Πώς να αφαιρέσετε επικό κέρατα χοιρινό

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Αφαιρέστε τα φτερά από ένα σκυλί ή άλλο ζώο
• Μέθοδος 2 Αφαιρέστε τα φτερά από ένα άτομο
• Μέθοδος 3 Μειώστε την πιθανότητα να συναντήσετε πορτσίνια

Οι χοίροι είναι άγρια ​​και μοναχικά ζώα, αλλά μπορούν να προκαλέσουν επώδυνες πληγές εάν αισθάνονται απειλητικά. Εάν εσείς, κάποιος γνωρίζετε ή ένα ζώο σας επιτεθεί από ένα σκαλί, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε έναν γιατρό ή έναν κτηνίατρο για να αφαιρέσετε τα πτερύγια. Αφαιρέστε τα μόνο εάν υπάρχουν λίγα, αν δεν στεγάζονται σε ευαίσθητες περιοχές, όπως κοντά στα μάτια ή αν δεν μπορείτε να λάβετε βοήθεια από γιατρό. Ορισμένες ενέργειες θα σας βοηθήσουν να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης και να αποφύγετε τη βλάβη οργάνων.

στάδια

Μέθοδος 1 Αφαιρέστε τα φτερά από ένα σκυλί ή άλλο ζώο

1. 
   

   
   Επουλώστε το ζώο γρήγορα. Υπάρχει λιγότερη πιθανότητα τα κουνούπια να προκαλέσουν επίμονες πληγές εάν αφαιρεθούν από το ζώο εντός 24 ωρών. Τα ζώα που θεραπεύονται κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου σχεδόν πάντα θεραπεύονται εντελώς. Η φροντίδα που λαμβάνεται πολύ αργά αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών, όπως σπασμένα κλαδιά, τραυματισμούς στα μάτια ή στις αρθρώσεις ή λοιμώξεις. Αν ένας σκύλος έχει φτερά που φυτεύονται στην περιοχή του στόματος, μπορεί να μην μπορεί να φάει πριν αφαιρεθεί.
   • Πολλές κτηνιατρικές κλινικές δέχονται ασθενείς ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια έκτακτης ανάγκης.
   • Αν δεν μπορείτε να θεραπεύσετε το ζώο αμέσως, προσπαθήστε να μην το αγγίξετε στα πτερύγια για να μην το σπάσετε. Προσπαθήστε να περιορίσετε τις κινήσεις του εάν τα φτερά φυτεύονται στο στήθος ή την κοιλιά του, όπου θα ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο για να σπάσει μια ακίδα.

2. 
   

   
   
   
   Εάν είναι δυνατόν, πάρτε το ζώο στον κτηνίατρο. Η αφαίρεση των φτερών από ένα ζώο στο σπίτι είναι μια οδυνηρή διαδικασία και ακόμη και ένα υπάκουο ζώο θα αγωνιστεί. Αν το ζώο έχει πάνω από δέκα φτερά φυτεμένα, εάν φτερά φυτεύονται κοντά στα μάτια ή το στόμα του ή τείνει να συμπεριφέρεται επιθετικά, προσπαθήστε να βρείτε έναν κτηνίατρο. Μην επιχειρήσετε να χρησιμοποιήσετε φτερά στο σπίτι ως έσχατη λύση σε αυτές τις περιπτώσεις.
   • Εάν τα φτερά φυτεύονται μέσα ή γύρω από το μάτι, είναι επικίνδυνο να τα αφαιρέσετε μόνοι σας. Μπορεί να χρειαστεί ιατρικός εξοπλισμός για τον εντοπισμό θραυσμάτων στα μάτια, τα οποία ενέχουν κίνδυνο σοβαρού τραυματισμού.
   • Εάν τα φτερά φυτεύονται γύρω από το στόμα, είναι πιθανό ότι το ζώο έχει φτερά φυτευμένα στο στόμα ή στο λαιμό. Αυτά θα είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν ή να απομακρυνθούν στο σπίτι και είναι πιθανό ότι εμποδίζουν το ζώο να ταΐσει μέχρι να αφαιρεθεί από κτηνίατρο.

