Πώς να θεραπεύσετε τη λευχαιμία

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Υπό χημειοθεραπεία
• Μέρος 2 Εξερεύνηση άλλων τύπων θεραπείας
• Μέρος 3 Διαγνώστε τη λευχαιμία

Η λευχαιμία είναι ένας κοινός τύπος καρκίνου που προσβάλλει τα κύτταρα του αίματος και επηρεάζει τόσο τους ενήλικες όσο και τα παιδιά. Διεξάγονται διάφορες δοκιμές για τον προσδιορισμό του τύπου της λευχαιμίας και της εξέλιξής της, συμπεριλαμβανομένης της βιοψίας του μυελού των οστών, των εξετάσεων αίματος και άλλων εξετάσεων. Η θεραπεία ορίζεται σύμφωνα με τα αποτελέσματα και την ηλικία του ασθενούς.

στάδια

Μέρος 1 Υπό χημειοθεραπεία

1. 
   

   
   Εκτελέστε χημειοθεραπεία από το Η χημειοθεραπεία είναι μια θεραπεία που περιλαμβάνει τη χρήση ορισμένων χημικών ουσιών για τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων. Μία από τις μεθόδους χορήγησης είναι η λήψη δισκίων από τον ασθενή. Παρόλο που η στοματική χημειοθεραπεία μπορεί να φαίνεται λιγότερο αποθαρρυντική, τα φάρμακα κατάποσης περιέχουν πραγματικά τα ίδια δραστικά συστατικά με άλλες μεθόδους χημειοθεραπείας. Πρέπει να ακολουθείτε πολύ προσεκτικά τις οδηγίες που δίνονται από το γιατρό ή το φαρμακοποιό σας.
   • Για παράδειγμα, πολλά από αυτά τα φάρμακα πρέπει να λαμβάνονται σύμφωνα με τα κανονικά προγράμματα που ορίζονται από το γιατρό. Η συγκέντρωση του δραστικού συστατικού στο σώμα πρέπει να παραμείνει σε συγκεκριμένα επίπεδα, τα οποία πρέπει να διατηρήσετε με τακτικό πρόγραμμα. Μπορεί να χρειαστεί να πάρετε το φάρμακο σε φάσεις για να δώσετε στα υγιή κύτταρα την ευκαιρία να αναγεννηθούν.
   • Θα πρέπει επίσης να κρατάτε τα χάπια χημειοθεραπείας ξεχωριστά από τα άλλα φάρμακα που παίρνετε αν χρησιμοποιείτε ένα κουτάκι.
   • Συνήθως, χορηγείται από του στόματος χημειοθεραπεία για τη θεραπεία χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας και το δραστικό συστατικό είναι αναστολέας κινάσης τυροσίνης.

2. 
   

   
   
   
   Μάθετε σχετικά με την ενδοφλέβια χημειοθεραπεία. Αυτή είναι μια άλλη μορφή χημειοθεραπείας που χορηγείται ενδοφλεβίως. Συνήθως χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της πλειοψηφίας των καρκίνων, αν και ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει να συνταγογραφήσει από του στόματος χημειοθεραπεία για μια μορφή χρόνιου καρκίνου.
   • Για να υποβληθείτε σε αυτό το είδος θεραπείας, πρέπει να πάτε στο νοσοκομείο. Οι χημικές ουσίες θα χορηγούνται ενδοφλεβίως και κάθε συνεδρία θα διαρκεί αρκετές ώρες ή ημέρες.
   • Σε κάθε συνεδρία, ένας καθετήρας εισάγεται στο χέρι ή στο χέρι σας. Εναλλακτικά, ένας κεντρικός φλεβικός καθετήρας εμφυτεύεται απευθείας σε μια κύρια φλέβα (σφαγίτιδα, βουβωνική ή μασχαλιαία) ή περιφερειακά μέσω μιας φλέβας στο βραχίονα. Στην τελευταία περίπτωση, ο καθετήρας μπορεί να παραμείνει στη θέση του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μια άλλη επιλογή για μακροχρόνια θεραπεία είναι η εισαγωγή ενός εμφυτεύσιμου καθετήρα θαλάμου, ο οποίος ονομάζεται επίσης Port-a-Cath.

3. 
   

