Πώς να ψαρέψετε

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Αναγνωρίστε μια τσουγκράνα
• Μέθοδος 2 Βρείτε το τσίλι
• Μέθοδος 3 Επιλέξτε τα αλιευτικά εργαλεία σας

Όταν μιλάμε για τσιπούρες, αναφερόμαστε γενικά στη λεγόμενη "κοινή" ποικιλία που ζει στα μεγάλα και αργά ποτάμια της Ευρώπης. Αυτά τα ψάρια από την οικογένεια Cyprinidae (που σχετίζονται με το χρυσόψαρο, το τρελό και τον κυπρίνο) βρίσκονται επίσης σε ποτάμια της Βόρειας Αμερικής όπου είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, ειδικά σε αλιευτικά κλαμπ όπου τα παιδιά διδάσκονται να αλιεύουν μικρά δείγματα και πιο έμπειρους ψαράδες να κερδίσουν τις μάχες τους ενάντια στις μεγαλύτερες. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε πώς να βρείτε το τσίλι, να το προσδιορίσετε σίγουρα και να το συλλάβετε στους κανόνες της τέχνης.

στάδια

Μέθοδος 1 Αναγνωρίστε μια τσουγκράνα

1. 
   

   
   Μάθετε τα βασικά σχετικά με την τσουγκράνα. Η κοινή τσιπούρα είναι ένα επίπεδο ψάρι μεσαίου μεγέθους, συνήθως χάλκινο με σκούρα καφέ πτερύγια και διχαλωτή ουρά. Πριν από την απόκτηση του χάλκινου χρώματος που μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο, η νεαρή τσιπούρα αρχίζει τη ζωή με ένα όμορφο ασημένιο χρώμα.
   • Η κοινή τσουγκράνα ανήκει στην ίδια οικογένεια ψαριών με τον κυπρίνο και αν είστε σε θέση να αναγνωρίσετε το τελευταίο, δεν θα έχετε κανένα πρόβλημα να εντοπίσετε μια τσιπούρα. Αυτά τα ψάρια τροφοδοτούν τους πυθμένες των λιμνών, των λιμνών και των αργών ποταμών, εκσφενδονίζοντας τη λάσπη στην οποία αλιεύουν σκουλήκια και διάφορα μαλάκια (σαλιγκάρια, μύδια κλπ.).

2. 
   

   
   Ψάξτε για ένα ψάρι που έχει μήκος μεταξύ 30 και 60 cm. Αυτό είναι το μέγεθος που τσιπούρα έχει συνήθως όταν έχει φθάσει σε ωριμότητα, ακόμη και αν υπάρχουν δείγματα που υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό το μήκος. Παρόλο που η τσιπούρα είναι άφθονη στα ευρωπαϊκά ποτάμια, απαγορεύεται η αλιεία για άτομα που δεν έχουν το ελάχιστο μέγεθος.
   • Οι ευρωπαϊκές και αμερικανικές κατευθυντήριες γραμμές για την αλιεία του Bream ποικίλλουν σημαντικά από περιοχή σε περιοχή και εποχιακά, επομένως είναι σημαντικό να μάθετε τους κανόνες που πρέπει να ακολουθείτε όταν αλιεύετε τουλάχιστον το ελάχιστο μέγεθος. πρέπει να έχει αναμονή. Σε γενικές γραμμές, εάν πιάσετε τσιπούρα μήκους τουλάχιστον 30 cm, είστε σύμφωνος με το νόμο.

3. 
   

   
   
   
   Μάθετε πώς να πείτε τη διαφορά ανάμεσα σε μια κοινή τσουγκράνα, ασημί ή λευκό. Οι Breams τείνουν να διασταυρώνονται με άλλα είδη ψαριών και μερικές φορές είναι δύσκολο να αναγνωριστούν κάποια υβρίδια σαν τσιπούρες. Αν ψάχνετε για μια κοινή τσουγκράνα, πρέπει να είστε σε θέση να διακρίνετε αυτό το είδος από έναν κυπρίνο ή άλλο cyprinid.
   • Τα ασημένια και τα λευκά τσιπούρα είναι μικρότερα από τα κοινά και έχουν την ιδιαιτερότητα να έχουν ιριδίζουσες πλευρές. Εάν δείτε τα ψάρια τρεμοπαίζει κάτω από την επιφάνεια του νερού, είναι πιθανό ότι έχετε να κάνετε με ένα ασήμι ή άσπρο τσίλι.
   • Δεν είναι απαραίτητο να είστε σε θέση να διακρίνετε όλα τα υβρίδια ή υποείδη του τσιπούρα όσο μπορείτε να διαπιστώσετε ότι το όμορφο δείγμα που μόλις αλιεύετε είναι καλά στην ομάδα του τσιπούρας. Για να το κάνετε αυτό, μετρήστε τον αριθμό των τεμαχίων μεταξύ των ραχιαίων και των πλευρικών γραμμών και αν υπάρχουν τουλάχιστον 11, είναι ότι έχετε πιάσει μια κοινή τσιπούρα, διαφορετικά έχετε ένα άτομο από ένα υποείδος.

