Πώς να γνωρίζετε πότε να καλέσετε το γιατρό εάν το παιδί σας είναι άρρωστο

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αξιολόγηση ασθενειών και πυρετών
• Μέρος 2 Αξιολόγηση των τραυμάτων και των τραυματισμών
• Μέρος 3 Να προετοιμαστείτε και να προετοιμάσετε άλλους

Όταν πρέπει να φροντίζετε ένα παιδί ή ένα μωρό με συμπτώματα πιθανής ασθένειας ή τραύματος, μπορεί να είναι δύσκολο να λάβετε αποφάσεις με βάση τον λόγο, όχι τα συναισθήματα που αισθάνεστε. Πρέπει να καλέσετε τον γιατρό ως προφύλαξη; Ανησυχείτε για τίποτα (αν και διατρέχετε τον κίνδυνο να οπλίσετε το παιδί) και τελικά θα ενοχλεί το προσωπικό του νοσοκομείου για πολύ; Ενημερώνοντάς σας εκ των προτέρων για τα κοινά συμπτώματα ασθενειών και τραυματισμών που απαιτούν την παρέμβαση παιδίατρος ή όχι, μπορείτε να λάβετε μια απόφαση με περισσότερη βεβαιότητα. Ωστόσο, μην ξεχνάτε να βασίζεστε τελικά στη δική σας κρίση και να επιλέξετε να είστε προσεκτικοί όταν έχετε αμφιβολίες.

στάδια

Μέρος 1 Αξιολόγηση ασθενειών και πυρετών

1. 
   

   
   Καλέστε το γιατρό εάν έχετε αμφιβολίες. Κανείς δεν θέλει να είναι το είδος του γονέα που καλεί τον παιδίατρο για ένα μικροσκοπικό κρύο ή ασήμαντο πυρετό και του λέγεται ότι δεν χρειάζεται να ανησυχεί εάν δεν επιδεινωθούν τα συμπτώματα. Ωστόσο, εάν έπρεπε να επιλέξετε μεταξύ κινδύνου αμηχανίας και συμβιβασμού της υγείας του παιδιού σας, η επιλογή θα ήταν προφανής.
   • Οι περισσότεροι νοσηλευτές και παιδίατροι είναι πολύ κατανοητοί με τους απογοητευμένους γονείς που ζητούν προβλήματα που πραγματικά αποδεικνύονται ελάχιστα. Στην πραγματικότητα, εάν δεν αισθάνεστε ποτέ τίποτα περισσότερο από την κατανόηση όταν καλείτε λόγω εύλογης ανησυχίας, θα πρέπει να σκεφτείτε να αλλάξετε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης.
   • Αποκτήστε αξιόπιστες ιατρικές πληροφορίες και χρησιμοποιήστε το καθώς και την κρίση σας για να αποφασίσετε πότε να καλέσετε τον γιατρό. Πάρτε ένα βιβλίο που συνιστάται από τον παιδίατρό σας και επισκεφθείτε επίσης τον ιστότοπο του παιδίατρου, καθώς αυτοί οι τύποι πλατφορμών συχνά παρέχουν καλές πληροφορίες. Η Γαλλική Παιδιατρική Εταιρεία παρέχει επίσης στους γονείς πολύτιμες πληροφορίες για τις παιδικές ασθένειες.

2. 
   

   
   
   
   Ακολουθήστε την εξέλιξη των πυρετών και μην τους φοβάστε. Οι περισσότεροι γιατροί συμφωνούν ότι ένας απλός πυρετός, χωρίς πρόσθετα συμπτώματα, δεν είναι συνήθως η εκδήλωση ενός σοβαρού προβλήματος υγείας, εκτός από όταν πρόκειται για βρέφη ηλικίας κάτω των τριών μηνών. Εξάλλου, ο πυρετός είναι μια φυσική διαδικασία που παρατηρείται στο σώμα κατά τη διάρκεια μιας πάλης κατά των μολύνσεων και ασθενειών.
   • Τα βρέφη ηλικίας κάτω των 3 μηνών είναι μια ειδική περίπτωση. Εάν ένα μωρό σε αυτό το ηλικιακό εύρος έχει θερμοκρασία 38 βαθμών Κελσίου ή υψηλότερη, ζητήστε ιατρική βοήθεια ή ζητήστε ιατρική βοήθεια στο άμεσο μέλλον.
   • Για παιδιά ηλικίας από 3 μηνών έως 3 ετών, εάν παρατηρήσετε παρατεταμένο πυρετό (πάνω από δύο ημέρες) άνω των 39 βαθμών Κελσίου, πρέπει να καλέσετε το γιατρό.
   • Για παιδιά άνω των τριών ετών, καλέστε το γιατρό εάν η θερμοκρασία αυξηθεί πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου ή εάν συνοδεύεται από αλλαγές στη συμπεριφορά ή το επίπεδο δραστηριότητας ή εάν ο πυρετός επιμένει για περισσότερο από 3 ημέρες, ανεξάρτητα από τη θερμοκρασία. βαθμού.

