Πώς να θεραπεύσει μια λοίμωξη ψευδομονάδας

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αναγνώριση και θεραπεία της καλοήθους μορφής του Pseudomonas aeruginosa
• Μέρος 2 Αναγνώριση και αντιμετώπιση των πιο σοβαρών περιπτώσεων

Το Pseudomonas aeruginosa, επίσης γνωστό ως πυοκυανικός βακίλος, είναι ένα βακτήριο που συνήθως προκαλεί μόνο σοβαρές λοιμώξεις σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που εκτίθενται περισσότερο σε αυτή τη μόλυνση είναι ασθενείς που είναι σοβαρά άρρωστοι και νοσηλευτούν. Ευτυχώς, αυτή η λοίμωξη μπορεί να αντιμετωπιστεί με αντιβιοτικά. Ωστόσο, θα χρειαστεί να βρείτε ένα που είναι αποτελεσματικό, δεδομένου ότι το μπακίλλιο του πύου μπορεί να γίνει ανθεκτικό σε πολλά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Ωστόσο, εάν ένα δοκιμαστικό δείγμα που υποπτεύεται ότι περιέχει βακτήρια αποστέλλεται στο εργαστήριο, αυτή η μικροβιακή ασθένεια πρέπει επίσης να αντιμετωπιστεί.

στάδια

Μέρος 1 Αναγνώριση και θεραπεία της καλοήθους μορφής του Pseudomonas aeruginosa

1. 
   

   
   Μάθετε να αναγνωρίζετε την καλοήθη μορφή αυτού του βακτηριδίου. Ο πυοκυανικός βακίλος συνήθως προκαλεί ήπια συμπτώματα σε υγιείς ανθρώπους με ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτή η μόλυνση μπορεί να μεταδοθεί από το νερό. Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα γεγονότων που έχουν αναφερθεί.
   • Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις μολύνσεων των ματιών σε ασθενείς που φορούν φακούς επαφής μακράς διαρκείας. Για να αποφύγετε αυτό, αλλάξτε τη λύση για φακούς επαφής. Μη φοράτε τους φακούς σας περισσότερο από το χρόνο που συνιστά ο γιατρός σας ή ο κατασκευαστής.
   • Έχουν αναφερθεί λοιμώξεις στα αυτιά σε παιδιά μετά από κολύμπι σε μολυσμένο νερό. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν δεν θεραπεύσετε την πισίνα σας με αρκετό χλώριο για να την απολυμάνετε σωστά.
   • Έχουν αναφερθεί εξανθήματα μετά από κολύμβηση σε μολυσμένο τζακούζι. Αυτά τα εξανθήματα εμφανίζονται συνήθως ως φαγούρα κόκκινα σπυράκια ή κυψέλες γεμάτες με πύο γύρω από τα θυλάκια των τριχών. Αυτά τα εξανθήματα μπορεί να είναι ακόμα πιο σοβαρά στη βουβωνική χώρα.

2. 
   

   
   
   
   Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα συμπτώματα των λοιμώξεων του Pseudomonas. Τα σημεία και τα συμπτώματα εξαρτώνται από τη θέση της λοίμωξης.
   • Οι λοιμώξεις του αίματος χαρακτηρίζονται από πυρετό, ρίγη, κόπωση, μυϊκούς και αρθρικούς πόνους και είναι εξαιρετικά σοβαρές.
   • Τα συμπτώματα των πνευμονικών λοιμώξεων (πνευμονία) περιλαμβάνουν πυρετό, ρίγη, παραγωγικό βήχα και δυσκολία στην αναπνοή.
   • Οι δερματικές λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν κνησμώδες εξάνθημα, αιμορραγία, έλκη ή πονοκεφάλους.
   • Οι μολύνσεις στα αυτιά μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως οίδημα, πόνο στο αυτί, κνησμώδη αυτιά, εκκρίσεις αυτιών και δυσκολία στην ακοή.
   • Οι οφθαλμικές λοιμώξεις που προκαλούνται από πυοκυανικό βακίλο μπορεί να περιλαμβάνουν συμπτώματα όπως φλεγμονή, πρήξιμο των ματιών, ερυθρότητα, σχηματισμό πύου, πόνο στο μάτι και προβλήματα όρασης.

