Πώς να θεραπεύσετε τα επίπεδα καλίου στο αίμα πολύ χαμηλά

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέθοδος 1 Αναγνώριση σημείων έλλειψης καλίου
• Μέθοδος 2 Εμπλουτίστε τη διατροφή σας με κάλιο
• Μέθοδος 3 Χρησιμοποιήστε ιατρικές θεραπείες

Το σώμα χρησιμοποιεί κάλιο με πολλούς τρόπους, όπως η διατήρηση της ισορροπίας υγρών και η διατήρηση των λειτουργιών του εγκεφάλου και της καρδιάς. Αν και αυτό το στοιχείο είναι πολύ ευρύ παρόν στα τρόφιμα, πολλοί άνθρωποι απορροφούν καθημερινά όχι περισσότερο από το ήμισυ της δόσης που χρειάζεται το σώμα τους. Γνωρίζοντας πώς να αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα μιας ανεπάρκειας καλίου και να επιλέγουμε τρόφιμα που περιέχουν μεγάλη ποσότητα καλίου για να απορροφούμε αρκετά, μπορεί κανείς να φτάσει αρκετά γρήγορα για να αυξήσει τη στάθμη του καλίου στο αίμα μέχρι το φυσιολογικό επίπεδο.

στάδια

Μέθοδος 1 Αναγνώριση σημείων έλλειψης καλίου

1. 
   

   
   Προσδιορίστε τα συμπτώματα της έλλειψης καλίου. Τα επίπεδα καλίου στο αίμα που είναι πολύ χαμηλά ή πολύ υψηλά μπορεί να έχουν συνέπειες για την υγεία. Όταν ο ρυθμός είναι πολύ χαμηλός, ονομάζεται υποκαλιαιμία. Οι επιδράσεις της υποκαλιαιμίας περιλαμβάνουν μυϊκή αδυναμία, μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό και ήπια υπέρταση. Μπορεί επίσης να υπάρχουν τα ακόλουθα συμπτώματα:
   • δυσκοιλιότητα
   • κόπωση
   • μυϊκοί σπασμοί
   • μυϊκό μούδιασμα

2. 
   

   
   Προσπαθήστε να εντοπίσετε τις πιο συχνές αιτίες χαμηλών επιπέδων καλίου στο αίμα. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι ή λιγότερο συνηθισμένοι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν μείωση των επιπέδων καλίου στο αίμα. Θα μπορούσατε να υποστείτε αυτή τη βλάβη στις ακόλουθες περιπτώσεις:
   • πήρατε αντιβιοτικά
   • έχετε παρουσιάσει διάρροια ή έμετο
   • Επωφελήσατε υπερβολικά
   • έχετε απορροφήσει πάρα πολύ καθαρτικό
   • έχετε χρόνια νεφρική νόσο
   • απορροφάτε διουρητικά φάρμακα για την καρδιά
   • έχετε πεπτικά προβλήματα
   • το επίπεδο μαγνησίου σας στο αίμα είναι πολύ χαμηλό

3. 
   

   
   
   
   Προσπαθήστε να εντοπίσετε τα συμπτώματα της υπερκαλιαιμίας. Η υπερκαλιαιμία εμφανίζεται όταν το επίπεδο του καλίου στο αίμα είναι πολύ υψηλό. Τα συμπτώματα αυτής της κατάστασης περιλαμβάνουν ναυτία, αδύναμο, ακανόνιστο παλμό ή αργό καρδιακό παλμό που μπορεί να προκαλέσει συγκοπή. Εάν εμφανίσετε οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα ενώ βρίσκεστε σε δίαιτα με υψηλό κάλιο, συμβουλευτείτε το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό.
   • Τα νεφρά φιλτράρουν την περίσσεια καλίου που αφαιρείται από το σώμα με τα ούρα και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η υπερκαλιαιμία είναι πιο συχνή σε όσους έχουν νεφρικά προβλήματα και σε εκείνους που πάσχουν από τη νόσο του Addison. Ευνοείται επίσης σε εκείνους που παίρνουν φάρμακα για να ρυθμίζουν την αρτηριακή τους πίεση και σε εκείνους που έχουν αιμολυτική αιμαμία ή από ορισμένους όγκους.

Μέθοδος 2 Εμπλουτίστε τη διατροφή σας με κάλιο

1. 
   

