Πώς να θεραπεύετε τους τραυματισμούς των συνδέσμων

Περιεχόμενο

• στάδια
• Μέρος 1 Αντιμετώπιση τραυματισμών μικρών συνδέσμων στο σπίτι
• Μέρος 2 Συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας
• Μέρος 3 Χειρουργικά χειριζόμαστε τον τραυματισμό

Οι τραυματισμοί συνδέσμων είναι αρκετά συνηθισμένοι, ειδικά στους αθλητές. Εμφανίζονται πιο συχνά στον αστράγαλο, στο πόδι, στον ώμο και στο γόνατο. Ενώ μερικοί είναι μικροί και μπορούν να επουλωθούν φυσικά μετά από λίγες ημέρες ή εβδομάδες, άλλοι χρειάζονται εξειδικευμένες θεραπείες που γίνονται από επαγγελματίες υγείας. Ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της βλάβης, σίγουρα θα είστε σε θέση να την ανακτήσετε αν ακολουθήσετε τη φροντίδα και τη συμβουλή των επαγγελματιών.

στάδια

Μέρος 1 Αντιμετώπιση τραυματισμών μικρών συνδέσμων στο σπίτι

1. 
   

   
   Εφαρμόστε μια κρύα συμπίεση στο τραύμα. Κάνετε το συντομότερο δυνατόν καλύπτοντας το δέρμα με μια πετσέτα και τοποθετώντας μια σακούλα πάγου στην πληγείσα περιοχή. Κρατήστε τον πάγο στη θέση του για περίπου 10 έως 30 λεπτά κάθε 1 έως 2 ώρες. Επαναλάβετε τη θεραπεία για 2 έως 3 ημέρες.

2. 
   

   
   Συμπίεση του επηρεασμένου μέλους. Μετά την εφαρμογή της ψυχρής συμπίεσης, πρέπει να συμπιέσετε την περιοχή της βλάβης. Χρησιμοποιήστε ελαστικούς επίδεσμοι για να ασκήσετε πίεση στην περιοχή για να σταθεροποιήσετε και να περιορίσετε τη διόγκωση.
   • Ωστόσο, προσέξτε να μην περιορίσετε τη ροή του αίματος στο άκρο όταν το κάνετε.

3. 
   

   
   
   
   Χρησιμοποιήστε πατερίτσες ανάλογα με τις ανάγκες. Εάν πρέπει να μετακινήσετε, χρησιμοποιήστε πατερίτσες ή άλλα παρόμοια εργαλεία. Αυτά τα αξεσουάρ μπορούν να σας βοηθήσουν να μετακινηθείτε πιο εύκολα, εκτός από την ανακούφιση της πίεσης στο τραυματισμένο άκρο και επιτρέποντας τη διαδικασία ανάκτησης να συνεχιστεί χωρίς περαιτέρω στρες του συνδέσμου.
   • Ο γιατρός μπορεί να συστήσει ένα στήριγμα γόνατος ή άλλη συσκευή αντί για πατερίτσες.

4. 
   

   
   Βάλτε έναν νάρθηκα στην περιοχή. Αυτά τα προστατευτικά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με πατερίτσες ή γόνατα. Είναι σχεδιασμένα για να σταθεροποιούν το τραυματισμένο άκρο και να αποτρέπουν περαιτέρω βλάβες. Χωρίς αυτούς, ξέρετε ότι δεν μπορείτε να περπατήσετε και αν το κάνετε, κινδυνεύετε να επιδεινώσετε την κατάστασή σας.
   • Τα μαξιλάρια γονάτων είναι από τα πιο συνηθισμένα και χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία των προβλημάτων πρόσθιου σταυροειδούς συνδέσμου.
   • Τα νάρθηκα είναι αποτελεσματικά μόνο για ορισμένους τύπους ασθενών με τραυματισμούς συνδέσμων.
5. Προσπαθήστε να σηκώσετε το τραυματισμένο άκρο. Αυξήστε το επάνω από το επίπεδο της καρδιάς όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό θα βοηθήσει στη μείωση του πρηξίματος. Μπορείτε να κρατήσετε το πόδι, τον αστράγαλο ή το γόνατο πάνω από ένα μαξιλάρι ή καρέκλα, αλλά εάν το πρόβλημα είναι ο καρπός, χρησιμοποιήστε ένα μαξιλάρι ή βιβλία για να το κρατήσετε ανυψωμένο ενώ εργάζεστε.