   
   
   
   Εκτελέστε ενδορραχιαία χημειοθεραπεία. Με αυτή τη θεραπεία, τα φάρμακα εγχέονται απευθείας στο χώρο που περιέχει το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, που ονομάζεται επίσης εγκεφαλονωτιαίο υγρό, και όχι στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτή η μορφή θεραπείας συνήθως συνταγογραφείται όταν ο όγκος προσβάλλει το νευρικό σύστημα, επειδή με την παραδοσιακή χημειοθεραπεία είναι αδύνατο να φτάσουμε σε αυτό το μέρος του σώματος.
   • Συνήθως, είναι απαραίτητο να ξαπλώνετε για κάποιο χρονικό διάστημα μετά την ένεση, έτσι ώστε οι χημειοθεραπευτικοί παράγοντες να μπορούν να φτάσουν στην κατάλληλη περιοχή.
   • Ωστόσο, αυτή είναι μια αρκετά σπάνια διαδικασία σε σύγκριση με άλλους τύπους χημειοθεραπείας.

4. 
   

   
   Διαχείριση ανεπιθύμητων ενεργειών. Η χημειοθεραπεία προκαλεί αρκετές δυσάρεστες παρενέργειες, καθώς καταστρέφει ή και καταστρέφει κανονικά κύτταρα, εκτός από τα καρκινικά κύτταρα. Συγκεκριμένα, επηρεάζει αυτά του μυελού των οστών, του γαστρεντερικού σωλήνα, του στόματος και των μαλλιών. Ως αποτέλεσμα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές παρενέργειες που μπορείτε να αντιμετωπίσετε μέσω της παραδοσιακής ιατρικής και της νευροπάθειας.
   • Οι κύριες παρενέργειες είναι: η σεξουαλική δυσλειτουργία, η τριχόπτωση, τα έλκη στο στόμα, η νευρική βλάβη, η ναυτία, η διαταραχή της γεύσης, η αδυναμία ή η καρδιακή βλάβη, το αίσθημα εξάντλησης και η μείωση του αριθμού των κυττάρων του αίματος.
   • Θα πρέπει να κάνετε αλλαγές στον τρόπο ζωής σας, όπως η κατανάλωση νόστιμων φαγητών για να εξουδετερώσετε την αλλαγή της αίσθησης της γεύσης και της άσκησης για την καταπολέμηση της κούρασης.
   • Θα πρέπει επίσης να παίρνετε φάρμακα για την καταπολέμηση της ναυτίας και της λευκοπενίας (μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων), καθώς και συμπληρώματα για την εξάλειψη των καρδιοτοξινών.
   • Για την τριχόπτωση, τη σεξουαλική δυσλειτουργία και τη βλάβη των νεύρων, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα πρόγραμμα με το naturopath και τον θεραπευτή σας για να διαχειριστείτε τις συναισθηματικές και φυσικές συνέπειες αυτών των παρενεργειών.
   • Η στοματική χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να προκαλέσει σύνδρομο χέρι-ποδιού, προκαλώντας πόνο και πρήξιμο στα χέρια και τα πόδια. Εάν εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα, ο γιατρός μπορεί να προσαρμόσει τη δοσολογία για να μειώσει τα αποτελέσματα.
5. Κατανοήστε τα στάδια μιας τυπικής θεραπείας για τη λευχαιμία. Η ασθένεια αυτή αντιμετωπίζεται συνήθως σε τρεις φάσεις: την φάση επαγωγής, τη φάση ενοποίησης και τη φάση συντήρησης. Κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης, οι γιατροί επικεντρώνονται στην ύφεση του καρκίνου, στη χημειοθεραπεία ή σε άλλες θεραπείες. Μπορεί να διαρκέσει έναν ή περισσότερους μήνες. Η δεύτερη φάση είναι λίγο πιο έντονη και συνήθως διαρκεί ένας έως δύο μήνες. Αυτό συνεπάγεται ακόμη περισσότερη χημειοθεραπεία και ο στόχος είναι να μειωθεί ο αριθμός των λευχαιμικών κυττάρων που εξακολουθούν να υπάρχουν στο σώμα. Εάν ο καρκίνος έχει υποχωρήσει μετά από αυτές τις δύο φάσεις, θα προχωρήσετε στο τρίτο στάδιο, τη φάση συντήρησης.Μπορεί να διαρκέσει από δύο έως τρία χρόνια και μπορεί να χρειαστεί να λαμβάνετε φάρμακα από το στόμα καθημερινά και να κάνετε πιο έντονες συνεδρίες.

