Πώς να αφαιρέσετε το τσίμπημα μιας μέλισσας

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αφαιρέστε το ακροφύσιο σε περίπτωση τσίμπημα μελισσών
• Μέρος 2 Αντιμετωπίστε ένα δάγκωμα έντομα με τσίμπημα

Με την προσέγγιση των καλών ημερών, οι τσιμπήματα των τσιμπάνικων εντόμων, όπως η σφήκα, η σφήκα ή η αγκάθια, είναι ιδιαίτερα φοβισμένοι. Κάθε έντομο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, αλλά τα τσιμπήματα προκαλούν παρόμοιες αντιδράσεις, περισσότερο ή λιγότερο βίαιες ανάλογα με τα θέματα. Οδυνηρή και μερικές φορές επικίνδυνη, τα έντομα δαγκώματα πρέπει να αντιμετωπίζονται γρήγορα.

στάδια

Μέρος 1 Αφαιρέστε το ακροφύσιο σε περίπτωση τσίμπημα μελισσών

1. Λειτουργήστε ήρεμα και γρήγορα. Ο χρόνος είναι ένας βασικός παράγοντας στη θεραπεία ενός τσίμπημα μελισσών, καθώς η απελευθέρωση του δηλητηρίου είναι γρήγορη. Για να περιορίσετε την εξάπλωση και τις επιδράσεις του δηλητηρίου, αφαιρέστε το ακροφύσιο όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
   • Το δηλητήριο εξαπλώνεται κάτω από το δέρμα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Όσο περισσότερο επηρεάζεται η αγγειωμένη περιοχή, όπως συμβαίνει με το στόμα, για παράδειγμα, τόσο πιο γρήγορα εξαπλώνεται. Σημειώστε ότι το τσίμπημα των μελισσών έχει μεγαλύτερο φορτίο δηλητηρίου από το τσίμπημα της σφήκας.
   • Αν είστε τσιμπημένος από μια μέλισσα, πρέπει να αφαιρέσετε το έντομο ήρεμα, ώστε να μην αναδεύεται ο σάκος του δηλητηρίου στο τέλος. Διαφορετικά, το δηλητήριο μπορεί να χυθεί εντελώς κάτω από το δέρμα.

2. 
   

   
   
   
   Απλώστε το ακροφύσιο στο εξωτερικό του δέρματός σας. Ξύστε τη διάτρηση για να φέρετε το τσίμπημα οριζόντια. Αυτή η μέθοδος είναι η πιο συνιστώμενη επειδή αποφεύγει τη συμπίεση του σάκου δηλητηρίου, περιορίζοντας έτσι την απελευθέρωση του δηλητηρίου.
   • Εάν δεν διαθέτετε πανάκι ή όργανο στο χέρι, χρησιμοποιήστε το νύχι σας για να αφαιρέσετε το τσίμπημα.
   • Συχνά συνιστάται να χρησιμοποιείτε την ομαλή πλευρά ενός μαχαιριού ή την άκρη μιας πιστωτικής κάρτας. Αυτή η τελευταία λύση είναι η πιο αποτελεσματική και λιγότερο επικίνδυνη, ειδικά αν πρέπει να φροντίζετε για ένα παιδί.

3. 
   

   
   Βγάλτε το τσίμπημα. Είναι δυνατό να αφαιρέσετε το τσίμπημα πιέζοντάς το με τσιμπιδάκια ή, αν όχι, με τα νύχια. Προσέξτε να μην πιάσετε την τσάντα του δηλητηρίου, καθώς αυτό μπορεί να απελευθερώσει το περιεχόμενο μέσα στο τραύμα. Τραβήξτε απαλά το βέλος και αφαιρέστε το με αργή, σίγουρη χειρονομία.
   • Η βελόνα του σκουπιδιού είναι συγκρίσιμη με ένα οδοντωτό άκαμπτο. Ως αποτέλεσμα, το βέλος σπάει κάτω από το δέρμα και δεν μπορεί να αφαιρεθεί από το ραβδί, το οποίο χάνει μέρος της κοιλιάς του. Το φλοιό του βέλους κάνει την απομάκρυνσή του ιδιαίτερα δυσάρεστη.
   • Μην πυροβολείτε το τσίμπημα με αιχμηρό χτύπημα. Μπορείτε να το σπάσετε και να αφήσετε κάποια κάτω από το δέρμα. Αυτό θα επιδεινώσει μόνο τις οδυνηρές επιπτώσεις του δηλητηρίου.

4. 
   