4. 
   

   
   
   
   Αν έχετε την ευκαιρία να ψαρέψετε για τσιπούρες στη Βόρεια Αμερική, ξεκινήστε γνωρίζοντας τον εαυτό σας με όλα τα υποείδη που είναι μοναδικά σε αυτήν την ήπειρο. Η αμερικανική τσιπούρα δεν είναι η κοινή τσουγκράνα, αλλά μάλλον μια ποικιλία σκουμπριού. Στην πραγματικότητα, το "crappie" είναι ένα γενικό όνομα για όλα τα γλυκά νερά ψαριών της πεπλατυσμένης μορφής, αλλά τα οποία ανήκουν στην οικογένεια των κενταρίδων και όχι στην οικογένεια των κυπρινιδών. Παρακάτω θα βρείτε τα γαλαζοπράσινα που συνήθως ονομάζονται τσουγκράνα.
   • Το bluegill ονομάζεται έτσι λόγω του πολύχρωμου σώματος. Μπορεί να βρεθεί σε όλες τις περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, με εξαίρεση την Αλάσκα. Το 1950, στις Ηνωμένες Πολιτείες αλιεύθηκε ένα καραβόπανο με βάρος 2.5 kg.
   • Ο ερυθρόψαρο είναι πολύ παρόμοιος με το bluegill, με την εξαίρεση ότι το χειρουργείο (μέρη που προστατεύουν τα βράγχια καλύπτοντάς τα) είναι κόκκινα και όχι μπλε. Βρίσκεται κυρίως στις νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας στην οποία εισήχθη, αλλά ο πληθυσμός της είναι λιγότερο άφθονός από τον πληθυσμό της γαλάζης. Ο βαρύτερος κοκκινόψαρα που αλιεύθηκε ζυγίζει 2,15 κιλά.
   • Το κοκκινόψαρο, όπως δείχνει το όνομά του, έχει το κάτω μέρος του κόκκινου σώματος και όχι το χειρουργείο. Στην πραγματικότητα, ορισμένα μέλη αυτού του είδους είναι σκουριασμένα ή κίτρινα χρώματα. Έχουν ονόματα όπως "longlear", "κόκκινη πέρκα", "robin", "κουτί καπνού", "yellowbelly" και κίτρινο. Βρίσκονται σε υφάλμυρα έλη, λίμνες και ρυάκια θερμού ύδατος, αλλά οι πληθυσμοί τους δεν είναι τόσο καλά κατανεμημένοι όπως εκείνοι των γαλαζοπράσινων ή των κοκκινόψαρα.

5. 
   

   
   Μάθετε σχετικά με τις τοπικές ποικιλίες. Άλλα είδη τσιπούρας περιλαμβάνουν bluegill, bluegill, orangegill, bluegill, rock bass και warmth. Ελέγξτε στο Τμήμα Φυσικών Πόρων και Αλιείας ποια είδη ζουν στην περιοχή που σκοπεύετε να αλιεύσετε.

Μέθοδος 2 Βρείτε το τσίλι

1. 
   

   
   Κεφάλι στο εσωτερικό. Είτε στην Ευρώπη είτε στη Βόρεια Αμερική, όπου μπορείτε να βρείτε διαφορετικά είδη τσιπούρας, ο τρόπος να ψάξετε για τσιπούρες είναι πολύ παρόμοιος. Θα πρέπει πρώτα να πάτε στην ενδοχώρα για να βρείτε σχετικά ρηχά και ήρεμα νερά, όπως λίμνες, λίμνες ή μερικούς από τους μεγάλους ποταμούς στους οποίους επιθυμούν να ζήσουν. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι τσιπούρες βρίσκονται κυρίως στο Νότο και στο "Midwest". Στην Ευρώπη, υπάρχουν κυρίως στην Αγγλία, την Ουαλία και τη Σκωτία.
   • Ψάξτε για ποτάμια με πολλά απόρρητα και μικρούς κολπίσκους όπου υπάρχει μια τάση να καταναλώνετε τρόφιμα που τσιράκι αρέσει. Επίσης, αναζητήστε λίμνες ή λίμνες των οποίων οι όχθες είναι γεμάτες με χορτάρι και φύκια ή καλύπτονται με καλάμια. Οποιοσδήποτε τόπος με ρηχά, ηλιόλουστα και σε μεγάλο βαθμό βλάστησαν ύδατα είναι πιθανό να είναι οικότοπος για τσιπούρες.

2. 
   