3. 
   

   
   
   
   Ζητήστε από έναν ή περισσότερους βοηθούς να σας βοηθήσουν να κρατήσετε το ζώο. Εάν το ζώο δεν είναι μικρό και ιδιαίτερα ήρεμο, είναι καλύτερο για έναν φίλο να σας βοηθήσει να το κρατήσετε έτσι ώστε να παραμείνει ακίνητο. Επιλέξτε κάποιον που ο σκύλος εμπιστεύεται, αν είναι δυνατόν, έτσι ώστε το ζώο να είναι λιγότερο άγχος και να αγωνίζεται λιγότερο. Εάν το ζώο αγωνίζεται όταν προσπαθείτε να αφαιρέσετε τα πτερύγια, τα κομμάτια μπορεί να σπάσουν και να διεισδύσουν βαθύτερα κάτω από το δέρμα, όπου δεν θα μπορείτε να τα φτάσετε.
   • Μην βάζετε δεν από το ρύγχος έως το ζώο, εκτός αν δεν υπάρχει καμία οξύτητα μέσα ή γύρω από το στόμα του, επειδή το ρύγχος μπορεί να σπάσει τα φτερά και να τα κάνει πιο βαθιά. Τα περισσότερα σκυλιά που τραυματίστηκαν από ένα χοίρο έχουν φτερά που φυτεύτηκαν σε αυτήν την περιοχή, συχνά σε περισσότερα σημεία, ελέγξτε προσεκτικά ότι δεν υπάρχουν τσιμπήματα ή μικρά πτερύγια μέσα ή γύρω από το στόμα, πριν να εξετάσετε το ενδεχόμενο να τοποθετήσετε ένα ρύγχος πάνω του.

4. 
   

   
   Ψάξτε για τα πόδια σε όλο το σώμα του ζώου. Τα περισσότερα ζώα που τραυματίστηκαν από χοιροστάσια έχουν πληγές σε πολλά μέρη, και μερικά πτερύγια μπορεί να είναι μικρά και δύσκολα να τα βλέπεις. Επιδιώκοντας να αφαιρέσει τα ίδια τα πτερύγια, το ζώο μπορεί να τσιμπήσει στα πόδια και τα μαξιλάρια και το πορφυρό μπορεί να έχει επιτεθεί αρκετές φορές.
   • Ελέγξτε το εσωτερικό των σιαγόνων, χρησιμοποιώντας ένα φακό για να δείτε το πίσω μέρος του λαιμού και του ουρανίσκου. Εάν φυτεύονται τα φτερά, ένας κτηνίατρος θα είναι σε θέση να τα αφαιρέσει σχεδόν ανώδυνα για το σκυλί.
   • Ελέγξτε και ανάμεσα σε κάθε μαξιλάρι και στα πόδια και τα πόδια του.
   • Παρόλο που οι σφήνες είναι σπανιότερα φυτευμένες στο στήθος ή στο στομάχι, θα πρέπει να ελέγξετε ότι δεν υπάρχουν μικρά πτερύγια ή μαλακές μπάλες κάτω από το δέρμα σε αυτή την περιοχή, καθώς τα σπασμένα πτερύγια μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνα.

5. 
   

   
   Προσπαθήστε να εξομαλύνετε το ζώο όσο το δυνατόν περισσότερο. Έχετε αργές κινήσεις και μιλάτε απαλά ώστε το ζώο να παραμένει όσο το δυνατόν πιο ήσυχο, ενώ παραμένει έτοιμο να αποφύγει ένα τσίμπημα. Πριν αφαιρέσετε τα πτερύγια από το κεφάλι του ζώου, καλύψτε τα μάτια με το χέρι σας ή ζητήστε από ένα πρόσωπο το οποίο το ζώο εμπιστεύεται να κάνει.

