Πώς να αντιμετωπίσετε την ασθένεια της υγρής ουράς στο χάμστερ

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αντιμετώπιση ασθενειών υγρής ουράς
• Μέρος 2 Γνωρίζοντας τους παράγοντες κινδύνου

Η νόσος υγρής ουράς (επίσης γνωστή ως «μεταδοτική υπερπλασία του ειλεού» ή «πολλαπλασιαστική ειλεΐτιδα») είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που επηρεάζει τα χάμστερ. Αυτό το σύνδρομο προκαλεί έντονη διάρροια και ονομάζεται "υγρή ουρά" επειδή τα ζώα έχουν μαλακά, υγρά περιττώματα. Τα χάμστερ που επηρεάζονται από αυτή τη μόλυνση μπορούν να υποστούν σοβαρή αφυδάτωση λόγω διάρροιας, η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα. Πρέπει να ξέρετε ποια βήματα μπορείτε να κάνετε για να αυξήσετε τις πιθανότητες να θεραπεύσετε το χάμστερ σας.

στάδια

Μέρος 1 Αντιμετώπιση ασθενειών υγρής ουράς

1. 
   

   
   Ελέγξτε για σημάδια ασθένειας υγρής ουράς. Η υγρασία που περιβάλλει την ουρά του χάμστερ είναι αυτό που χαρακτηρίζει την ασθένεια, εξ ου και το όνομα της υγρή ουρά. Ωστόσο, είναι περισσότερο μια περιγραφή από μια διάγνωση ως τέτοια. Αυτό που ονομάζεται υγρή ουρά μπορεί να έχει διαφορετικές αιτίες, αλλά το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: διάρροια και απώλεια υγρών. Τα ακόλουθα συμπτώματα υποδεικνύουν ότι ένα χάμστερ πάσχει από σύνδρομο υγρής ουράς:
   • η ουρά και η κοιλιά είναι μερικές φορές μπερδεμένες και υγρές,
   • ο υγρότοπος βρωμάει και είναι βρώμικος εξαιτίας της περίσσειας υγρού από τη διάρροια,
   • την ανικανότητα του ζώου να πλένεται και ένα κηλιδωμένο και θαμπό παλτό,
   • τα μάτια βυθισμένα και θαμπό,
   • μια κοιλιακή διαταραχή, η οποία μπορεί να προκαλέσει το ζώο να είναι σε μια γκρινιάρης ή επιθετική διάθεση,
   • λήθαργος, απόκρυψη και απομόνωση
   • μια στάση στάση, δυσφορία ή ευερεθιστότητα,
   • το προεξέχον ορθό που προκαλείται από διάρροια,
   • απώλεια βάρους,
   • την απώλεια της όρεξης και τη μείωση του ενεργειακού ρυθμού.

2. 
   

   
   
   
   Εξαλείψτε τα φρούτα και τα λαχανικά από τη διατροφή του ζώου. Μην αφαιρέσετε όλα τα τρόφιμα προτού συμβουλευτείτε τον κτηνίατρο, αλλά ήδη εξαλείψετε τα λαχανικά και τα φρούτα. Ο κτηνίατρός σας θα σας δώσει πρόσθετες συμβουλές αφού εξετάσει το ζώο. Ξηρά τρόφιμα δεσμεύουν καλύτερα έντερα από τα φρούτα και τα λαχανικά. Η παρουσία πιο υγρών τροφών μπορεί να προκαλέσει διάρροια και η απομάκρυνσή τους από τη διατροφή θα αποφευχθεί.

3. 
   

   
   Απομονώστε το άρρωστο χάμστερ. Η υγρή ουρά ουρά μπορεί να είναι μεταδοτική, γι 'αυτό είναι καλύτερο να είστε προσεκτικοί. Διαχωρίστε το προσβεβλημένο χάμστερ από άλλα δείγματα που μπορεί να χρειαστείτε για να αποτρέψετε τη διάδοση της νόσου κατά τη διάρκεια της φάσης ανάκαμψης. Σε κάθε περίπτωση, το άρρωστο χάμστερ μπορεί να προτιμά να παραμείνει μόνο του, έτσι ώστε η απομόνωση να συμβάλει στη μείωση του στρες του. Σκεφθείτε να ζητήσετε από έναν αξιόπιστο φίλο να φροντίσει τους υγιείς χάμστερ σας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αποκατάστασης. Αυτό θα σας επιτρέψει να εστιάσετε σε εκείνους που είναι άρρωστοι. Θα μειώσει επίσης την πίεση που αισθάνεστε εσείς και ο χάμστερ σας.