3. 
   

   
   
   
   Συμβουλευτείτε το γιατρό σας για μια εξέταση. Ο ιατρός μπορεί να θελήσει να εξετάσει το εξάνθημα και μπορεί να πάρει ένα δείγμα δοκιμής για το οποίο υπάρχει υποψία ότι περιέχει τα βακτηρίδια και να το στείλει στο εργαστήριο για επιβεβαίωση της διάγνωσης. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους, όπως:
   • χρησιμοποιώντας ένα δείγμα επιδερμίδας,
   • ή κάνοντας μια βιοψία (μάλλον σπάνια).

4. 
   

   
   Συζητήστε τις επιλογές θεραπείας με τον επαγγελματία σας. Από την άλλη πλευρά, εάν είστε σε καλή υγεία, η θεραπεία μπορεί να μην είναι απαραίτητη. Το ανοσοποιητικό σας σύστημα θα μπορούσε να απαλλαγεί από την ίδια τη μόλυνση. Ωστόσο, ο γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει:
   • φάρμακα για τη θεραπεία του κνησμού σε περίπτωση που το έχετε,
   • τα αντιβιοτικά αν η κατάστασή σας είναι αρκετά σοβαρή ή ειδικά εάν έχετε λοίμωξη στο μάτι.

Μέρος 2 Αναγνώριση και αντιμετώπιση των πιο σοβαρών περιπτώσεων

1. 
   

   
   Συζητήστε με το γιατρό σας για να μάθετε εάν ενδέχεται να εκδηλώσετε αυτή τη λοίμωξη. Οι λοιμώξεις από Pseudomonas aeruginosa είναι πιο επικίνδυνες για τους νοσηλευόμενους και τους ανοσοανεπαρκούς ασθενείς. Τα βρέφη έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Ως ενήλικας, μπορεί να έχετε μεγαλύτερο κίνδυνο εάν:
   • ακολουθείτε μια θεραπεία για καρκίνο του μαστού
   • είστε άτομο με HIV / AIDS
   • χρησιμοποιείτε αναπνευστήρα
   • έχετε χειρουργική επέμβαση
   • χρησιμοποιείτε έναν καθετήρα
   • μόλις ανακάμψει από σοβαρά εγκαύματα
   • έχετε σακχαρώδη διαβήτη
   • έχετε κυστική ίνωση

2. 
   

   
   Ενημερώστε το γιατρό σας εάν υποψιάζεστε ότι έχετε μολυνθεί. Ενημερώστε το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό, καθώς θα χρειαστεί άμεση προσοχή. Οι βακίλοι Pseudomonas μπορούν να εμφανιστούν σε διάφορες μορφές λοιμώξεων, ανάλογα με την περιοχή του προσβεβλημένου σώματος. Θα μπορούσατε να έχετε:
   • πνευμονία που μπορεί να σχετίζεται με τη χρήση μολυσμένου αναπνευστήρα,
   • επιπεφυκίτιδα,
   • ωτίτιδα,
   • μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος που μπορεί να προκληθεί από τη χρήση ενός καθετήρα,
   • ένα μολυσμένο χειρουργικό τραύμα,
   • ένα μολυσμένο έλκος Αυτό μπορεί να συμβεί σε ασθενείς που πρέπει να ακολουθήσουν παρατεταμένη ανάπαυση στο κρεβάτι και να αναπτύξουν πληγές,
   • μια ενδοφλέβια λοίμωξη αίματος.

3. 
   