3. 
   

   
   
   
   Δώστε προσοχή στα κοινά συμπτώματα της ασθένειας. Οι γονείς των μικρών παιδιών καταλαβαίνουν γρήγορα ότι ο έμετος, η διάρροια, ο βήχας και το φτάρνισμα είναι από τα πολλά συμπτώματα που δείχνουν ότι πρέπει να τοποθετήσουν τη σημασία τους στην υγιεινή των παιδιών. Οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να υποδηλώνει μια αρκετά σοβαρή ασθένεια για να δικαιολογήσει την κλήση σε γιατρό, αλλά τις περισσότερες φορές είναι καλύτερο να περιμένουμε λίγο και να δούμε πώς αλλάζουν τα πράγματα. Χρησιμοποιήστε την παρακάτω λίστα κοινών συμπτωμάτων της ασθένειας ως οδηγό για να μάθετε τι να κάνετε.
   • Αφυδάτωση: Η συχνότητα της ούρησης είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να διαπιστωθεί εάν το παιδί αφυδατώνεται. Τα βρέφη και τα μωρά πρέπει να ουρούν τουλάχιστον κάθε 6 ώρες και τα μεγαλύτερα παιδιά πρέπει να το κάνουν τουλάχιστον 3 φορές την ημέρα. Ζητήστε ιατρική βοήθεια εάν η συχνότητα της ούρησης είναι χαμηλή και παρατηρήσετε σημεία όπως ξηρό δέρμα, χείλη και στόμα, σκούρα κίτρινα ούρα, μειωμένο βάρος, έλλειψη παραγωγής δακρύων, θαμπάδα και τα βυθισμένα μάτια ή την εμφάνιση της πτυχής του δέρματος.
   • Εμετός: Το ρίψιμο μερικές φορές κατά τη διάρκεια μιας ημέρας ή δύο δεν είναι μεγάλο πρόβλημα από μόνο του. Ωστόσο, θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική φροντίδα εάν ο εμετός επιμένει ή επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου, όταν συνοδεύεται από κοιλιακό άλγος, εάν υπάρχει αίμα στον εμετό, εάν είναι πράσινο ή εάν παρατηρήσετε συμπτώματα αφυδάτωσης.
   • Διάρροια: αυτό μπορεί να διαρκέσει αρκετές ημέρες χωρίς να είναι πολύ ανησυχητικό. Ωστόσο, καλέστε το γιατρό σας εάν παρατηρήσετε σημεία αφυδάτωσης, εάν υπάρχει αίμα στα κόπρανα, εάν η διάρροια εμφανίζεται περισσότερο από 6 έως 8 φορές την ημέρα ή εάν διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα ή εάν παρατηρήσετε σημεία άλλων ασθενειών.
   • Ένα κρύο: Η απλή γρίπη μπορεί να διαρκέσει από 10 έως 14 ημέρες στα παιδιά. Απευθυνθείτε στον γιατρό εάν τα συμπτώματα διαρκούν περισσότερο από αυτό και ακολουθούνται από ζάλη ή αναπνευστικά προβλήματα, δυσκολίες διατροφής ή εάν οι πληγές επιδεινώνονται μετά από 3 έως 5 ημέρες.
   • Ρινική συμφόρηση: Καλέστε το γιατρό εάν προκαλεί αισθητά προβλήματα αναπνοής (π.χ. όταν παρατηρείτε, για παράδειγμα, ότι το δέρμα βυθίζεται μεταξύ των νευρώσεων κατά την αναπνοή ή ότι το παιδί έχει πρόβλημα να τρώει εξαιτίας της συμφόρηση). Επίσης, καλέστε το γιατρό όταν αυτό ακολουθείται από έναν σχεδόν επίμονο και συχνό βήχα.
   • Οι μολύνσεις στα αυτιά: Αυτές μπορεί να είναι πολύ συχνές στα παιδιά και ο γιατρός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει να περιμένετε μέχρι να εμφανιστούν περισσότερα συμπτώματα πριν ανησυχήσετε. Καλέστε τον / την αν ο πόνος είναι σοβαρός ή φουσκωμένος ή ενεργεί σύμφωνα με τις συστάσεις που δίνονται. Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης από αυτιά στα μωρά περιλαμβάνουν συμφόρηση, συχνό πόνο στο αυτί, πυρετό και ευερεθιστότητα.