6. 
   

   
   Ποτέ μην κόβετε τα πτερύγια πριν τα αφαιρέσετε. Μπορεί να έχετε ήδη διαβάσει ή ακούσει κάπου ότι είναι καλύτερο να κόψετε τα φουρκέτα στο μισό για να ξεφουσκώσετε και να τα αφαιρέσετε πιο εύκολα. Μην ακολουθήσετε αυτή τη συμβουλή: γενικά, κάνει τα πτερύγια πιο δύσκολο να πιαστούν και μπορούν επίσης να σπάσουν σε μικρά κομμάτια.

7. 
   

   
   Πιάστε τη βελονιά κοντά στη βάση με λαβίδες ή επίπεδες χειρουργικές πένσες. Χρησιμοποιήστε τσιμπιδάκια για να συγκρατήσετε σταθερά τη βάση του τσίμπημα, κοντά στο δέρμα. Μπορεί να χρειαστείτε λεπτότερες λαβίδες ή στρογγυλεμένα άκρα για να αφαιρέσετε τα μικρότερα πτερύγια. Οι λαβίδες ή οι χειρουργικές λαβίδες είναι ιδανικά εργαλεία αν τα έχετε.
   • Πιάστε το τσίμπημα σταθερά, αλλά όχι στο σημείο να το σπάσετε.
   • Μην παίρνετε τα φτερά με τα γυμνά χέρια σας. Καλύπτονται με μικρές αιχμές που θα σας βλάψουν.

8. 
   

   
   Αφαιρέστε τη βελονιά τραβώντας προς την κατεύθυνση της εισόδου. Κρατώντας σταθερά τη βάση της βελονιάς, τραβήξτε την όσο το δυνατόν ευθεία. Προσπαθήστε να αφαιρέσετε την ακίδα απευθείας, αντί να την κάμψετε, η οποία θα μπορούσε να την σπάσει ή να τραυματίσει το ζώο περισσότερο.
   • Η εξάσκηση μιας ευαισθησίας είναι πολύ λιγότερο επώδυνη εάν γίνει σε μια γρήγορη κίνηση. Βεβαιωθείτε ότι κρατάτε τη σφήνα σταθερή και προς τα πάνω προς τη σωστή κατεύθυνση πριν από την εκτόξευση.

9. 
   

   
   Αν το άκρο της βελονιάς σπάσει, αφαιρέστε το με απολυμασμένες τσιμπιδάκια. Ελέγξτε τα μαχαίρια που αφαιρείτε για να δείτε αν η συμβουλή είναι ακόμα εκεί. Εάν η άκρη σπάσει, το ζώο κινδυνεύει από μια μόλυνση και το κομμάτι μπορεί ακόμη και να κινηθεί στα όργανα του. Απολυμάνετε ένα τσιμπιδάκι και προσπαθήστε να το αφαιρέσετε.
   • Για να απολυμάνετε ένα μεταλλικό τσιμπιδάκι, ξεπλύνετε το με κρύο νερό και αφήστε το να βυθιστεί σε βραστό νερό για πέντε λεπτά. Αφαιρέστε το απαλά με ένα πένσα, τοποθετήστε το σε μια καθαρή πετσέτα χαρτιού και αφήστε το να κρυώσει για λίγα λεπτά πριν χρησιμοποιήσετε.
   • Εάν δεν μπορείτε να δείτε την ακίδα στον τραυματισμό ή εάν δεν μπορείτε να το αφαιρέσετε μετά από μία ή δύο προσπάθειες, πάρτε το σκυλί σας στον κτηνίατρο αμέσως.

10. 
    