   
   
   
   Συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Εάν πιστεύετε ότι το επίπεδο καλίου του αίματός σας είναι πολύ χαμηλό, ρωτήστε το γιατρό σας για ένα ραντεβού πριν πάρετε συμπληρώματα ή χρησιμοποιήστε άλλες μεθόδους που θα προσθέσουν κάλιο στη διατροφή σας. Ο εμπλουτισμός μιας πρότυπης διατροφής καλίου μπορεί να είναι αντιπαραγωγικός, επειδή κάποιος έχει φέρει γρήγορα πολύ στο σώμα του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, παίρνει κατά μέσο όρο 4700 mg καλίου την ημέρα. Ο γιατρός σας θα κάνει εξετάσεις αίματος για να καθορίσει τα επίπεδα καλίου και μπορεί να συνταγογραφήσει κατάλληλη θεραπεία με βάση τα αποτελέσματά σας.
   • Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία σας θα αποτελείται από την προσθήκη κάλιο στη διατροφή σας μέσω της απορρόφησης των συμπληρωμάτων διατροφής.
   • Στη συνέχεια, θα πρέπει να ακολουθήσετε τις συστάσεις που σας έδωσε ο γιατρός σας για να αποφύγετε την εμφάνιση υπερβολικού καλίου στο σώμα σας.

2. 
   

   
   Αφήστε το σώμα σας να διορθώσει φυσικά την ανισορροπία του καλίου. Εάν έχετε πρόσφατα κάποιο πρόβλημα με την έλλειψη καλίου, όπως διάρροια, έμετο ή εφίδρωση εξαιτίας ασθένειας ή αν έχετε πάρει πρόσφατα αντιβιοτικά, το επίπεδο καλίου στο αίμα σας μπορεί να επιστρέψει στο φυσιολογικό χωρίς ότι πρέπει να κάνετε τίποτα. Ωστόσο, ο γιατρός σας μπορεί να σας προτείνει να προσθέσετε τροφές πλούσιες σε κάλιο στη διατροφή σας για να αποκαταστήσετε την ισορροπία αντί να συνταγογραφήσετε συμπληρώματα.

3. 
   

   
   Αυξήστε την ποσότητα των γαλακτοκομικών προϊόντων στη διατροφή σας. Τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι από τις καλύτερες πηγές καλίου που μπορούν να παράσχουν ένα σημαντικό ποσό σε μία μερίδα. Για παράδειγμα, ένα βάζο γιαουρτιού περιέχει 580 mg κάλιο και ένα γυαλί (25 cl) αποβουτυρωμένου γάλακτος μπορεί να παρέχει έως 380 mg καλίου.
   • Προτιμάτε το αποβουτυρωμένο γάλα, επειδή το λίπος που περιέχεται σε πλήρες ή ημι-αποβουτυρωμένο γάλα αυξάνει σημαντικά την πρόσληψη θερμίδων.
   • Αποφύγετε να καταναλώνετε γαλακτοκομικά προϊόντα αν έχετε δυσανεξία στη λακτόζη. Θα βρείτε ακόμα πολλές άλλες πηγές καλίου.

4. 
   

   
   Τρώτε περισσότερα φρούτα πολύ πλούσια σε κάλιο. Πράγματι, τα φρούτα μπορεί να είναι πολύ καλές πηγές καλίου, αλλά πρέπει να τα επιλέξετε. Εδώ είναι μερικές από τις ποσότητες του στοιχείου που μπορεί να βρεθεί σε μερικά φρούτα:
   • μια μεσαίου μεγέθους μπανάνα περιέχει 420 mg
   • το ήμισυ της παπάγιας περιέχει 390 mg
   • τρία μεσαίου μεγέθους βερίκοκα περιέχουν 380 mg
   • ένα ποτήρι (24 cl) από πεπόνι περιέχει 370 mg
   • τα τρία τέταρτα ενός ποτηριού χυμού πορτοκαλιού περιέχουν 360 mg
   • ένα τέταρτο ποτήρι χυμού σταφυλιών περιέχει 270 mg
   • ένα ποτήρι φράουλες περιέχει 250 mg

5. 
   

   
   Τρώτε περισσότερα λαχανικά πλούσια σε κάλιο. Τα φρούτα δεν είναι οι μοναδικές πηγές καλίου. Μπορείτε να απορροφήσετε την ποσότητα των θρεπτικών ουσιών που χρειάζεται το σώμα σας καταναλώνοντας μια ποικιλία από κοινά λαχανικά. Εδώ είναι μερικές από τις ποσότητες καλίου που βρίσκονται σε ορισμένα λαχανικά:
   • μια μεσαίου μεγέθους βρασμένη πατάτα με το δέρμα της περιέχει 930 mg (610 mg χωρίς το δέρμα),
   • μια μεγάλη γλυκοπατάτα περιέχει 690 mg,
   • τα τρία τέταρτα ενός γυαλιού (24 cl) χυμού καρότου περιέχουν 520 mg,
   • μισό ποτήρι χειμωνιάτικων σκύλων χειμώνα περιέχει 450 mg
   • μισό ποτήρι σπανάκι περιέχει 420 mg,
   • τα τρία τέταρτα ενός ποτηριού χυμού τομάτας περιέχουν 420 mg (300 mg σε μεγάλη ντομάτα),
   • ένα μόνο κλαδί σέλινου περιέχει 310 mg
   • μισό ποτήρι μπρόκολο περιέχει 280 mg,
   • μισό ποτήρι κύβους τεύτλων περιέχει 270 mg.

