Πώς να απαλλαγείτε από τη μεθαδόνη

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Η απόφαση να απογαλακτιστεί
• Μέρος 2 Σταματήστε τη μεθαδόνη
• Μέρος 3 Αποφύγετε τη λήψη μεθαδόνης

Η μεθαδόνη είναι ένα συνθετικό οπιοειδές που συνταγογραφείται μερικές φορές στην περίπτωση του χρόνιου πόνου, αλλά συχνότερα χρησιμοποιείται για να απογαλακτιστεί από εξαρτημένους από φάρμακα ασθενείς όπως η ηρωίνη. Για τους περισσότερους ασθενείς, η θεραπεία με μεθαδόνη ή η θεραπεία συντήρησης για το υπόλοιπο της ζωής τους είναι απαραίτητη για να αποφευχθεί η υποτροπή και η επιστροφή στη χρήση ηρωίνης. Μπορεί να είναι χρήσιμο να βλέπετε τη μεθαδόνη για τους εξαρτημένους από την ηρωίνη ως ισοδύναμο ινσουλίνης για τους διαβητικούς. Εν πάση περιπτώσει, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να θέλουν να απογαλακτιστούν από αυτό το προϊόν. Για να φτάσετε εκεί, πρέπει να επισκεφτείτε το γιατρό σας, να αναζητήσετε υποστήριξη από έναν θεραπευτή ή ομάδα υποστήριξης και να σταματήσετε σταδιακά να χρησιμοποιείτε τα φάρμακα που σας έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός σας για να μειώσετε τα συμπτώματα της απόσυρσης.

Σημείωση: Το πρόγραμμα απόσυρσης πρέπει να επιβλέπεται από εξειδικευμένο επαγγελματία. Αυτό το άρθρο παρέχει μια επισκόπηση της θεραπείας και δεν αντικαθιστά την παρακολούθηση ενός επαγγελματία υγείας.

στάδια

Μέρος 1 Η απόφαση να απογαλακτιστεί

1. 
   

   
   Σκεφτείτε τα κίνητρά σας. Εάν παίρνετε μεθαδόνη ως φάρμακο συντήρησης ενώ αναρρώνετε από έναν εθισμό σε ένα οπιοειδές, μπορεί να είναι καλύτερο για σας να συνεχίσετε να το παίρνετε. Η θεραπεία συντήρησης με μεθαδόνη έχει ελάχιστες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και οι ασθενείς που συνεχίζουν να τη λαμβάνουν δείχνουν σταθερά βελτιωτικά αποτελέσματα στην υγεία και τη λειτουργία τους, ενώ εκείνοι που διακόπτουν τη λήψη ναρκωτικών επιδεινώνονται. και τείνουν να πέφτουν πίσω στον τύπο dopiace που πήραν.

2. 
   

   
   
   
   Συζητήστε με έναν ειδικό. Θα χρειαστείτε ιατρική και ψυχολογική στήριξη για να απομακρυνθείτε από τη μεθαδόνη. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι δεν επιτρέπεται σε όλους τους γιατρούς να συνταγογραφούν φάρμακα απόσυρσης όπως το Suboxone, καθώς αυτό απαιτεί ειδική εκπαίδευση και συμφωνία από τις αρμόδιες αρχές. Οι εκπαιδευμένοι γιατροί μπορούν να δημιουργήσουν ένα πρόγραμμα απογαλακτισμού προσαρμοσμένο στις ανάγκες του ασθενούς και να συνταγογραφήσουν τα κατάλληλα φάρμακα.

3. 
   

   
   Ρυθμίστε ένα δίκτυο υποστήριξης. Δεν είναι εύκολο να απομακρυνθείτε από τη μεθαδόνη. Θα πάσχετε από συμπτώματα στέρησης και θα χρειαστεί να μειώσετε προσεκτικά τις δόσεις ή να πάρετε τακτικά φάρμακα για να αντικαταστήσετε αυτή την ουσία. Ειδικά αν θέλετε να σταματήσετε χωρίς νοσηλεία, μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμο να περιπλανηθείτε με φίλους και οικογένεια για να σας παρακολουθήσουν και να σας υπενθυμίσω να μην εγκαταλείψετε.

Μέρος 2 Σταματήστε τη μεθαδόνη

1. 
   

   
   
   
   Μην προσπαθήσετε να σταματήσετε τον εαυτό σας αμέσως. Τα συμπτώματα απόσυρσης της μεθαδόνης είναι αρκετά οδυνηρά για να ξεχάσουν μια ξαφνική διακοπή. Εμφανίζονται συνήθως εντός 30 ωρών από την τελευταία λήψη και περιλαμβάνουν τα ακόλουθα εφέ.
   • Πρόωρη συμπτώματα: διέγερση, άγχος, μυϊκός πόνος, αϋπνία, ρινική καταρροή, εφίδρωση και χασμουρητό.
   • Μεταγενέστερα συμπτώματα: κοιλιακές κράμπες, διάρροια, διασταλμένες κόρες, κνησμό, ναυτία, έμετος.

