Πώς να θεραπεύσει τενοντίτιδα

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Θεραπεία της γεννητικής τενοντίτιδας
• Μέρος 2 Αντιμετώπιση πιο σοβαρής τενοντίτιδας
• Μέρος 3 Η αντιμετώπιση της τενοντίτιδας με τη χρήση επαγγελματία

Η τενοντίτιδα είναι μια φλεγμονή των τενόντων που κάνουν τη σύνδεση μεταξύ των μυών και των οστών. Αυτοί οι τένοντες έρχονται σε δράση όταν πιέζονται οι μύες και τα οστά. Η τενοντίτιδα συμβαίνει όταν οι τενόνες είναι πολύ συχνά υπογραμμισμένοι και ιδιαίτερα επανειλημμένα, χωρίς τραυματισμό, είτε στην εργασία είτε στον ελεύθερο χρόνο σας. Οποιοσδήποτε τένοντα μπορεί να επηρεαστεί από τενοντίτιδα, αλλά υπάρχουν και πιο επηρεασμένα μέρη του σώματος, όπως ο καρπός, ο αγκώνας, ο ώμος, η φτέρνα (ο διάσημος τένοντα του Αχιλλέα) ή ο ισχός. Η τενοντίτιδα είναι πολύ οδυνηρή μέχρι να γίνει εξουθενωτική, αλλά μπορεί να υποχωρήσει μέσα σε λίγες εβδομάδες αν ξεκουραστείτε και την αντιμετωπίσετε.Συμβαίνει επίσης να γίνει χρόνια και σε αυτό το στάδιο, μόνο η παρέμβαση ενός επαγγελματία υγείας μπορεί να περιορίσει τον αντίκτυπο.

στάδια

Μέρος 1 Θεραπεία της γεννητικής τενοντίτιδας

1. 
   

   
   Μην πιέζετε τον τένοντα σας. Η τενοντίτιδα μπορεί να προκληθεί από τραυματισμό, αλλά είναι συχνά ένα κακό που συμβαίνει καθημερινά, ως αποτέλεσμα επαναλαμβανόμενων ενεργειών. Τέτοιες χειρονομίες προκαλούν τελικά μικρο-τραύματα στους τένοντες, που δημιουργούν φλεγμονή. Εναπόκειται σε εσάς να προσδιορίσετε την ελαττωματική πράξη. Κάτι τέτοιο, θα πρέπει είτε να το αποφύγετε είτε να το κάνετε διαφορετικά. Εάν η τενοντίτιδα σας προκαλείται από την εργασία σας, πρέπει να ενημερώσετε τον εργοδότη σας που μπορεί να κανονίσει το σταθμό εργασίας σας. Εάν σχετίζεται με ένα άθλημα, είναι σίγουρο ότι έχετε κάνει πάρα πολλά ή ότι δεν κάνετε τις κινήσεις σωστά. Και στις δύο περιπτώσεις, εάν έχετε ένα, ρωτήστε τον εκπαιδευτή σας για συμβουλές.
   • Οι παίκτες του τένις και του γκολφ είναι περισσότερο από άλλα θύματα της τενοντίτιδας των αγκώνα, που είναι γνωστά αντιστοίχως ως "αγκώνες τένις" και "αγκώνες γκολφ".
   • Η οξεία τενοντίτιδα θα συνεχιστεί μόνη της όσο θα έχετε αρκετό χρόνο για να ξεκουραστείτε, αλλά εάν δεν κάνετε τίποτα, θα γίνει χρόνια και θα είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.

2. 
   

