Πώς να απογαλακτίσετε ένα πουλάρι

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Προετοιμασία για απογαλακτισμό
• Μέρος 2 Απότομος απογαλακτισμός και προοδευτικός απογαλακτισμός
• Μέρος 3 Διαχωρισμός
• Ο βάναφος απογαλακτισμός
• Προοδευτικός απογαλακτισμός
• Μέρος 4 Παρακολουθήστε την εξέλιξη της κοίτης και την υγεία της μητέρας

Ο απογαλακτισμός είναι ο χρόνος που ο πουλάρι σίγουρα σταματά να πίνει το γάλα της μητέρας του για να καταναλώσει μόνο στερεά φαγητά. Στην άγρια ​​φύση, αυτό συμβαίνει αυθόρμητα μεταξύ έξι μηνών και ενός έτους, αλλά μεταξύ άλλων αλόγων είναι ο ιδιοκτήτης ή ο κτηνοτρόφος που αποφασίζει κατά τον απογαλακτισμό. Αυτό είναι ένα λεπτό βήμα, το οποίο πρέπει να είναι καλά μελετημένο, για την ευημερία τόσο του πουλάρι όσο και του πουλάρι. Η επιλογή του χρόνου και το πώς να προχωρήσετε (ο απογαλακτισμός μπορεί να είναι βαθμιαία ή βίαιος) δεν είναι τετριμμένος και το πουλάρι πρέπει να συνοδεύεται κατάλληλα για να κάνει τη μετάβαση άνετα.

στάδια

Μέρος 1 Προετοιμασία για απογαλακτισμό

1. 
   

   
   Τα σημάδια ότι ο πουλάρι είναι έτοιμος να απογαλακτιστεί. Ένα πουλάκι που απομακρύνεται από τη μητέρα του και ξοδεύει πολύ χρόνο παίζοντας με άλλα πουλάκια της ηλικίας του, δηλαδή ένα κοτσάνι που δείχνει σημάδια ανεξαρτησίας από τη μητέρα του, είναι μάλλον έτοιμο να απογαλακτιστεί. Εάν βλέπετε το γόνατό σας να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο, είναι πιθανώς αρκετά ώριμο για να διαχωριστεί εντελώς από τη μητέρα του.

2. 
   

   
   Η κατάσταση της υγείας της μητέρας. Η διαδικασία απογαλακτισμού αρχίζει κανονικά σε έξι μήνες, αλλά μπορεί να γίνει νωρίτερα, ήδη τέσσερις μήνες, αν η φοράδα έχει πρόβλημα υγείας που την εμποδίζει να παράγει αρκετό γάλα για να τροφοδοτήσει σωστά το μωρό της. Πρέπει να γνωρίζετε ότι το πεπτικό σύστημα του γόμφου δεν είναι έτοιμο να υποστηρίξει μια 100% στερεή διατροφή πριν από την ηλικία των πέντε μηνών.
   • Αν το πουλάκι είναι απογαλακτισμένο πολύ νεαρό, είναι πιθανό να υποφέρει από διατροφικές ελλείψεις που θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην ανάπτυξή του. Το τελευταίο μπορεί να επιβραδυνθεί και το πουλάρι δεν θα είναι σε θέση να κερδίσει βάρος, με αποτέλεσμα να μην φτάσει στο μέγιστο φυσικό του δυναμικό κατά την ενηλικίωση. Ωστόσο, αν η μητέρα έχει προβλήματα υγείας, μπορεί να χρειαστεί να αναλάβετε αυτόν τον κίνδυνο.

3. 
   

   
   
   
   Κατάσταση υγείας του πουλάρι. Μην απογαλακτίζετε ένα πουλάκι αν είναι άρρωστος: περιμένετε για την πλήρη αποκατάστασή του. Πράγματι, το γάλα της μητέρας περιέχει απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για την αποκατάστασή της, για να μην αναφέρουμε ότι ένα άρρωστο κοτσίδα μπορεί να αρνηθεί να φάει συμβατικό φαγητό, γεγονός που θα τον αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο σε μια εποχή που χρειάζεται πολλή ενέργεια, βιταμίνες και των ορυκτών.
   • Επιπλέον, ο απογαλακτισμός προκαλεί άγχος που μπορεί να αποδυναμώσει το πουλάρι. Εάν είναι άρρωστος, το ανοσοποιητικό του σύστημα πρέπει να είναι αποτελεσματικό.