   
   
   
   Γνωρίστε ότι μια σφήκα ή μια σφήκα μπορεί να χάσει όλο ή μέρος του τσίμπηματός του κατά τη διάρκεια μιας δαγκώματος. Σε αντίθεση με το τσιμπημένο φυτίλι, η σφήκα και η σφήκα χρησιμοποιούν το τσίμπημά τους σαν εργαλείο κυνηγιού. Αυτά τα δύο έντομα έχουν ένα λείο ακροφύσιο που χρησιμεύει μόνο για την έγχυση του δηλητηρίου. Δεν το χάσουν συστηματικά μετά από ένα δάγκωμα και μπορούν να επιτεθούν αρκετές φορές. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια ενός τσιμπήματος σφήκα, ένα κομμάτι τσίμπημα μπορεί να παραμείνει κάτω από το δέρμα. Σε αυτήν την περίπτωση, βγάλτε το με ένα λεπτό, άκαμπτο αντικείμενο όπως μια πιστωτική κάρτα.
   • Εάν βρίσκεστε κοντά σε μια φωλιά σφήκες ή σφήνες, απομακρύνεστε γρήγορα από την περιοχή. Κρατήστε την ηρεμία, ώστε να μην κάνετε τα έντομα επιθετικά.

Μέρος 2 Αντιμετωπίστε ένα δάγκωμα έντομα με τσίμπημα

1. 
   

   
   Καθαρίστε την πληγή. Μόλις αφαιρεθεί το τσίμπημα, πλύνετε την πληγή με νερό και σαπούνι. Αυτό θα μειώσει τον κίνδυνο μόλυνσης.
   • Πλύνετε την πληγή με καθαρό νερό για λίγα λεπτά για να απαλλαγείτε από τη σκόνη και άλλα σωματίδια.
   • Σαπούνι με ήπιο προϊόν και στη συνέχεια ξεπλύνετε καλά. Στεγνώστε την περιοχή καθαρίζοντάς την με καθαρή πετσέτα.
   • Επίσης απολυμάνετε την πληγή με ένα αντισηπτικό που εφαρμόζεται χρησιμοποιώντας ένα αποστειρωμένο μαξιλάρι. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το αραιωμένο ξύδι σε λίγο νερό.

2. 
   

   
   Για να μειώσετε το πρήξιμο, εφαρμόστε πάγο. Η εμφάνιση οίδημα είναι μια από τις πιο κοινές αντιδράσεις σε ένα δάγκωμα έντομα. Για να μειώσετε, τυλίξτε παγάκια σε μια καθαρή πετσέτα και τοποθετήστε την στην πληγείσα περιοχή για 10 έως 15 λεπτά. Η εφαρμογή του πάγου προκαλεί αγγειοσύσπαση και συνεπώς μια στασιμότητα του δηλητηρίου στην περιοχή που έχει αφαιρεθεί. Δεν εξαπλώνεται, αλλά παραμένει ενεργή. Επομένως, είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε αυτήν την επιλογή λίγες ώρες μετά το δάγκωμα. Σημειώστε ότι εάν έχετε κυκλοφορικά προβλήματα, είναι καλύτερο να περιορίσετε την εφαρμογή του πάγου για να αποφύγετε το κρυοπαγήματα.
   • Συχνά συνιστάται να προσεγγίζετε την πληγή ενός θερμού ελατηρίου. Το δηλητήριο των μελισσών και των σφηνών είναι θερμοευαίσθητο, πράγμα που σημαίνει ότι χάνει τις ιδιότητές του υπό την επίδραση της θερμότητας. Εκτελέστε την πληγή σας κάτω από ένα ζεστό στεγνωτήρα μαλλιών ή πλύνετε με ζεστό νερό. Μπορείτε επίσης να προσεγγίσετε τη φλόγα ενός αναπτήρα προσέχοντας να μην καεί τον εαυτό σας.
   • Η δημιουργία θερμικού σοκ με εναλλαγή μιας θερμής πηγής και μιας ψυχρής πηγής θα άφηνε επίσης τον πόνο.
   • Μην εφαρμόζετε ποτέ πάγο απευθείας στο τραύμα. Πάντα να τα τυλίγετε σε μια πετσέτα ή πετσέτα. Αν δεν έχετε παγάκια διαθέσιμα, πάρτε μια τσάντα κατεψυγμένων λαχανικών.

3. 
   