   
   
   
   Απλώστε κρύο σε έναν φλεγόμενο τένοντα. Ο πόνος της τενοντίτιδας προκαλείται κυρίως από τη φλεγμονή, η οποία είναι η απάντηση του σώματος στην προστασία και την επούλωση της τραυματιζόμενης περιοχής, γι 'αυτό το αντιμετωπίστε πρώτα. Για να κρυώσει, μπορείτε να δημιουργήσετε μια τσέπη με παγάκια, να αγοράσετε μια πιο παγωμένη τσάντα ή να χρησιμοποιήσετε μια τσάντα από κατεψυγμένα μπιζέλια. Εναπόκειται σε εσάς να δείτε τι είναι πιο πρακτικό ανάλογα με το μέρος του προσβεβλημένου σώματος. Αυτές οι εφαρμογές του κρύου, περίπου ένα τέταρτο της ώρας, θα διαχωριστούν για δύο ή τρεις ώρες έως ότου εξαφανιστεί ο πόνος και η φλεγμονή.
   • Σε μια μικρή περιοχή, όπως στον καρπό ή στον αγκώνα, εφαρμόστε πάγο για περίπου 10 λεπτά. Για μεγαλύτερες περιοχές, όπου οι μύες ή οι τένοντες είναι βαθύτεροι, η εφαρμογή θα διαρκέσει περίπου 20 λεπτά.
   • Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του κρυολογήματος, συνιστάται η αύξηση του νοσούντος μέρους. Η κρύα τσέπη θα κρατηθεί στη θέση της με ελαστικό επίδεσμο ή όχι.
   • Πάντα τυλίγετε το παγωτό σας σε μια πετσέτα για να αποφύγετε τα κρύα δαγκώματα.

3. 
   

   
   
   
   Πάρτε ένα αντιφλεγμονώδες. Σε περίπτωση τενοντίτιδας, είναι αρκετά συνηθισμένο να χρησιμοποιείτε ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (NSAID), πολλά από τα οποία είναι εξωχρηματιστηριακά. Πρέπει να λαμβάνετε ασπιρίνη, libuprofen ή naproxen για να μειώσετε το οίδημα και έτσι να μειώσετε τον πόνο. Αυτά τα φάρμακα δεν είναι αθώα επειδή μπορούν να σπάσουν το στομάχι, τα νεφρά και το συκώτι. Ποτέ μην τα παίρνετε για περισσότερο από δύο εβδομάδες, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία.
   • Αντί των χαπιών, μπορείτε να κάνετε μια τοπική θεραπεία με μια αντιφλεγμονώδη κρέμα ή γέλη. Πρέπει να κάνετε μασάζ απαλά και για πολύ καιρό. Αυτή η λύση ισχύει μόνο αν η ανάφλεξη είναι στην επιφάνεια.
   • Αποφύγετε τη λήψη αναλγητικών (παρακεταμόλη) ή μυοχαλαρωτικών (κυκλοβενζαπρίνη) επειδή δεν θεραπεύουν τη φλεγμονή, μόνο τον πόνο.

Μέρος 2 Αντιμετώπιση πιο σοβαρής τενοντίτιδας

1. 
   

   
   Τεντώστε ελαφρά έναν ασθενώς φλεγμένο τένοντα. Σε αυτή την περίπτωση, οι ασκήσεις μπορούν να παραδώσουν τους μυς και τους τένοντες της έντασης που υπόκεινται, η κυκλοφορία του αίματος είναι καλύτερη. Μακροπρόθεσμα, η ευελιξία επιστρέφει καθώς και το εύρος των κινήσεων. Η επέκταση μπορεί να γίνει σε περίπτωση οξείας τενοντίτιδας (εάν ο πόνος δεν είναι πολύ μεγάλος), σε περιπτώσεις χρόνιας τενοντίτιδας ή στην πρόληψη. Κάνετε αργές, σταθερές κινήσεις που πρέπει να κρατηθούν για περίπου 30 δευτερόλεπτα. Κατά τη διάρκεια μιας ημέρας, κάνετε τρεις ή τέσσερις συνεδρίες είτε σε ηρεμία, πριν από ή μετά από μια σωματική προσπάθεια λίγο διαρκή.
   • Σε περιπτώσεις χρόνιας τενοντίτιδας ή για την αποφυγή βλάβης, είναι προτιμότερο να εφαρμόζεται υγρή θερμότητα απευθείας στην τραυματισμένη περιοχή. Έτσι, ο τένοντός σας θα είναι πιο ευέλικτος και πιο ικανός να μετρήσει την πρόσφυση.
   • Ο πόνος που οφείλεται στην τενοντίτιδα σακχάρει κατά τη διάρκεια της νύχτας και μετά από μια πρόσκληση λίγο σημαντικό.