2. 
   

   
   Ξέρτε ότι θα χρειαστεί χρόνος. Τα συμπτώματα απόσυρσης γενικά αρχίζουν μεταξύ 24 και 36 ωρών μετά την τελευταία δόση και θα κορυφώνονται μεταξύ 96 και 114 ωρών.Παρόλο που η διαδικασία αποτοξίνωσης γενικά θεωρείται ότι τελειώνει μετά από πέντε έως επτά ημέρες, τα λιγότερο σοβαρά συμπτώματα συνεχίζονται για αρκετές εβδομάδες και το «σύνδρομο αποχής» (συμπεριλαμβανομένου ενός αίσθηματος ανησυχίας, κόπωσης, αϋπνίας και ευερεθιστότητα) μπορεί να διαρκέσει έως και οκτώ μήνες.

3. 
   

   
   Περάστε στο νοσοκομείο εάν είναι δυνατόν. Τα προγράμματα απόσυρσης από τους νοσηλευτές χρειάζονται λιγότερο χρόνο και είναι έως και τέσσερις φορές πιο αποτελεσματικά κατά τον πλήρη απογαλακτισμό. Αναζήτηση στο Διαδίκτυο για να βρείτε ένα νοσοκομείο κοντά σας.

4. 
   

   
   Σταδιακά μειώστε την κατανάλωσή σας. Υπάρχουν δύο μέθοδοι που χρησιμοποιούνται συνήθως: μειωμένες ποσότητες μεθαδόνης ή υποκατάσταση με βουπρενορφίνη και μείωση ή συντήρηση. Η μακροχρόνια συντήρηση με τη βουπρενορφίνη, μαζί με τη θεραπεία και τη συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης, παρέχει τα καλύτερα αποτελέσματα.
   • Υπάρχουν προγράμματα ταχείας αποτοξίνωσης με ναλτρεξόνη που μπορούν να μειώσουν τα συμπτώματα απόσυρσης κατά δύο έως τρεις ημέρες, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις για μακροπρόθεσμη επιτυχία με αυτό το είδος προγράμματος.
   • Θα πρέπει να αποφύγετε ταχεία αποτοξίνωση κάτω από αναισθησία. Αυτό δεν βελτιώνει τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα και προκαλεί σημαντικό κίνδυνο θανάτου λόγω πνευμονικού οιδήματος (δηλαδή υγρών στους πνεύμονες).
   • Είναι επίσης δυνατό να ακολουθήσετε μια θεραπεία συντήρησης με ναλτρεξόνη. Αναστέλλει τους υποδοχείς νεύρων που χρησιμοποιούν τα οπιούχα, επιτρέποντας σε άτομα που τα παίρνουν να μην αιωρούνται με τη λήψη οπιούχων. Ωστόσο, ο ρυθμός υποτροπής κατά τη διάρκεια της θεραπείας με ναλτρεξόνη είναι πολύ υψηλός.

5. 
   

   
   Μειώστε την κατανάλωση μεθαδόνης. Υπάρχουν δύο μέθοδοι για να επιτευχθεί αυτό: μια σχετικά γρήγορη μέθοδος και μια πιο πρόσφατη μέθοδος που προδιαγράφεται μακροπρόθεσμα. Και στις δύο περιπτώσεις, η κλονιδίνη χρησιμοποιείται συχνά για τη μείωση των συμπτωμάτων στέρησης.
   • Η πιο παραδοσιακή μέθοδος διαρκεί συνήθως μεταξύ πέντε και επτά εβδομάδων. Οι ασθενείς ξεκινούν μειώνοντας την ημερήσια πρόσληψη τους στα 30 mg πριν αρχίσουν να το μειώνουν κατά 5 mg την εβδομάδα.
   • Ορισμένες κλινικές προτείνουν πλέον μια μέθοδο μείωσης κατά έξι μήνες. Η δόση μειώνεται κατά 5 mg κάθε τρεις έως δεκατέσσερις ημέρες και ακόμη πιο αργά μετά τη σήμανση των 20 mg.

6. 
   