6. 
   

   
   
   
   Περιμένετε για το χρόνο που χρειάζεστε για να θεραπεύσετε. Ο χρόνος είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επούλωση ενός τραυματισμού συνδέσμου. Δυστυχώς, ο σύνδεσμος μπορεί να πάρει πολύ χρόνο για να θεραπευτεί τελείως, αλλά εξαρτάται επίσης από την έκταση του τραυματισμού.
   • Ένας τραυματισμός του πρώτου βαθμού μπορεί να θεραπευτεί σε λίγες μέρες.
   • Ο τραυματισμός δεύτερου βαθμού μπορεί να απαιτεί τη χρήση δεκανίκιων ή νάρθηκα για αρκετές ημέρες. Επιπλέον, είναι πιθανό να αναστείλετε οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα ή αθλητισμό για τουλάχιστον 2 μήνες.
   • Ο τραυματισμός τρίτου βαθμού μπορεί να απαιτεί τη χρήση νάρθηκα ή σοβά για περισσότερο από ένα μήνα και να θεραπεύεται πλήρως μετά από εβδομάδες ή και μήνες.

7. 
   

   
   Ολοκληρώστε τη διατροφή σας με θρεπτικές ουσίες και βιταμίνες. Μπορεί να χρειαστείτε πολλές βιταμίνες για να προωθήσετε την γρήγορη επούλωση των συνδέσμων. Επομένως, φροντίστε να λαμβάνετε αρκετές βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά κάθε μέρα. Ο καλύτερος τρόπος να φτάσετε εκεί είναι να έχετε μια διατροφή με πολλά ψάρια, λαχανικά, φρούτα και λιναρόσπορους. Μια άλλη επιλογή είναι να λάβετε συμπληρώματα. Βεβαιωθείτε ότι έχετε πολλά:
   • βιταμίνη C ·
   • βιταμίνη Α ·
   • ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.
   • ψευδαργύρου.
   • αντιοξειδωτικά;
   • των πρωτεϊνών.

Μέρος 2 Συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας

1. Πηγαίνετε να δείτε έναν γιατρό. Ο οικογενειακός γιατρός μπορεί να αξιολογήσει την έκταση του τραυματισμού και να σας προσφέρει θεραπείες για τη μείωση των ελαφρών τραυματισμών. Εάν το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό, μπορεί να συστήσει έναν ορθοπεδικό χειρουργό στον οποίο να μιλήσει. Εάν είναι απαραίτητο, θα συνταγογραφήσει αντιφλεγμονώδη.

2. 
   

   
   Επισκεφθείτε έναν ρευματολόγο ή έναν ορθοπεδικό. Αυτοί οι μυοσκελετικοί ειδικοί θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν τον καλύτερο τρόπο για τη θεραπεία ενός τραυματισμού συνδέσμου. Θα σας κάνουν ερωτήσεις σχετικά με την αιτία του τραυματισμού, τα συμπτώματα που παρουσιάζετε και θα σας συμβουλέψουν για την καταλληλότερη θεραπεία.
   • Ένας ειδικός (όπως ο ορθοπεδικός ή ο ρευματολόγος) μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση ή άλλη θεραπεία.

3. 
   

   
   Μιλήστε με έναν προσωπικό εκπαιδευτή. Ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν προσωπικό εκπαιδευτή για να ρωτήσετε ποιες δραστηριότητες μπορείτε να κάνετε για να προάγετε τη θεραπεία του συνδέσμου. Κατά πάσα πιθανότητα θα σας συμβουλεύσει να περιορίσετε την πίεση στο πληγέν άκρο καθώς εργάζεστε για να ενισχύσετε τους μυς που περιβάλλουν τον τραυματισμένο σύνδεσμο.
   • Μπορείτε να ζητήσετε από το γιατρό σας αν μπορεί να συστήσει ένα.