2. 
   

   
   Βάλτε σε μια όρθωση. Εάν η τενοντίτιδα σας αγγίζει το γόνατο, τον αγκώνα ή τον καρπό, γνωρίζετε ότι υπάρχουν ορθοστάτες λίγο-πολύ άκαμπτοι που ικανοποιούν με τις ζώνες γαντζάκι-στερεώνοντας και που ενώ επιτρέπουν την κίνηση, προστατεύουν την ευαίσθητη ζώνη. Θα σας περιορίσει στις προσπάθειές σας.
   • Η τενοντίτιδα δεν αντιμετωπίζεται με πλήρη ακινησία. Στην πραγματικότητα, για να αποκατασταθεί, οι μύες και οι τένοντες χρειάζονται θρεπτικά συστατικά που μεταφέρονται από το αίμα, γι 'αυτό και απαιτείται κάποια δραστηριότητα.
   • Εάν εργάζεστε επιπλέον της όρθωσης, μπορείτε επίσης να αναρωτηθείτε εάν ο σταθμός εργασίας σας είναι κατάλληλος. Ελέγξτε ότι το κάθισμά σας, το τραπέζι σας, ο υπολογιστής σας ... είναι καλά προσαρμοσμένοι στο μέγεθος και την εργασία που πρέπει να κάνετε.

Μέρος 3 Η αντιμετώπιση της τενοντίτιδας με τη χρήση επαγγελματία

1. 
   

   
   Κάντε μια συνάντηση με το γιατρό σας. Εάν η τενοντίτιδα σας δεν έχει εξαφανιστεί χάρη στην ανάπαυση, τη φαρμακευτική αγωγή ή την όρθωση, το μόνο που χρειάζεστε είναι γιατρός. Θα εκτιμήσει τη βαρύτητα του προβλήματος, έχοντας εκτελέσει μια συγκεκριμένη εξέταση, όπως μια μαγνητική τομογραφία. Λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα, θα σας πει τις συστάσεις του, αυτό ονομάζεται συντηρητική θεραπεία. Εάν ο τένοντας σπάσει (λόγω εκφυλισμού), θα σας παραπέμψει σε έναν ειδικό για να κάνετε χειρουργική επέμβαση. Εάν η τενοντίτιδα δεν είναι υπερβολικά σοβαρή, θα συνταγογραφήσει συνεδρίες φυσιοθεραπείας και ίσως διήθηση των κορτικοστεροειδών.
   • Εάν υπάρχει χειρουργική επέμβαση, συχνά γίνεται με αρθροσκόπηση, ένας λεπτός σωλήνας εφοδιασμένος με οπτική και ένα σύστημα φωτισμού εισάγεται στην πληγείσα περιοχή. Άλλες μικρές τρύπες ασκούνται κοντά για να εισαχθούν μικροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία.
   • Με τη χρόνια τενοντίτιδα, η διαδικασία συχνά περιλαμβάνει αναρρόφηση συγκολλήσεων από ιστό ουλής, οι οποίες έχουν συμβεί με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να καταστρέφουν υγιείς ιστούς.

2. 
   

