Πώς να θεραπεύσει ένα τσίμπημα σκορπιού

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Πάρτε ένα ιατρικό
• Μέρος 2 Αντιμετωπίστε το δάγκωμα στο σπίτι
• Μέρος 3 Προσδιορίστε τον σκορπιό

Υπάρχουν πάνω από 1.500 είδη σκορπιών στον κόσμο, εκ των οποίων μόνο 25 είναι αρκετά δηλητηριώδη ώστε να είναι επικίνδυνα για έναν ενήλικα άνθρωπο. Ωστόσο, οποιοδήποτε τσίμπημα σκορπιού μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση, η οποία μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη από μόνη της. Αν έχετε κατορθώσει να εντοπίσετε τα είδη που σας τράβηξαν και γνωρίζετε ότι δεν είναι επικίνδυνο, θεραπεύστε το δάγκωμα και ετοιμαστείτε να ζητήσετε βοήθεια εάν εμφανιστούν συμπτώματα, εκτός από πόνο και οίδημα.

στάδια

Μέρος 1 Πάρτε ένα ιατρικό

1. 
   

   
   Ζητήστε βοήθεια εάν είναι απαραίτητο. Αν το θύμα βιώνει συμπτώματα εκτός από πόνο και μέτριο πρήξιμο στο τσίμπημα, ζητήστε βοήθεια. Θα πρέπει επίσης να ζητήσετε βοήθεια αν συνειδητοποιήσετε ότι πρόκειται για επικίνδυνο είδος σκορπιού για τον άνθρωπο ή αν το θύμα είναι παιδί, ηλικιωμένο άτομο ή άτομο με αδύναμη καρδιά ή πνεύμονες.
   • Στη Γαλλία, καλέστε 15, στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, καλέστε το 112.

2. 
   

   
   Καλέστε το κέντρο ελέγχου δηλητηριάσεων για συμβουλές. Αν δεν χρειάζεστε επειγόντως ιατρική βοήθεια, καλέστε το κέντρο ελέγχου δηλητηριάσεων. Περιγράψτε τα συμπτώματα και ζητήστε έναν εμπειρογνώμονα. Αν δεν μπορείτε να βρείτε τον αριθμό αυτής της γραμμής στην παρακάτω λίστα, αναζητήστε την online. Αν δεν βρείτε αριθμό για τη χώρα στην οποία βρίσκεστε, επιλέξτε έναν αριθμό που συνδέεται με μια περιοχή κοντά σας.
   • Στη Γαλλία, ο αριθμός κλήσης είναι 01 40 05 48 48 ή μπορείτε να μεταβείτε σε αυτόν τον ιστότοπο για να βρείτε το πλησιέστερο κέντρο υποδοχής από όπου βρίσκεστε.
   • Εκτός της Γαλλίας, μπορείτε να αναγνωρίσετε τοξικολογικά κέντρα χρησιμοποιώντας τη βάση δεδομένων της ΠΟΥ.

3. 
   

   
   
   
   Στο τηλέφωνο, περιγράψτε το θύμα. Η ηλικία, το μέγεθος και το βάρος (κατά προσέγγιση) του θύματος είναι πολύ χρήσιμες πληροφορίες για το ιατρικό προσωπικό όταν χρειάζεται να αξιολογήσουν τον κίνδυνο και να υποστηρίξουν τη θεραπεία. Αν το θύμα είναι αλλεργικό ή έχει υποστεί ιατρικές επιπλοκές στο παρελθόν, ειδικά σε σχέση με τα τσιμπήματα ζώων ή τα φάρμακα, μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες με το άτομο επαφής σας στη γραμμή ελέγχου δηλητηριάσεων.
   • Συμπληρώστε επίσης την ακριβή ώρα και, ει δυνατόν, πού προέκυψε το δάγκωμα. Αν δεν είστε σίγουροι, πείτε έτσι και δώστε την ώρα που παρατηρήθηκε το τσίμπημα.

4. 
   

   
   Περιγράψτε τον σκορπιό στο ιατρικό προσωπικό μέσω του τηλεφώνου. Οι "κλασικές" καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ενδέχεται να μην είναι σε θέση να σας συμβουλεύσουν μέσω τηλεφώνου, αλλά ένα τοξικολογικό κέντρο θα πρέπει να σας ζητήσει μια περιγραφή του σκορπιού. Διαβάστε το τμήμα ταυτοποίησης του σκορπιού για να μάθετε πώς να ανιχνεύετε τα σημάδια κινδύνου και να μάθετε πώς να πιάσετε τον σκορπιό εάν είναι ακόμα γύρω.