4. 
   

   
   Όποιος και αν είναι ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζετε να απογαλακτίσετε το πουλάρι σας, θα πρέπει να το προετοιμάσετε για αυτό το στάδιο της ζωής σας. Ακόμα κι αν δεν θέλετε να απογαλακτίσετε το πουλάκι σταδιακά, είναι απαραίτητο να κάνετε ελάχιστη εργασία μαζί του για να περάσετε ομαλά η μετάβαση. Είναι ιδιαίτερα απαραίτητο να συνηθίσετε το πεπτικό σας σύστημα με την τροφή ενός ενήλικου αλόγου. Θυμηθείτε ότι οι αλλαγές στη διατροφή προκαλούν στρες σε ένα άλογο.

5. 
   

   
   
   
   Από μόνη της, το πουλάρι αρχίζει να δοκιμάζει διάφορα είδη φαγητού και δεν είναι πλέον ικανοποιημένο με το γάλα της μητέρας του. Είναι περίπου 10 έως 12 εβδομάδες που ο πουλάρι αρχίζει να χρειάζεται περισσότερη θρεπτική εισροή από το γάλα της μητέρας του μπορεί να προσφέρει. Αρχίζει να δοκιμάζει νέα τρόφιμα όπως χόρτο, χόρτο και δημητριακά. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι το πεπτικό σύστημα εξελίσσεται και του επιτρέπει να αφομοιώνει ένα όλο και πιο ποικίλο φαγητό.
   • Αν η μητέρα παράγει πολύ γάλα, το πουλάρι δεν θα γυρίσει σε άλλα τρόφιμα μέχρι λίγο αργότερα. Με το στομάχι ακόμα γεμάτο, δεν θα αισθανθεί την ανάγκη να πάει για φαγητό αλλού.

6. 
   

   
   Δώστε στο νεαρό άλογό σας ένα φαγητό με νιφάδα. Ακριβώς όπως είναι διαθέσιμα τα κουνουπιέρες και τα κουνουπιέρες, οι παραγωγοί τροφών για άλογα προσφέρουν ειδικά προϊόντα για εύκολες στο χόρευμα πουλάρια που έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για να αναπτυχθούν. Η ποσότητα των τροφών που πρέπει να δίνονται κάθε μέρα ποικίλλει ανάλογα με το εμπορικό σήμα, αλλά και ανάλογα με την ηλικία και τη φυλή του πουλάρι.

7. 
   

   
   Εισαγάγετε την τροφή για τα πουλερικά στην καθημερινή σας δόση ένα καλό μήνα πριν τον απογαλακτισμό. Κατά γενικό κανόνα, αυτή είναι η ελάχιστη χρονική περίοδος που πρέπει να τηρείται πριν από τον απογαλακτισμό. Για να εξασφαλιστεί ότι μόνο το πουλάρι έχει πρόσβαση σε αυτή τη δίαιτα, η ιδέα είναι να τοποθετηθεί ένας τροφοδότης στη μέση ενός επιλεκτικού περιβλήματος στο λιβάδι. Η επιλεκτική κλειδαριά είναι μια συσκευή που μοιάζει με ένα δακτύλιο ομφαλού και μέσα στο οποίο ένα ενήλικο άλογο είναι πολύ μεγάλο για να διεισδύσει. Αυτό σας επιτρέπει να ελέγχετε την ποσότητα φαγητού που τρώει ο πουλάρι και να βεβαιωθείτε ότι η μητέρα του δεν έχει πρόσβαση.
   • Εάν τοποθετήσετε το επιλεκτικό στυλό σε κοινόχρηστο λιβάδι, δεν θα είστε σε θέση να ελέγχετε ποιος τρώει πόση τροφή. Είναι αδύνατο να είστε βέβαιοι ότι κάθε κότσο καταναλώνει την ιδανική ποσότητα θρεπτικών ουσιών.

