Πώς να ξέρετε αν έχετε το πόδι του αθλητή

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αναγνώριση κοινών συμπτωμάτων
• Μέρος 2 Επιβεβαιώστε το πόδι ενός αθλητή
• Μέρος 3 Καταπολέμηση του ποδιού του αθλητή

Το πόδι του αθλητή, που ονομάζεται επίσης tinea pedisείναι μια κοινή μυκητιακή λοίμωξη, ειδικά σε αθλητές ή ανθρώπους που ξυπόλυτοι. Η άμεση έκθεση σε μύκητες ή μούχλα κατά τη διάρκεια της κολύμβησης (ειδικά σε περιοχές υψηλού κινδύνου, όπως δημόσιες πισίνες ή γυμναστήρια) οδηγεί στις περισσότερες περιπτώσεις σε πόδι ενός αθλητή, αλλά υπερβολική εφίδρωση ποδιών σε συνδυασμό με κακή υγιεινή είναι επίσης ένας παράγοντας κινδύνου. Το πόδι του αθλητή επηρεάζει πρώτα την πελματιαία καμάρα και το εσωτερικό των δακτύλων, αλλά μπορεί να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος εάν η νόσος δεν ανιχνευθεί και αντιμετωπιστεί σωστά.

στάδια

Μέρος 1 Αναγνώριση κοινών συμπτωμάτων

1. Κοιτάξτε ανάμεσα στο τρίτο, τέταρτο και πέμπτο δάχτυλό σας. Αυτές είναι οι περιοχές του ποδιού σας ευνοϊκότερες για μια μυκητιακή λοίμωξη, εξαιτίας τριών παραγόντων: συχνά παραμελούνται κατά το στέγνωμα των ποδιών, οι χώροι μεταξύ των ποδιών δεν εκπέμπουν πολύ καλά την εφίδρωση και την υγρασία, είναι περισσότερο αντικείμενο το φαινόμενο της τριβής που προκαλείται από τα ελαφρώς προσαρμοσμένα παπούτσια. Εάν αυτό το τμήμα του ποδιού σας σας ξύσει και παρατηρήσετε ερυθρότητα, μπορεί να έχετε μύκητες.
   • Εδώ είναι τα κύρια σημεία και τα συμπτώματα του ποδιού ενός αθλητή: ένα κνησμώδες, φαγούρα εξάνθημα που προκαλεί τσούξιμο ή αίσθημα καύσου.
   • Στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις, εμφανίζεται φλεγμονή μεταξύ των δακτύλων των ποδιών και της φλούδας του δέρματος. Μιλάμε για διαβροχή.
   • Το πόδι του αθλητή είναι μεταδοτικό, εξαπλώνεται εύκολα με μολυσμένα δάπεδα, πετσέτες, κάλτσες ή παντόφλες.

2. 
   

   
   
   
   Αναζητήστε την παρουσία ακαθαρσιών και ξηρασίας κάτω από το πόδι και τις πλευρές σας. Όταν το πόδι του αθλητή χαράζεται, απλώνεται κάτω από τα πέλματα του ποδιού ή στεγνώνει και φέρνει ακαθαρσίες στο δέρμα. Με το άγγιγμα, αισθάνεστε ότι το πόδι είναι τραχύ, είναι πιθανώς ερεθισμένο και φαγούρα. Η περιοχή είναι αρχικά μικρή, αλλά αναπτύσσεται με ακανόνιστα σύνορα.
   • Υπάρχουν τρεις κύριες κατηγορίες tinea pedis: ο τύπος της μοξασίνης (που αφορά το πελματιαίο τόξο), ο διαδερμικός τύπος (το δέρμα μεταξύ των ποδιών είναι λευκό και μαλακό) και ο φυσαλιδώδης τύπος (φουσκάλες).
   • Το πόδι του αθλητή αναφέρεται επίσης ως "σάπια ζούγκλα" από μέλη του στρατού που σταθμεύουν σε τροπικά κλίματα.

3. 
   

