Πώς να θεραπεύσετε ένα τσίμπημα μελισσών ή μια σφήκα

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αντιμετωπίστε τα τσιμπήματα
• Μέρος 2 Γνωρίζοντας πώς να αναγνωρίσουμε το δάγκωμα

Οι τσιμπήματα των μελισσών και των σφήκων είναι επώδυνες, αλλά σπάνια προκαλούν μακροχρόνιες επιπτώσεις. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θεραπεία στο σπίτι είναι επαρκής και θα πρέπει να αισθάνεστε πολύ καλύτερα μετά από μερικές ώρες ή μια μέρα ή δύο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μάθετε τις διαφορετικές θεραπείες για τσίμπημα μελισσών ή σφήκα και να αναγνωρίσετε μια σοβαρή αντίδραση σε ένα τσίμπημα για να φτάσετε γρήγορα στο νοσοκομείο.

στάδια

Μέρος 1 Αντιμετωπίστε τα τσιμπήματα

1. Παρακολουθήστε την αντίδραση του σώματός σας στο δάγκωμα. Αν είχατε τσιμπήματα στο παρελθόν ή εάν έχετε τσιμπήσει αρκετές φορές, μπορεί να προκαλέσετε αλλεργική αντίδραση στην πρωτεΐνη στο δηλητήριο των μελισσών και των σφηκών. Το επίπεδο της αντίδρασης θα καθορίσει την ανάγκη για επαγγελματική θεραπεία.
   • Μια ελαφρά αντίδραση θα περιοριστεί στην περιοχή του τσίμπημα. Θα μπορούσατε να παρατηρήσετε την εμφάνιση ενός κόκκινου κουμπιού διαμέτρου περίπου 1 cm. Ωστόσο, σε μερικούς ανθρώπους, αυτό το κουμπί μπορεί να είναι έως 5 εκατοστά. Η περιοχή μπορεί να είναι κνησμό. Το μέσο θα είναι συνήθως λευκό όπου το τσίμπημα εισχωρεί στο δέρμα.
   • Μια μέτρια αντίδραση περιλαμβάνει μια τοπική απόκριση, όπως σε μια ήπια αντίδραση, εκτός από μια φλεγμονή της περιοχής που μπορεί να υπερβεί τα 5 cm την επόμενη μέρα. Οι μέσες αντιδράσεις είναι συνήθως στο μέγιστο τους μετά από 48 ώρες και διαρκούν μεταξύ πέντε και δέκα ημερών.
   • Μια σοβαρή αντίδραση σε ένα δάγκωμα περιλαμβάνει συμπτώματα ήπιας και μέτριας αντίδρασης και χρόνιας κνίδωσης, διάρροια, βήχα ή δυσκολία στην αναπνοή, πρήξιμο της γλώσσας και του λαιμού, ασθενής και γρήγορος παλμός , μείωση της αρτηριακής πίεσης, απώλεια συνείδησης και πιθανό θάνατο, εάν η θεραπεία δεν παρέχεται γρήγορα. Εάν παρατηρήσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, θα πρέπει να καλέσετε το 112. Εάν γνωρίζετε ότι έχετε αλλεργική αντίδραση και έχετε αυτοτραυματιστή επινεφρίνης (όπως το EpiPen), πρέπει να το χρησιμοποιήσετε ή να ρωτήσετε κάποιον από εσάς να σας βοηθήσει να το διαχειριστείτε. Πιέστε τον αυτόματο εγχυτήρα στον μηρό σας και κρατήστε τον στη θέση του για μερικά δευτερόλεπτα. Περιμένετε να έρθει η βοήθεια.

2. 
   

   
   
   
   Προσδιορίστε το ζώο που σας έπεσε. Η αρχική θεραπεία μετά από τσίμπημα μελισσών ή τσίμπημα σφήκα εξαρτάται από το έντομο που σας έπεσε. Ωστόσο, και στις δύο περιπτώσεις, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να μειώσετε την ενόχληση και το πρήξιμο της περιοχής.
   • Οι σφήκες δεν αφήνουν το τσίμπημά τους τη στιγμή του τσιμπήματος, ενώ οι μέλισσες (αλλά όχι οι μαλάκες) αφήνουν το τσίμπημα τους στο δέρμα.

3. 
   