Μέρος 2 Εξερεύνηση άλλων τύπων θεραπείας

1. 
   

   
   Μάθετε για την ακτινοθεραπεία. Αυτός ο τύπος θεραπείας χρησιμοποιεί ακτίνες Χ ή άλλα μέσα για την ακτινοβόληση του σώματος με σκοπό τη θανάτωση των καρκινικών κυττάρων. Η ακτινοβολία μπορεί να επικεντρωθεί μόνο σε έναν συγκεκριμένο χώρο ή σε ολόκληρο το σώμα.
   • Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορεί να ποικίλουν σημαντικά, συμπεριλαμβανομένης της αίσθησης κουρασμένων, προβλημάτων στομάχου ή ερεθισμού του δέρματος. Επιπλέον, μπορεί να εμφανιστούν λοιμώξεις.
   • Η σοβαρότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών εξαρτάται από τη διάρκεια και τη συχνότητα της θεραπείας και την ένταση της ακτινοβολίας.

2. 
   

   
   Μάθετε σχετικά με τη στοχευμένη θεραπεία. Αυτή η θεραπεία χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες. Έχει το πλεονέκτημα ότι στοχεύει συγκεκριμένα τα νοσούντα κύτταρα και συνεπώς τη διαχείριση του όγκου. Στοχευμένες αντικαρκινικές θεραπείες συχνά συνταγογραφούνται στην περίπτωση της χρόνιας λευχαιμίας, όπως η χρόνια μυελογενής λευχαιμία.
   • Όπως η χημειοθεραπεία, αυτή η θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε αρκετές παρενέργειες, οι σημαντικότερες από τις οποίες είναι η αίσθηση της εξάντλησης και ο αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης.
   • Μπορεί επίσης να έχετε πυρετό, εξανθήματα, πονοκεφάλους, ναυτία ή δύσπνοια.

3. 
   

   
   Μάθετε για τη βιολογική θεραπεία. Αυτή η μορφή θεραπείας χρησιμοποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς του οργανισμού για την καταπολέμηση της νόσου. Θεωρητικά, το σώμα είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα καρκινικά κύτταρα ως μη φυσιολογικά, επιβλαβή και προσπαθεί να τα καταστρέψει. Ωστόσο, αν έχετε καρκίνο, αυτός ο μηχανισμός δεν θα λειτουργήσει πια. Για παράδειγμα, τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να βρουν έναν τρόπο να κρύψουν από το ανοσοποιητικό σύστημα ή να τα βλάψουν εν μέρει. Η βιολογική θεραπεία επιτρέπει στο ανοσοποιητικό σύστημα να προσβάλει τα καρκινικά κύτταρα όπως θα έπρεπε.
   • Μια μορφή βιολογικής θεραπείας είναι να χρησιμοποιήσετε μια χημική ουσία ή ένα φάρμακο για να πείτε στο ανοσοποιητικό σύστημα τι πρέπει να κάνετε.
   • Μια άλλη μορφή βιολογικής θεραπείας περιλαμβάνει την αφαίρεση ορισμένων ανοσοκυττάρων από τον ασθενή και τη διδασκαλία τους στο εργαστήριο για την ταυτοποίηση των κυττάρων όγκου για αποβολή. Μετά από αυτό επανεισάγονται στο σώμα για να προσπαθήσουν να καταστρέψουν τα καρκινικά κύτταρα.
   • Μια τρίτη επιλογή είναι να εξαναγκάσουν τα καρκινικά κύτταρα να αποκαλυφθούν στο ανοσοποιητικό σύστημα. Ειδικότερα, εάν τα κύτταρα όγκου χρησιμοποιούν ορισμένα σήματα για να κρύψουν ενεργοποιώντας ή απενεργοποιώντας τα, η θεραπεία τροποποιεί αυτά τα σήματα έτσι ώστε το σύστημα να μπορεί να τα αναγνωρίσει.
   • Ωστόσο, οι περισσότερες βιολογικές θεραπείες είναι ακόμα πειραματικές, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να προσφέρετε εθελοντικά μια κλινική δοκιμή για να λάβετε φροντίδα. Συμβουλευτείτε τον ογκολόγο σας σχετικά με αυτές τις εξετάσεις ή αναζητήστε μεγαλύτερα νοσοκομεία για να μάθετε αν διεξάγουν τέτοιες έρευνες.