8. 
   

   
   Ένα μήνα πριν από τον απογαλακτισμό, ο πουλάρι πρέπει να παρουσιαστεί σε άλλους νέους της ηλικίας του. Τα άλογα είναι πολύ κοινωνικά ζώα, έτσι ώστε όταν το πουλάρι χωρίζεται από τη μητέρα του, θα τονιστεί όσο δεν θα έχει κανένα άλογο με το οποίο να αλληλεπιδράσει, πράγμα που θα μπορούσε να τον οδηγήσει να αρνηθεί να τον ταΐσει.
   • Μια περίοδος ενός μηνός είναι ιδανική για να δώσει τον χρόνο για τα πουλερικά για να ντύσει τους νέους συνοδούς του. Θα είναι απολύτως άνετα μαζί τους όταν έρθει η στιγμή να τον χωρίσει από τη μητέρα του.

9. 
   

   
   Βρείτε μια νταντά για το πουλάρι σας. Για παράδειγμα, ένα ήρεμο και φιλικό άλογο θα ήταν τέλειος σύντροφος. Φυσικά, πρέπει να είναι ένα άλογο που δεν θα κλωτσήσει και θα βλάψει το πουλάρι. Από αυτή την άποψη, είναι καλύτερο να αναβάλλει το άλογο για να ελαχιστοποιήσει τους κινδύνους.
   • Όλα τα άλογα δεν είναι κατάλληλα νταντάδες. Οι καλύτεροι υποψήφιοι είναι πολύ χαλαροί, μαριές ή πόνυ. Αυτά τα ιπποειδή είναι λιγότερο πιθανό να είναι σωματικά επιθετικά ή κυριαρχούν προς το πουλάρι.
   • Το μυαλό της νταντάς είναι σημαντικό: δεν πρέπει να είναι γκρινιάρης ή πολύ εδαφικό, γιατί θα μπορούσε να θεωρήσει το πουλάρι ως ανταγωνιστή και να το βιάσει. Ένα ιπποειδές πρέπει να είναι υπομονετικός, απαλός και ανεκτικός.

10. 
    

    
    Βρείτε τον συμπαίκτη του. Ο καλύτερος σύντροφος είναι, φυσικά, ένας άλλος πουλάκι της ίδιας ηλικίας, καθώς μπορούν να παίξουν μαζί και να αναπτύξουν τις κοινωνικές δεξιότητές τους. Μπορούν να απογαλακτιστούν ταυτόχρονα και στην πραγματικότητα θα υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια αυτής της οδυνηρής δοκιμασίας.

Μέρος 2 Απότομος απογαλακτισμός και προοδευτικός απογαλακτισμός

1. 
   

   
   Υπάρχουν δύο τύποι απόσυρσης: βίαιη και προοδευτική. Ο βίαιος απογαλακτισμός συνίσταται στον διαχωρισμό του πουλάρι από τη μητέρα του.
   • Ο προοδευτικός απογαλακτισμός είναι πιο κοντά σε αυτό που συμβαίνει φυσικά. Το πουλάκι κινείται όλο και περισσότερο από τη μητέρα του και γίνεται όλο και λιγότερο εξαρτώμενο από την ημέρα που έχει γίνει απόλυτα ανεξάρτητος.

2. 
   

   
   Πρέπει να αποφασίσετε για έναν από τους δύο τύπους απογαλακτισμού. Ο προοδευτικός απογαλακτισμός παίρνει πολύ χρόνο, αλλά είναι πιο φυσικό. Προκαλεί λιγότερη πίεση στο μωρό ως προς τη μητέρα.
   • Ο απότομος απογαλακτισμός, αντίθετα, είναι πιο δυσάρεστος για τα άλογα και για σας. Το άγχος προκαλεί την παραγωγή αδρεναλίνης και κορτιζόλης, που βλάπτουν το ανοσοποιητικό σύστημα του πηλού. Είναι επομένως πιθανό να αρρωσταίνεται πιο εύκολα. Το ανοσοποιητικό σύστημα του πώλου δεν είναι πλήρως λειτουργικό πριν από την ηλικία ενός έτους, οπότε ο απογαλακτισμός που πάει στραβά μπορεί να προκαλέσει γαστρικά έλκη ή λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, μεταξύ άλλων.