5. 
   

   
   
   
   Βρείτε ένα άτομο που θα παρακολουθήσει το θύμα και θα τον φέρει στο νοσοκομείο εάν αυτό είναι απαραίτητο. Το δηλητήριο του σκορπιού μπορεί να παραλύσει τους μυς, οπότε το θύμα μπορεί να μην μπορεί να περπατήσει ή να οδηγήσει. Βρείτε λοιπόν κάποιον με αυτοκίνητο ή άλλο μέσο μεταφοράς που μπορεί να φέρει το άτομο στο νοσοκομείο, σε περίπτωση που ένα ασθενοφόρο δεν μπορεί να έρθει. Για 24 ώρες, είναι σημαντικό να μην αφήσετε το θύμα μόνο του. Συνεχίστε για μια άλλη εβδομάδα, σε περίπτωση εμφάνισης πιο σοβαρών συμπτωμάτων.

Μέρος 2 Αντιμετωπίστε το δάγκωμα στο σπίτι

1. 
   

   
   Να είστε προσεκτικοί σε σοβαρά συμπτώματα. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες του τσιμπήματος, τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι άνθρωποι με εύθραυστες καρδιές ή πνεύμονες πρέπει να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια εάν δαγκωθούν από σκορπιό. Τούτου λεχθέντος, τα περισσότερα κόπρανα σκορπιού μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι, αν και για τους πιο δηλητηριώδεις σκορπιούς, απαιτείται ιατρική περίθαλψη. Ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν συμβεί κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα.
   • Έμετος, υπερβολική εφίδρωση, υπερβολικό άλγημα ή αφρός στο στόμα.
   • Η ακούσια χαλάρωση των κοπράνων ή η ακράτεια.
   • Έντονοι μύες που τεντώνουν και χαλαρώνουν στο κεφάλι, το λαιμό και τα μάτια, δυσκολία στο περπάτημα.
   • Ένας επιταχυνόμενος ή ανώμαλος καρδιακός παλμός.
   • Δυσκολία στην αναπνοή, κατάποση, ομιλία και αίσθηση.
   • Υπερβολική διόγκωση, αποτέλεσμα αλλεργικής αντίδρασης.

2. 
   

   
   Βρείτε το δάγκωμα. Ένα τσίμπημα του σκορπιού δεν είναι απαραιτήτως. Τούτου λεχθέντος, έχει την επίδραση ενός ισχυρού πόνου ή μιας αίσθησης καψίματος κατά τη στιγμή της δάγκωμα, με τότε μια αίσθηση παρόμοια με την ύπαρξη μυρμήγκια γύρω από το δάγκωμα, με μερικές φορές μια ισχυρή αδιαθεσία.

3. 
   

   
   Καθαρίστε την περιοχή γύρω από τον τραυματισμό με σαπουνόνερο. Αφαιρέστε τυχόν ιστό γύρω από την περιοχή και καθαρίστε την απαλά. Αυτό θα βοηθήσει στην απομάκρυνση τυχόν εναπομείναντος δηλητηρίου και θα περιορίσει τον κίνδυνο μόλυνσης.

4. 
   

   
   Κρατήστε την περιοχή του τραυματισμού κάτω από την καρδιά. Σε αντίθεση με άλλα τραύματα, τα κτυπήματα σκορπιού δεν πρέπει ποτέ να τοποθετηθούν πάνω στην καρδιά, καθώς αυτό θα βοηθήσει το δηλητήριο να εξαπλωθεί μέσα από το σώμα του θύματος. Βεβαιωθείτε ότι το δάγκωμα παραμένει κάτω από το επίπεδο της καρδιάς και πείτε στο θύμα να μην κινηθεί πάρα πολύ, καθώς αυτό θα επιταχύνει τον καρδιακό του ρυθμό και, συνεπώς, τη διανομή δηλητηρίου στο σώμα.

5. 
   

   
   Εξοικονομήστε το θύμα. Αν είναι πολύ ανήσυχος ή ενθουσιασμένος, ο καρδιακός ρυθμός θα επιταχύνει, πράγμα που θα κάνει την απορρόφηση του δηλητηρίου από το σώμα γρηγορότερα. Επιβεβαιώστε το θύμα και αποτρέψτε, αν είναι δυνατόν, από τη μετακίνηση. Υπενθυμίστε του ότι η μεγάλη πλειοψηφία των δαγκωμάτων του σκορπιού δεν έχει διαρκές αντίκτυπο στο θύμα.