4. 
   

   
   Εξετάστε τη μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή θεραπείας, η οποία χρησιμοποιείται συνήθως μετά από χημειοθεραπεία και μετά από ακτινοθεραπεία για την καταστροφή του μυελού των οστών που έχει προσβληθεί από την ασθένεια. Τα βλαστοκύτταρα μπορούν να ληφθούν από το αίμα που κυκλοφορεί στο σώμα σας και μερικές φορές μπορεί να ληφθεί από έναν δότη. Τα βλαστικά κύτταρα προάγουν την αναδόμηση και την αναγέννηση του μυελού των οστών.
   • Εάν η θεραπεία σας περιλαμβάνει τη χρήση των δικών σας βλαστοκυττάρων (αυτόλογη μεταμόσχευση αιματοποιητικών αρχέγονων κυττάρων), αυτά συλλέγονται και αποθηκεύονται πριν από τη χημειοθεραπεία. Εάν τα βλαστοκύτταρα προέρχονται από άλλον ασθενή (μεταμόσχευση αλλογενούς αιματοποιητικού στελέχους), πρέπει πρώτα να υποβληθούν σε δοκιμές για να εξασφαλιστεί συμβατότητα.
   • Μόλις ολοκληρωθεί η μεταμόσχευση, χρειάζεται μια περίοδος ανάρρωσης, συνήθως σε λίγους μήνες, και τα δυσάρεστα αποτελέσματα περιλαμβάνουν τον πόνο των οστών, καθώς και τη νευρωνική βλάβη, η οποία μπορεί να προκαλέσει μούδιασμα. Άλλες επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν περιλαμβάνουν ασθένεια μοσχεύματος κατά ξενιστή (GVHD), καρδιακές παθήσεις, μολύνσεις και δευτερογενείς καρκίνους. Θα πρέπει να μιλήσετε στον γιατρό σας για το πώς να διαχειριστείτε τον πόνο και να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης άλλων ασθενειών.
   • Η αλλογενής μεταμόσχευση μυελού των οστών είναι παρόμοια με τη μεταμόσχευση αιματοποιητικών βλαστικών κυττάρων, αλλά τώρα είναι πολύ συχνήhttp://www.institutpaolicalmettes.fr/linstitut/actualites/actualite/article/la-greffe-de-moelle-osseuse-la-premiere-des-immunotherapies/.
5. Εξετάστε τις νέες θεραπείες. Μια νέα μορφή θεραπείας που θα μπορούσε να είναι πολύ ελπιδοφόρα είναι η θεραπεία με μετάλλαξη FLT3. Αν μόλις έχετε διαγνωστεί με καρκίνο, μπορείτε να ζητήσετε από το γιατρό σας τη γονιδιακή θεραπεία.

6. 
   

   
   Πάρτε μέρος σε μια κλινική δοκιμή. Οι κλινικές δοκιμές μερικές φορές συνιστώνται έντονα όταν άλλοι τύποι θεραπειών δεν θεραπεύουν τον καρκίνο. Πριν από τη συμμετοχή σε μια κλινική δοκιμή, οι ασθενείς πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια, όπως κάποιου είδους λευχαιμία ή σχετικά υγιή. Ρωτήστε το γιατρό σας σχετικά με τις κλινικές δοκιμές. Επισκεφθείτε τον ιστότοπο των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων και των Περιφερειακών Κέντρων Καρκίνου (CRLCC).

Μέρος 3 Διαγνώστε τη λευχαιμία

1. 
   

   
   Προσδιορίστε τα συμπτώματα. Ένα από τα κύρια συμπτώματα της λευχαιμίας είναι η αιμορραγία ή ο μώλωπος, καθώς η κατάσταση αυτή εμποδίζει την ικανότητα του σώματος να πήξει το αίμα. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο στομάχι, ανεξήγητο πυρετό, συνεχή κόπωση και πόνο στις αρθρώσεις ή στα οστά.
   • Άλλα συμπτώματα μπορεί επίσης να εμφανιστούν, όπως φλεγμονή των λεμφαδένων, μεγέθυνση της σπλήνας ή του ήπατος και απώλεια βάρους.
   • Μπορεί να έχετε νυχτερινές εφιδρώσεις, να αναπτύξετε πιο συχνές λοιμώξεις, πετέχειες (μικρές κόκκινες κηλίδες στο δέρμα).