    
    Προχωρήστε με τον ίδιο τρόπο με τα υπόλοιπα πτερύγια. Πιάστε κάθε ακίδα, ένα προς ένα, στη βάση κοντά στο δέρμα. Τραβήξτε το σταθερά και γρήγορα για να προκαλέσετε όσο το δυνατό μικρότερο πόνο. Πάντα να πυροβολείτε προς την αντίθετη κατεύθυνση προς την κατεύθυνση εισαγωγής, ποτέ υπό γωνία. Ελέγξτε ότι κάθε πικάντικο είναι ολόκληρο για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχουν απομείνει κομμάτια στο ζώο.
    • Ελέγξτε ξανά το σώμα του ζώου αν δεν έχετε ξεχάσει τα φτερά. Είναι πάντα καλύτερο να είσαι βέβαιος, γιατί αν το τσίμπημα αφαιρεθεί αμέσως, η πληγή είναι πιθανό να επουλωθεί καλά και γρηγορότερα.

11. 
    

    
    Φορέστε ή απολυμάνετε τους τραυματισμούς σας σύμφωνα με τη θέση τους. Μόνο θεραπεύουν πληγές στο στήθος του ζώου ή εκείνοι που αιμορραγούν πολύ. Άλλοι τραυματισμοί πρέπει να παραμείνουν ανοιχτοί για παρακολούθηση, αλλά πρέπει να τις βουρτσίζετε με απολυμαντικό ή αντισηπτικό για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης.
    • Ένα βαμβάκι βυθισμένο σε οξυγονωμένο νερό είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για τον καθαρισμό των τραυμάτων.

12. 
    

    
    Εμβολιάστε το κατοικίδιο ζώο σας από τη λύσσα. Ακόμα κι αν υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να μολυνθεί από λύσσα, είναι μια θανατηφόρα ασθένεια, οπότε μην παραμελούν αυτό το βήμα. Οποιοδήποτε θερμόαιμο ζώο μπορεί να γίνει κνησμώδες, συμπεριλαμβανομένων των γατών, των σκύλων, των πτηνών, των αλόγων και των ζώων. Ο γιατρός ή ο κτηνίατρός σας θα πρέπει να είναι σε θέση να σας ενημερώσουν εάν υπάρχουν λύσσες στην περιοχή σας και θα σας δώσουν εμβόλιο.
    • Όχι μόνο τα θηλαστικά όπως τα σκυλιά και οι γάτες μπορούν να πιάσουν τη λύσσα, αλλά μπορούν επίσης να τα μεταδώσουν στον άνθρωπο. Ρωτήστε το γιατρό σας εάν πρέπει επίσης να εμβολιαστείτε κατά της λύσσας, ειδικά αν δεν έχετε κάνει το εμβόλιο σας γρήγορα.
    • Ακόμα κι αν το κατοικίδιο ζώο σας ήταν εμβολιασμένο πριν από τρία χρόνια, ρωτήστε έναν γιατρό αν είναι καλύτερο να τον εμβολιάσετε ξανά εάν υπήρχε κίνδυνος έκθεσης στον ιό.

13. 
    

    
    Παρακολουθήστε το κατοικίδιο ζώο σας για ενδείξεις επιπλοκών τις επόμενες εβδομάδες. Εάν το ζώο εξακολουθεί να υποφέρει μετά από μια εβδομάδα ή εάν υπάρχουν σημεία λοίμωξης, πάρτε αμέσως τον κτηνίατρο. Εάν ορισμένες περιοχές είναι κόκκινες ή πρησμένες, εάν το πύον στεγνώνει ή εάν το δέρμα είναι ζεστό στην αφή, μπορεί να είναι λοίμωξη.
    • Αν το ζώο είναι τρυφερό ή αν οι αρθρώσεις του είναι ευαίσθητες και επώδυνες, θα πρέπει να το πάρετε σε έναν κτηνίατρο. Τα άκρα θα μπορούσαν να τοποθετηθούν βαθιά στο σώμα του.
    • Εάν το ζώο είχε φτερά που φυτεύτηκαν στο στόμα ή στο λαιμό, τα ταΐζετε με μαλακά τρόφιμα για λίγες μέρες μέχρι να θεραπευτεί.
    • Ένας κτηνίατρος μπορεί να αποφασίσει να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά εάν υπάρχει μόλυνση. Μην προσπαθήσετε να δώσετε στο κατοικίδιο σας κάτι ισχυρότερο από μια αντιβιοτική λοσιόν διαθέσιμη χωρίς ιατρική συνταγή χωρίς πλύση κτηνιάτρου.