6. 
   

   
   Βάλτε κρύο στην περιοχή του δαγκώματος. Αυτό θα βοηθήσει να επιβραδύνει την εξέλιξη του δηλητηρίου, να μειώσει το πρήξιμο και να μειώσει τον πόνο. Τοποθετήστε την τσάντα πάγου ή το ψυγείο για 10 έως 15 λεπτά στο τσίμπημα, με διαλείμματα της ίδιας διάρκειας μεταξύ κάθε εφαρμογής. Θα λειτουργήσει καλύτερα μέσα σε δύο ώρες μετά το τσίμπημα.
   • Εάν το θύμα έχει πρόβλημα με την κυκλοφορία του αίματος, αντί να εφαρμόζει περιόδους 5 λεπτών.

7. 
   

   
   Πάρτε τα βασικά παυσίπονα για να ελαφρύνετε τον πόνο. Για παράδειγμα, χρησιμοποιήστε libuprofen, ασπιρίνη ή παρακεταμόλη για να ανακουφίσετε την ταλαιπωρία και τον πόνο. Ακολουθήστε τις οδηγίες στις οδηγίες. Μην χρησιμοποιείτε παυσίπονα επειδή μπορεί να σταματήσουν την αναπνοή. Εάν ο πόνος είναι πολύ έντονος, ζητήστε βοήθεια.

8. 
   

   
   Εφαρμόστε πρώτες βοήθειες στο θύμα, εάν είναι απαραίτητο. Η απώλεια συνείδησης ή οι σοβαρές σπασμοί είναι σπάνια συμπτώματα, αλλά εάν εμφανιστούν, καλέστε αμέσως ένα ασθενοφόρο. Μάθετε τις βασικές πρώτες βοήθειες και τις εφαρμόζετε αμέσως στο θύμα, εάν έχετε οποιοδήποτε λόγο να πιστεύετε ότι η καρδιά του έχει σταματήσει να χτυπάει.

9. 
   

   
   Ελέγξτε με έναν γιατρό. Ακόμα κι αν αισθάνεστε ότι έχετε θεραπευτεί με τη δική σας θεραπεία, συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν γιατρό ή άλλο ιατρικό προσωπικό. Για να αποφύγετε τη μόλυνση και άλλες πιθανές επιπλοκές, μπορεί να σας συμβουλεύσει να πάρετε έναν αναβολικό εμβολιασμό κατά του τετάνου, μυοχαλαρωτικά ή αντιβιοτικά. Η αυτοδεσμευτική χρήση με αυτά τα φάρμακα αποθαρρύνεται έντονα.

Μέρος 3 Προσδιορίστε τον σκορπιό

1. 
   

   
   Ζητήστε ιατρική βοήθεια εάν έχετε σοβαρά συμπτώματα. Παρόλο που η πλειοψηφία των τσιμπήματα του σκορπιού δεν είναι επικίνδυνη για τους ενήλικες, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί σε συμπτώματα που υποδηλώνουν σοβαρό κίνδυνο για την υγεία σας. Εάν κάποιο από τα παρακάτω περιγράφει το θύμα ή τα συμπτώματά του, ζητήστε ιατρική βοήθεια πριν προσπαθήσετε να προσδιορίσετε τα είδη σκορπιού.
   • Αν το θύμα είναι παιδί, παιδί, ανώτερος ή κάποιος με αδύναμη καρδιά ή πνεύμονες, θα πρέπει πάντα να ζητάτε ιατρική βοήθεια για σκορπισμούς σκορπιού.
   • Έμετος, υπερβολική εφίδρωση, υπερβολικό άλγημα ή αφρός στο στόμα.
   • Μη σκόπιμη χαλάρωση σκαμνιού ή ούρων.
   • Έντονοι μύες που τεντώνουν και χαλαρώνουν στο κεφάλι, το λαιμό και τα μάτια, δυσκολία στο περπάτημα.
   • Ένας επιταχυνόμενος ή ανώμαλος καρδιακός παλμός.
   • Δυσκολία στην αναπνοή, κατάποση, ομιλία και αίσθηση.
   • Υπερβολική διόγκωση, αποτέλεσμα αλλεργικής αντίδρασης.

2. 
   