4. 
   

   
   
   
   Πάρτε το κατοικίδιο ζώο σας στον κτηνίατρο. Ο γιατρός θα συνταγογραφήσει αντιβιοτική αγωγή και φάρμακα διάρροιας. Δεν πρέπει να βάζετε αντιβιοτικά σε τρόφιμα και νερό. Ο χάμστερ σας πιθανώς ήδη αρνείται να πίνει και να φάει σε αυτό το στάδιο, γι 'αυτό και αυτή η μέθοδος δεν θα είναι αποτελεσματική για να τον πάρει για να λάβει τη θεραπεία. Και ακόμα κι αν εξακολουθεί να συμφωνεί να πίνει, δεν έχει κανένα συμφέρον να αφαιρέσει την επιθυμία βάζοντας στο νερό του κάτι που έχει μια παράξενη γεύση. Εάν ο χάμστερ σας αισθάνεται πραγματικά άσχημα, ο κτηνίατρος μπορεί να του δώσει ένα αντιβιοτικό πλάνο για να βεβαιωθεί ότι παίρνει τη σωστή δόση.
   • Δεδομένου ότι τα χάμστερ είναι μικρά, είναι δύσκολο να τα κάνετε (αίμα ή ιατρική απεικόνιση). Αυτό καθιστά δύσκολο για τον κτηνίατρο να προβεί σε οριστική διάγνωση του τι προκαλεί την ασθένεια.

5. 
   

   
   Ζητήστε από τον κτηνίατρο να ενυδατώσει το χάμστερ ανάλογα με τις ανάγκες. Εάν το ζώο είναι εξαιρετικά αφυδατωμένο, ρωτήστε τον κτηνίατρο εάν θα ήταν σωστό να εγχύσετε αλατούχο διάλυμα στο σώμα.Έχετε την ευκαιρία να ελέγξετε εάν το ζώο υποφέρει από υπερβολική αφυδάτωση πιέζοντας το δέρμα πίσω από το λαιμό του. Το υγιές, ενυδατωμένο δέρμα θα επιστρέψει αμέσως στην αρχική του θέση. Εάν το δέρμα διαρκεί περισσότερο από 2 δευτερόλεπτα για να ανακάμψει, θα πρέπει να ανησυχείτε για την επικίνδυνη αφυδάτωση.
   • Μια έγχυση αλατόνερου δεν κάνει πάντα μια μεγάλη διαφορά όπως μπορείτε να περιμένετε, επειδή η απορρόφηση μπορεί να είναι αργή αν το ζώο δεν κάνει καλά.

6. 
   

   
   Αφήστε τον κτηνίατρό σας να νοσηλευτεί το ζώο. Εάν ο κτηνίατρος ανησυχεί για την υγεία του χάμστερ σας, επανατοποθετήστε το σε αυτό που σκέφτεται. Μπορεί να σας ζητήσει να αφήσετε το ζώο στην κλινική, ώστε το προσωπικό να μπορεί να χορηγεί συνήθως υγρά και κατά καιρούς να χορηγεί αντιβιοτικά με ένεση.

7. 
   

   
   Δώστε στο χάμστερ το φάρμακό του στο σπίτι. Εάν ο κτηνίατρός σας δεν συστήσει να γίνει το νοσοκομείο στο νοσοκομείο, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί για την παροχή ιατρικής περίθαλψης στο σπίτι. Ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει enrofloxacin που πρέπει να λαμβάνεται από το στόμα. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά συμπυκνωμένο αντιβιοτικό και η δόση που πρέπει να χορηγηθεί είναι συνήθως μία σταγόνα ημερησίως. Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να σας προτείνει να τοποθετήσετε ένα ισορροπημένο διάλυμα ηλεκτρολύτη (Pedialyte ή Lectade) στο στόμα του χάμστερ για να το διατηρήσετε ενυδατωμένο. Θα πρέπει να το κάνετε αυτό με τη μέγιστη δυνατή προσοχή για να αποφευχθεί η πλημμύρα των πνευμόνων του ζώου.
   • Ο καλύτερος τρόπος για να δώσετε στον ηλεκτρολύτη είναι να το κάνετε με μια πιπέτα. Αφαιρέστε μια σταγόνα διαλύματος στα χείλη του χάμστερ.
   • Η επιφάνεια της τάσης του διαλύματος θα καταστήσει τη σταγόνα να εμποτίσει στο στόμα του χάμστερ που θα γλείψει για να στεγνώσει.
   • Εάν είναι δυνατόν, κάντε αυτό κάθε ώρα ή μισή ώρα.