   
   Να έχετε επίγνωση των αισθήσεων κνησμού ή καύσου. Ο πόνος στα πόδια, ειδικά όταν πρόκειται για μυϊκούς πόνους ή κράμπες, συχνά προκύπτει από τη χρήση παπουτσιών που δεν ταιριάζουν, αλλά ο πόνος με σοβαρό και συνεχή φαγούρα μπορεί να είναι το πόδι του αθλητή. Οι μύκητες προκαλούν εγκαύματα και φαγούρα επειδή διεισδύουν στους ιστούς των ποδιών και στις επιφανειακές περιοχές. Οι νευρικές απολήξεις γίνονται ερεθισμένες, προκαλώντας φαγούρα και πόνους πόνου.
   • Η φαγούρα είναι συνήθως η πιο έντονη όταν αφαιρείτε τα παπούτσια και τις κάλτσες σας.
   • Ο μύκητας στην αρχή του ποδιού του αθλητή είναι ο ίδιος που προκαλεί δερματομυκητίαση και κνησμό.

4. 
   

   
   
   
   Μάθετε να αναγνωρίζετε τους διαφορετικούς τύπους βολβών. Ένας λαμπτήρας μπορεί να δημιουργηθεί με μια πεζοπορία ή ένα τρέξιμο, ειδικά εάν τα παπούτσια σας δεν είναι καλά προσαρμοσμένα. Ωστόσο, οι φύσιγγες του ποδιού του αθλητή είναι διαφορετικές: απορροφούν πύον και άλλα υγρά και σχηματίζουν κρούστα. Οι κυψέλες συχνά σχηματίζονται σε περιοχές όπου το δέρμα είναι παχύτερο, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο βακτηριακής μόλυνσης.
   • Μετά από τη μυκητιακή έκρηξη των μυκήτων, εμφανίζονται εξωτερικά κόκκινα τραύματα με περιθωριακά περιθώρια, αφήνοντας μια κενή περιοχή στο κέντρο. Αυτή είναι μια κλασική εμφάνιση δερματομυκητίασης στο δέρμα.
   • Ο κίνδυνος να έχετε ένα πόδι αθλητή είναι υψηλότερος εάν είστε άνδρας, φοράτε υγρές κάλτσες ή σφιχτά παπούτσια, περπατάτε ξυπόλητοι στους δημόσιους χώρους ή αποδυναμώνετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα.

5. 
   

   
   Δώστε προσοχή στις αλλαγές στα νύχια των ποδιών σας. Τα μανιτάρια του ποδιού του αθλητή συχνά εξαπλώνονται στα νύχια. Αυτά γίνονται αποχρωματισμένα, παχιά και ακόμη και εύθρυπτα. Στην περίπτωση της προχωρημένης (χρόνιας) λοίμωξης, τα νύχια γίνονται εύθραυστα και είναι πιθανό να πέσουν. Μιλάμε για ονυχόλυση.
   • Οι μύκητες στα νύχια είναι δύσκολο να εξαλειφθούν επειδή διεισδύουν βαθιά στους ιστούς.
   • Το κάψιμο του πόνου και οι αλλαγές των νυχιών είναι συχνές στον διαβήτη. Ελέγξτε ότι η γλυκόζη του αίματός σας είναι φυσιολογική.

Μέρος 2 Επιβεβαιώστε το πόδι ενός αθλητή

1. 
   

   
   Συμβουλευτείτε το γιατρό σας. Δεν πρέπει να παίζετε εικασίες για τη διάγνωση της ασθένειας των ποδιών σας μόνοι σας, επομένως πρέπει να κλείσετε ραντεβού με τον γιατρό σας για να μοιραστείτε τις παρατηρήσεις και τις υποψίες σας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να διαγνώσει μυκητιασική λοίμωξη απλά εξετάζοντας τα πόδια σας. Ωστόσο, για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση (και να ελέγξει για άλλες ασθένειες), θα πρέπει να πάρει ένα δείγμα δέρματος, να προσθέσει μερικές σταγόνες υδροξειδίου του καλίου (KOH) και να το εξετάσει με μικροσκόπιο. Το ΚΟΗ διαλύει το δέρμα, αλλά αφήνει άθικτο τον μύκητα και επομένως είναι εύκολο να το δει.
   • Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να απεικονίσει το πόδι σας στο μαύρο φως ενός λαμπτήρα ξύλου, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση της παρουσίας μυκητιασικών λοιμώξεων.
   • Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να εκτελέσει μια κηλίδα Gram για να διαπιστώσει εάν υπάρχει υποκείμενη βακτηριακή λοίμωξη.
   • Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να κάνει μια εξέταση αίματος για να ελέγξει για πιθανό διαβήτη ή άλλους τύπους λοιμώξεων (ιικά ή βακτηριακά).

2. 
   