   
   Χορήγηση πρώτης βοήθειας για τσιμπήματα όπου το τσίμπημα δεν είναι στο δέρμα. Καθαρίστε απαλά την περιοχή του τσιμπήματος με σαπούνι και νερό. Χρησιμοποιήστε κρύο νερό για να ανακουφίσετε την ενόχληση. Το ζεστό ή χλιαρό νερό μπορεί να αυξήσει την κυκλοφορία του αίματος και να επιδεινώσει τη φλεγμονή. Στη συνέχεια, εφαρμόστε μια παγοθήκη για να μειώσετε το πρήξιμο. Εάν χρησιμοποιείτε παγωτό, φροντίστε να το τυλίξετε σε μια πετσέτα για να προστατεύσετε το δέρμα σας από πιθανή ζημιά από το κρύο. Εφαρμόστε τη συσκευασία πάγου για όχι περισσότερο από 20 λεπτά μία φορά την ώρα μέχρι να ξεφουσκώσει το δέρμα.
   • Εάν η περιοχή είναι πολύ φαγούρα, μπορείτε να πάρετε ένα από του στόματος αντιισταμινικό για να απαλλαγείτε από την κνησμό. Διαφορετικά, μια κορτικοστεροειδή κρέμα μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση της ποσότητας της ισταμίνης στην περιοχή του δαγκώματος.
   • Εάν αισθάνεστε πόνο στην περιοχή, μπορείτε να πάρετε ιβουπροφαίνη ή παρακεταμόλη, εάν είναι απαραίτητο. Ακολουθήστε τις οδηγίες στη συσκευασία.

4. 
   

   
   
   
   Χορηγήστε την πρώτη βοήθεια για ένα τσίμπημα όπου το τσίμπημα παραμένει στο δέρμα. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να αφαιρέσετε το τσίμπημα. Το βέλος πρέπει να βρίσκεται στο μέσο του δαγκώματος. Θα δείτε μια συνημμένη τσάντα από δηλητήριο που συνεχίζει να εγχέει δηλητήριο ακόμα και μετά τη μέλισσα. Μην αφαιρέσετε το στέλεχος με τα δάχτυλά σας ή τις λαβίδες. Πατώντας την τσάντα του δηλητηρίου, θα εισάγετε μεγαλύτερη ποσότητα στο σώμα σας. Πλύνετε τα χέρια σας και σκουπίστε το τσίμπημα με τα νύχια σας για να τα πιάσετε και να τα αφαιρέσετε χωρίς να τα πιέσετε. Μπορείτε επίσης να το μηδέν με πιστωτική κάρτα για να το αφαιρέσετε.
   • Όπως το τσίμπημα της σφήκας, πλύνετε την πληγείσα περιοχή με σαπούνι και νερό, εφαρμόστε μια παγοθήκη στην περιοχή για να μειώσετε το πρήξιμο και την ταλαιπωρία. Εάν χρησιμοποιείτε παγοκύστη, τυλίξτε το σε μια πετσέτα για να προστατέψετε το δέρμα σας από το κρύο.
   • Εξετάστε την αγορά αντιισταμινικής ή μη συνταγογραφούμενης κορτικοστεροειδούς κρέμας για να μειώσετε τη φλεγμονή, τον κνησμό και την ταλαιπωρία.

5. 
   

   
   Εφαρμόστε τις θεραπείες στο σπίτι. Για τα συνηθισμένα δαγκώματα που δεν προκαλούν αλλεργική αντίδραση (βλ. Παρακάτω), μπορείτε να συνεχίσετε με μια θεραπεία στο σπίτι μετά τη βασική θεραπεία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα που σχετίζονται με το δάγκωμα θα εξαφανιστούν μετά από λίγες ώρες ή μία ή δύο μέρες. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές θεραπείες στο σπίτι που μπορούν να ανακουφίσουν το δάγκωμα, εδώ είναι μερικοί από αυτούς.
   • Προετοιμάστε μια πάστα από σόδα και νερό που εφαρμόζετε στην περιοχή. Η σόδα ψησίματος ανακουφίζει την περιοχή, μειώνει τη φλεγμονή και καταπραΰνει την κνησμό.
   • Εφαρμόστε μέλι στην περιοχή για να μειώσετε τη φλεγμονή και την ενόχληση. Το μέλι έχει φυσικές αντιβακτηριακές ιδιότητες.
   • Συνθλίψτε μερικά σκελίδες σκόρδου και εφαρμόστε το χυμό στην περιοχή. Το σκόρδο έχει αντιβακτηριακές ιδιότητες.
   • Το αιθέριο έλαιο λεβάντας μπορεί επίσης να μειώσει τον πόνο των τσίμπημα των μελισσών και των οσπών αν ρίχνετε μερικές σταγόνες στην πληγείσα περιοχή.

6. 
   