Μέθοδος 2 Αφαιρέστε τα φτερά από ένα άτομο

1. 
   

   
   Συμβουλευτείτε γιατρό σε σοβαρές καταστάσεις. Εάν υπάρχουν πολλά φτερά, η εξαγωγή θα είναι πολύ λιγότερο επώδυνη εάν εκτελείται από γιατρό. Μην επιχειρήσετε να αφαιρέσετε τα πτερύγια από το πρόσωπο ή το λαιμό σας.

2. 
   

   
   Ζητήστε από το άτομο να παραμείνει ήρεμη και ακίνητη. Η εξαγωγή είναι μια επώδυνη διαδικασία και ο ασθενής πρέπει να καθίσει ακίνητος για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ τα πτερύγια αφαιρούνται. Αφαιρέστε τα φτερά το συντομότερο δυνατόν.
   • Εάν ο τραυματίας αγωνιστεί, ένα κομμάτι μπαχαρικών μπορεί να σπάσει και να εισέλθει βαθύτερα στο δέρμα, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Πάρτε το άτομο για να δείτε έναν γιατρό εάν δεν μπορούν να παραμείνουν ακίνητοι.

3. 
   

   
   Ποτέ μην κόβετε τα φτερά πριν προσπαθήσετε να τα εξαγάγετε. Πολλοί άνθρωποι κόβουν τα φτερά ώστε να γίνονται πιο λεπτές. Ωστόσο, οι επαγγελματίες συμβουλεύουν εναντίον του, επειδή το μπαχαρικό μπορεί να γίνει πιο δύσκολο να κατανοηθεί και μπορεί να σπάσει σε πολλά κομμάτια.

4. 
   

   
   Πιάσε την πρώτη ακίδα με λαβίδες ή χειρουργικές λαβίδες. Μπορεί να χρειάζεστε σφιγκτήρες διαφορετικών μεγεθών εάν φυτεύονται μικρά και μεγάλα πτερύγια. Πρέπει να χρησιμοποιήσετε εργαλεία για να αφαιρέσετε τα πτερύγια, επειδή η επιφάνεια τους είναι καλυμμένη με μικρές αιχμές, γεγονός που τους επιτρέπει να χωρούν πιο εύκολα σε ένα αντικείμενο, αλλά κάνει την εξόρυξη πιο δύσκολη. Αν προσπαθήσετε να αφαιρέσετε τα φτερά με γυμνά χέρια, αυτές οι άκρες θα βυθιστούν στα δάχτυλά σας.

5. 
   

   
   Πιάστε το βελονάκι κοντά στη βάση. Χρησιμοποιήστε τη λαβίδα για να τραβήξετε τον πίθηκο όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δέρμα. Θα μπορούσατε ακόμη και να προσπαθήσετε να σπρώξετε το δέρμα γύρω από το τσίμπημα, αρκεί να μην προκαλέσετε πάρα πολύ πόνο στο άτομο και είστε προσεκτικοί για να μην σπάσετε το τσίμπημα.

6. 
   

   
   Τραβήξτε απαλά το τσίμπημα. Τραβήξτε τους σπινθήρες μιας γρήγορης, ισχυρής κίνησης για να αφαιρέσετε το τσίμπημα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και σταθερά. Μην γυρίσετε την ακίδα, θα μπορούσε να σπάσει. Προσπαθήστε να την αφαιρέσετε με την ίδια γωνία με την επιστροφή.

7. 
   