   
   Απαλλαγείτε από τη βουπρενορφίνη-ναξολόνη (Suboxone). Η θεραπεία συντήρησης με βουπρενορφίνη είναι πιο αποτελεσματική από την απλή απόσυρση μεθαδόνης, ενώ η βαθμιαία απόσυρση με βουπρενορφίνη είναι εξίσου αποτελεσματική και επιτρέπει τα συμπτώματα να εξαφανίζονται πιο γρήγορα. Οι ασθενείς θα πρέπει να ξεκινήσουν μειώνοντας τη χρήση μεθαδόνης στα 40 mg την εβδομάδα πριν αρχίσουν να υποκαθιστούν τη μεθαδόνη με τη βουπρενορφίνη. Αρχίζοντας 36 ώρες μετά την τελευταία δόση, η από του στόματος θεραπεία με βουπρενορφίνη μειώνει τα συμπτώματα στέρησης.
   • Η αρχική δόση είναι 2 έως 4 mg. Εάν αυτό είναι ανεκτό, μια δεύτερη δόση των 2 έως 4 mg χορηγείται μια ώρα αργότερα, πριν μεταφερθεί σε 4 mg έξι έως οκτώ ώρες αργότερα για να φτάσει συνολικά 8 έως 12 mg ημερησίως.
   • Τη δεύτερη ή την τρίτη ημέρα, ο ασθενής φθάνει σε δόση 12 έως 16 mg, η οποία θα πρέπει να εξαλείψει τα περισσότερα συμπτώματα απόσυρσης μεθαδόνης. Άλλα συμπτώματα μπορεί να αντιμετωπιστούν με κλονιδίνη.
   • Μόλις τα συμπτώματα στέρησης είναι σταθερά, η μακροχρόνια θεραπεία με βουπρενορφίνη συνεχίζεται ή μειώνεται κατά τις επόμενες δύο έως τρεις εβδομάδες.
   • Μόλις απογαλακτιστείτε από τη μεθαδόνη, ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει άλλη μορφή βουπρενορφίνης (Butrans) ως έμπλαστρο ή δισκίο.

Μέρος 3 Αποφύγετε τη λήψη μεθαδόνης

1. 
   

   
   Ακολουθήστε μια θεραπεία. Ο γιατρός σας ή το νοσοκομείο στο οποίο επισκεφθήκατε θα μπορούσε να σας φέρει σε επαφή με έναν θεραπευτή που ειδικεύεται στην απόσυρση ναρκωτικών. Είτε πρόκειται για ιδιωτική, ομαδική ή οικογενειακή θεραπεία, αυτή η θεραπεία μαζί με τη θεραπεία συντήρησης της βουπρενορφίνης ή την αποτοξίνωση έχει αποδειχθεί πολύ πιο αποτελεσματική από αυτές τις θεραπείες χωρίς θεραπεία.

2. 
   

   
   Συμμετοχή σε μια ομάδα υποστήριξης Ορισμένες ομάδες υποστήριξης, όπως το Ανώνυμο Ναρκωτικών, μπορούν να βοηθήσουν εξαιρετικά τους ασθενείς που αγωνίζονται. Μία μελέτη έδειξε ότι οι ασθενείς που συμμετέχουν σε συνεδρίες ΝΑ έχουν ποσοστό αποχής 81% σε σύγκριση με ποσοστό 26% σε ασθενείς που δεν συμμετέχουν.
   • Μην αναγκάζετε τον εαυτό σας να υποφέρει από μόνος σας τη θεραπεία απομάκρυνσης. Υπάρχουν χιλιάδες ασθενείς όπως εσείς οι οποίοι εκτός από την παροχή συμβουλών και υποστήριξης θα μπορούσαν επίσης να αισθάνονται εμπνευσμένοι από την ιστορία σας.

3. 
   

   
   Πάρτε clonidine ή lofexidine. Παρόλο που η κλονιδίνη δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο η βουπρενορφίνη κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης, είναι χρήσιμη για τη μείωση των επίμονων ψυχρών συμπτωμάτων όπως άγχος, ανησυχία, μυϊκοί πόνοι, εφίδρωση, ρινική καταρροή και κράμπες. διαρκέσει έως οκτώ μήνες. Η λοφεξιδίνη είναι ένα φάρμακο που λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, που εγκρίθηκε πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο και μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα με λιγότερες παρενέργειες.

4. 
   

   
   Μάθετε για την trazodone, zaleplon και zolpidem. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία της αϋπνίας. Αυτό είναι ένα σύνηθες σύμπτωμα της απόσυρσης μεθαδόνης. Η ζαλερόνη και η ζολπιδέμη λειτουργούν ως βενζοδιαζεπίνες του γένους clonazepam, αλλά χωρίς τα ίδια συμπτώματα απόσυρσης. Η τραζοδόνη είναι ένα αντικαταθλιπτικό που ρυθμίζει τα επίπεδα σεροτονίνης, το οποίο βοηθάει να κοιμηθεί καλύτερα.

5. 
   

   
   Αντιμετωπίστε άλλα επίμονα συμπτώματα. Μυϊκές κράμπες, διάρροια, ναυτία και ψυχρά συμπτώματα παρατηρούνται συχνά κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης, αλλά μπορεί να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες. Οι πόνοι και η διάρροια μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα χωρίς συνταγή όπως η libuprofen και το subsalicylate του βισμούθιου (Pepto-Bismol). Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει προχλωρπεραζίνη (Compazine) ή λοδανσετρόνη (Zofran) για ναυτία.