8. 
   

   
   Κρατήστε το χάμστερ ζεστό. Τα μικρά θηλαστικά όπως τα χάμστερ έχουν πολύ μεγάλη αναλογία επιφάνειας προς όγκο. Ως αποτέλεσμα, μπορούν πολύ εύκολα να πιάσουν σοβαρό κρύο όταν αρρωστήσουν. Η ιδανική θερμοκρασία περιβάλλοντος για ένα χάμστερ πρέπει να είναι μεταξύ 21 και 26 ° C.

9. 
   

   
   Μειώστε το άγχος Οι ειδικοί πιστεύουν ότι το σύνδρομο υγρής ουράς είναι μια ασθένεια που σχετίζεται με το άγχος, οπότε δεν πρέπει να αφήσετε το κατοικίδιο ζώο σας να υποφέρει. Κρατήστε μακριά από οποιαδήποτε πηγή άγχους ή απόσπασης της προσοχής σας από το δωμάτιο όπου αναπαύεται. Αυτό περιλαμβάνει άλλα χάμστερ, γάτες νυχτερίδας, σκυλιά αποφλοίωση, οτιδήποτε είναι θορυβώδη ή ισχυρά φώτα.
   • Εάν δεν πρόκειται να αφαιρέσετε τα βρεγμένα τρόφιμα από τη διατροφή του, μην αλλάζετε αυτό που καταναλώνει συνήθως εκτός εάν σας συμβουλεύει ο κτηνίατρος. Κάνοντας αυτό θα μπορούσε να τον προκαλέσει περισσότερο άγχος.
   • Προσπαθήστε να μην μετακινήσετε το χάμστερ περισσότερο από ό, τι είναι απαραίτητο, εκτός αν πρέπει να το τοποθετήσετε στη θέση απομόνωσης ή να τον πάρετε στον κτηνίατρο. Οι μεταφορές αποτελούν πηγή άγχους.

10. 
    

    
    Έχετε καλές πρακτικές υγιεινής. Πρέπει να τηρείτε συνεχώς τους κανόνες υγιεινής κατά τη διάρκεια της περίθαλψης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό αν έχετε περισσότερο από ένα χάμστερ, καθώς η παραμέληση μπορεί να οδηγήσει στη διάδοση της λοίμωξης.
    • Πλύνετε πάντα τα χέρια σας πριν και μετά από το άγγιγμα του κρικητού.
    • Βεβαιωθείτε ότι όλα, συμπεριλαμβανομένου του μπολ όπου πίνει και τρώει, του κλουβιού και των παιχνιδιών του, είναι καθαρά.
    • Καθαρίστε το κλουβί κάθε δύο ή τρεις ημέρες. Αν προσπαθήσετε να το καθαρίσετε πιο συχνά, μπορεί να προκαλέσει περισσότερο άγχος, κάτι που δεν είναι καλό για την αποκατάσταση του κατοικίδιου ζώου σας.

11. 
    

    
    Προετοιμαστείτε για μια δύσκολη απόφαση. Δυστυχώς, τα χάμστερ δεν ανταποκρίνονται καλά στις θεραπείες. Έτσι, εάν το κατοικίδιο ζώο σας αρρωσταίνει, ετοιμαστείτε για το χειρότερο και περιμένετε να μην αναρρώσει. Το ποσοστό επιτυχίας της θεραπείας για σύνδρομο υγρής ουράς είναι χαμηλό και αν η κατάσταση του χάμστερ δεν βελτιωθεί μέσα σε 24 έως 48 ώρες, τότε υπάρχει μια καλή πιθανότητα να μην αναπτυχθεί. μην το επαναφέρετε. Αν, παρά τις προσπάθειές σας, η υγεία του κατοικίδιου ζώου σας συνεχίζει να επιδεινώνεται, μπορεί να είναι πιο ελεεινός να εξετάσει το ενδεχόμενο να τερματίσει τη δοκιμασία του.
    • Παρακολουθήστε για σημάδια αφυδάτωσης (ανυψώστε το δέρμα σας και δείτε πόσο γρήγορα επιστρέφει στο φυσιολογικό), έλλειψη δραστηριότητας, έλλειψη αντίδρασης όταν άγγιξε ή πιάστηκε, επίμονη διάρροια ή κακή οσμή που χειροτερεύει.
    • Εάν αρχίσετε τη θεραπεία και η κατάσταση του χάμστερ χειροτερεύει, θα του δώσετε τουλάχιστον μια πιθανότητα. Ωστόσο, ίσως είναι πιο ενδεδειγμένο να ανακουφιστεί ο πόνος του και να τον αφήσει να πεθάνει.