   
   Εάν είναι απαραίτητο, πάρτε φάρμακα. Μπορούν να αγοραστούν χωρίς ιατρική συνταγή, αλλά είναι απαραίτητο να έχετε ιατρική συμβουλή εάν το απαιτεί η κατάστασή σας. Για παράδειγμα, εάν είστε έγκυος, θηλάζετε ή αλληλεπιδράτε με χρόνια φάρμακα, ρωτήστε το γιατρό σας. Εάν πρέπει να θεραπεύσετε ένα παιδί ή έναν έφηβο, αποφύγετε να του δώσετε ασπιρίνη και ζητήστε τη συμβουλή του φαρμακοποιού σας.
   • Για να μειώσετε τον πόνο, μπορείτε να παίρνετε παρακεταμόλη ή libuprofen.
   • Εάν διατρέχετε κίνδυνο ανάπτυξης αλλεργικής αντίδρασης, βεβαιωθείτε ότι έχετε αντιισταμινικά ή κορτικοστεροειδή.

4. 
   

   
   Πάρε την κνησμό. Εάν οι αντιδράσεις που παρατηρούνται ποικίλλουν από το ένα άτομο στο άλλο, το σκασμένο σφάλμα προκαλεί συνήθως σοβαρό κνησμό. Αυτό το σύμπτωμα μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες μετά το δάγκωμα. Αποθαρρύνεται έντονα να χαράξει την πληγείσα περιοχή, με κίνδυνο να εξαπλωθεί το δηλητήριο.
   • Για να ανακουφίσετε τον κνησμό, εφαρμόστε κρέμα που περιέχει 0,5% υδροκορτιζόνη. Μπορείτε να ανανεώσετε την εφαρμογή αρκετές φορές την ημέρα, προσέχοντας να μην υπερχειλίσετε το υγιές δέρμα.
   • Εάν η κνησμός είναι ιδιαίτερα έντονη, επιλέξτε μια λοσιόν καλαμίνης.
   • Εάν η πληγείσα περιοχή είναι εκτεταμένη, πάρτε ένα δισκίο που περιέχει διφαινυδραμίνη ή βηταμεθαζόνη.

5. 
   

   
   Να είστε προσεκτικοί σχετικά με τον κίνδυνο αναφυλακτικό σοκ. Αυτή η σοβαρή αλλεργική αντίδραση μπορεί να ενεργοποιηθεί μετά από ένα μόνο τσίμπημα σε ένα ευαίσθητο άτομο. Εάν είστε ήδη υποβληθεί σε θεραπεία για αλλεργία, χορηγήστε το φάρμακο έκτακτης ανάγκης που σας έχει υποδείξει ο γιατρός σας. Είναι η αδρεναλίνη, συσκευασμένη με τη μορφή μιας προγεμισμένης πένας. Εάν εμφανίσετε συμπτώματα δαναφυλαξίας, επικοινωνήστε αμέσως με τις ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
   • Η εκδήλωση της λαναφυλαξίας μπορεί να είναι δερματική, χαρακτηριζόμενη από έντονο κνησμό ή σοβαρό εξάνθημα.
   • Μπορούν να παρατηρηθούν γενικά συμπτώματα όπως οίδημα του προσώπου ή των χειλιών.
   • Τα άκρα, δηλαδή τα χέρια και τα πόδια, μπορεί να έχουν οίδημα ή να είναι κρύα.
   • Μπορεί να έχετε δυσκολία στην αναπνοή μετά από πρήξιμο του λαιμού ή της γλώσσας.
   • Μπορεί να εμφανιστεί κοιλιακό άλγος, ενδεχομένως σχετιζόμενο με ναυτία, έμετο ή διάρροια.
   • Η παλμός και η αναπνοή είναι πιθανό να επιταχύνουν.
   • Μια επίθεση άσθματος μπορεί να συμβεί.
   • Μπορεί να αισθανθείτε μια μορφή κατάθλιψης ή άγχους.
   • Μπορεί να έχετε ζάλη ή αδιαθεσία.

• Εάν πρέπει να χορηγήσετε επινεφρίνη σε κάποιον με συμπτώματα αναφυλακτικού σοκ, φροντίστε να κάνετε ενδομυϊκή ένεση, κατά προτίμηση στον μηρό ή τους γλουτούς.
• Για να αποφύγετε τις διατρήσεις, απομακρύνετε τις φωλιές και περιορίστε τις ξαφνικές κινήσεις με την παρουσία εντόμων.

• Μια σοβαρή αλλεργική αντίδραση είναι πάντα μια ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Ακόμη και αν έχετε πάρει το φάρμακό σας, συμβουλευτείτε το γιατρό σας για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε κανένα επακόλουθο.