6. 
   

   
   Τρώτε περισσότερο κρέας πλούσιο σε κάλιο. Αν και το κρέας παρέχει λιγότερα κάλιο από τα φρούτα και τα λαχανικά, μπορείτε να πάρετε ένα καλό ποσό από το καταναλώνουν. Εδώ είναι μερικές ποσότητες καλίου που μπορείτε να απορροφήσετε με την κατανάλωση 100g σερβίρισμα ορισμένων κρεάτων:
   • 380 mg σε κοτόπουλο
   • 290 mg σε βόειο κρέας
   • 260 mg σε αρνί
   • 250 mg σε καστανό κρέας γαλοπούλας

7. 
   

   
   Φάτε τα θαλασσινά και τα ψάρια. Αυτές είναι καλές πηγές καλίου. Παρακάτω είναι οι ποσότητες που θα βρείτε σε μια μερίδα 100g ψαριού.
   • Κατά μέσο όρο 380 mg καλίου λαμβάνεται με την κατανάλωση ενός τμήματος ψαριών (κυρίως ποικιλιών).
   • Αν καταναλώνετε ένα μέρος κονσερβοποιημένου σολομού ή τόνου, απορροφάτε περίπου 500 mg καλίου.

8. 
   

   
   Φάτε φρούτα και όσπρια. Πολλές ποικιλίες καρπών με κέλυφος και όσπρια είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάλιο. Συχνά είναι επίσης πολύ καλές πηγές πρωτεϊνών, ινών και μετάλλων. Εδώ είναι μερικές από τις ποσότητες καλίου που περιέχονται σε ορισμένα αποξηραμένα φρούτα και λαχανικά:
   • μισό ποτήρι (12 cl) φασολιών pinto περιέχει 400 mg
   • μισό ποτήρι μαγειρεμένες φακές περιέχει 370 mg
   • μισό ποτήρι φουντούκια (με κέλυφος) περιέχει 340 mg
   • ένα τέταρτο από ένα ποτήρι ηλιόσπορων περιέχει 240 mg
   • δύο κουταλιές της σούπας φυστικοβούτυρο περιέχουν 210 mg

9. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε μελάσα στις συνταγές σας. Αν και δεν είναι ένα συνηθισμένο συστατικό (και μάλιστα μια εκπληκτική πηγή θρεπτικών συστατικών), είναι ενδιαφέρον, αφού μια κουταλιά της σούπας περιέχει 500 mg καλίου. Μπορείτε να βάλετε μερικά σε γιαούρτι, νιφάδες βρώμης και σε πολλά αρτοσκευάσματα για να τα εμπλουτίσετε με κάλιο.

10. 
    

    
    Γνωρίστε τα τρόφιμα που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε κάλιο. Εκτός από το να γνωρίζετε εκείνους που είναι πλούσιοι σε κάλιο, θα πρέπει να εντοπίσετε εκείνους που έχουν χαμηλά επίπεδα καλίου για να εφαρμόσετε μια δίαιτα που δίνει στο σώμα σας το ποσό που χρειάζεται. Εδώ είναι μερικές από τις σχετικά χαμηλές ποσότητες καλίου σε ορισμένα τρόφιμα:
    • οι μαύρες ελιές δεν περιέχουν (0 mg), αλλά περιέχουν πολύ νάτριο,
    • μια κουταλιά σούπας βούτυρο περιέχει 3 mg,
    • ένα τμήμα των 30 g τυριού περιέχει 20 έως 30 mg,
    • 100 γραμμάρια μπέικον περιέχει 45 mg, αν και είναι μια υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο όπως μαύρες ελιές,
    • μισό ποτήρι βατόμουρων περιέχει 50 mg,
    • ένα αυγό περιέχει 55 mg
    • μια φέτα ψωμιού περιέχει 70 mg
    • μια ντουζίνα μεσαίου μεγέθους σταφύλια περιέχει 75 mg,
    • τα τρία τέταρτα από ένα ποτήρι ζυμαρικών περιέχει 80 mg
    • μισό ποτήρι μήλου περιέχει 90 mg
    • ένα τέταρτο ενός ποτηριού πυρήνων καλαμποκιού περιέχει 100 mg.

Μέθοδος 3 Χρησιμοποιήστε ιατρικές θεραπείες

1. 
   