3. 
   

   
   Λάβετε υπόψη την υποδομή που έχετε. Ο βίαιος απογαλακτισμός απαιτεί να κρατάτε το πουλάκι εντελώς χωρισμένο από τη μητέρα του, δηλαδή δεν πρέπει πλέον να το βλέπει ή να το ακούει. Εάν δεν έχετε μεγάλη αναπαραγωγή, με πολλά λιβάδια και στάβλους αρκετά μακριά από τα λιβάδια σας, μπορείτε να σκεφτείτε να στείλετε την φοράδα σε άλλη τοποθεσία για κάποιο χρονικό διάστημα ή να σταματήσετε τον βάναυστο απογαλακτισμό.

4. 
   

   
   Το πουλάρι έχει τη συνήθεια να χειρίζεται; Αυτός είναι ένας σημαντικός παράγοντας: αν ο πουλάρι ήταν πολύ συνηθισμένος στην παρουσία ανθρώπων, μπορεί να είναι ενδεδειγμένος ο απότομος απογαλακτισμός. Στην πραγματικότητα, απουσία της μητέρας, ο άνθρωπος αρχίζει να την αντικαθιστά και να διαδραματίζει καθοδηγητικό ρόλο για το νέο άλογο.
   • Από την άλλη πλευρά, εάν ο πουλάρι είναι συνηθισμένος να χειρίζεται καθημερινά, ένας σταδιακός απογαλακτισμός θα διευκολυνθεί σε μεγάλο βαθμό εάν αρχίσετε να τον παίρνετε σε κοντινούς περιπάτους στο paddock χωρίς τη μητέρα του για αρκετό καιρό πριν προχωρήσετε στον απογαλακτισμό.

5. 
   

   
   Πρέπει να γνωρίζετε ότι ο απότομος απογαλακτισμός μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στο πουλάρι, εάν γίνει πολύ βίαια. Αν ο απογαλακτισμός γίνεται υπό συνθήκες που είναι πολύ δύσκολες για το πουλάρι (για παράδειγμα, εάν δεν τον βάζετε παρουσία ενός συνοδού μέσα σε 24 ώρες μετά τον απογαλακτισμό ή αν κλειδωθείτε στον στάβλο χωρίς καμία επαφή με άλλα άλογα), αυτό τελευταίος κίνδυνος ανάπτυξης διαταραχών συμπεριφοράς, όπως νευρικότητα ή κακίες (tic για υποστήριξη, tic lours ...)
   • Αυτές οι διαταραχές της συμπεριφοράς θυμίζουν το μικρό παιδί που χτυπά τον αντίχειρά του. Το tic των lours αποτελείται από ταλαντεύοντας τη μία πλευρά και στη συνέχεια την άλλη επαναλαμβανόμενα, η οποία απελευθερώνει ενδορφίνες και μειώνει το άγχος. Το πουλάρι που ανακαλύπτει την καταπραϋντική δύναμη του τικ του θηρίου δεν μπορεί να σταματήσει να τσιμπηθεί και είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να τον θεραπεύσει από αυτή την κακή συνήθεια.

Μέρος 3 Διαχωρισμός

Ο βάναφος απογαλακτισμός

1. 
   

   
   Ξεκινήστε οπτικά διαχωρίζοντας τη μητέρα και το πουλάρι. Κατά τη διάρκεια ενός βάναυλου απογαλακτισμού, η φοράδα απλώς αφαιρείται από την οπτική επαφή με το πουλάρι, αρκετά μακριά, ώστε να μην μπορεί να επικοινωνεί γειτονιά. Μπορείτε να βάλετε τη μητέρα σε ένα κλειστό κιβώτιο, ενώ ο πουλάρι μένει στο λιβάδι ή να το βγάλετε σε ένα λιβάδι στην άλλη πλευρά της ιδιοκτησίας σας.

2. 
   