   
   Κοιτάξτε να πιάσετε τον σκορπιό μόνο αν το κάνετε με ασφάλεια. Ο εντοπισμός των ειδών σκορπιού θα σας επιτρέψει να προσδιορίσετε αν το θύμα χρειάζεται θεραπεία και, στην περίπτωση δηλητηριωδών ειδών, θα επιτρέψει στους επαγγελματίες να παρέχουν την κατάλληλη θεραπεία για την κατάσταση. Εάν έχετε ένα μεγαλύτερο γυάλινο δοχείο από τον σκορπιό (μισό λίτρο ή λίτρο κάνει το κανονικό πράγμα), προσπαθήστε να παγιδεύσετε τον σκορπιό. Πράγματι, έχοντας τον ζωντανό σκορπιό στο χέρι, η ταυτοποίηση του είδους του θα είναι πολύ πιο εύκολη. Τούτου λεχθέντος, εάν δεν βλέπετε τον σκορπιό ή δεν έχετε κατάλληλο δοχείο, παραιτηθεί αυτό το βήμα.
   • Βρείτε ένα δοχείο από γυαλί, αρκετά μεγάλο για να κρατάτε τον σκορπιό και αρκετά υψηλό για να προστατέψετε τα χέρια σας από την ουρά του σκορπιού, αν χυθεί το δοχείο. Εάν έχετε αρκετούς γάντζους (τουλάχιστον 25 cm), χρησιμοποιήστε τις.
   • Πιάστε τον σκορπιό χρησιμοποιώντας το δοχείο και τα πινέζες. Γυρίστε το δοχείο πάνω και τοποθετήστε το στο σκορπιό, για να τον φυλακίσετε. Εάν έχετε μακριές μύτες, μπορείτε επίσης να πιάσετε τον σκορπιό και να το τοποθετήσετε στο δοχείο.
   • Κλείστε το δοχείο. Εάν το δοχείο είναι γυρισμένο ανάποδα, σύρετε ένα αρκετά βαρύ χαρτόνι κάτω από τον σκορπιό, στη συνέχεια γυρίστε το δοχείο ανάποδα και κρατήστε το φύλλο χαρτονιού πάνω από το άνοιγμα του δοχείου. Κλείστε το δοχείο με το καπάκι του ή βάλτε ένα βαρύ βιβλίο στο άνοιγμα.

3. 
   

   
   Πάρτε μια φωτογραφία του σκορπιού, αν δεν μπορείτε να το πιάσετε. Εάν δεν έχετε ό, τι χρειάζεται για να πιάσετε τον σκορπιό, καλό θα ήταν να τραβήξετε μια φωτογραφία του. Αν είναι δυνατόν, λάβετε αρκετές φωτογραφίες από διαφορετικές γωνίες. Η κατοχή φωτογραφιών θα σας επιτρέψει να έχετε όλες τις λεπτομέρειες του εγγεγραμμένου σκορπιού, κάτι που θα μπορούσατε να ξεχάσετε διαφορετικά. Εάν χρειάζεστε ειδικευμένη ιατρική βοήθεια, η φωτογραφία θα επιτρέψει επίσης στους επαγγελματίες να αναγνωρίσουν τα είδη του σκορπιού γρηγορότερα.

4. 
   

   
   Ας υποθέσουμε ότι ένας σκορπιός με μια μεγάλη ουρά μπορεί να είναι επικίνδυνος. Οι σκορπιές που έχουν μια μεγάλη ουρά είναι συχνά πιο επικίνδυνες από τους σκορπιούς που έχουν μια λεπτότερη ουρά. Ακόμα κι αν είναι ακόμα χρήσιμο, για να εντοπίσετε το είδος του σκορπιού, να φωτογραφίσετε το ζώο, πρέπει πάντα να ζητήσετε ιατρική βοήθεια, ακόμη και αν δεν έχετε σοβαρά συμπτώματα, ειδικά εάν βρίσκεστε στην Αφρική, την Ινδία ή την Αμερική.
   • Αν μπορούσατε να δείτε τα νύχια, μπορείτε επίσης να κάνετε μια εκτίμηση των κινδύνων: μεγάλα, ισχυρά νύχια σημαίνουν ότι ο σκορπιός προτιμά να χρησιμοποιεί τα νύχια του για την υπεράσπισή του και όχι για το δηλητήριό του. Δεν λειτουργεί 100%, αλλά εξακολουθεί να είναι σημαντική η ενημέρωση για το ιατρικό προσωπικό.

5. 
   

