Πώς να μιλήσετε με βρετανική προφορά

Περιεχόμενο

• στάδια

Οι πινελιές της Αγγλίας, της Σκωτίας, της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ουαλίας είναι διαφορετικοί και με λίγη εκπαίδευση μπορείτε να αρχίσετε να μιλάτε με ένα και να ακούσετε σαν ένα Brit. Με τόνους έρχονται επίσης ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να αναπαραχθούν για να δώσουν ένα ειλικρινές αποτέλεσμα. Τα παρακάτω ισχύουν για την αγγλική γλώσσα της βασίλισσας ή για την αποκαλούμενη "λαμβανόμενη προφορά", είναι ένας τρόπος μιλώντας που σήμερα δεν υπάρχει υπερβολικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αντιπροσωπεύει στερεότυπη έμφαση που οι αλλοδαποί φαντάζονται τα αγγλικά.

στάδια

1. 
   

   
   Ξεκινήστε με το "r". Καταλάβετε ότι οι περισσότεροι Βρετανοί δεν κυλούν το "r" (εκτός της Σκωτίας, της Northumbria, της Βόρειας Ιρλανδίας και ορισμένων περιοχών του Lancashire), αλλά όχι όλες οι βρετανικές προφορές είναι οι ίδιες. Υπάρχουν, για παράδειγμα, πολλές διαφορές ανάμεσα σε μια σκωτική προφορά και μια αγγλική προφορά.

2. 
   

   
   Πείτε "u" όπως στο "ηλίθιο" ή ως "καθήκον" με τον ήχο "ew. Αποφύγετε να κάνετε το "oo" όπως με τον αμερικανικό τρόπο. Λες λοιπόν "stewpid", όχι "stoopid" κλπ. Με μια βασική αγγλική προφορά, το "a" (για παράδειγμα στον "πατέρα") προφέρεται με το κάτω μέρος του στόματος και τον λαιμό ανοιχτό, αυτό δίνει έναν ήχο "arh". Αυτό συμβαίνει στη μεγάλη πλειοψηφία των Βρετανικών τόνων, αλλά ιδιαίτερα ενισχυμένο στα Αγγλικά της Βασίλισσας. Στο νότο της Αγγλίας και στα αγγλικά της Βασίλισσας, λέξεις όπως "μπάνιο", "μονοπάτι", "γρασίδι" και "γυαλί" εκφράζονται επίσης με αυτό τον ήχο φωνήεν. Ωστόσο, σε άλλες περιοχές της Βρετανίας, οι λέξεις "μπάνιο", "μονοπάτι" κλπ. ακούγεται σαν "αχ"

3. 
   

   
   
   
   Αρθρώστε λέξεις με ισχυρά συγγενή. Πείτε "t" στο "καθήκον" ως "t": όχι ως "d" Αμερικανός σε "doody", για να προφέρετε "duty" "dowty" ή πιο μαλακό, "jotie". Πείτε το επίθημα "-ing" με τονισμένο "g" Αυτό θα ακούγεται σαν "-ing" αντί για "-η" αλλά μερικές φορές είναι μικρότερο σε "in" όπως στο "lookin"
   • Οι λέξεις "ανθρώπινο ον" προφέρονται σε ορισμένες περιοχές, αν και μπορούν επίσης να εκφραστούν ως "μέλισσα μέλισσα".

Ξεχάστε το "t". Σε μερικές προφορές, το "t" δεν είναι καθόλου εμφανές, ειδικά σε λέξεις με διπλό t. Έτσι, η "μάχη" μπορεί να προφέρεται "ba-eull", διατηρώντας τον αέρα πίσω από τη γλώσσα στο τέλος της πρώτης συλλαβής πριν την αποβάλει κατά την προφορά του δεύτερου. Αυτό ονομάζεται στάση γλωττίδας.