Μέρος 2 Γνωρίζοντας τους παράγοντες κινδύνου

1. 
   

   
   Εξετάστε τη φυλή χάμστερ. Οι νάνοι χάμστερ μπορούν να υποφέρουν από σοβαρή διάρροια χωρίς να επηρεάζονται από ασθένεια υγρής ουράς. Από την άλλη πλευρά, τα μακρυμάρινα χάμστερ τριαντάφυλλα φαίνεται να είναι τα πιο επιρρεπή να υποφέρουν από ασθένεια υγρής ουράς. Ρωτήστε τον κτηνίατρό σας ή τον κτηνοτρόφο ποιο είναι ο κίνδυνος η φυλή που επιλέγετε να έχει αυτό το σύνδρομο τη στιγμή της αγοράς. Με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίζετε τους κινδύνους που σχετίζονται με το ζώο που έχετε πάρει.

2. 
   

   
   Παρακολουθήστε τα νεαρά χάμστερ. Τα πολύ νεαρά χάμστερ που είναι ηλικίας μεταξύ 3 και 8 εβδομάδων φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στη μόλυνση. Αυτό οφείλεται πιθανότατα στο γεγονός ότι το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως και δεν είναι σε θέση να καταπολεμήσει αποτελεσματικά τα παράσιτα. Η έρευνα έδειξε ότι τα βακτήρια desulfovibrio είναι ασφαλώς αυτά που προκαλούν την ασθένεια.

3. 
   

   
   Μην αγγίζετε πάρα πολύ τα νεοσύστατα χάμστερ. Τα χάμστερ που επηρεάζονται ευκολότερα από τη νόσο είναι προφανώς απογαλακτισμένα μωρά ηλικίας 8 εβδομάδων. Πάντα να δώσετε στους νέους χάμστερς το χρόνο να προσαρμοστούν στο νέο τους περιβάλλον πριν τους αγγίξουν πολύ. Διαφορετικά, θα μπορούσατε να τον επιμείνετε υπερβολικά και να βοηθήσετε στη δημιουργία των συνθηκών που οδηγούν στη συστολή του συνδρόμου υγρής ουράς.
   • Δώστε στους νέους χάμστερς περίπου μια εβδομάδα για να εγκατασταθούν πριν τους τακτοποιήσετε.
   • Συνιστάται επίσης να τα απομονώσετε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς η ασθένεια της υγρής ουράς μπορεί να επωαστεί επί επτά ημέρες πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

4. 
   

   
   Δώστε προσοχή στις γαστρεντερικές διαταραχές. Τα χάμστερ ενηλίκων έχουν την τάση να αναπτύσσουν συμπτώματα εάν η ισορροπία των μικροοργανισμών στο έντερο τους έχει σπάσει. Αυτό επιτρέπει ένα βακτήριο που ονομάζεται clostridium να εισβάλει στο έντερο, πράγμα που προκαλεί διάρροια και τα συμπτώματα της νόσου της υγρής ουράς. Παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν γαστρεντερικές διαταραχές περιλαμβάνουν:
   • άγχος (για παράδειγμα, λόγω ενός γεμάτου κλουβιού ή φόβου ενός αρπακτικού, όπως μια κατσικίσια γάτα),
   • η αλλαγή της διατροφής,
   • μερικά αντιβιοτικά που λαμβάνονται από το στόμα για τη θεραπεία άλλων ασθενειών.

5. 
   

   
   Εξετάστε άλλες ασθένειες του χάμστερ. Είναι πολύ πιθανό οι γαστρεντερικές διαταραχές να μην προέρχονται από προβλήματα όπως άγχος ή ακατάλληλη διατροφή, αλλά από μια υποκείμενη νόσο. Συνθήκες όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή ο καρκίνος του εντέρου μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση ασθενειών υγρής ουράς.