4. 
   

   
   Ζητήστε από τον γιατρό να κάνει διαγνωστικές εξετάσεις. Πολλές εξετάσεις μπορούν να αποκαλύψουν πληροφορίες σχετικά με τη σοβαρότητα του τραυματισμού των συνδέσμων σας. Χωρίς αυτές τις εξετάσεις, ο γιατρός δεν θα είναι σίγουρος για την έκταση της βλάβης και δεν θα γνωρίζει εάν επηρεάζονται άλλοι σύνδεσμοι, τένοντες ή οστά.
   • Αρχικά θα ξεκινήσει με μια ακτινογραφία. Αν και αυτή η εξέταση δεν ανιχνεύει βλάβη συνδέσμων, μπορεί να υποδείξει αν υπάρχει σπασμένο ή θραυσμένο οστό.
   • Μετά από την ακτινογραφία, συνήθως θα συνταγογραφήσει μαγνητική τομογραφία. Αυτή η δοκιμή δημιουργεί μια εικόνα του μυοσκελετικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων των τραυματισμένων συνδέσμων.

Μέρος 3 Χειρουργικά χειριζόμαστε τον τραυματισμό

1. Πάρτε μια σύσταση από έναν χειρούργο. Εάν η βλάβη δεν έχει επουλωθεί μετά από δύο εβδομάδες βασικής θεραπείας, μπορεί να είναι χρήσιμο να κάνετε χειρουργική επέμβαση. Ρωτήστε το γιατρό σας για έναν ειδικό στις μυοσκελετικές διαταραχές ή έναν έμπειρο χειρούργο συνδέσμου.

2. 
   

   
   Υποβάλετε μια παρέμβαση ανασυγκρότησης. Ορισμένες βλάβες στο σύνδεσμο, ιδιαίτερα αυτές που σχετίζονται με τον πρόσθιο σταυροειδή σύνδεσμο, μπορούν να θεραπευτούν ή να επιλυθούν μόνο με χειρουργική επέμβαση. Εάν η ζημιά είναι αρκετά σημαντική, ο γιατρός πιθανότατα θα συστήσει αυτή τη λύση. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο τραυματισμένος σύνδεσμος θα αντικατασταθεί από έναν τένοντα κοντά.
   • Οι διαδικασίες ανασυγκρότησης των συνδετήρων έχουν ποσοστό επιτυχίας 95%.
   • Ο ανακατασκευασμένος σύνδεσμος θα λειτουργήσει καλά ως ο αρχικός σύνδεσμος και θα διαρκέσει μια ζωή.

3. 
   

   
   Χρησιμοποιήστε συνεχή παθητική κινητοποίηση (MPC). Ο γιατρός πιθανότατα θα σας συμβουλεύσει να χρησιμοποιήσετε αυτό το μηχάνημα μετά από χειρουργική επέμβαση Είναι μια συσκευή που κινεί το άκρο (συνήθως το πόδι) με μια σειρά κινήσεων. Ξεκινήστε αργά και με περιορισμένη κίνηση, αυξάνοντας σταδιακά την ταχύτητα και την ένταση.

4. 
   

   
   Κάνει φυσιοθεραπεία. Για την πλειοψηφία των ανθρώπων, αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί η διαδικασία αποκατάστασης που ξεκίνησε με την ανακατασκευή. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ο φυσιοθεραπευτής θα σας βοηθήσει να ανακτήσετε την κινητικότητα της άρθρωσης σε μια αργή και μετρημένη διαδικασία.
   • Ο γιατρός πιθανότατα θα σας συμβουλεύσει να κάνετε φυσιοθεραπεία τρεις φορές την εβδομάδα.
   • Θα πρέπει να κάνετε ασκήσεις φυσιοθεραπείας στο σπίτι κάθε μέρα.
   • Μπορεί να χρειαστούν ημέρες, εβδομάδες ή ακόμα και μήνες θεραπείας προτού ανακάμψετε πλήρως.