   
   Ελέγξτε ολόκληρη την περιοχή γύρω από την πληγή για να βεβαιωθείτε ότι η άκρη της βελονιάς δεν έχει σπάσει. Οι άκρες των φτερών μπορούν να πέσουν κάτω από το δέρμα και να προκαλέσουν λοιμώξεις. Συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν συμβεί αυτό.
   • Εάν δεν μπορείτε να δείτε έναν γιατρό, απολυμάνετε ένα καθαρό τσιμπιδάκι τοποθετώντας το σε μια κατσαρόλα βραστό νερό για πέντε λεπτά. Αφαιρέστε τις λαβίδες με ένα ζευγάρι πένσες και αφήστε το να κρυώσει σε μια καθαρή πετσέτα χαρτιού για λίγα λεπτά πριν χρησιμοποιήσετε το για να αφαιρέσετε τα σπασμένα πτερύγια μέσα στο τραύμα.

8. 
   

   
   Κάνετε το ίδιο με όλα τα φτερά που βρίσκετε. Ζητήστε από τον ασθενή αν νιώθει πόνο σε άλλη περιοχή του σώματος, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχουν μικρότερα πτερύγια ή κομμάτια ποδιών που δεν έχετε παρατηρήσει. Αφαιρέστε τα κομμάτια των φτερών όπως περιγράφεται παραπάνω.

9. 
   

   
   Απολυμάνετε τα τραύματα. Βυθίστε μια βαμβακερή σφαίρα σε οξυγονωμένο νερό και καθαρίστε τις πληγές με. Τα αποστειρωμένα απολυμαντικά μαντηλάκια που βρίσκονται σε κιτ πρώτων βοηθειών είναι επίσης επαρκή. Χρησιμοποιήστε ήπιο σαπούνι και νερό εάν δεν έχετε τίποτα άλλο διαθέσιμο.

10. 
    

    
    Εφαρμόστε μια αντιβιοτική λοσιόν στα τραύματα. Θα μπορούσατε να επιδέξετε την περιοχή πάνω από τη λοσιόν για να τη διατηρήσετε σε ισχύ αν το άτομο πρόκειται να συμμετάσχει σε σωματική άσκηση ή εάν μπορεί να γρατσουνίσει την πληγή. Εάν όχι, κρατήστε την περιοχή μακριά από το δρόμο για να προσέξετε για σημεία λοίμωξης.

11. 
    

    
    Παρακολουθήστε την πληγή καθημερινά για να βεβαιωθείτε ότι δεν επηρεάζει. Αν μια περιοχή είναι κόκκινη, πρησμένη ή πρησμένη, μπορεί να είναι σημεία λοίμωξης. Εάν συμβεί αυτό, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό ώστε να μπορέσει να συνταγογραφήσει αποτελεσματικό αντιβιοτικό για την καταπολέμηση της λοίμωξης.
    • Αν το άτομο πάσχει από πόνο χωρίς να γνωρίζει το λόγο για τις επόμενες εβδομάδες, πάρτε το για να επισκεφτεί έναν γιατρό και να αναφέρει το περιστατικό. Υπάρχει μια πιθανότητα ότι ένα κομμάτι πικάντικο μπορεί να έχει παραμείνει κάτω από το δέρμα ή ότι έχει μετακινηθεί στο σώμα, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.

12. 
    

    
    Ρωτήστε το γιατρό σας για εμβόλιο κατά της λύσσας το συντομότερο δυνατό. Παρόλο που η λύσσα μεταδίδεται ως επί το πλείστον με δάγκωμα, μην πάρετε καμία πιθανότητα. Αν κάποιος έχει την κακοτυχία να πιάσει τη λύσσα μετά από επίθεση με πυραμίδα και δεν έχει εμβολιαστεί γρήγορα ή δεν έχει έρθει στο εγγύς παρελθόν, μπορεί να πεθάνει.
    • Ακόμη και αν ο τραυματίας έχει εμβολιαστεί τα τελευταία τρία χρόνια, ρωτήστε έναν γιατρό εάν είναι καλύτερο να εμβολιαστεί ξανά μετά από πιθανή έκθεση στον ιό.