   
   Παρακολουθήστε για συμπτώματα για μια στιγμή. Στους περισσότερους ανθρώπους, οίδημα και κνησμός θα εξαφανιστούν σε λίγες ώρες μετά από μια μικρή αντίδραση και μια θεραπεία στο σπίτι. Όσο πιο σοβαρή είναι η αντίδραση, τόσο μεγαλύτερα θα είναι τα συμπτώματα. Παρακολουθήστε για οποιοδήποτε από τα ακόλουθα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίζονται από λεπτά έως ώρες μετά το δάγκωμα που υποδεικνύουν μια σοβαρή αντίδραση. Επισκεφθείτε γιατρό εάν παρατηρήσετε τα ακόλουθα συμπτώματα:
   • κοιλιακό άλγος,
   • άγχος,
   • δυσκολία στην αναπνοή και ήχους αναπνοής,
   • αμηχανία στο στήθος,
   • βήχας,
   • διάρροια,
   • ίλιγγος,
   • κνίδωση και φαγούρα,
   • αίσθημα παλμών,
   • δυσκολία στην ομιλία,
   • πρήξιμο του προσώπου, της γλώσσας ή των ματιών,
   • μια απώλεια συνείδησης,
   • Να γνωρίζετε ότι έχουν αναφερθεί ασυνήθιστες αντιδράσεις στις τσιμπήματα των μελισσών και των σφηνών που περιλαμβάνουν συμπτώματα που διαρκούν μήνες, ασθένεια ορού, εγκεφαλίτιδα (πρήξιμο του εγκεφάλου) και δευτεροπαθής παρκινσονισμός (παρόμοια με τη νόσο του Parkinson) μετά από αναφυλακτικό σοκ. Ωστόσο, αυτές είναι σπάνιες αντιδράσεις σε τσιμπήματα ή σφήκες μελισσών.

Μέρος 2 Γνωρίζοντας πώς να αναγνωρίσουμε το δάγκωμα

1. 
   

   
   Γνωρίστε τη διαφορά μεταξύ ενός τσίμπημα μέλισσας και ενός τσιμπήματος σφήκα. Παρόλο που οι μέλισσες και οι σφήκες μπορούν να μπερδευτούν εξαιτίας του επώδυνου τσίμπηματός τους, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να μπορούμε να πούμε τη διαφορά μεταξύ των δύο για την εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας. Οι μέλισσες και οι σφήκες είναι μέρος της οικογένειας των υμενόπτερων (μεμβρανώδη φτερωτά έντομα), αλλά η εμφάνιση και ο τρόπος ζωής τους είναι διαφορετικά.
   • Τα σώματα τους έχουν διαφορετικές αναλογίες. Οι μέλισσες έχουν μήκος μεταξύ 2 και 3 cm και το σώμα τους μπορεί να είναι εντελώς μαύρο. Άλλοι είναι μαύροι με κίτρινες ή καφέ λωρίδες. Οι μέλισσες έχουν επίσης μαλλιά. Οι σφήκες, από την άλλη πλευρά, έχουν μια λεπτότερη μέση και ένα λείο, λαμπερό σώμα. Οι μέλισσες έχουν δύο φτερά ενώ οι σφήκες έχουν τέσσερα.
   • Οι αποικίες των μελισσών είναι πολύ μεγαλύτερες με πάνω από 75.000 άτομα ενώ οι αποικίες με σφήκες είναι μικρότερες με λιγότερο από 10.000 άτομα. Οι σφήνες πέφτουν αδρανοποιημένες κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ενώ οι μέλισσες δεν αδρανοποιούν, ακόμα κι αν μένουν στην κυψέλη κατά τους ψυχρότερους μήνες του χειμώνα. Οι σφήκες δεν παράγουν μέλι, αλλά όλα τα είδη μέλισσας μπορούν. Οι μέλισσες τρέφονται με γύρη και φυτικά προϊόντα ενώ σφήκες τρώνε και γύρη, αλλά και έντομα.
   • Οι μέλισσες μπορούν να τσίμπημα μόνο μία φορά. Το τσίμπημα τους παρουσιάζει συρματοπλέγματα και κολλάει στο δέρμα, γεγονός που προκαλεί τον διαχωρισμό του σώματος της μέλισσας. Οι μέλισσες πεθαίνουν μετά το τσίμπημα. Μια σφήκα ή μια σφήκα μπορεί να σας τσιμπήσει πολλές φορές.

2. 
   

   
   Προσδιορίστε τα χαρακτηριστικά του δαγκώματος. Τα τσιμπήματα των μελισσών και των σφήκες είναι πολύ παρόμοιες. Εάν δεν βλέπετε το έντομο να σας δαγκώνει, ίσως είναι δύσκολο να μάθετε αν το τσίμπημα είναι το αποτέλεσμα μιας μέλισσας ή μιας σφήκας, οπότε ίσως είναι χρήσιμο να μάθετε τι είναι το τσίμπημα ψάχνει για καθένα.
   • Θα αισθανθείτε έναν ξαφνικό οξύ πόνο που καίει.
   • Ένα κόκκινο κουμπί θα εμφανιστεί σε λίγα λεπτά.
   • Μια μικρή μικρή λευκή κουκκίδα θα εμφανιστεί στο κέντρο του κουμπιού, όπου έχεις τσιμπήσει.
   • Η περιοχή γύρω από το δάγκωμα θα μπορούσε να διογκωθεί ελαφρά.
   • Ψάξτε για ένα βελάκι στο κέντρο του κόκκινου κουμπιού για να δείτε αν σας έχει μαστίσει μια μέλισσα.
   • Προσαρμόστε τη θεραπεία σας στον τύπο του τσίμπημα και την αντίδραση του σώματός σας.