   
   Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με τη θεραπεία αντικατάστασης καλίου. Μία από τις πιο αρνητικές επιδράσεις των χαμηλών επιπέδων καλίου στο αίμα είναι η λαρυθαιμία, η οποία είναι η ιατρική ονομασία που δίνεται σε ένα πρόβλημα με ακανόνιστο καρδιακό παλμό. Οι ηλικιωμένοι και όσοι αντιμετωπίζουν προβλήματα με την καρδιά είναι πιο πιθανό να επηρεαστούν. Εάν ο γιατρός σας πιστεύει ότι το επίπεδο καλίου του αίματός σας είναι ιδιαίτερα χαμηλό, μπορεί να κάνει εξετάσεις για να βεβαιωθεί ότι το πρόβλημα δεν οφείλεται σε μια νόσο όπως το σύνδρομο Cushing, η νεφρική σωληναριακή λακτόζη ή η υπασβεστιαιμία και να επιβεβαιώσει την πρώτη διάγνωση που βασίζεται τις πληροφορίες που του δίνετε και τις παρατηρήσεις του.
   • Θα μπορούσε να κάνει εξετάσεις αίματος για να ελέγξει τα επίπεδα ηλεκτρολυτών, γλυκόζης, μαγνησίου, ασβεστίου και φωσφόρου.
   • Εάν λαμβάνετε ήδη καρδιακή φαρμακευτική αγωγή, όπως ένα digitalis (καρδιοτονωτικό γλυκοσίδιο) που πρέπει να το ενισχύσει, ο γιατρός σας θα χρειαστεί να ελέγξει το επίπεδο της διγοξίνης στο αίμα σας.
   • Θα μπορούσε επίσης να ασκήσει ηλεκτροκαρδιογράφημα για να ανιχνεύσει τυχόν παρατυπίες στον καρδιακό ρυθμό σας.

2. 
   

   
   Απολαύστε ενδοφλέβια θεραπεία για να αποκαταστήσετε καλά επίπεδα καλίου. Εάν ο γιατρός σας επιβεβαιώσει ότι το επίπεδο του καλίου στο αίμα σας είναι υπερβολικά χαμηλό και υποφέρετε από λαρυμία και άλλα ανησυχητικά συμπτώματα που σχετίζονται με την έλλειψη καλίου, μπορεί να αποφασίσει να φέρει το σώμα σας ενδοφλέβια. Το κάλιο στη συνέχεια χορηγείται πολύ αργά υπό την επίβλεψη του γιατρού, ο οποίος πρέπει να βεβαιωθεί ότι δεν θα έχει καμία επιβλαβή επίδραση στην καρδιά σας.
   • Το δέρμα σας θα μπορούσε να ερεθιστεί στο σημείο όπου η βελόνα της βελόνας είναι καταθλιπτική.

3. 
   

   
   Απολαύστε μια πρόσληψη καλίου με τη μορφή υγρών ή στερεών φαρμάκων (χάπια). Ο γιατρός σας θα πρέπει να συνταγογραφήσει συμπληρώματα από το στόμα που πρέπει να πάρετε ως χάπια, διαλύματα ή σκόνες. Πολλά ενισχυμένα με βιταμίνες προϊόντα περιέχουν καλή ποσότητα καλίου. Πρέπει να σέβεστε τη δοσολογία που έχει συνταγογραφηθεί από το γιατρό σας για να αποφύγετε τη λήψη πάρα πολλών ή μη καλίου. Αυτό θα διασφαλίσει ότι το επίπεδο καλίου αίματος παραμένει στο σωστό εύρος τιμών.
   • Καθώς η διατροφή σας μπορεί να σας οδηγήσει σε υπερβολικό κάλιο, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας προτού αποφασίσετε να πάρετε συμπληρώματα διατροφής. Θα κάνει πιθανώς κάποιες δοκιμές για να καθορίσει πόση ποσότητα καλίου πρέπει να πάρετε επιπλέον.
   • Σε γενικές γραμμές, οι γιατροί συνταγογραφούν συμπληρώματα καλίου ταυτόχρονα με φάρμακα που μειώνουν το επίπεδο του καλίου στο αίμα. Εάν ο γιατρός σας έχει συνταγογραφήσει κάποιο από αυτά τα φάρμακα, μπορεί επίσης να σας έχει συμβουλευτεί να πάρετε συμπληρώματα καλίου, ακόμη και αν το επίπεδο στο αίμα δεν είναι εκτός φυσιολογικού εύρους.

4. 
   

   
   Συμβουλευτείτε το γιατρό σας τακτικά και ακολουθήστε τις οδηγίες του. Θα έχει πιθανώς πολλές εξετάσεις παρακολούθησης για να ελέγξει ότι τα επίπεδα καλίου στο αίμα σας είναι ίσα και ότι τα φάρμακα που έχει συνταγογραφήσει για σας παράγουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Γενικά, η παρακολούθηση δεν γίνεται μετά από 2 ή 3 ημέρες μετά τη χορήγηση της πρώτης φαρμακευτικής αγωγής.