   
   Μόλις ηρεμήσει το πουλάρι (που μπορεί να διαρκέσει μερικές ώρες ή ακόμα και ολόκληρη την ημέρα), τον βάλτε στην παρουσία των συνηθισμένων συμπατριωτών του για να τον καθησυχαστούν και να αλλάξουν τις ιδέες του. Τα άλογα είναι αγελάδες, γίνονται ανήσυχοι όταν μένουν μόνοι για πάρα πολύ καιρό, οπότε δεν έχει νόημα να τονίσουμε ένα πουλάρι που έχει μόλις διαχωριστεί από τη μητέρα του, κρατώντας τον μακριά από τους συνηθισμένους συντρόφους του.

3. 
   

   
   Αναμείνετε το πουλάρι να αντιδράσει άσχημα σε ξαφνικό απογαλακτισμό. Φυσικά, κάθε άτομο θα έχει τις δικές του αντιδράσεις: κάποιες πουλάκια θα ηρεμήσουν γρήγορα, αλλά οι περισσότεροι θα αρχίσουν να ψάχνουν τη μητέρα τους και να την καλέσουν για ώρες μόλις καταλάβουν τι είναι λάθος. Μερικά πουλάρια θα είναι πολύ ταραγμένα και θα κάνουν τα πάντα για να προσπαθήσουν να ξεφύγουν για να ενώσουν τη μητέρα τους.
   • Κατά τη στιγμή του διαχωρισμού, το πουλάρι μπορεί να τραυματιστεί εάν βρίσκεται στο λιβάδι ή στο παρακλάδι, επειδή υπάρχουν περισσότερες θέσεις δυνητικά επικίνδυνες για ένα νεαρό ζώο πανικού: πύλες, τάφροι, φράκτες, γούρνες ή σημεία νερού ... Αν πραγματικά δεν όχι η πιθανότητα να αφήσετε το πουλάρι στο στάβλο, όπου οι κίνδυνοι είναι χαμηλότεροι, βεβαιωθείτε τουλάχιστον ότι έχετε εξασφαλίσει τη μέγιστη προ-απομάκρυνση και αφαιρέστε οποιοδήποτε κινούμενο αντικείμενο, όπως ένα κουβά με νερό, για παράδειγμα.

Προοδευτικός απογαλακτισμός

1. 
   

   
   Ποδηλατείτε την φοράδα καθημερινά με την παρουσία του πουλάρι. Αυτή η πρακτική γενικά αποφεύγει μια πολύ αρνητική αντίδραση του πουλάρι στο διαχωρισμό. Λίγες εβδομάδες πριν από τον απογαλακτισμό, αρχίστε να οδηγείτε την φοράδα στο λιβάδι: ο γόνος έχει στη συνέχεια την επιλογή μεταξύ να ακολουθήσει τη μητέρα του ή να μείνει βόσκηση όχι πολύ μακριά. Νομίζει ότι η μητέρα του δεν μπορεί να είναι μαζί του ανά πάσα στιγμή, αλλά αφού δεν είναι ποτέ μακριά, καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς.

2. 
   

   
   Ποδηλατείτε την φοράδα τέσσερις έως έξι εβδομάδες πριν από τον απογαλακτισμό. Κάνοντας τη δουλειά του θαλάσσιου άλλου, σταματά να παράγει γάλα. Ως αποτέλεσμα, αν ο πουλάρι είναι ηλικίας άνω των έξι μηνών, θα τον πιέσει απαλά όλο και πιο συχνά όταν προσπαθεί να θηλάσει. Αυτό φυσικά διευκολύνει τη διαδικασία απογαλακτισμού.
   • Καθώς οδηγείτε την φοράδα, μπορείτε να αποσπάσετε την προσοχή από το πουλάρι με την παρουσία ενός συντρόφου, ο οποίος θα τον εμποδίσει να πανικοβληθεί μόλις η μητέρα του απομακρυνθεί λίγο.

3. 
   