2. 
   

   
   Συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Εάν έχετε πολλά από αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να δείτε έναν γιατρό. Ωστόσο, πολλά από αυτά τα σημεία μπορεί επίσης να υποδεικνύουν άλλες ασθένειες, μερικές από τις οποίες είναι πολύ λιγότερο σοβαρές. Μην υποθέσετε αμέσως ότι έχετε λευχαιμία εάν έχετε δύο ή τρία από αυτά τα συμπτώματα.
   • Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι έχετε λευχαιμία, θα επιθεωρήσει τους λεμφαδένες και το στομάχι.
   • Θα πραγματοποιήσει πιθανώς μια πλήρης αιματολογική εξέταση για να αξιολογήσει τις συγκεντρώσεις των συνιστωσών στοιχείων του αίματος (ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια και θρομβοκύτταρα).
   • Εάν οι εξετάσεις αποκαλύψουν ότι υπάρχει πιθανότητα λευχαιμίας, ο γιατρός σας μπορεί να σας υποβληθεί σε άλλες εξετάσεις, όπως βιοψία, ραχειογένεση (δειγματοληψία εγκεφαλονωτιαίου υγρού), ακτινογραφία, απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI), υπολογιστική τομογραφία ή υπερηχογραφία. .

3. 
   

   
   Μάθετε περισσότερα σχετικά με τους κύριους τύπους λευχαιμίας. Οι πιο κοινές μορφές είναι η μυελοειδής λευχαιμία και η λεμφοκυτταρική λευχαιμία, που μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Ως εκ τούτου, οι τέσσερις κύριες διαγνώσεις είναι η οξεία λεμφοκυτταρική λευχαιμία, η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία, η οξεία μυελογενής λευχαιμία και το χρόνιο μυελοειδές.
   • Η χρόνια λευχαιμία δεν προχωρεί τόσο γρήγορα όσο η οξεία λευχαιμία. Στην τελευταία περίπτωση, ο καρκίνος προσβάλλει τα νέα κύτταρα. Για το λόγο αυτό, η οξεία λευχαιμία είναι πιο επιθετική.
   • Οι όροι "μυελοειδές" και "λεμφοειδές" υποδεικνύουν τον τύπο των κυττάρων που επηρεάζονται.

4. 
   

   
   Αναμείνετε να συνεργαστείτε με μια ομάδα γιατρών. Μόλις διαγνωστεί, θα πρέπει να συνεργαστείτε ενεργά με τους γιατρούς και τους ειδικούς που σας ενδιαφέρουν, συμπεριλαμβανομένου ενός ογκολόγου (καρκίνος γιατρός), ενός παθολόγου (ειδικός στις ασθένειες των ιστών) και ενός αιματολόγου (ειδικός σε ασθένειες). αίμα). Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο να συμβουλευτείτε έναν ψυχολόγο, έναν διατροφολόγο και έναν εξειδικευμένο νοσηλευτή. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε με ένα naturopath, ο οποίος μπορεί να συστήσει εναλλακτικές θεραπείες για την ανακούφιση παρενεργειών όπως η ναυτία.

5. 
   

   
   Προετοιμαστείτε για προκαταρκτικές εξετάσεις. Είναι απαραίτητες για να καθορίσουν τη σοβαρότητα και τον τύπο της λευχαιμίας που έχετε, αλλά χρησιμοποιούνται επίσης για να κατανοήσουν τη γενική υγεία σας. Επειδή πολλές μορφές θεραπείας για τη λευχαιμία είναι επιθετικές, πρέπει να είστε σε καλή υγεία για να μπορέσετε να υποβληθείτε σε αυτές τις εξετάσεις. Αν δεν είστε σε καλή κατάσταση, ο γιατρός σας θα πρέπει να εξετάσει ένα άλλο είδος θεραπείας.
   • Πιθανώς, θα έχετε εξετάσεις αίματος για να αξιολογήσετε αν τα νεφρά σας και το ήπαρ σας μπορούν να αντέξουν στη χημειοθεραπεία.
   • Στην αρχή της θεραπείας σας, θα πρέπει επίσης να υποβληθείτε σε σκηνογραφική εξέταση.