία ELISA, μπορεί μερικές φορές να αποτύχει η διάγνωση του παρβοϊού. Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να εκτελέσει μια εξέταση αιματοσυγκόλλησης, έναν αριθμό αίματος ή / και άμεση δειγματοληψία περιττωμάτων. Τα αποτελέσματα αυτών των εξετάσεων, εκτός από αυτά της δοκιμασίας ELISA, θα αποκαλύψουν την παρουσία παρβοϊού στο σκυλί σας.

4. 
   

   
   Θεραπεία: ακολουθήστε τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για το parvo. Ο κτηνίατρός σας μπορεί ωστόσο να συστήσει υποστηρικτική φροντίδα και πρακτικά μέτρα που θα αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης του σκύλου σας, για παράδειγμα:
   • lhospitalisation
   • φάρμακα κατά του εμετού
   • Ενδοφλέβια θεραπεία ρευστού
   • προβιοτικά
   • μια θεραπεία βιταμινών