   
   Πηγαίνετε στην αλιεία στο ηλιοβασίλεμα ή την ανατολή. Το Bream, όπως τα περισσότερα άλλα ψάρια γλυκού νερού, τρέφεται το σούρουπο ή την αυγή όταν η ένταση του φωτός είναι στο ελάχιστο. Αν πάτε ψάρεμα αργά τη νύχτα ή πολύ νωρίς το πρωί, θα έχετε πολύ περισσότερες πιθανότητες να πιάνετε κάποια τσιπούρα, ώστε να μην κρύβονται για να ψάξουν για φαγητό.

3. 
   

   
   Ψάξτε για επιφάνειες νερού που θερμαίνονται από τις ακτίνες του ήλιου. Οι ζυμαριές και τα ψαροκάικα αρέσκονται στα ζεστά νερά των λιμνών, των λιμνών ή των ρηχών ποταμών. Οι ηλιόλουστες ακτές με ρηχά νερά πλούσια σε βλάστηση που καταδύονται βαθιά σε λίγα μέτρα από την άκρη είναι τα ιδανικά μέρη για να βρουν αυτά τα ψάρια.
   • Στην Ευρώπη, οι όρνιθες τρέφονται με λασπώδη πυθμένα, καθιστώντας τους πιο δύσκολο να εντοπιστούν από την ακτή. Αγαπούν τους ίδιους τύπους τόπων με τσιπούρες από τη Βόρεια Αμερική. Επομένως, θα πρέπει να αναζητήσετε ήρεμες επιφάνειες νερού με ένα γενναιόδωρο κάλυμμα βλάστησης.

4. 
   

   
   Αποφύγετε τις ροές με τρεχούμενο νερό. Παρόλο που οι τσιπούρες τείνουν να αφήνουν τα ρεύματα κάτω, να φέρουν το φαγητό τους, φροντίζουν να παραμείνουν ανάμεσα στο σημερινό και το στάσιμο νερό καθώς τρέφονται και σε μικρούς ορμίσκους προστατευμένους από τον άνεμο και στροβιλίζονται όταν πρέπει να βάζουν τα αυγά.

5. 
   

   
   Ψάξτε για οτιδήποτε μπορεί να είναι μια κάλυψη για bream. Όπως και πολλά άλλα είδη, κρύβονται στη βλάστηση ή κάτω από πέτρες για να προστατευτούν από τα αρπακτικά ζώα ή τις ακτίνες του ήλιου ή να εκπλήξουν το θήραμά τους. Ο τύπος κρύβας που πρέπει να αναζητήσετε εξαρτάται από το είδος του νερού που προσπαθείτε να πιάσετε τσιπούρα.
   • Στις λίμνες και τις λίμνες, ψάξτε τα φύκια και τα μακρά υδρόβια χόρτα, τα φύλλα των μηδενικών, μεγάλα κομμάτια ξύλου, θάμνοι, πέτρες (πέτρες) ή πέτρες με ρωγμές. Εάν αλιεύετε στην άκρη μιας λίμνης και υπάρχει μια προβλήτα, κοιτάξτε κάτω από αυτό και γύρω από τους πυλώνες της.
   • Σε ρεύματα (αδύναμα, αν είναι δυνατόν), αναζητήστε τον ίδιο τύπο βλάστησης όπως λίμνες και λίμνες ή μικρούς κολπίσκους και ειδικά εκείνους που προστατεύονται από το ρεύμα.

6. 
   

   
   Ψάρια μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου. Οι μπιζέλια βρισκόταν κατά τη διάρκεια των emps, που κάνει τον Απρίλιο, τον Μάιο και τον Ιούνιο, εξαιρετικούς μήνες για να ψαρεύουν και να τα αποθηκεύουν.Την εποχή της περισυλλογής, το τσίλι ψάχνει αμμώδη ή χαλικώδη πυθμένα, μη βρίσκοντας λασπώδη πυθμένα. Η άμμος τείνει να συσσωρεύεται όπου μια είσοδος ή έξοδος νερού δημιουργεί ρεύμα σε ένα σώμα νερού ή όπου το ρεύμα επιβραδύνεται σχεδόν να σταματήσει.
   • Όταν τα αυγά βράζουν, εκπέμπουν μερικές φορές μια οσμή που θυμίζει μείγμα καρπουζιού (ή άλλων παρόμοιων φρούτων) και φρέσκου ψαριού. Αυτή η μυρωδιά μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε τα μπιφτέκια μόλις βρείτε ένα κομμάτι νερό που είναι πιθανό να τα στεγάσει (καλές συνθήκες βλάστησης, ηρεμίας και θερμότητας).

7. 
   