4. 
   

   
   Μάθετε να εντοπίζετε τα σημάδια των ασθενειών. Παρατηρώντας τα διαφορετικά συμπτώματα στο βρέφος, θα ξέρετε αν έχει σοβαρή ασθένεια ή όχι. Σημάδια καθησυχαστικό υπονοούν ότι θα πρέπει να περιμένετε να δείτε την εξέλιξη της κατάστασης. Τα συμπτώματα ανήσυχος δείχνουν ότι πρέπει να καλέσετε έναν γιατρό και τα συμπτώματα σοβαρός θα πρέπει να σας ζητήσουμε να αναζητήσετε άμεση ιατρική βοήθεια.
   • Εμφάνιση: λαμπερή και συναρπαστική εμφάνιση (Rassurant), θαμπή, υπνηλία και χωρίς έκφραση εμφάνιση (ανησυχία), γυαλιστερή και κενή εμφάνιση (Τάφος).
   • Κλαίει: φυσιολογικό (R), υγρά και φτερά (I), αδύναμος και φρικιαστικός (G).
   • Επίπεδο δραστηριότητας: κανονικό (R), ιδιότροπο και υπνοδωμάτιο (I), δύσκολο να ξυπνήσω και να μην ενδιαφέρομαι για τα παιχνίδια (G).
   • Όρεξη: κανονική (R), το παιδί παίρνει τα γεύματα, αλλά τρώει ή πίνει λίγο (I), αρνείται να φάει ή να πιει (G).
   • Ουρολογία: φυσιολογική (R), σπάνια ή σκούρα κίτρινη (I), κακή παραγωγή durin, αφυδατωμένη αερομεταφερόμενη (G).

Μέρος 2 Αξιολόγηση των τραυμάτων και των τραυματισμών

1. 
   

   
   Προσέξτε. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, καλέστε το γιατρό όταν έχετε αμφιβολίες. Χρησιμοποιήστε τις πληροφορίες που παρέχονται εδώ, όπως και αλλού, για να αισθάνεστε πιο σίγουροι όταν πρέπει να ενεργήσετε, αλλά και να εμπιστεύεστε την κρίση σας.
   • Για κάποιο τραύμα και τραυματισμό, θα είναι αμέσως προφανές ότι η παρέμβαση ενός γιατρού (ή περισσότερα) είναι απαραίτητη. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως τραύμα του κεφαλιού, τα συμπτώματα μπορεί να μην εμφανίζονται επί τόπου. Παρακολουθήστε για νέα συμπτώματα ή σημάδια επιδείνωσης μετά από οποιοδήποτε τραύμα και είστε έτοιμοι να καλέσετε τον γιατρό ή να αναλάβετε δράση εάν είναι απαραίτητο.

2. 
   