   
   Προσδιορίστε επικίνδυνους σκορπιούς στη Γαλλία και τη Νότια Ευρώπη. Εάν βρίσκεστε στη Γαλλία ή στη Μεσόγειο, αναζητήστε εικόνες του σκορπιού Euscorpius germans στο διαδίκτυο και να τα συγκρίνετε με το σκορπιό που σας έπεσε. Αυτοί οι σκορπιές δεν είναι αναγκαστικά επικίνδυνοι για τον άνθρωπο, αλλά σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης, αναζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια.
   • Εάν είστε βόρεια της γραμμής Bordeaux-Clermont-Lyon, οι κίνδυνοι ενός σκορπιού που τσιμπούν στη Γαλλία είναι ελάχιστοι. Αν πάρετε τα δάγκειά σας από άλλα είδη σκορπιών, θα πρέπει ακόμα να θεραπεύσετε το τσίμπημα όπως συνιστάται παραπάνω και να προετοιμαστείτε για να δείτε έναν γιατρό αν έχετε αλλεργικές αντιδράσεις ή άλλα σοβαρά συμπτώματα.

6. 
   

   
   Προσδιορίστε τα επικίνδυνα είδη σκορπιού στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Ο Θανάτος Σκορπιός Ο Σκορπιός, γνωστός και ως Ισραηλινή Έρημος Σκορπιός, μπορεί να φθάσει σε μέγεθος 11,5 εκ. Και διατίθεται σε ποικιλία χρωμάτων και μεγεθών. Το τσίμπημα αυτού του σκορπιού μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ή πνευμονική ανακοπή. Στην περίπτωση του τσίμπημα αυτού του σκορπιού, είναι επομένως απαραίτητο, αν ο σκορπιός είναι μικρότερος από ένα χέρι ενήλικα, αναζητήστε αμέσως φροντίδα από έναν ιατρικό επαγγελματία.
   • Όπως ήδη αναφέρθηκε, οι σκορπιές με μεγάλη ακρίβεια μπορεί να είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι και οι σκορπιόνες αυτού του τύπου είναι λεγεώνα σε αυτές τις περιοχές.
   • Τα μη αναγνωρισμένα είδη με μικρές ουρές είναι γενικά λιγότερο επικίνδυνα, αλλά λόγω της μεγάλης πυκνότητας των σκορπιών στην Αφρική, δεν έχουν μελετηθεί πλήρως όλα τα είδη, οπότε να είστε διατεθειμένοι να ζητήσετε ιατρική βοήθεια σε όλες τις περιπτώσεις όπου άλλες συμπτώματα ότι ο πόνος και το πρήξιμο της περιοχής της δάγκωμα σημειώνονται.

7. 
   

   
   Προσδιορίστε επικίνδυνους σκορπιούς στην Αμερική. Οι περισσότεροι σκορπιών σε αυτό το μέρος του κόσμου δεν είναι επικίνδυνες, αλλά υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η διακόσμηση του σκορπιού της Αριζόνα είναι η πιο επικίνδυνη. Στη Βραζιλία, ο πιο επικίνδυνος σκορπιός είναι ο κίτρινος σκορπιός της Βραζιλίας, ο οποίος όπως οι περισσότεροι πραγματικά επικίνδυνοι σκορπιών τείνουν να έχουν μια αρκετά μεγάλη ουρά.

8. 
   

   
   Προσδιορίστε επικίνδυνα είδη σε άλλα μέρη του κόσμου. Υπάρχουν μερικά άλλα είδη σκορπιών που μπορούν να προκαλέσουν θάνατο ή σοβαρή βλάβη στο σώμα του θύματος, αλλά επειδή δεν έχουν ταυτοποιηθεί και ταξινομηθεί όλα τα είδη, είναι πάντα καλύτερο να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια εάν εμφανιστούν συμπτώματα εκτός από τον πόνο. και σημειώνεται πρήξιμο της περιοχής της δαγκώματος.
   • Τα δαγκώματα μικρών κόκκινων ή πορτοκαλιών σκορπιών στην Ινδία, το Νεπάλ και το Πακιστάν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ιατρικά το συντομότερο δυνατό. Αυτά τα μικρά σκορπιόνια μπορούν πράγματι να είναι κόκκινα σκορπιόνια από την Ινδία.
   • Ο κίνδυνος θανάτου ή σοβαρού τραυματισμού σε έναν ενήλικα λόγω δαγκωμάτων του σκορπιού είναι χαμηλός στην Ευρώπη και την Ωκεανία. Ωστόσο, η προσπάθεια προσδιορισμού του σκορπιού παραμένει μια καλή ιδέα αν προκύψουν σοβαρά συμπτώματα, επειδή το είδος του σκορπιού που προκαλεί το δάγκωμα είναι χρήσιμη πληροφορία για το ιατρικό προσωπικό.