   
   Γνωρίζετε ότι παρά τις προφυλάξεις σας, μερικά πουλάρια θα δυσκολευτούν να δεχτούν τον απογαλακτισμό. Όσο πιο απαλό είναι το πουλάρι είναι έτοιμο για διαχωρισμό, τόσο πιο πιθανό είναι να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο απογαλακτισμού και η πλειοψηφία των νέων αλόγων δεν θα πανικοβληθεί μόλις χάσουν τις μητέρες τους στο οπτικό τους πεδίο. Κανονικά, ακόμη και οι πιο άγχοι αυτοί ηρεμούν γρήγορα και γρήγορα ξεχνούν να ζητήσουν μια τροφή κάθε φορά που θέλουν ένα μικρό πρόχειρο φαγητό.
   • Αλλά μπορεί ακόμα να συμβεί ότι ένα τρίχωμα γίνεται πολύ ταραγμένο και προσπαθεί να αναγκάσει ένα εμπόδιο, να ξεφύγει ή να ξεκινήσει απεγνωσμένα να καλέσει τη μητέρα του.

Μέρος 4 Παρακολουθήστε την εξέλιξη της κοίτης και την υγεία της μητέρας

1. 
   

   
   Ακολουθήστε προσεκτικά την ανάπτυξη του πουλάρι σας. Μετρήστε το πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον απογαλακτισμό και καταγράψτε τις παρατηρήσεις σας σε ένα σημειωματάριο κάθε εβδομάδα. Μπορείτε επίσης να το ζυγίσετε. Εάν δεν διαθέτετε τον κατάλληλο εξοπλισμό για να το κάνετε αυτό, μπορείτε να το μετρήσετε με μια ταινία στο πέρασμα του ιμάντα για να πάρετε μια ιδέα για την αύξηση του σωματικού βάρους. Οι παραγωγοί τροφών για άλογα θα μπορούν να σας παράσχουν πίνακες με τις κανονικές καμπύλες βάρους ενός πουλάρι όπως το δικό σας.
   • Εάν το πουλάρι σας παίρνει πάρα πολύ βάρος, θα πρέπει να μειώσετε το σιτηρέσιο σας. Αλλά αν δεν αναπτυχθεί αρκετά, σκεφτείτε να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο για να βεβαιωθείτε ότι όλα είναι καλά. Η ανάπτυξη είναι ζωτικής σημασίας και, εάν παρεμποδιστεί, το άλογο μπορεί να υποφέρει για τη ζωή.

2. 
   

   
   Εξετάστε καθημερινά τις θηλές της φοράδας για να ελέγξετε ότι δεν υποφέρει από φλεγμονή (μαστίτιδα). Πράγματι, όταν το πρόβατο απογαλακτίζεται, χρειάζεται αρκετός χρόνος για να σταματήσει εντελώς η γάλα να παράγει γάλα. Ένας βάναφος απογαλακτισμός είναι επίσης βάναυσος προς το σώμα της μητέρας! Εάν οι μαστοί γεμίσουν πάρα πολύ γάλα ενώ το πουλάρι δεν είναι πλέον εκεί για να θηλάσει, η φοράδα κινδυνεύει μια βακτηριακή λοίμωξη, μαστίτιδα. Επομένως, είναι σημαντικό να φροντίσετε και την κουνάβια.
   • Τα συμπτώματα της μαστίτιδας είναι αρκετά εύκολο να εντοπιστούν και να αναπτυχθούν γρήγορα: οι μαστοί είναι ζεσμένοι, πρησμένοι και επώδυνοι. Καλέστε αμέσως τον κτηνίατρό σας, αν συνειδητοποιήσετε ότι η κόλπος έχει αυτά τα συμπτώματα.

3. 
   

   
   Μειώστε το σιτηρέσιο για επτά έως δέκα ημέρες μετά την τελευταία ζωοτροφή. Η χαμηλότερη θερμιδική πρόσληψη μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου μόλυνσης από θηλές, επειδή η φοράδα δεν τροφοδοτεί αρκετά τρόφιμα για να παράγει πολύ γάλα.

4. 
   

   
   Εάν η κόρη ακούει την κόρη της, την καλεί, προκαλεί την άνοδό της της προλακτίνης, της ορμόνης που προκαλεί τη γαλουχία. Είναι επομένως σημαντικό να τη κρατάμε αρκετά μακριά από το μικρό της για αυτό που δεν ακούει.