   
   Θεραπεύστε την αιμορραγία και τις περικοπές. Κάθε παιδί έχει περικοπές και γρατζουνιές και οι περισσότεροι μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι με νερό, καθαρό επίδεσμο και σαπούνι. Μεταξύ αυτών των μικρών αιμορραγιών και σοβαρών τραυματισμών που απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα, υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις που δικαιολογούν την κλήση του γιατρού.
   • Όσον αφορά τις περικοπές, πρέπει να καλέσετε τον γιατρό εάν το τραύμα είναι υπερβολικά φαρδύ για να είναι επίδεσμο, εάν διεισδύει και βαθιά, εάν η αιμορραγία δεν σταματήσει μετά από 15 λεπτά πίεσης ή εάν οι άκρες του τραύματος είναι σχισμένες και διάσπαρτα. Καλέστε επίσης για βαθιές ή ευρείες περικοπές στο πρόσωπο.
   • Εάν ένας υπάρχων τραυματισμός έχει συμπτώματα λοίμωξης, όπως οίδημα, οσμή ή οίδημα, καλέστε έναν επαγγελματία υγείας αμέσως.
   • Για αιμορραγία από τη μύτη, καλέστε το γιατρό μόνο εάν εμφανίζεται τακτικά (πολλές φορές την ημέρα) ή εάν η αιμορραγία δεν σταματήσει μετά την άσκηση πίεσης για τουλάχιστον 15 λεπτά (με το κεφάλι να έχει κλίση παρακάτω).

3. 
   

   
   Να είστε προσεκτικοί στην ερυθρότητα και στα εγκαύματα. Παρόλο που υπάρχουν διαφορετικές πηγές, πρέπει επίσης να παρατηρήσετε πόσο ερυθρότητα και εγκαύματα συμβαίνουν.
   • Θα χρειαστεί να καλέσετε το γιατρό εάν η ερυθρότητα και τα εγκαύματα καλύπτουν μια μεγάλη περιοχή του σώματος, εάν σχηματίζουν φουσκάλες, λεύκωμα, ανοικτές ή επηρεάζουν το πρόσωπο ή τα γεννητικά όργανα.
   • Αυτές οι δύο ασθένειες μπορεί να διαρκέσουν λίγο πριν εμφανιστούν εντελώς στο δέρμα, οπότε φροντίστε να ελέγχετε συχνά εάν υπάρχουν αλλαγές και ειδικά εάν εμφανίζονται σημεία λοίμωξης.

4. 
   

   
   Λάβετε προφυλάξεις μετά από πτώσεις και άλλους τραυματισμούς. Τα περισσότερα από αυτά Μπόμπος είναι αμέσως ορατά και η απόφαση να καλέσετε έναν γιατρό ή όχι μπορεί να γίνει επί τόπου. Ωστόσο, όταν πρόκειται για τραύμα του κεφαλιού για παράδειγμα, θα πρέπει συνήθως να παρακολουθείτε συνεχώς την εμφάνιση των συμπτωμάτων.
   • Καλέστε το γιατρό για τυχόν τραυματισμό που κάνει δύσκολη ή επώδυνη την κίνηση οποιουδήποτε άκρου (χέρια, πόδια, χέρια, πόδια). Καλέστε τον αν εμφανιστεί ένα μεγάλο αιμάτωμα ή χτύπημα ή ο τόπος είναι πολύ πρησμένος.
   • Για τα μωρά, συνιστάται να καλέσετε γιατρό για κάθε πτώση, ακόμα και αν τα συμπτώματα δεν είναι ορατά.
   • Στην περίπτωση των παιδιών, καλέστε μόνο εάν παρατηρήσετε ένα σημάδι τραύματος μετά από μια πτώση ή αν γνωρίζετε ότι το παιδί έχει πέσει, αλλά δεν ξέρετε πώς να καθορίσετε τη σοβαρότητα της πτώσης ή το τμήμα του σώματος που υπέστη το σοκ.
   • Μετά από οποιαδήποτε πτώση ή άλλο τραύμα της κεφαλής, βεβαιωθείτε ότι έχετε συμπτώματα κεφαλαλγίας, κόπωσης, σύγχυσης, εμέτου ή ναυτίας, θολής όρασης ή άλλων σημείων διάσεισης. Εάν έχετε αμφιβολίες, πηγαίνετε πάντα στην κλήση.
   • Εάν το παιδί σας γίνει ασυνείδητο λόγω τραύματος στο κεφάλι, θα πρέπει να εξεταστεί αμέσως. Εάν εμετείει περισσότερες από μία φορές ή δύο φορές, ή ο πονοκέφαλος του γίνεται άσχημος, πρέπει επίσης να τον εξετάσετε.

Μέρος 3 Να προετοιμαστείτε και να προετοιμάσετε άλλους

1. 
   