3. 
   

   
   Αποφύγετε να προκαλέσετε μέλισσες και σφήκες. Οι μέλισσες είναι γενικά υπάκουοι και μόνο επιτίθενται όταν τους προκαλείς, ενώ οι σφήκες είναι φυσικά επιθετικοί θηρευτές. Γενικά, πρέπει να παραμείνετε ήρεμοι παρουσία μελισσών ή σφηκών. Μετακινηθείτε αργά από την περιοχή. Θα μπορούσατε να ενθαρρύνετε τις μέλισσες ή τις σφήκες να τσίμπημα ενώ προσπαθείτε να τους κυνηγήσετε μακριά. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε να ζείτε είναι να αποφύγετε την προσέλκυση σφηκών και μελισσών στον κήπο σας.
   • Οι σφήκες και οι μέλισσες έλκονται από τα ζαχαρούχα ποτά, τα τρόφιμα και τα σκουπίδια. Μην βγάλετε το φαγητό σας μέχρι να είστε έτοιμοι να το φάτε και να το αποθηκεύσετε γρήγορα μόλις τελειώσετε για να αποφύγετε την προσέλκυση αυτών των εντόμων. Εξετάστε τι θα πίνετε ή θα φάτε πριν το βάλετε στο στόμα σας για να αποφύγετε να πέσετε στο λαιμό σας.
   • Τοποθετήστε ένα αεροστεγές καπάκι στα δοχεία απορριμμάτων για να αποτρέψετε τα έντομα από το να συγκεντρώσουν και να σας επιτεθούν όταν ανοίγετε το καπάκι.
   • Ποτέ μην φοράτε κίτρινα, λευκά ή λουλούδια όταν εργάζεστε στον κήπο για να αποφύγετε την προσέλκυση εντόμων. Προσπαθήστε να φορέσετε κόκκινο επειδή οι μέλισσες και οι σφήκες δεν βλέπουν αυτό το χρώμα. Μη φοράτε χαλαρά ρούχα στα οποία αυτά τα έντομα ενδέχεται να παγιδευτούν.
   • Μειώστε τις μυρωδιές που θα μπορούσαν να τους προσελκύσουν όπως αρώματα, κολόνες, αρωματισμένα σαπούνια, σπρέι μαλλιών κ.α.
   • Μη βαδίζετε ξυπόλητοι. Οι μέλισσες και οι σφήκες βρίσκονται συχνά στο έδαφος.
   • Μην αφήνετε ποτέ τα εξωτερικά φώτα περισσότερο από όσο χρειάζεται.Το φως προσελκύει έντομα και αρπακτικά που τρέφονται με αυτά, όπως σφήκες.
   • Μην συνθλίβετε τις σφήκες. Το σώμα της σφήνας θα απελευθερώσει ένα χημικό σήμα που λέει τις άλλες σφήκες να σας επιτεθούν. Με τον ίδιο τρόπο, όταν μια μέλισσα τσιρίζει, απελευθερώνει μια χημική ουσία που προσελκύει άλλες μέλισσες στην περιοχή.

• Προσδιορίστε εάν το τσίμπημα έγινε από μέλισσα ή σφήκα. Εάν το τσίμπημα παραμείνει στο δέρμα σας, προσέξτε να μην τον πιέσετε.
• Οι περισσότερες τοπικές απαντήσεις σε τσιμπήματα μέλισσας ή σφήκας θα πρέπει να εξαφανιστούν μέσα σε λίγες ώρες.
• Εκτιμήστε την αλλεργική αντίδρασή σας στο δάγκωμα. Εάν χρειάζεστε βοήθεια, καλέστε αμέσως το 112.

• Ζητήστε αμέσως βοήθεια εάν εμφανίσετε συμπτώματα σοβαρής αντίδρασης σε τσίμπημα μελισσών ή σφήκας. Σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, μπορείτε να περιμένετε να λάβετε αδρεναλίνη για να μειώσετε τη σοβαρότητα της αντίδρασης. Αυτό βοηθά να μειωθεί το επίπεδο της ισταμίνης, να αυξηθεί η αρτηριακή πίεση και να μειωθεί η στεγανότητα των πνευμόνων. Η καθυστέρηση στην παράδοση της αδρεναλίνης μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.