1. • Οι άνθρωποι με αγγλική προφορά της νοτιοανατολικής Ευρώπης, η προφορά της βασίλισσας και οι σκωτσέζικες, ιρλανδικές και ουαλλικές πινελιές διαπιστώνουν ότι η μη έκφραση του "t" είναι τόσο αγενής όσο και ένδειξη τεμπελιάς και σε αυτές τις προεκτάσεις, δεν το κάνουμε.Αλλά σε όλες σχεδόν τις προεκτάσεις, είναι εντάξει να το κάνετε μερικές φορές στη μέση συγκεκριμένων λέξεων και είναι σχεδόν καθολικό να βάζετε μια γλωσσική στάση στο τέλος μιας λέξης.

2. 
   

   
   
   
   

   
   

   
   Πρόσθετη σημείωση από Αμερικανό θεατρικό ειδικό: Οι Αμερικανοί κάνουν το gottal να σταματά όλη την ώρα: μεθυσμένος-on αντί του "κουμπιού", του "mou - ian" αντί του "βουνού". Ωστόσο, οι Βρετανοί πιστεύουν ότι οι άνθρωποι που μιλάνε σαν μπελάδες ή κορίτσια cockney κάνουν στάσεις γκράττερ.

3. 
   

   
   Σημειώστε ότι το "h" είναι πάντα έντονο. Το "h" προφέρεται στη λέξη "βότανο", σε αντίθεση με την αμερικανική "erb".

4. 
   

   
   Πείτε "φασόλι", όχι "κάδου". Καταλάβετε ότι μερικές λέξεις απαιτούν τον ήχο "ee" να μιλήσει, όπως στη λέξη "ήταν". Με αμερικανική έμφαση, αυτός ο ήχος είναι συχνά έντονος "κάδος". Με έμφαση στην αγγλική γλώσσα, το "ήταν" είναι μια πιο κοινή προφορά, αλλά ο "κάδος" μπορεί μερικές φορές να ακούγεται σε ανεπίσημες συνομιλίες όταν η λέξη δεν είναι ιδιαίτερα έντονη.

5. 
   

   
   Ακούστε τη "μελωδία" της γλώσσας. Όλες οι προθέσεις και οι διαλέκτους έχουν τις δικές τους μουσικές ιδιότητες. Προσέξτε τι συλλαβίζει τη βρετανική προφορά και τον τόνο τους. Οι προτάσεις συνήθως καταλήγουν σε μια υψηλή σημείωση, χωρίς αλλαγή στο γήπεδο ή χαμηλότερη νότα; Ποια διακύμανση του τόνος υπάρχει σε μια τυπική πρόταση; Υπάρχουν τεράστιες διαφορές στον τόνο μεταξύ των περιοχών. Η βρετανική προφορά, και ιδιαίτερα η αγγλική της βασίλισσας, έχει γενικά πολύ λιγότερες παραλλαγές σε μια πρόταση από την αμερικανική και η γενική τάση είναι να μειωθεί ελαφρά η φωνή προς το τέλος των προτάσεων. Ωστόσο, το Λίβερπουλ και η βορειοανατολική Αγγλία είναι αξιοσημείωτες εξαιρέσεις!

6. 
   

   
   Έχουν γνωστές φράσεις που μιλάνε σε Βρετανό. "Πώς τώρα καφέ αγελάδα και" Η βροχή στην Ισπανία "και να είναι πολύ προσεκτικοί, τα στρογγυλά φωνήεντα που παράγονται με το στόμα, όπως" στο Λονδίνο ", είναι γενικά πεπλατυσμένο στη Βόρεια Ιρλανδία.

7. 
   

   
   Σημειώστε ότι δύο (ή περισσότερα) φωνήεντα δίπλα στο άλλο μπορούν να προσθέσουν μια επιπλέον συλλαβή. Η λέξη "οδός", για παράδειγμα, κανονικά θα είναι προφέρεται "rohd", αλλά στην Ουαλία και μερικούς ανθρώπους στη Βόρεια Ιρλανδία, μπορεί να προφέρεται "ro.ord".