   
   Πάρτε συνταγές φυσιοθεραπείας. Όταν η τενοντίτιδα είναι χρόνια, αλλά όχι αναπηρία, οι γιατροί τείνουν να συνταγογραφούν φυσιοθεραπευτικές συνεδρίες. Ο φυσιοθεραπευτής θα σας παρουσιάσει μια σειρά από συγκεκριμένες εκτάσεις και ασκήσεις ενίσχυσης μυών: θα λάβει υπόψη τον κατεστραμμένο τένοντα, αλλά και τους γύρω μυς. Θα σας κάνει να εργάζεστε σε εκκεντρικό, ο μυς δεν δημιουργεί κίνηση κάμψης, αλλά χρησιμεύει για να επιβραδύνει μια κίνηση επέκτασης, η οποία είναι τέλεια σε περιπτώσεις χρόνιας τενοντίτιδας. Προγραμματίστε δύο έως τρεις συνεδρίες φυσιοθεραπείας την εβδομάδα για έναν έως δύο μήνες.
   • Στις πρακτικές τους, οι φυσιοθεραπευτές είναι γενικά εξοπλισμένοι με συσκευές υπερήχων ή ηλεκτροδιέγερσης (TENS), οι οποίες συχνά δίνουν καλά αποτελέσματα.
   • Μερικοί φυσιοθεραπευτές, αλλά και άλλοι θεραπευτές, χρησιμοποιούν υπέρυθρη ακτινοβολία για τη θεραπεία της μικρής έως μέτριας τενοντίτιδας. Η παραγόμενη θερμότητα συμβάλλει στη μείωση της φλεγμονής και στη μείωση του πόνου.

3. 
   

   
   Πάρτε μια διείσδυση γίνει. Εάν ο γιατρός σας κρίνει σκόπιμο, μπορεί να συνταγογραφήσει μία ή δύο ενέσεις κορτικοστεροειδών στον ή κοντά στον φλεγμονώδη τένοντα. Τα κορτικοστεροειδή (με βάση τη κορτιζόνη) είναι πολύ αποτελεσματικά έναντι του πόνου επειδή μειώνουν γρήγορα τη φλεγμονή. Θα βρείτε μεγαλύτερη κινητικότητα του επηρεαζόμενου μέρους, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Να γνωρίζετε ότι υπάρχουν κίνδυνοι. Σε μερικές περιπτώσεις, πολύ σπάνια ας αφήσουμε να ειπωθεί, η διείσδυση των κορτικοστεροειδών μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή μια επιδείνωση της νόσου, για παράδειγμα μια ρήξη του τένοντα. Η διείσδυση δεν είναι δυνατή για χρόνια τενοντίτιδα άνω των τριών μηνών, οπότε ο κίνδυνος ρήξης είναι πολύ μεγάλος.
   • Η διείσδυση των κορτικοστεροειδών είναι βραχυπρόθεσμα. Για μακροπρόθεσμα, χρειαζόμαστε άλλες θεραπείες.
   • Εκτός από την αδυναμία των τενόντων, με αυτές τις διεισδύσεις παρατηρήθηκαν ορισμένες σοβαρές παρενέργειες όπως μυϊκή ατροφία, βλάβη των νεύρων και ανοσολογική ανεπάρκεια.
   • Εάν οι διεισδύσεις δεν έχουν αποτέλεσμα και κατά συνέπεια δεν σας επιτρέπουν να ακολουθήσετε μια συμπληρωματική θεραπεία, η τελική λύση συχνά βρίσκεται σε μια χειρουργική επέμβαση.

4. 
   

   
   Μάθετε σχετικά με τις ενέσεις PRP. Είναι η ένεση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια. Αυτή η θεραπεία είναι σχετικά πρόσφατη: παίρνετε μια ορισμένη ποσότητα αίματος που στη συνέχεια θα αντιμετωπιστεί με το διαχωρισμό των αιμοπεταλίων πλάσματος. Αυτά στη συνέχεια επανεισάγονται σε μικρότερο όγκο πλάσματος, από το οποίο η συγκέντρωση. Αυτό το αυτόλογο παρασκεύασμα εγχέεται κατευθείαν στην προσβεβλημένη περιοχή, θα διεγείρει την μικροαγγειοπάθεια και το σχηματισμό νέων ινών.
   • Εάν λειτουργεί, προτιμάται η ένεση PRP επειδή δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου παρενέργειες.
   • Όπως και με κάθε επεμβατική χειρουργική επέμβαση, υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης, αιμορραγίας ή συμφύσεων ιστού ουλής.