   
   Έχετε ένα ιατρικό ειδικό να σας συστήσει. Οι δερματικοί ειδικοί είναι δερματολόγοι. Ένας δερματολόγος έχει πιθανώς πολύ περισσότερη εμπειρία από το γιατρό σας για την αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων, όπως λοιμώξεις, εξανθήματα και άλλες παθήσεις. Θα είναι σε θέση να εκτελέσει μια βιοψία δέρματος και ένα παρασκεύασμα KOH για να το εξετάσει κάτω από το μικροσκόπιο, γι 'αυτό η διάγνωση θα είναι διαθέσιμη σε λίγα λεπτά αντί για μερικές ώρες ή λίγες μέρες.
   • Εάν δεν υπάρχει ίχνος μυκήτων, ο δερματολόγος θα πρέπει να εξετάσει και άλλες δερματικές παθήσεις που προκαλούν παρόμοια αποτελέσματα, όπως ψωρίαση, δερματίτιδα εξ επαφής, λεξέμα, βακτηριακές λοιμώξεις, ουρική αρθρίτιδα και φλεβική ανεπάρκεια.
   • Η ψωρίαση μπορεί να αναγνωριστεί από τη χαρακτηριστική ασήμι-άσπρη μύτη που βρίσκεται στις πτυχές των αρθρώσεων.

3. 
   

   
   Συμβουλευτείτε έναν ποδατάρχη. Ο podiatrist είναι ειδικός στα πόδια που θα μπορεί επίσης να επιβεβαιώσει το πόδι ενός αθλητή και να προσφέρει θεραπεία. Ο podiatrist θα είναι επίσης σε θέση να σας δώσει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τον τύπο παπουτσιών και κάλτσες που πρέπει να φορέσετε για να αποτρέψετε την επανεμφάνιση μυκητιασικών λοιμώξεων.
   • Τα αποκολλητικά υλικά παπουτσιών, όπως το βινύλιο, το καουτσούκ και το πλαστικό, δεν παρέχουν επαρκή εξαερισμό. Το πόδι παραμένει ζεστό και υγρό, γεγονός που προάγει σημαντικά τον πολλαπλασιασμό των μυκήτων. Επιλέξτε αντ 'αυτού τα παπούτσια με δερμάτινα πέλματα.
   • Χρησιμοποιήστε βαμβακερές κάλτσες που απορροφούν την υγρασία από τα πόδια σας. Αποφύγετε να φοράτε κάλτσες από νάιλον ή άλλο συνθετικό υλικό.
   • Αλλάξτε κάθε μέρα κάλτσες. Πλύνετε τα σε ζεστό νερό με τη σόδα ψησίματος για να σκοτώσετε τυχόν μανιτάρια.

Μέρος 3 Καταπολέμηση του ποδιού του αθλητή

1. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε μια αντιμυκητιασική φόρμουλα χωρίς συνταγή. Οι αντιμυκητιακές κόνεις, οι κρέμες και οι αλοιφές που χρησιμοποιούνται στο σώμα σας θα σας βοηθήσουν να απαλλαγείτε από το πόδι του αθλητή σας. Οι αζόλες, αλλυλαμίνη, κυκλοπυροξέλη, tolnaftate και lamorolfine είναι τοπικά φάρμακα αποτελεσματικά έναντι του tinea pedis. Συνεχίστε να χρησιμοποιείτε τη θεραπεία για 2 εβδομάδες μετά την εξαφάνιση της λοίμωξης για να αποφύγετε την επανεμφάνισή της, καθώς ενδέχεται να επηρεαστούν οι πόροι που έχουν ταφεί στο δέρμα.
   • Χρησιμοποιήστε τη σκόνη για να απολυμάνετε τα παπούτσια σας και να κρατήσετε τις κρέμες και τις αλοιφές στα πόδια σας νωρίς το πρωί και το βράδυ πριν πάτε για ύπνο.
   • Οι μυκητιασικές και μυκητοστατικές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για την επούλωση του ποδιού του αθλητή δεν είναι απαραίτητα αρκετές για να σκοτώσουν τους μύκητες στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος, γι 'αυτό δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικά.

2. 
   