   
   Πάντα έχετε σημαντικούς αριθμούς τηλεφώνου στα χέρια σας. Δεν είναι η στιγμή που έχετε ένα άρρωστο ή τραυματισμένο παιδί που κλαίει ότι πρέπει να αρχίσετε να ψάχνετε τον αριθμό του γιατρού. Επιπλέον, αν αναθέτετε το παιδί σας σε επαγγελματικό μαιευτήριο ή στη θεία σας, συνιστάται να διευκολύνετε την πρόσβαση σε σημαντικές επαφές.
   • Αναφέρετε σαφώς τον αριθμό του παιδίατρου σας, τον αριθμό έκτακτης ανάγκης (όπως το 112), τον αριθμό κέντρου δηλητηριάσεων και τον δικό σας.
   • Στην καλύτερη περίπτωση, όσοι φροντίζουν τα παιδιά σας θα είναι καλά εκπαιδευμένοι σε καρδιακό μασάζ και πρώτες βοήθειες. Παρόλα αυτά, είναι πάντα καλό να διαθέσετε έναν μικρό οδηγό.

2. 
   

   
   Έχετε μια λίστα συμπτωμάτων για τα οποία πρέπει να επικοινωνήσετε με το γιατρό. Για το δικό σας καλό και αυτό των άλλων, θα πρέπει να εμφανίσετε μια λίστα συμπτωμάτων που απαιτούν την παρέμβαση του γιατρού. Όταν εμφανιστεί οποιοδήποτε από αυτά τα σημάδια, καλέστε αμέσως. Εξετάστε την ακόλουθη λίστα:
   • αλλαγές χρώματος (ωχρότητα ή μπλε χρώμα στο πρόσωπο, γύρω από τα χείλη ή στα νύχια, τα μάτια και το δέρμα κιτρινωπά),
   • το δέρμα που γίνεται ασυνήθως άκαμπτο ή εύκαμπτο,
   • ένα ή και τα δύο μάτια γίνονται πρησμένα, κόκκινα ή απελευθερώνουν κολλώδες υγρό,
   • ο ομφαλός γίνεται κόκκινος ή ευαίσθητος,
   • πυρετό που συνοδεύεται από ερυθρότητα,
   • ένα δάγκωμα μιας γάτας, ενός σκύλου ή άλλου ζώου που προκαλεί ροή αίματος,
   • δυσκολία στην κατάποση, αναπνοή, φαγητό ή ομιλία,
   • η παρουσία αίματος στο έμετο ή στα κόπρανα,
   • το παιδί κραυγές για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν μπορεί να είναι παρηγορημένη,
   • η άρνηση να φάει,
   • το παιδί είναι ασυνήθιστα κουρασμένο και γκρινιάρης,
   • ρίγη που κάνουν το σώμα να τρέμει ή οποιαδήποτε άλλη σπασμό,
   • απώλεια συνείδησης για μια χρονική περίοδο (το παιδί είναι νεκρό ή έχει κατάσχεση),
   • τρομερούς πονοκεφάλους,
   • οι ρινικές εκκρίσεις έχουν ένα παράξενο χρώμα, μια κακή οσμή ή περιέχουν αίμα,
   • lotite,
   • κώφωση,
   • αίμα ή εκκρίσεις που προέρχονται από το στόμα ή τα αυτιά,
   • διαταραχές όρασης, ευαίσθητα στο φως μάτια,
   • πόνο ή αγκύλωση που παρατηρείται στον αυχένα,
   • επώδυνος λαιμός, υπερευαισθησία,
   • γρήγορη ή ισχυρή αναπνοή, μη αντιδραστική στα αντι-ασθματικά φάρμακα,
   • σοβαρός βήχας ή βήχας με αίμα ή επίμονο βήχα,
   • έναν πονηρό κοιλιακό πόνο,
   • πρησμένη κοιλιά,
   • πόνος στην πλάτη, οδυνηρή και συχνή ούρηση,
   • ένα ούρα με περίεργο χρώμα, πολύ σκοτεινό ή με κακή οσμή,
   • ερυθρότητα, φλεγμονή ή πόνο στη νέα άρθρωση των δοντιών που δεν προκαλείται από τραύμα,
   • μια γρατσουνιά ή μια κοπή που φαίνεται μολυσμένη (αφήνει το πένθος ψιλοβρέχει, κόκκινο, ευαίσθητο, πρησμένο, ζεστό).