Μέθοδος 3 Μειώστε την πιθανότητα να συναντήσετε πορτσίνια

1. 
   

   
   Μην νομίζετε ότι το κατοικίδιο ζώο σας θα μάθει να είστε δύσπιστοι για τα πορφύρα. Οι περισσότεροι σκύλοι και άλλα ζώα συλλέγουν τραύματα μετά από επίθεση πολιορκίας αρκετές φορές. Εάν το κατοικίδιο ζώο σας έχει τραυματιστεί από ένα πορτ-πονγκ στην περιοχή σας, πιθανότατα θα συναντήσει ένα και πάλι και μπορεί να το προκαλέσει.

2. 
   

   
   Προσδιορίστε τα πιθανά λαγουδάκια. Οι χοίροι ζουν σε στενούς και θαμμένους χώρους. Τα κελάρια, οι χώροι κάτω από κούτσουρα ή οι ρωγμές μεταξύ των πετρωμάτων μπορεί να περιέχουν πορσελάνες. Κρατήστε το κατοικίδιο ζώο σας σε ένα λουρί όταν μετακινείτε σε αυτές τις περιοχές ή τον τηλεφωνείτε αν θα ψάξει εκεί. Εάν κάποιος δει πύργους κοντά σας, θα μπορούσαν να ζήσουν κάτω από ένα ξύλινο κατάστρωμα, σε ένα μικρό χώρο ή γύρω από μια καμπίνα.
   • Μπορεί να είναι εύκολο να ανακαλύψετε τη θέση ενός λαξευτού λαγού, αν ακολουθήσετε ήχους που ακούγονται σαν παράξενο γαύγισμα, σκασίματα, γκρίνια και ουρλιάζοντας. Αυτοί οι θόρυβοι ακούγονται κατά το φθινόπωρο, κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου.

3. 
   

   
   Εάν συναντήσετε ένα πορφυρό, βήμα πίσω αργά. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι χοίροι δεν είναι επιθετικοί και δεν μπορούν να ρίξουν τα φτερά τους. Εφόσον υποχωρήσετε σιγά-σιγά, δεν θα πρέπει να σας βλάψει το πορτσίνι. Κοιτάξτε γύρω σας ενώ βγείτε πίσω για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν άλλα πορφυρίκια γύρω. Αν και αυτό το ζώο είναι συνήθως μοναχικό, μπορεί να συναντήσετε μια μητέρα με μικρά παιδιά ή μπορεί να συμβεί πολλά σκάφη να μοιράζονται ένα βουνό το χειμώνα.

4. 
   

   
   Να είστε ενήμεροι για τις περιόδους δραστηριότητας του χοίρου. Οι χοίροι συνήθως κοιμούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας, έτσι τα ζώα σας είναι λιγότερο πιθανό να συναντήσουν σε αυτές τις εποχές. Κρατήστε το κατοικίδιο σας σε κλειστό χώρο ή σε ρείθρο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αν θέλετε να βρείτε πορσελάνες για να επιβεβαιώσετε την παρουσία τους στην ιδιοκτησία σας, μπορεί να χρειαστείτε φακό ή γυαλιά νυχτερινής όρασης. Μείνετε μακριά από αυτό που υποψιάζεστε ότι είναι το βράχο.

5. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε επαγγελματίες για να απομακρύνετε τους χοίρους από την ιδιοκτησία σας. Εκτός από τον κίνδυνο τραυματισμού, οι χοίροι τρώνε ξύλα και φυτά και προκαλούν μεγάλες ζημιές. Ζητήστε από την Εταιρεία για την Προστασία των Ζώων ή μια επαγγελματική εταιρεία να έρθει και να απομακρύνει τα πορφυράκια με ασφάλεια.
   • Μην επιχειρήσετε να αφαιρέσετε τους εαυτούς σας, επειδή διακινδυνεύετε σοβαρό τραυματισμό.