   
   Δοκιμάστε μερικές θεραπείες στο σπίτι. Αντί να αγοράσετε κρέμες στο φαρμακείο, κοιτάξτε στα ντουλάπια σας και πάρτε το λευκό ξύδι (οξικό οξύ). Το αραιωμένο ξύδι (με 75% νερό) είναι αρκετά ισχυρό για να εμποδίσει την ανάπτυξη μυκήτων. Βάλτε τα πόδια σας σε αραιωμένο ξύδι για 10 έως 15 λεπτά, δύο φορές την ημέρα, μέχρι να εξαφανιστούν ο κνησμός και η ξηρότητα.
   • Μπορείτε επίσης να απολαύσετε τα πόδια σας σε διάλυμα ξήρανσης οξικού αλουμινίου (Burow ή Domeboro solution).
   • Η λεύκανση μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματική στη θανάτωση των μυκήτων και των περισσότερων άλλων παθογόνων, αλλά μπορεί να ερεθίσει προσωρινά το δέρμα και τις απολήξεις των νεύρων σας. Επιπλέον, μην κάνετε άμεση χρήση του linhaler επειδή είναι πιθανό να προκαλέσει ζάλη, πονοκεφάλους και σύγχυση.
   • Εξετάστε τη χρήση διαλύματος αλάτων αλουμινίου, όπως διάλυμα χλωριούχου αργιλίου 10% ή λακταριούχο αργίλιο. Αυτές οι λύσεις είναι αντιιδρωτικές και εμποδίζουν τους ιδρωτοποιούς αδένες. Η συνήθης αναλογία είναι η ανάμιξη μιας δόσης διαλύματος με 20 μερίδες νερού (εκτός εάν ο γιατρός σας συστήσει κάτι άλλο). Αυτή η λύση πρέπει να εφαρμόζεται στα πόδια σας όλη τη νύχτα.

3. 
   

   
   Έχετε συνταγογραφήσει αντιμυκητιακό φάρμακο. Οι πιο προηγμένες περιπτώσεις ποδιών του αθλητή μπορεί να απαιτούν τη λήψη αντιμυκητιασικών από του στόματος (σε μορφή δισκίων) όπως η τερβιναφίνη (Sopranox) ή η φλουκοναζόλη (Diflucan). Ισχυρά φάρμακα από το στόμα προορίζονται για άτομα που δεν ανταποκρίνονται στην εφαρμογή κόνεων, κρέμες, σπρέι ή αλοιφές. Η λήψη δισκίων μπορεί να διαρκέσει έως και ένα μήνα.
   • Μπορεί να χρειαστεί να εκτελέσετε εξετάσεις αίματος πριν πάρετε αυτά τα φάρμακα για να βεβαιωθείτε ότι το συκώτι σας μπορεί να τα αντέξει.
   • Στην περίπτωση των μυκήτων στα νύχια, η θεραπεία μπορεί να είναι πιο έντονη και θα απαιτεί μεγαλύτερη λήψη από του στόματος φαρμάκων (3 έως 4 μήνες).
   • Η λήψη φλουκοναζόλης 50 mg ημερησίως για 4-6 εβδομάδες θα βοηθήσει να απαλλαγούμε από τις περισσότερες μυκητιακές λοιμώξεις.
   • Η ημερήσια πρόσληψη 100 mg διτρακοναζόλης για 2 εβδομάδες θα μπορούσε να είναι μια καλύτερη εναλλακτική λύση.

• Οι μύκητες συνήθως επιτίθενται στα πόδια, επειδή τα παπούτσια δημιουργούν ένα ζεστό, σκοτεινό και υγρό περιβάλλον που προάγει την ανάπτυξή τους.
• Τοποθετήστε μια αντιμυκητιασική σκόνη ή σπρέι στα ελάχιστα παπούτσια σας μία φορά την εβδομάδα για να μειώσετε την πιθανότητα να πάρετε μια χρόνια λοίμωξη.
• Αποφύγετε να περπατάτε ξυπόλητοι. Χρησιμοποιήστε σανδάλια ή παντόφλες για να περπατήσετε σε δημόσιους χώρους όπως πισίνες ή γυμναστήρια.
• Για να αποφύγετε τη διάδοση της λοίμωξης στα χέρια σας και σε άλλα μέρη του σώματός σας, εφαρμόστε τις κρέμες και τις αλοιφές χρησιμοποιώντας βαμβακερό μάκτρο ή παρόμοιο εργαλείο.

• Το πόδι του αθλητή είναι μεταδοτικό. Αποφύγετε να αγγίζετε άλλα άτομα με μέρη του σώματός σας που έχουν συμπτώματα.
• Αν το πόδι σας είναι μαλακό ή ζεστό στην αφή, με κόκκινα σπειρώματα (ειδικά εάν έχετε πυρετό), επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό επειδή πιθανώς έχετε βακτηριακή λοίμωξη.