   
   Μάθετε να γνωρίζετε τις ιδιαιτερότητες κάθε είδους τσιπούρας. Ορισμένα είδη προτιμούν ένα συγκεκριμένο είδος βλάστησης. Για παράδειγμα, ο ήλιος κοκκινόψαρο ή κόκκινος ήλιος συνήθως κρύβονται στο ψηλό χορτάρι που ευθυγραμμίζει τον πυθμένα ενός ρέματος. Εντούτοις, το κοκκινομάρτυνα μπορεί να πιαστεί στην επιφάνεια ή στο νερό.
   • Δώστε ερωτήσεις και συλλέξτε πληροφορίες σχετικά με τα προϊόντα από έναν τοπικό πωλητή ψαρέματος. Εάν το σημείο ψαρέματος που έχετε επιλέξει είναι κοντά ή μακριά από το σπίτι, αν προκύψει η ευκαιρία, συζητήστε με εκείνους που είναι συνηθισμένοι να πιάνουν τσίλι. Οι συνήθειες των ψαριών δεν είναι οι ίδιες από τη μια εποχή στην άλλη και από το ένα μέρος στο άλλο και ακόμα κι αν ένας καλός ψαράς δεν σας αποκαλύψει τις καλύτερες γωνίες για να πιάσει τσιπούρα, θα είναι πάντα σε θέση να σας δώσει πληροφορίες για τα καλύτερα δολώματα χρησιμοποιείτε.

Μέθοδος 3 Επιλέξτε τα αλιευτικά εργαλεία σας

1. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε μια λεπτή κλώση, με ή χωρίς τροχαλία και λεπτή γραμμή αλιείας. Παρόλο που κάποια τσιπούρα μπορεί να ξεπεράσει τα 2,5 κιλά, τα περισσότερα από αυτά ζυγίζουν λιγότερο από 0,5 κιλά, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να πάτε για ψαροντούφεκο με σχετικά ελαφρύ υλικό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια ελαφριά ή ακόμα και ελαφριά ράβδο 1,5 έως 1,8 m σε μήκος, με ή χωρίς ένα έλικτρο και ένα καλώδιο σχεδιασμένο να υποστηρίζει φορτία από 1 έως 4 kg.
   • Μια απλή ράβδος μήκους 1,2 έως 1,8 μ. Με γραμμή 2,4 μ. Που συνδέεται με το άκρο της μπορεί επίσης να κάνει τη δουλειά πολύ καλά. Οι μύγες αλιείς μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν τις συνήθεις τεχνικές τους για να προσπαθήσουν να πιάσουν τσιπούρες με αρτοσκευάσματα Νο 3 ή Νο 4 και επαρκείς τρίχες.

2. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε μικρά δολώματα. Ενώ τα μεγάλα δολώματα και τα δολώματα είναι κατάλληλα για τα μεγάλα ψάρια όπως το bigmouth, το walleye ή το μαύρο λούτσος, πρέπει να χρησιμοποιηθούν μικρά δολώματα για την αλίευση Common Bream, Bluegill, Red Breastgill. ή το κοκκινόψαρο. Είναι επίσης πολύ συνηθισμένο να πιαστεί κανείς με καλαμπόκι ή σκουλήκια.
   • Αν προτιμάτε να χρησιμοποιήσετε ζωντανό δόλωμα, προτιμήστε κατά προτίμηση ακρίδες ή ακρίδες, αν μπορείτε, ή να χρησιμοποιήσετε γαιοσκώληκες, σκουλήκια κεριών ή τις προνύμφες τους σε κρύο καιρικές συνθήκες, ή να σέρνετε έντομα σε ζεστό καιρό. Χρησιμοποιήστε άγκιστρα τύπου longhank και 8 ή 10 ζυγισμένα άγκιστρα με μικρό βάρος. Συνδέστε ένα μικρό πλωτήρα στη γραμμή σας.
   • Αν προτιμάτε τεχνητό δόλωμα ή κομμάτια ψαριού στο τέλος μιας γραμμής που συνδέεται με μια περιστρεφόμενη ράβδο ή κύλινδρο, επιλέξτε μικρές κούπες που ζυγίζουν μεταξύ 0,89 και 1,78 g. Αν ψάχνετε για ψαροκόκαλο, δοκιμάστε μικρά "poppers", νύμφες με καουτσούκ-πόδια ή αφρώδεις αράχνες.

3. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε ένα πλωτήρα ή ένα κουτάλι. Οι ψαράδες ψαράδων συχνά χρησιμοποιούν πλωτήρες ως κράχτες. Στην ψυχαγωγική αλιεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε έναν ολισθηρό πλωτήρα για να σύρετε αργά στην επιφάνεια του νερού ή ένα κουτάλι με καρφίτσα για ταχύτερες κινήσεις. Δοκιμάστε να ψαρεύετε με τα διάφορα χρώματα, ανάλογα με το χρόνο και τον τόπο της αλιείας, για να δείτε το ένα ή εκείνα που σας επιτρέπουν να πιάσετε τσιπούρες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.