   
   Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με τα φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να πάρει ένα δείγμα σπόρου και να το στείλει στο εργαστήριο για να επιβεβαιώσει τον τύπο του στελέχους που προκαλεί τη μόλυνση σας. Οι ειδικοί του εργαστηρίου θα μπορούσαν επίσης να σας βοηθήσουν να προσδιορίσετε ποια φάρμακα μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικά κατά της μόλυνσης. Οι βακίλοι Pseudomonas είναι πολύ συχνά ανθεκτικοί σε αρκετά κοινά συνταγογραφούμενα φάρμακα. Για τα περισσότερα φάρμακα που είναι αποτελεσματικά, είναι σημαντικό για τον γιατρό σας να έχει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του ιατρικού ιστορικού σας, ειδικά αν νομίζετε ότι μπορεί να είστε έγκυος ή έχετε νεφρική ανεπάρκεια. Εδώ είναι ένας κατάλογος των φαρμάκων που μπορεί να συνταγογραφήσει.
   • Κεφταζιδίμη. Αυτό το φάρμακο είναι συνήθως αποτελεσματικό έναντι της κοινής μορφής του Pseudomonas aeruginosa. Μπορεί να χορηγηθεί με ενδομυϊκή ένεση ή ενδοφλέβια έγχυση. Το ceftazidime μπορεί να μην είναι κατάλληλο για ασθενείς με αλλεργία σε πενικιλίνη.
   • Πιπερακιλλίνη σε συνδυασμό με ταζομπακτάμη (Tazocin®). Αυτός ο συνδυασμός αντιβιοτικών είναι αποτελεσματικός έναντι του Pseudomonas bacillus. Αυτό μπορεί να αλληλεπιδράσει με άλλα φάρμακα, γι 'αυτό θα πρέπει να ενημερώσετε τον γιατρό για τον πλήρη κατάλογο των φαρμάκων που παίρνετε. Αυτά περιλαμβάνουν τα φάρμακα χωρίς φάρμακα, τα φυτικά προϊόντα και τα συμπληρώματα.
   • Το ιμιπενέμη είναι ένα ευρέως φάσματος αντιβιοτικό που χορηγείται συχνά με σιλαστατίνη. Η τελευταία αυξάνει τον χρόνο ημίσειας ζωής του imipenem και επιτρέπει επίσης καλύτερη διείσδυση στους ιστούς.
   • Αμινογλυκοσίδες ή αμινογλυκοσίδες (αμικασίνη, γενταμυκίνη, καναμυκίνη, νεομυκίνη, νετιλμυκίνη, παρομομυκίνη, στρεπτομυκίνη). Μπορεί να είναι απαραίτητο να προσαρμόσετε τις δόσεις αυτών των αντιβιοτικών σύμφωνα με το βάρος σας και την υγεία των νεφρών σας. Ο γιατρός σας μπορεί να παρακολουθεί τα επίπεδα του αίματός σας και τα επίπεδα ενυδάτωσης κατά τη διάρκεια αυτών των θεραπειών.
   • Η σιπροφλοξασίνη είναι ένα αντιβιοτικό που μπορεί να ληφθεί από το στόμα ή ενδοφλεβίως. Ενημερώστε το γιατρό σας εάν έχετε επιληψία, νεφρική ανεπάρκεια ή αν νομίζετε ότι είστε έγκυος.
   • Colistin. Αυτό το αντιβιοτικό μπορεί να γίνει δεκτό ενδοφλεβίως, από το στόμα και μπορεί να εισπνευστεί ως αεροζόλ.

4. 
   

   
   Αλλάξτε τη διατροφή και τις ασκήσεις σας όπως σας συνιστά ο γιατρός σας. Μερικοί ασθενείς, όπως αυτοί που έχουν κυστική ίνωση, μπορεί να χρειαστεί να κάνουν αλλαγές στο πρόγραμμα διατροφής και άσκησης για να εξασφαλίσουν μια υγιεινή διατροφή και να επιταχύνουν την επούλωση.
   • Εάν χρησιμοποιείτε έναν τεχνητό αναπνευστήρα για να σας βοηθήσει να αναπνεύσετε, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να ακολουθήσετε μια δίαιτα με υψηλά λιπαρά οξέα και χαμηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες. Οι υδατάνθρακες μπορούν να αυξήσουν την ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που δημιουργείται από το σώμα, καθιστώντας την αναπνοή πιο δύσκολη όταν ο ασθενής τοποθετηθεί σε έναν τεχνητό αναπνευστήρα.
   • Εάν έχετε γενική λοίμωξη, ίσως χρειαστεί να περιορίσετε το επίπεδο δραστηριότητας. Αυτό μπορεί να μην συμβαίνει για μια εντοπισμένη λοίμωξη.